Μέχρι να ξανασυναντηθούμε
Η δύναμη τού Θεού
Από μία ομιλία γενικής συγκεντρώσεως ιεροσύνης με τίτλο «Η διδαχή της Ιεροσύνης», Ensign, Μάιος 1982, 32-34. Η χρήση κεφαλαίων έχει τυποποιηθεί.
Η πίστη είναι δύναμη και η δύναμη είναι ιεροσύνη.
Η αναληφθείσα πόλη της Σιών, υπό Del Parson
Ο Θεός είναι ο Θεός, επειδή είναι η προσωποποίηση πάσης πίστεως και πάσης δυνάμεως και πάσης ιεροσύνης. Η ζωή που Εκείνος ζει ονομάζεται αιώνια ζωή.
Και ο βαθμός στον οποίον γινόμαστε σαν Εκείνον είναι ο βαθμός στον οποίον κερδίζουμε την πίστη Του, αποκτούμε τη δύναμή Του και ασκούμε την ιεροσύνη Του. Και όταν γίνουμε σαν Εκείνον υπό την πλήρη και αληθινή έννοια, τότε θα έχουμε επίσης αιώνια ζωή.
Η πίστη και η ιεροσύνη πηγαίνουν χέρι-χέρι. Η πίστη είναι δύναμη και η δύναμη είναι ιεροσύνη. Αφού κερδίσουμε πίστη, λαμβάνουμε την ιεροσύνη. Μετά, μέσω της ιεροσύνης, αναπτυσσόμαστε σε πίστη έως ότου γίνουμε σαν τον Κύριό μας, έχοντας πάσα δύναμη.
Ο χρόνος μας εδώ στη θνητότητα ξεχωρίζεται ως χρόνος δοκιμαστικής περιόδου και δοκιμασίας. Είναι προνόμιό μας ενώ είμαστε εδώ να τελειοποιήσουμε την πίστη μας και να αναπτυχθούμε σε δύναμη της ιεροσύνης…
Η αγία ιεροσύνη έκανε περισσότερα σε τέλειους άνδρες κατά την εποχή του Ενώχ παρά σε οποιαδήποτε άλλη εποχή. Γνωστή τότε ως η τάξη του Ενώχ (βλέπε Δ&Δ 76:57), ήταν η δύναμη διά της οποίας εκείνος και ο λαός του ανελήφθησαν. Και ανελήφθησαν, επειδή είχαν πίστη και ασκούσαν τη δύναμη της ιεροσύνης.
Με τον Ενώχ ο Κύριος συνήψε μία αιωνία διαθήκη ότι όλοι όσοι ελάμβαναν την ιεροσύνη θα είχαν δύναμη, μέσω πίστεως, να κυβερνούν και να ελέγχουν τα πάντα στη γη, να αψηφήσουν τους στρατούς των εθνών και να σταθούν με δόξα και υπερύψωση ενώπιον του Κυρίου.
Ο Μελχισεδέκ ήταν άνδρας παρόμοιας πίστης «και ο λαός του ηργάζετο χρηστότητα και εξασφάλισε τους ουρανούς και επεδίωξε την πόλη του Ενώχ» (Τζόζεφ Σμιθ Μετάφραση, Γένεση 14:34)…
Ποια είναι τότε η διδαχή της ιεροσύνης; Και πώς θα ζήσουμε ως υπηρέτες του Κυρίου;
Αυτή η διδαχή είναι ότι ο Θεός Πατέρας μας είναι ένα ένδοξο, τελειοποιημένο και υπερυψωμένο άτομο που έχει πάσα ισχύ, πάσα δύναμη και πάσα κυριαρχία, το οποίο γνωρίζει τα πάντα και είναι άπειρο σε όλα τα γνωρίσματά Του και το οποίο ζει στην οικογενειακή μονάδα.
Είναι ότι ο Αιώνιος Πατέρας μας απολαμβάνει αυτήν την υψηλή κατάσταση δόξας και τελειότητας και δυνάμεως, επειδή η πίστη Του είναι τέλεια και η ιεροσύνη Του είναι απεριόριστη.
Είναι ότι η ιεροσύνη είναι το ίδιο το όνομα της δύναμης του Θεού και ότι αν θέλουμε να γίνουμε σαν Εκείνον, πρέπει να λάβουμε και να ασκούμε την ιεροσύνη ή τη δύναμή Του όπως την ασκεί Εκείνος…
Είναι ότι για να έχουμε δύναμη, με πίστη, να κυβερνούμε και να ελέγχουμε τα πάντα, τόσο τα υλικά όσο και τα πνευματικά, να κάνουμε θαύματα και να έχουμε τέλεια ζωή, να σταθούμε στην παρουσία του Θεού και να γίνουμε σαν Εκείνον, επειδή έχουμε κερδίσει την πίστη Του, τις τελειότητές Του και τη δύναμή Του ή με άλλα λόγια την πληρότητα της ιεροσύνης Του.
Αυτή η διδαχή της ιεροσύνης είναι μεγαλύτερη από αυτό που υπάρχει τίποτε μεγαλύτερο ούτε μπορεί να υπάρχει κάτι μεγαλύτερο. Αυτή είναι η δύναμη που μπορούμε να κερδίσουμε μέσω πίστεως και χρηστότητος…
Πράγματι υπάρχει δύναμη στην ιεροσύνη -- μία δύναμη που επιζητούμε να αποκτήσουμε για να χρησιμοποιούμε, μία δύναμη που προσευχόμαστε ευσεβώς να μείνει σε μας και στους απογόνους μας διά παντός.