Wieczna prawda

Po tym, jak wraz z moją żoną, Anną, otrzymaliśmy powołanie do służby jako pełnoetatowi przywódcy misji, nasza rodzina postanowiła nauczyć się na pamięć imienia każdego misjonarza przed dotarciem na pole misyjne. Uzyskaliśmy zdjęcia, utworzyliśmy fiszki i zaczęliśmy zapamiętywać twarze i uczyć się na pamięć imion misjonarzy.

Kiedy dotarliśmy na miejsce, odbyliśmy konferencje powitalne z misjonarzami. Kiedy rozmawialiśmy ze sobą, podsłuchaliśmy, jak nasz dziewięcioletni syn mówi:

„Miło cię poznać, Sam!”

„Rachel, skąd pochodzisz?”.

„Wow, David, jesteś wysoki!”

Zaniepokojony, podszedłem do naszego syna i szepnąłem mu: „Hej, pamiętajmy, żeby zwracać się do misjonarzy per ‘Starszy’ i ‘Siostra’”.

Zrobił zdziwioną minę i powiedział: „Tato, myślałem, że mieliśmy nauczyć się ich imion”. Nasz syn postąpił słusznie według swojego zrozumienia.

A jakie jest nasze zrozumienie prawdy w dzisiejszym świecie? Nieustannie bombardują nas kontrowersyjne opinie, stronnicze sprawozdania i niepełne dane. Jednocześnie liczba oraz źródła tych informacji namnażają się. Nasza potrzeba rozpoznawania prawdy nigdy nie była ważniejsza!

Prawda jest dla nas kluczowa, abyśmy ustanowili i wzmocnili naszą relację z Bogiem, znaleźli spokój i radość oraz osiągnęli nasz boski potencjał. Rozważmy dzisiaj poniższe pytania:

• Czym jest prawda i dlaczego jest ważna?

• W jaki sposób odnaleźć prawdę?

• W jaki sposób możemy dzielić się prawdą, kiedy już ją odnajdziemy?

Z pism świętych uczymy się: „Prawda jest wiedzą o rzeczach takich, jakie są, jakie były i jakie mają nastąpić” (Doktryna i Przymierza 93:24). „Nie została [ona] stworzona ani uczyniona” (Doktryna i Przymierza 93:29) i „nie ma końca” (Doktryna i Przymierza 88:66)¹. Prawda jest absolutna, stała i nieodwołalna. Innymi słowy, prawda jest wieczna².

Prawda pomaga nam unikać oszustwa³, odróżniać dobro od zła⁴, otrzymywać ochronę⁵ oraz znajdować pocieszenie i uzdrowienie⁶. Prawda może również kierować naszymi czynami⁷, czynić nas wolnymi⁸, uświęcać⁹ i prowadzić ku życiu wiecznemu¹⁰.

Bóg objawia nam wieczną prawdę poprzez sieć relacji opartych na objawieniu, w której rolę odgrywają: On sam, Jezus Chrystus, Duch Święty, prorocy i my. Pozwólcie, że omówię różne, ale powiązane ze sobą role, które każdy uczestnik odgrywa w tym procesie.

Po pierwsze, Bóg jest źródłem wiecznej prawdy¹¹. On i Jego Syn, Jezus Chrystus¹² mają doskonałe zrozumienie prawdy i zawsze działają w harmonii z prawdziwymi zasadami i prawami¹³. To pozwala Im tworzyć światy i zarządzać nimi¹⁴, jak również kochać, prowadzić i doglądać nas w sposób doskonały¹⁵. Pragną, abyśmy rozumieli i stosowali prawdę, tak abyśmy my mogli cieszyć błogosławieństwami tak jak Oni¹⁶. Mogą przekazywać prawdy osobiście lub poprzez posłańców, takich jak Duch Święty, aniołowie czy żyjący prorocy.

Po drugie, Duch Święty świadczy o wszelkiej prawdzie¹⁷. On objawia nam konkretne prawdy bezpośrednio i świadczy o prawdach przedstawionych w innych źródłach. Podszepty Ducha zazwyczaj przychodzą do naszych umysłów jako myśli oraz do naszych serc jako uczucia¹⁸.

Po trzecie, prorocy otrzymują prawdę od Boga i dzielą się nią z nami¹⁹. Uczymy się prawdy od dawnych proroków z pism świętych²⁰ i od żyjących proroków podczas konferencji generalnej czy poprzez inne oficjalne kanały komunikacji.

