Red haar!

Elke zomer verbleef de familie Monson twee maanden in hun zomerhut aan de Provo River (Utah, VS). Tommy Monson had geleerd om in de snelle stromingen van de rivier te zwemmen. Toen Tommy ongeveer dertien jaar was, pakte hij op een avond een grote, opgeblazen binnenband en dreef stroomafwaarts.

Die dag was er op een picknickplaats aan de oever van de rivier een grote groep mensen aan het eten en spelletjes aan het doen. Toen Tommy op het punt stond om van het snelste gedeelte van de rivier af te drijven, hoorde hij wanhoopskreten: ‘Red haar! Red haar!’ Een klein meisje was in de verraderlijke draaikolken gevallen. Geen van de mensen op de oever kon haar redden.

Op dat moment kwam Tommy eraan. Hij zag het meisje kopje onder gaan. Tommy strekte zijn hand uit, greep het meisje bij de haren en tilde haar op de binnenband. Daarna peddelde Tommy naar de rivieroever. Eerst sloegen de familieleden hun armen om het meisje heen, kusten haar en huilden. Daarna knuffelden en kusten ze Tommy. Hij schaamde zich voor alle aandacht en keerde snel terug naar zijn binnenband.

Toen Tommy verder de rivier afdreef, voelde hij zich warm van binnen. Hij besefte dat hij iemands leven had gered. Onze hemelse Vader had de kreten ‘Red haar! Red haar!’ gehoord. Hij had ervoor gezorgd dat Tommy net langsdreef op het tijdstip dat hij nodig was. Die dag leerde Tommy dat er geen fijner gevoel is dan te beseffen dat God, onze hemelse Vader, ons persoonlijk kent en ervoor zorgt dat wij anderen kunnen redden.