Jezus is geboren

De duisternis viel zachtjes over de groene heuvels bij Betlehem. Het was lente, het jaargetijde waarin vele lammetjes werden geboren. De herders waren druk in de weer om de lammetjes te tellen voordat de nacht inviel.

Ook in Betlehem was het druk. Veel reizigers waren naar het dorp gekomen, omdat er een bevel was uitgegaan van de Romeinse keizer dat alle mensen naar de stad van hun voorouders moesten gaan om te worden ingeschreven. Twee van die reizigers — Jozef en zijn vrouw, Maria — zochten een plek om te slapen.

Uiteindelijk vonden Jozef en Maria onderdak in een stal met dieren. In die schamele stal werd Maria’s kindje geboren. Het kindje was de Zoon van God, de Verlosser van de wereld.

Maria wikkelde haar kindje in schone doeken en maakte een bedje voor Hem in het zachte, schone hooi van de kribbe. Jozef wist dat dit kindje de Zoon van onze hemelse Vader was. Hij noemde het kindje Jezus, zoals de engel hem eerder gezegd had.

De engelen in de hemel verheugden zich! De beloften van de profeten waren vervuld. Jehova, die nu Jezus heette, was op aarde geboren. Er scheen een nieuwe ster aan de hemel om het goede nieuws te verkondigen.

In de heuvels verscheen er een engel aan de herders en er scheen een helder licht in het rond. De herders hadden nog nooit zoiets gezien en ze waren heel bang.

‘Weest niet bevreesd,’ zei de engel, ‘want zie, ik verkondig u grote blijdschap, die heel het volk zal ten deel vallen: U is heden de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here, in de stad van David. En dit zij u het teken: Gij zult een kind vinden in doeken gewikkeld en liggende in een kribbe.’

Plotseling waren er engelen die tegen de herders zeiden: ‘Ere zij God in den hoge, en vrede op aarde bij mensen des welbehagens.’

Toen de engelen weg waren, gingen de verbaasde herders snel naar Betlehem, waar ze het kindje Jezus in een kribbe vonden. Toen de herders naar hun schapen teruggingen, prezen zij God en vertelden anderen wat ze hadden gezien.