Als vasthouden pijn doet

Op een hete dag in juli hielp ik mijn broer met het bouwen van een steunmuur. Door dat project stuitte ik uiteindelijk op de wortels van een bloeiende kersenboom die in de weg stond.

‘Niet moeilijk’, dacht ik.

Ik pakte het nodige gereedschap en begon rond de wortels te graven. Toen pakte ik een zaag, en zonder verder na te denken begon ik de wortels af te zagen. Dat lukte vrij goed met de kleinere wortels, maar toen ik aan de grote wortels begon, besefte ik al snel dat het niet zo makkelijk zou gaan. Eén wortel was extra moeilijk.

Ik beet op mijn tanden en was vastbesloten om die wortel door te zagen. Door de brandende zon liep het zweet in mijn nek toen ik de zaag steviger vasthield. De zaag trilde helemaal, net als mijn lichaam. Ik merkte dat mijn rechterhand – die de zaag vasthield – erg veel pijn begon te doen. Ik negeerde de pijn en bleef doorgaan.

Uiteindelijk had ik de wortel doorgezaagd. Ik liet de zaag los en was blij dat ik had overwonnen. Maar toen ik mijn handschoen uitdeed, zag ik dat er een stukje huid van mijn hand was losgescheurd.

Toen ik daarover nadacht, besefte ik dat het vasthouden van de zaag met het vasthouden van de roede van ijzer kan worden vergeleken. Gedurende ons leven moeten we de roede van ijzer vasthouden. Maar dat we die vasthouden, wil niet zeggen dat we geen pijnlijke momenten hebben. Ik bezeerde mijn hand toen ik de zaag vasthield. Op dezelfde wijze doorstaan wij beproevingen en moeilijkheden terwijl we de roede van ijzer vasthouden.

Onze hemelse Vader weet dat de weg terug naar Hem vol gevaren is. Daarom heeft Hij ons de Schriften en de woorden van de profeten gegeven. Als we ons tijdens beproevingen en moeilijkheden daaraan vasthouden, kunnen we ooit in zijn tegenwoordigheid terugkeren.

Wanneer we bij Hem terugkeren, kunnen we naar onze handen kijken, die de roede van ijzer, soms met pijn en moeite, hebben vastgehouden. Dan weten we dat we met de hulp van onze hemelse Vader en door het zoenoffer van Jezus Christus ons goed vastgehouden hebben, ongeacht onze omstandigheden.