Δύναμη από τις γραφές

Γιατί θα επέλεγε ένας έφηβος να περνά δύο ώρες κάθε Πέμπτη βράδυ, μελετώντας τις γραφές με τη μαμά του; Πριν από έναν χρόνο, ο Ρούμα Τερουατέα από την Ταϊτή, πιθανώς να είχε αναρωτηθεί το ίδιο.

Τώρα, ενδεχομένως, να ερωτούσε γιατί ένας έφηβος θα επέλεγε να μην το κάνει.

Κατά τη διάρκεια τριών ετών σεμιναρίου, ο Ρούμα δεν έδιδε πραγματικώς προσοχή, όταν οι διδάσκαλοί του ανέθεταν γραφές να διαβάσει για το επόμενο μάθημα. «Δεν ήθελα να τις διαβάσω», λέει. «Οι γραφές στην πραγματικότητα δεν με ενδιέφεραν».

Όμως, διερωτάτο γιατί οι ηγέτες της Εκκλησίας στον τομέα και πάσσαλό του πάντοτε χρησιμοποιούσαν τις γραφές στις ομιλίες και τα μαθήματά τους. Παρακολουθούσε τους ηγέτες του. Παρατηρούσε πόσο εύκολο ήταν για τον πρόεδρο πασσάλου του να παραθέτει από τις γραφές.

Έτσι, όταν ο πάσσαλος Φα της Ταϊτής χώρισε τους μαθητές σεμιναρίου σε ομάδες, προκειμένου να έχουν διαγωνισμούς καλής γνώσεως των γραφών καθ’ όλη την τελευταία χρονιά του στο σεμινάριο, ο Ρούμα απεφάσισε να δώσει μία ευκαιρία στις γραφές.

Τότε άρχισαν οι εβδομαδιαίες συνεδρίες μελέτης με τη μητέρα του. Κάθε Πέμπτη βράδυ μελετούσαν μαζί για τον διαγωνισμό της τάξεως την επομένη, μαθαίνοντας πού είναι σημαντικά εδάφια και μάλιστα απομνημόνευαν πολλά εξ αυτών.

Και τότε άρχισαν να αλλάζουν τα πράγματα για τον Ρούμα. Η μελέτη του των γραφών ενδυνάμωσε τη σχέση του με τη μαμά του. Άρχισε να βλέπει τις ομοιότητες μεταξύ όσων διδάσκουν οι γραφές και όσων συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο. Καθώς προσευχόταν για όσα διάβαζε, συνειδητοποίησε ότι ήταν από τον Θεό.

Τον βοήθησε, επίσης, να οδηγήσει την ομάδα του σε νίκη στο πρωτάθλημα του πασσάλου καλής γνώσεως των γραφών.

Ο Ρούμα αναγνωρίζει στις ευλογίες τις οποίες έλαβε ένα μάθημα που έμαθε στη μελέτη του. «Στο Μωσία 2:24 ο βασιλεύς Βενιαμίν δίδαξε ότι όταν επιλέγουμε να κάνουμε ό,τι μας ζητεί ο Κύριος, τότε ευλογούμαστε αμέσως», λέει ο Ρούμα. Μία εκ των μεγαλυτέρων ευλογιών που έχει λάβει είναι ότι «αφού μελέτησα τις γραφές αυτόν τον χρόνο, ξέρω ότι το Βιβλίο του Μόρμον είναι αληθινό».

Στην αρχή του σχολικού έτους, η Βαϊτιάρε Πίτο δεν ήταν καν μέλος της Εκκλησίας. Λοιπόν, πώς ένα νέο μέλος που δεν πήγε ποτέ πριν στο σεμινάριο, βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει στο πρωτάθλημα του πασσάλου καλής γνώσεως των γραφών;

«Δεν ανησυχούσα που δεν είχα πολλή εμπειρία», λέει. «Έμαθα πολλά από αυτά τα εδάφια κατά τη διάρκεια των ιεραποστολικών μαθημάτων».

Τα περισσότερα μέλη της οικογενείας της Βαϊτιάρε προσεχώρησαν στην Εκκλησία, αφού πέθανε ο πατέρας της αναπάντεχα και ο ηγέτης ιεραποστολής τομέως έφερε τους ιεραποστόλους στο σπίτι της Βαϊτιάρε. Έκαναν λόγο περί οικογενειακής ενότητος και ότι θα ήσαν μαζί για πάντα. «Πραγματικώς έφερε αλλαγή στην οικογένειά μας», λέει εκείνη.

Ωστόσο, δεν άλλαξε απαραιτήτως την ανεξάρτητη συμπεριφορά της 17χρονης. «Αφού βαπτίσθηκα, όλοι μου έλεγαν ότι θα έπρεπε να πάω στο σεμινάριο», λέει εκείνη. «Δεν μου αρέσει να μου λένε τι να κάνω, επομένως μου πήρε λίγο χρόνο για να πάω».

Τελικώς, απεφάσισε μόνη της να πάει και ανεκάλυψε ότι το απολάμβανε. Είχε επιφορτισθεί να είναι μέρος της ίδιας ομάδος καλής γνώσεως των γραφών με τον Ρούμα.

Στην αρχή δεν κατέβαλλε προσπάθειες να διαβάσει τις αναθέσεις των γραφών. Όμως, όταν απεφάσισε ότι θα το έκανε, ανεγνώρισε συντόμως μία πληθώρα ευλογιών.

«Οι γραφές με βοηθούν πολύ», λέει. «Έχω μάθει από τις γραφές πολλά πράγματα», συμπεριλαμβανομένης της σημασίας της προσευχής και ότι ο Επουράνιος Πατέρας θα εισακούσει αυτές τις προσευχές.

Επίσης έμαθε ότι όταν αποφασίζει να δεσμευθεί σε κάτι, όπως να πηγαίνει στο σεμινάριο ή να διαβάζει τις γραφές, η τήρηση της δεσμεύσεως είναι ευκολότερη παρά αν το κάνει, επειδή πρέπει ή υποτίθεται ότι πρέπει.

Τώρα που το σχολικό έτος έχει τελειώσει, η Βαϊτιάρε είναι ευγνώμων που επέλεξε να πάει στο σεμινάριο και να μελετήσει τις γραφές: «Ξέρω ότι όταν διαβάζουμε τις γραφές, είμαστε ευλογημένοι».