Βρίσκοντας καταφύγιο από τις θύελλες της ζωής

Γυρίζοντας πίσω, στα μέσα της δεκαετίας του 90, στα χρόνια που ήμουν στο κολλέγιο, συμμετείχα στη Φορθ Κόμπανυ του Πυροσβεστικού Τμήματος του Σαντιάγκο στη Χιλή. Όσο υπηρετούσα εκεί, ζούσα στον σταθμό πυροσβεστικής ως μέρος της ομάδας νυχτερινής βάρδιας. Προς το τέλος τους έτους, μου είπαν ότι θα έπρεπε να βρισκόμουν στον σταθμό πυροσβεστικής την παραμονή του Νέου Έτους, διότι εκείνη την ημέρα σχεδόν πάντοτε υπήρχε κάποια έκτακτη ανάγκη. Έκπληκτος, απάντησα: «Αλήθεια»;

Θυμάμαι να περιμένω με τους συναδέλφους μου όταν, τα μεσάνυχτα, τα βεγγαλικά άρχισαν να εκσφενδονίζονται στο κέντρο του Σαντιάγκο. Αρχίσαμε να αγκαλιαζόμαστε και να ανταλλάσσουμε ευχές για το νέο έτος. Ξαφνικά άρχισαν να χτυπάνε οι σειρήνες στον σταθμό πυροσβεστικής, σημάδι ότι υπήρχε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Πήραμε τον εξοπλισμό μας και τρέξαμε να ανεβούμε στο όχημα της πυροσβεστικής. Στη διαδρομή προς το σημείο έκτακτης ανάγκης, καθώς προσπερνούσαμε τα πλήθη του κόσμου που γιόρταζαν το νέο έτος, παρατήρησα ότι ήταν ιδιαίτερα ανυποψίαστα και χαλαρά. Ήταν ήρεμα και απολάμβαναν το ζεστό καλοκαιριάτικο βράδυ. Ωστόσο, κάπου εκεί κοντά, οι άνθρωποι που βιαζόμασταν να βοηθήσουμε είχαν σοβαρό πρόβλημα.

Αυτή η εμπειρία με βοήθησε να καταλάβω πως, μολονότι κατά καιρούς η ζωή μας μπορεί να είναι σχετικά ομαλή, θα έρθει πάντοτε ο καιρός για τον καθέναν μας, όπου θα αντιμετωπίσουμε απροσδόκητες δυσκολίες και θύελλες που θα δοκιμάσουν τα όρια της αντοχής μας. Δυσκολίες σωματικής υγείας, πνευματικής, οικογενειακές και επαγγελματικής απασχόλησης. Φυσικές καταστροφές και άλλα ζητήματα ζωής ή θανάτου είναι μερικά μόνον παραδείγματα των καταιγίδων που θα αντιμετωπίσουμε σε αυτήν τη ζωή.

Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτές τις θύελλες, συχνά βιώνουμε συναισθήματα απόγνωσης ή φόβου. Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον είπε: «Η πίστη είναι το αντίδοτο για τον φόβο» – πίστη στον Κύριο μας Ιησού Χριστό («Αφήστε την πίστη σας να λάμψει», Λιαχόνα, Μάιος 2014, 29). Βλέποντας τις θύελλες που πλήττουν τη ζωή των ανθρώπων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όποιου είδους θύελλα μας πλήττει –ασχέτως εάν υπάρχει ή όχι λύση σε αυτήν ή μπροστά μας βλέπουμε το αναμενόμενο τέλος– υπάρχει ένα μόνον καταφύγιο, και παραμένει το ίδιο για κάθε θύελλα. Αυτό το μοναδικό καταφύγιο που παρέχεται από τον Επουράνιο Πατέρα μας είναι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός και η Εξιλέωσή Του.

Κανένας μας δεν εξαιρείται από αυτές τις θύελλες. Ο Ήλαμαν, ένας προφήτης του Βιβλίου του Μόρμον, μας δίδαξε τα εξής: «Να θυμάστε ότι επάνω στον βράχο του Λυτρωτή μας, που είναι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, εκεί πρέπει να κτίσετε το θεμέλιό σας, ώστε όταν ο διάβολος στείλει τους ισχυρούς του ανέμους, μάλιστα, τα κοντάρια του στον ανεμοστρόβιλο, μάλιστα, όταν όλο το χαλάζι του και η ισχυρή του θύελλα χτυπά επάνω σας, δε θα σας εξουσιάσει για να σας σύρει κάτω στο χάσμα της δυστυχίας και αιώνιων δεινών, λόγω του βράχου επάνω στον οποίο έχετε οικοδομηθεί, που είναι γερό θεμέλιο, θεμέλιο επί του οποίου αν χτίσουν οι άνθρωποι δεν μπορούν να πέσουν» (Ήλαμαν 5:12).

