Kinderen hun keuzevrijheid leren gebruiken

Toen onze hemelse Vader Adam en Eva formeerde, waren ze onschuldig. Ze wisten niet veel af van het leven en de gevolgen. Maar onze hemelse Vader wandelde met ze en onderwees ze geduldig in hun bestaan op aarde.

Als ouders hebben we ook de kans om bij onze kleinen te zijn en ze onderricht te geven. Ik denk echter dat we soms weleens vergeten dat onze kinderen ook de geestkinderen van onze hemelse Vader zijn. We hebben de plicht om hun hun eerste lessen bij te brengen, en het is onze taak om hen tot de Heiland Jezus Christus te brengen.

Als we het voorbeeld van onze hemelse Vader in de hof van Eden volgen, koesteren we onze kinderen en onderwijzen ze in het evangelie van Jezus Christus. Daar hoort bij dat we ze leren dat hun daden gevolgen hebben. Dat is geen gemakkelijke taak aangezien wij zelf ook nog aan het leren zijn en soms niet de wil van onze hemelse Vader doen. En soms willen we onze kinderen beschermen, hoewel het beter voor ze zou zijn als ze van hun fouten leerden.

Onze hemelse Vader heeft Adam en Eva vanaf het begin in alle geduld onderwezen in keuzevrijheid. Hij gaf hun geboden, leerde hun de gevolgen en gaf hun keuzevrijheid, zeggend: ‘Van de boom der kennis van goed en kwaad, daarvan zult gij niet eten; nochtans moogt gij voor uzelf kiezen, want het is u gegeven; maar bedenk dat Ik het verbied, want ten dage dat gij daarvan eet, zult gij voorzeker sterven’ (Mozes 3:16–17; cursivering toegevoegd).

Misschien vragen we ons af hoe we onze kinderen kunnen aanmoedigen om de geboden te onderhouden zonder hen daartoe te dwingen. We kunnen verschillende dingen doen die kunnen helpen. We kunnen onze kinderen in het evangelie onderwijzen, in het bijzonder uit de Schriften, en ons vervolgens aan die beginselen houden. We kunnen ze in woord en door voorbeeld leren om onze hemelse Vader te vertrouwen en ze vertellen welke zegeningen het naleven van het evangelie met zich meebrengt. We kunnen ze leren dat ouders ook zwakheden hebben en daarom, net zo zeer als onze kinderen, zijn liefde, barmhartigheid en geduld nodig hebben.

Als onze kleintjes zich soms misdragen, is dat misschien reden tot wanhoop, maar onze hemelse Vader verliest nooit zijn hoop in ons. We moeten leren onze kinderen te zien zoals onze hemelse Vader ons ziet: als zijn zoons en dochters met het potentieel om zoals Hij te worden in en door de kracht en genade van zijn Zoon. Wij bezitten niet de macht om onze kinderen te redden, maar we kunnen een goed voorbeeld zijn en geloof voor ze oefenen.

We zijn hier niet om ook maar iemand te dwingen Gods wil te doen. Uiteraard is de mate van vrijheid en verantwoordelijkheid die we onze kinderen toestaan afhankelijk van hun leeftijd en capaciteiten. Als we onze kinderen leren hun keuzevrijheid gepast te gebruiken, zal het gemakkelijker zijn om ze te onderrichten en lief te hebben, ongeacht wat ze doen.

Onze hemelse Vader wist dat Adam en Eva verleid zouden worden en van de vrucht van de boom der kennis van goed en kwaad zouden eten. Hij had voor hen al een weg terug bereid door zijn Zoon. Hij stuurde een engel om ze te vertellen over het zoenoffer van onze Heiland, de beginselen van bekering, en hoe zij God in de naam van de Zoon konden aanroepen en vergeving van hun zonden konden krijgen in en door de barmhartigheid en liefde van onze hemelse Vader (zie Mozes 5).

Als we onze kinderen laten weten dat we van ze houden en ze leren dat wij, zelfs als ze afdwalen, vastberaden en hoopvol blijven en voor ze blijven bidden, opdat ze vreugde zullen vinden door geloof in Jezus Christus en ware bekering — als we deze beginselen in gedachte houden, worden we steeds meer vervuld van de reine liefde van Christus en zullen we onze kinderen met succes opvoeden (zie LV 121:41–46).