W końcu wy i ja odgrywamy zasadniczą rolę w tym procesie. Bóg oczekuje, że będziemy poszukiwać, rozpoznawać, a następnie stosować prawdę. Nasza zdolność otrzymywania i stosowania prawdy jest zależna od siły naszej relacji z Ojcem i Synem, naszej wrażliwości na wpływ Ducha Świętego oraz naszego zestrojenia z współczesnymi prorokami.

Musimy pamiętać, że Szatan dąży do tego, aby powstrzymać nas od poznania prawdy. On wie, że bez prawdy nie możemy otrzymać życia wiecznego. Przeplata pasma prawdy ze światowymi filozofiami, aby zmylić nas i odwrócić naszą uwagę od tego, co przekazuje Bóg²¹.

Kiedy poszukujemy wiecznej prawdy²², poniższe dwa pytania mogą pomóc nam rozpoznać, czy dana koncepcja pochodzi od Boga czy z innego źródła:

• Czy koncepcja ta jest stale nauczana w pismach świętych lub słowach żyjących proroków?

• Czy koncepcja ta jest potwierdzona przez świadectwo Ducha Świętego?

Bóg objawia doktrynalne prawdy poprzez proroków, a Duch Święty potwierdza te prawdy i pomaga nam je zastosować²³. Musimy zabiegać i być przygotowani do otrzymania tych duchowych odczuć, kiedy nadejdą²⁴. Jesteśmy najbardziej otwarci na świadectwo Ducha, kiedy jesteśmy pokorni²⁵, kiedy modlimy się szczerze i studiujemy słowa Boga²⁶ oraz przestrzegamy Jego przykazań²⁷.

Kiedy Duch Święty potwierdza nam konkretną prawdę, nasze zrozumienie pogłębia się, kiedy stosujemy daną zasadę w praktyce. Z czasem, kiedy konsekwentnie żyjemy zgodnie z tą zasadą, zdobywamy niekwestionowaną wiedzę o danej prawdzie²⁸.

Na przykład, popełniłem błędy i czułem wyrzuty sumienia, spowodowane złymi wyborami. Jednak dzięki modlitwie, studiowaniu i wierze w Jezusa Chrystusa otrzymałem świadectwo o zasadzie pokuty²⁹. Kiedy dalej pokutowałem, moje zrozumienie tej zasady stawało się coraz mocniejsze. Czułem bliskość Boga i Jego Syna. Teraz wiem, że można otrzymać przebaczenie za grzech dzięki Jezusowi Chrystusowi, ponieważ każdego dnia doświadczam błogosławieństw wynikających z pokuty³⁰.

Co zatem powinniśmy zrobić, kiedy szczerze poszukujemy prawdy, która nie została jeszcze objawiona? Mam współczucie dla osób spragnionych odpowiedzi, które zdają się nie napływać.

Pan radził Józefowi Smithowi: „Zachowaj spokój, aż uznam za stosowne objawić […] wszystko na ten temat” (Doktryna i Przymierza 10:37).

Emmie Smith wyjaśnił: „Nie szemraj z powodu rzeczy, których nie widziałaś, bo nie są dostępne dla ciebie ani dla świata, co jest mądrością we mnie, aż do czasu, który nastanie” (Doktryna i Przymierza 25:4).

Ja również zabiegałem o odpowiedzi na szczere pytania. Odpowiedzi na wiele pytań napłynęły; na niektóre jeszcze nie³¹. Kiedy trwamy — pokładając ufność w mądrości i miłości Boga, przestrzegając Jego przykazań i polegając na tym, co wiemy — pomaga On nam odnaleźć spokój, aż objawi prawdę o wszystkim³².

Kiedy poszukujemy prawdy, możemy pojąć różnicę pomiędzy doktryną a zasadami. Doktryna dotyczy wiecznych prawd, takich jak natura Boskiej Trójcy, plan zbawienia i zadość czyniąca ofiara Jezusa Chrystusa. Zasady stanowią zastosowanie doktryny i są oparte o bieżące okoliczności. Zasady pomagają nam zarządzać Kościołem w uporządkowany sposób.

Choć doktryna nigdy się nie zmienia, zasady zmieniają się od czasu do czasu. Pan działa poprzez Swoich proroków, aby podtrzymywać Swoją doktrynę i zmieniać zasady Kościoła w zależności od potrzeb Swoich dzieci.

Niestety czasami mylimy zasady z doktryną. Jeśli nie rozumiemy różnicy, ryzykujemy poczuciem rozczarowania w odniesieniu do zmian zasad i możemy nawet zacząć kwestionować mądrość Boga lub rolę proroków w otrzymywaniu objawień³³.