Ο Πρεσβύτερος Ρόμπερτ Χέιλς, ο οποίος είχε τις δικές του εμπειρίες αντιμετωπίζοντας μακροχρόνιες θύελλες, είπε: «Τα βάσανα είναι παγκόσμια. Το πώς αντιδρούμε στα βάσανα είναι ατομικό θέμα. Τα βάσανα μπορούν να μας κάνουν να πάρουμε τον έναν από τους δύο δρόμους. Μπορούν να γίνουν μία εμπειρία που θα ενδυναμώσει και θα καθαρίσει, σε συνδυασμό με την πίστη, ή μπορεί να είναι μία καταστροφική δύναμη στη ζωή μας, αν δεν έχουμε πίστη στην εξιλεωτική θυσία του Κυρίου» (“Your Sorrow Shall Be Turned to Joy”, Ensign, Νοε 1983, 66).

Για να μπορέσουμε να έχουμε χαρά από το καταφύγιο που προσφέρουν ο Ιησούς Χριστός και η Εξιλέωσή Του, θα πρέπει να έχουμε πίστη σε Εκείνον – μία πίστη η οποία θα μας επιτρέψει να υψωθούμε πάνω από όλους τους πόνους μίας περιορισμένης, γήινης προοπτικής. Εκείνος έχει υποσχεθεί ότι θα κάνει το φορτίο μας ελαφρύ, αν έρθουμε προς Εκείνον στα πάντα.

«Ελάτε σε μένα» είπε «όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, και εγώ θα σας αναπαύσω.

»Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα, επειδή είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας.

«Επειδή, ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίο μου ελαφρύ» (Κατά Ματθαίον 11:28-30· βλέπε, επίσης, Μωσία 24:14-15).

Λέγεται ότι «για κάποιον που έχει πίστη δεν χρειάζεται καμία εξήγηση. Για κάποιον χωρίς πίστη, καμία εξήγηση δεν είναι δυνατή». (This statement has been attributed to Thomas Aquinas but is most likely a loose paraphrase of things he taught.) Ωστόσο, έχουμε περιορισμένη κατανόηση των πραγμάτων που συμβαίνουν εδώ στη γη και συχνά δεν έχουμε απαντήσεις στο ερώτημα γιατί. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί συμβαίνει αυτό σε εμένα; Τι θα πρέπει να μάθω; Όταν μας διαφεύγουν οι απαντήσεις, τότε είναι που τα λόγια τα οποία εκφράστηκαν από τον Σωτήρα μας στον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ στη Φυλακή Λίμπερτυ είναι απόλυτα εφαρμόσιμα:

«Γιε μου, ειρήνη ας είναι στην ψυχή σου. Η δυστυχία σου και τα βάσανά σου δε θα είναι παρά για μία μικρή στιγμή.

»Και ύστερα, αν το υπομείνεις σωστά, ο Θεός θα σε υπερυψώσει στα ύψη» (Διδαχή και Διαθήκες 121:7-8).

Μολονότι πολλοί άνθρωποι πράγματι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό, η ερώτηση-κλειδί είναι αν πιστεύουμε Εκείνον και αν πιστεύουμε τα όσα Εκείνος μας διδάσκει και μας ζητά να κάνουμε. Ίσως κάποιος να σκεπτόταν: «Τι ξέρει ο Ιησούς Χριστός για το τι συμβαίνει σε εμένα; Πώς ξέρει τι χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένος;» Πράγματι, ήταν ο Σωτήρας και Διαμεσολαβητής μας, στον οποίο αναφέρθηκε ο προφήτης Ησαΐας όταν είπε:

«Από τους ανθρώπους ήταν καταφρονημένος και απορριμένος· άνθρωπος θλίψεων και δόκιμος ασθένειας…

»Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας…

»Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ’ αυτόν· και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς» (Ησαΐας 53:3-5).

Ο Απόστολος Πέτρος μας δίδαξε επίσης για τον Σωτήρα, λέγοντας: «Ο οποίος τις αμαρτίες μας βάσταξε ο ίδιος στο σώμα του επάνω στο ξύλο, για να ζήσουμε στη δικαιοσύνη, αφού πεθάναμε ως προς τις αμαρτίες· “με την πληγή τού οποίου γιατρευτήκατε”» (Α΄ Πέτρου 2:24).

Αν και πλησίαζε ο καιρός του μαρτυρικού θανάτου του Πέτρου, τα λόγια του δεν ήταν γεμάτα φόβο ή απαισιοδοξία. Αντίθετα, δίδαξε στους Αγίους να νιώθουν «αγαλλίαση», έστω και αν «λυπ[ούνταν] λίγο σε διάφορους πειρασμούς». Ο Πέτρος μάς συμβούλευσε να θυμόμαστε ότι «η δοκιμή τής πίστης [μας]… δοκιμάζεται όμως διαμέσου τής φωτιάς», ωστόσο θα οδηγούσε «σε έπαινο και τιμή και δόξα, όταν ο Iησούς Xριστός φανερωθεί» και στη «σωτηρία των ψυχών [μας]» (Α΄ Πέτρου 1:6-7,9).

