Werk zoeken, levens op een hoger plan brengen

Timothy Q. Sloan, directeur van LDS Employment Resource Services (de arbeidsbemiddelingsbureaus van de kerk) zegt duidelijk hoe de kantoren er over de hele wereld behoren uit te zien. ‘Onze kantoren zijn professioneel gemeubileerd en centraal gelegen’, zegt hij. ‘Er zijn computers met internetaansluiting zodat werkzoekenden naar vacatu-res kunnen zoeken. Er is ook informatie beschikbaar over plaatselijke scholen en hulpmiddelen voor zelfstandigen. Maar wat nog belangrijker is, de medewerkers en vrijwilligers scheppen een sfeer waar werkloze leden die zich ontmoedigd of hopeloos voelen, het gevoel krijgen dat ze welkom zijn en hulp kunnen ontvangen.’

De kantoren worden voornamelijk door vrijwilligers en zendelingen bemand, maar sommige kantoren hebben ook fulltime, betaalde medewerkers. Van de medewerkers wordt verwacht dat ze niet alleen mensen helpen die op zoek naar werk zijn, maar ook dat ze contact leggen met plaatselijke bedrijven, onderwijsinstellingen en overheidsinstanties. Door netwerken zijn duizenden banen, toelagen en studiebeurzen gevonden.

Marco Flores, manager van de arbeidsbemiddelingsbureaus van de kerk in Mexico-Stad, noemt een bedrijf dat uiteindelijk bereid was om met sollicitanten van de kerk te praten: ‘Vlak daarna belden ze me en zeiden: “De mensen die u stuurt, roken en drinken niet. Ze zijn eerlijk. Ze zien er netjes uit. En daar komt bij dat u niets voor uw diensten aanrekent! Hoe doet u dat?”’

Ze konden nauwelijks geloven dat dit een dienst van de kerk was waar hun bedrijf niets voor hoefde te betalen. Nadat ze verscheidene leden van de kerk hadden aangenomen, bellen ze het kantoor nu geregeld. ‘We hebben een vacature’, zeggen ze. ‘We willen graag een lid van uw kerk aannemen.’

Paulo Araujo, een manager in Brazilië, legt uit dat een van de grootste problemen het groot aantal teruggekeerde zendelingen is dat geen werk kan vinden. ‘Velen van hen hebben geen diploma van het voortgezet onderwijs’, zegt hij.

Broeder Sloan herinnert zich dat hij naar Brazilië reisde om verscheidene scholen te bezoeken die opleidingen bieden om volwassenen aan een diploma van het voortgezet onderwijs te helpen. ‘Een daarvan was bijzonder indrukwekkend. Negentig procent van de cursisten die deze zesmaandelijkse opleiding volgen, haalt een diploma.’

Hoewel de school er financieel goed voor stond, waren er nog veel lege schoolbanken. ‘Als we die toch eens konden vullen’, zei de directeur. Broeder Sloan vertelde de directeur over de teruggekeerde zendelingen die wellicht interesse in zijn school konden hebben. ‘En als we deze jongemannen en jonge vrouwen zouden adviseren om hun diploma van het voortgezet onderwijs op uw school te halen?’ vroeg hij.

‘O, we zouden het heerlijk vinden om dergelijke cursisten op onze school te hebben’, antwoordde hij.

‘Als we u groepen cursisten sturen, zou het dan mogelijk zijn om een korting van 10, 20 of zelfs 50 procent op het schoolgeld te krijgen?’

Ja, zei de directeur, zoiets zou zeker mogelijk zijn. Uiteindelijk werd besloten dat er een studiebeurs van 45 procent op het schoolgeld zou worden verleend. Met die korting diende meer dan de helft van de teruggekeerde zendelingen die naar die school ging ook een aanvraag bij het Permanent Studiefonds van de kerk in, wat leden in ontwikkelingsgebieden een lening kan verschaffen. Daardoor konden ze een opleiding volgen.

De arbeidsbemiddelingsbureaus van de kerk werken nauw samen met het Permanent Studiefonds, zegt broeder Sloan. ‘Aanvragers bij het studiefonds moeten zich inschrijven voor een cursus beroepskeuze, waar ze verschillende carrières en opleidingen kunnen onderzoeken. Een arbeidsbemiddelingsbureau van de kerk helpt cursisten die een lening van het studiefonds hebben bij het aanvragen van aanvullende toelagen, studiebeurzen en leningen. Na hun opleiding helpt het arbeidsbemiddelingsbureau hen bij het vinden van een voltijdbaan om in het onderhoud van zichzelf en hun gezin te kunnen voorzien.’

Als managers van arbeidsbemiddelingsbureaus naar mogelijkheden in de gemeenschap zoeken, gebeuren er opmerkelijke dingen. In Peru is het aantal plaatsingen van sollicitanten de afgelopen drie jaar bijna verdubbeld. Benedicto Pacheco, manager van de arbeidsbemiddelingsbureaus van de kerk, zegt dat het de kunst is om langdurige relaties te ontwikkelen met bedrijven en overheidsinstanties. In Lima (Peru) heeft het arbeidsbemiddelingsbureau van de kerk bijvoorbeeld een samenwerkingsverband met de regering. Het bureau heeft toegang tot de databank met vacatures van de regering. Op die lijst staan dagelijks 250 nieuwe vacatures. Het arbeidsbemiddelingsbureau speelt een belangrijke rol bij het vervullen van die vacatures. En het zijn niet alleen laagbetaalde vacatures die worden vervuld. Onlangs heeft het bureau in Lima veertig mensen aan een leidinggevende baan geholpen. Deze mensen zullen niet alleen in staat zijn om beter voor hun gezin te zorgen, ze kunnen ook geweldige vertegenwoordigers van de kerk zijn.