Kiedy otrzymujemy prawdę od Boga, zachęca On nas, abyśmy dzielili się tą wiedzą z innymi ludźmi³⁴. Czynimy tak, nauczając lekcji, udzielając wskazówek dziecku lub rozmawiając z przyjacielem o prawdach ewangelii.

Naszym celem jest nauczanie prawdy w taki sposób, aby zapraszać nawracającą moc Ducha Świętego³⁵. Pozwólcie, że podzielę się z wami serią prostych zaproszeń Pana i Jego proroków, które mogą być przydatne³⁶.

1. Skoncentrujcie się na Ojcu Niebieskim, Jezusie Chrystusie i Ich fundamentalnej doktrynie³⁷.

2. Pozostańcie ugruntowani na pismach świętych i naukach proroków w dniach ostatnich³⁸.

3. Polegajcie na doktrynie ustanowionej przez wielu wiarygodnych świadków³⁹.

4. Unikajcie spekulacji, osobistych opinii czy światowych idei⁴⁰.

5. Nauczajcie punktu doktryny w kontekście powiązanych prawd ewangelii⁴¹.

6. Wykorzystujcie metody nauczania, które zapraszają wpływ Ducha⁴².

7. Komunikujcie się jasno, aby unikać nieporozumień⁴³.

To, w jaki sposób nauczamy prawdy, naprawdę ma znaczenie. Paweł zachęcał nas, abyśmy mówili „szczerze w miłości” (zob. List do Efezjan 4:14–15). Oznacza to, że mamy największą szansę pobłogosławienia innej osoby prawdą wtedy, kiedy jest ona przekazywana z miłością Chrystusową⁴⁴.

Prawda nauczana bez miłości może wywoływać uczucia zniechęcenia, osamotnienia czy bycia osądzanym. Często prowadzi to do urazy i rozłamu, a nawet konfliktu. Z drugiej strony, miłość bez prawdy jest pusta i nie rokuje wzrostu.

Zarówno prawda, jak i miłość są niezbędne w naszym duchowym rozwoju⁴⁵. Prawda zapewnia doktrynę, zasady i prawa konieczne do uzyskania życia wiecznego, a miłość rodzi motywację potrzebną do przyjęcia tego, co jest prawdą i do działania zgodnie z nią.

Jestem na zawsze wdzięczny za tych, którzy cierpliwie i z miłością nauczali mnie wiecznej prawdy.

Podsumowując, pozwólcie, że podzielę się wiecznymi prawdami, które stały się kotwicą dla mojej duszy. Poznałem te prawdy, postępując zgodnie z zasadami, które dzisiaj omówiliśmy.

Wiem, że Bóg jest naszym Ojcem Niebieskim⁴⁶. On jest wszechwiedzący⁴⁷, wszechmocny⁴⁸ i posiada doskonałą miłość⁴⁹. Przygotował plan, który umożliwia nam uzyskanie życia wiecznego i stanie się takimi, jak On⁵⁰.

W ramach tego planu posłał Swego Syna, Jezusa Chrystusa, aby nam pomógł⁵¹. Nauczył nas czynić wolę Ojca⁵² i kochać bliźnich⁵³. Zadośćuczynił za nasze grzechy⁵⁴ i oddał Swoje życie na krzyżu⁵⁵. Wstał z martwych trzeciego dnia⁵⁶. Dzięki Chrystusowi i Jego łasce zmartwychwstaniemy⁵⁷, możemy uzyskać wybaczenie⁵⁸ i znaleźć siłę w cierpieniu⁵⁹.

Podczas ziemskiej posługi Jezus ustanowił Swój Kościół⁶⁰. Z czasem ten Kościół uległ przemianom i prawdy zostały utracone⁶¹. Jezus Chrystus przywrócił Swój Kościół oraz prawdy ewangelii poprzez Proroka Józefa Smitha⁶². Dzisiaj Chrystus nadal prowadzi Swój Kościół poprzez żyjących proroków i apostołów⁶³.

Wiem, że kiedy przychodzimy do Chrystusa, możemy z czasem „[stawać] się doskonali w [Nim]” (Ks. Moroniego 10:32), uzyskać „pełnię radości” (Doktryna i Przymierza 93:33) i otrzymać „wszystko, co posiada […] Ojciec” (Doktryna i Przymierza 84:38). O tych wiecznych prawdach świadczę w święte imię Jezusa Chrystusa, amen.