Ο Πέτρος συνέχισε:

»Αγαπητοί, μη παραξενεύεστε εξαιτίας τού βασανισμού που γίνεται σε σας για δοκιμασία, σαν να σας συνέβαινε κάτι παράδοξο·

»αλλά, δεδομένου ότι είστε κοινωνοί των παθημάτων τού Χριστού, να χαίρεστε, ώστε και όταν η δόξα του φανερωθεί, να χαρείτε νιώθοντας αγαλλίαση» (Α΄ Πέτρου4:12-13).

Ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον δίδαξε ότι «οι Άγιοι μπορούν να είναι ευτυχείς κάτω από κάθε περίσταση… Όταν το σημείο εστίασης της ζωής μας είναι στο σχέδιο σωτηρίας του Θεού και στον Ιησού Χριστό και στο Ευαγγέλιό Του, μπορούμε να νιώσουμε χαρά άσχετα από το τι συμβαίνει –ή δεν συμβαίνει– στη ζωή μας. Η χαρά προέρχεται από Εκείνον και είναι χάριν Εκείνου. Εκείνος είναι η πηγή κάθε χαράς» («Χαρά και πνευματική επιβίωση», Λιαχόνα, Νοε 2016, 82).

Βεβαίως είναι ευκολότερο να λέμε αυτά τα πράγματα όταν δεν βρισκόμαστε στο μέσον μίας θύελλας, από ότι να τα ζούμε και να τα εφαρμόζουμε κατά τη διάρκεια της θύελλας. Όμως ως αδελφός σας, ελπίζω ότι μπορείτε να αισθανθείτε πως ειλικρινά θέλω να σας αναφέρω το πόσο πολύτιμο είναι να γνωρίζουμε ότι ο Ιησούς Χριστός και η Εξιλέωσή Του είναι το καταφύγιο που όλοι χρειαζόμαστε, άσχετα από τις θύελλες που χτυπάνε τη ζωή μας.

Ξέρω ότι είμαστε όλοι τέκνα του Θεού, ότι Εκείνος μας αγαπά και ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Σας προσκαλώ να έρθετε και να δείτε ότι Εκείνος μπορεί να ελαφρύνει τα βάρη σας και να είναι το καταφύγιο που αναζητάτε. Ελάτε και βοηθήστε άλλους να βρουν το καταφύγιο που τόσο λαχταρούν. Ελάτε και μείνετε μαζί σε αυτό το καταφύγιο, το οποίο θα σας βοηθήσει να αντισταθείτε στις θύελλες της ζωής. Δεν υπάρχει αμφιβολία μέσα στην καρδιά μου πως αν έρθετε, θα δείτε, θα βοηθήσετε και θα μείνετε.

Ο προφήτης Άλμα έδωσε μαρτυρία για τα ακόλουθα στον γιο του, Ήλαμαν: «Διότι ξέρω ότι όσοι βασιστούν στον Θεό, θα υποστηριχθούν κατά τις δοκιμασίες τους και τα βάσανά τους και τις δυστυχίες τους, και θα υψωθούν κατά την τελευταία ημέρα» (Άλμα 36:3).

Ο Ίδιος ο Σωτήρας είπε:

«Επομένως, ας παρηγορηθεί η καρδιά σας… γιατί κάθε σάρκα είναι στα χέρια μου. Ηρεμήστε και να ξέρετε ότι εγώ είμαι Θεός…

»Επομένως, μη φοβάστε ακόμη και ώς το θάνατο. Γιατί σε τούτο τον κόσμο η χαρά σας δεν είναι πλήρης» (Διδαχή και Διαθήκες 101:16, 36).

Ο ύμνος “Be Still, My Soul,”[Μείνε ήρεμη, ψυχή μου] που έχει αγγίξει την καρδιά μου σε πολλές περιστάσεις, έχει ένα παρηγορητικό μήνυμα για την ψυχή μας. Τα λόγια λένε:

Καθώς αντιμετωπίζουμε τις θύελλες της ζωής, ξέρω ότι αν κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε και βασιστούμε στον Ιησού Χριστό και την Εξιλέωσή Του ως καταφύγιό μας, θα ευλογηθούμε με την ανακούφιση, παρηγοριά, δύναμη, εγκράτεια και ειρήνη που αποζητούμε, με τη βεβαιότητα μέσα στην καρδιά μας ότι στο τέλος του χρόνου μας εδώ στη γη, θα ακούσουμε τα λόγια του Διδασκάλου: «Eύγε, δούλε αγαθέ, και πιστέ· …μπες μέσα στη χαρά τού κυρίου σου» (Κατά Ματθαίον 25:21). Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.