Niet genoeg tijd?

Eind december 2008 zat ik in de celestiale zaal van de Seoeltempel (Zuid-Korea) na te denken over het komende jaar. Ik was twee maanden eerder in dezelfde tempel in het huwelijk getreden en de laatste tijd waren mijn dagen en weken volledig gevuld met mijn werk, mijn kerkroeping, en mijn prille huwelijk. Ik was altijd regelmatig naar het instituut gegaan, maar nu overwoog ik of ik daar misschien mee moest stoppen.

Terwijl ik om leiding voor het nieuwe jaar bad, kreeg ik de duidelijke ingeving om naar het instituut te blijven gaan. Ook werd mij ingegeven om vaker naar de tempel te gaan. Toen ik die dag de tempel verliet, was ik vervuld van een gevoel van vrede en dankbaarheid dat de Heer mij deze aanwijzingen had gegeven. Ik was ervan overtuigd dat ik zou worden gezegend als ik de ontvangen raad zou opvolgen.

Begin januari begon ik als tempelwerker in de Seoultempel. Dat vereiste dat ik twee keer per week een uur naar de tempel reisde om mijn dienst te vervullen. Bovendien maakte ook mijn vrouw een dergelijke reis twee keer per week, een keer om in de tempel als tempelwerkster dienst te doen, en de andere om samen met mij de instituutscursus over het Boek van Mormon bij te wonen.

Toen ik deze extra verplichtingen op mij had genomen, werd het mij al snel duidelijk dat ik een paar uur per week minder zou moeten gaan werken. Ik werk in de verkoop en ik krijg betaald naar het aantal klanten dat ik heb. Ik zag uiteraard in dat ik aanzienlijk minder zou gaan verdienen als ik korter zou gaan werken. Ik moest echter denken aan de ingeving die ik had gekregen en wist dat al het andere op zijn plaats zou vallen als ik de Heer volgde.

Toen ik geregelder naar het instituut en de tempel ging, begonnen mij vele zegeningen toe te vloeien. Ik nam duidelijke veranderingen maar. Ik voelde mij vaker en dichter bij de Geest, en mijn getuigenis van het herstelde evangelie groeide. Mijn vrouw en ik hadden veel profijt van onze dienst in de tempel en het bijwonen van het instituut. En onverwacht ontving ik ook stoffelijke zegeningen. Op de een of andere manier wist ik, ondanks dat ik korter werkte, meer klanten te benaderen. Ik ging er niet in salaris op achteruit, het verdubbelde bijna.

Ik weet dat deze geweldige zegeningen van de Heer afkomstig waren. Ik ben dankbaar dat Hij mij de gemoedsrust gaf om te weten te komen dat als we ‘eerst het koninkrijk Gods en zijn gerechtigheid [zoeken], […] al die dingen [u] zullen worden toegevoegd’ (3 Nephi 13:33).