Op de arbeidsbemiddelingsbureaus worden ook cursussen voor kleine zelfstandigen gegeven. ‘Het probleem voor veel mensen in ons land is dat de enige baan die ze kunnen vinden er een is die ze zelf scheppen. Dus bieden we cursussen voor mensen die voor zichzelf willen beginnen. Dit jaar zijn ruim 150 mensen in Peru met een eigen bedrijfje begonnen met behulp van de kennis en de middelen van de arbeidsbemiddelingsbureaus van de kerk.’

De cursus beroepskeuze is ook een belangrijk hulpmiddel aan de hand waarvan mensen hun doelen kunnen verwoorden en hun talenten en vaardigheden kunnen vaststellen. Voor de meesten is het een opwindende ontdekkingsreis waar hoop en motivatie uit voortkomt. Tijdens de cursussen worden specifieke, praktische vaardigheden ontwikkeld waardoor de cursisten een enorm voordeel hebben als ze een baan zoeken of een opleiding willen volgen — een groot voordeel dat het verschil kan betekenen tussen een lonende carrière en frustratie en teleurstelling.

Een ringpresident in Zuid-Amerika bijvoorbeeld, was een jaar lang naarstig naar een baan op zoek geweest voordat hij zich voor de cursus beroepskeuze opgaf. Door wat hij daar leerde, ging hij zich anders kleden, herschreef hij zijn CV, bereidde hij een introductie van dertig seconden voor en oefende hij sollicitatiegesprekken. Met zijn nieuw ontwikkelde vaardigheden, vond hij een baan als hoofd boekhouding bij een groot bedrijf.

De cursus zelfstandig ondernemer is een nieuw programma dat een positieve invloed heeft op gezinnen in Afrika, Azië en Zuid-Amerika die een eigen bedrijf willen beginnen of verbeteren. In de cursus worden fundamentele beginselen en strategieën behandeld om een bedrijf te laten groeien. Leden worden ook geïntroduceerd bij plaatselijke instanties zoals kredietverleners voor kleine zelfstandigen en opleidingsinstituten die cursussen geven om de kans op succes te vergroten.

De cursussen beroepskeuze en zelfstandig ondernemer worden bij de meeste arbeidsbemiddelingsbureaus van de kerk over de hele wereld geregeld gehouden. Leden en belangstellenden zijn van harte welkom. Daarnaast kunnen specialisten arbeidsvoorziening op wijk- en ringniveau (of gemeente- en districtsniveau) cursussen geven voor de leden in hun gebied. Om deel te nemen kunnen belangstellenden contact opnemen met het dichtstbijzijnde arbeidsbemiddelingsbureau van de kerk. De cursus wordt gedurende twee of drie dagen gegeven en duurt tien tot twaalf uur.

Hoewel de arbeidsbemiddelingsbureaus zich voornamelijk op leden van de kerk richten, zijn mensen van andere geloofsrichtingen ook van harte welkom. ‘Als mensen binnenkomen en zien dat we iedereen liefhebben, dat we mensen van alle geloofsrichtingen helpen, zijn ze vaak ontroerd’, zegt Paulo Araujo. ‘In de afgelopen jaren zijn volgens mij tweehonderd mensen in Santiago (Chili) gedoopt nadat ze door middel van het arbeidsbemiddelingsbureau met de kerk in aanraking waren gekomen.’

Het functioneren van de arbeidsbemiddelingsbureaus hangt in grote mate af van de hulp van vrijwilligers.

De dag nadat het arbeidsbemiddelingsbureau in Rio de Janeiro (Brazilië) open was gegaan, kwamen er vijftien vrijwilligers (onder wie tien huisvrouwen) onaangekondigd opdraven. ‘We willen gewoon helpen’, zeiden ze. Ze wisten dat het bureau een zegen voor hun broeders en zusters, hun kinderen en hun naasten kon zijn, en daar wilden ze deel van uitmaken.

In de arbeidsbemiddelingsbureaus over de hele wereld werken vrijwilligers ruim een miljoen uur per jaar om de mensen te helpen die op een kruispunt in hun leven zijn gekomen. Sommige vrijwilligers besteden er enkele uren per week om een cursus te geven of een werkzoekende te helpen. Anderen zijn als vrijwilliger-zendeling of voltijdzendeling werkzaam.

‘Iedere dag gaan ouders en kinderen op hun knieën om de Heer om hulp te vragen bij het zoeken naar werk’, zegt broeder Brown. ‘En als ze eenmaal werk vinden, als de ouders in staat zijn om hun kinderen te verzorgen en een dak boven het hoofd te hebben — als dat gebeurt, verandert bijna alles in hun leven ten goede.’

Naarmate gezinnen stabieler en zelfredzamer worden, zijn ze beter in staat om aan de opbouw van het koninkrijk van God bij te dragen. Door de helpende hand uit te steken naar de werklozen en de ongeschoolden, zegt broeder Sloan, ‘kunnen we de kerk in de eerste en tweede generatie verankeren, en kan de geest van zelfredzaamheid zich bij de leden van de kerk thuis wortelen.’

Voor informatie over arbeidsbemiddelingsbureaus van de kerk in uw gebied kunt u contact opnemen met de specialist arbeidsbemiddeling, of uw wijk- of gemeenteleiders.