Waarom heeft God mij niet gewaarschuwd?
Lark Montgomery (Texas
VS)
Illustratie Tim Zeltner
Toen onze oudste kinderen 4 en 2 jaar waren, woonde ons gezin in een studentenwoning van het Texas State Technical Institute. We hadden nog nooit in de heuvels van Texas gewoond, en ik genoot ervan! In de lente is het in het midden van Texas één groot bloementapijt. Overal waar ik keek stonden tuinen, bossen, velden en bermen in bloei.
Haast elke dag nam ik de kinderen in de wandelwagen mee voor een wandeling. We ontdekten steeds nieuwe plekjes, en ik liet de kinderen naar hartenlust bloemen plukken. Het einde van onze wandeling liep altijd door een buurt waar de meeste huizen een prachtige bloementuin hadden.
Op een dag liepen we de hoek om en zagen we dat een van de bloementuinen bezaaid was met papier. De wind verspreidde de pagina’s over de hele tuin. Ik besloot ze op te rapen voordat ze nog verder wegwaaiden. Ik pakte handenvol pagina’s en propte ze in de luiertas.
Toen ik beter keek, zag ik dat ik pornografie in mijn handen had. Ik was ontzet, en vroeg mijn kinderen om in de wandelwagen te blijven terwijl ik de rest van het papier bij elkaar griste. Af en toe ving ik een glimp op van dingen die ik echt niet wilde zien, en ik begon mij te ergeren. Ik mopperde in stilte. Waarom heeft God mij niet gewaarschuwd dat ik een andere weg naar huis moest nemen?
Toen hoorde ik het karakteristieke remgeluid van een schoolbus. Een twaalftal kinderen stapte af. Ze liepen allemaal langs de tuin die even tevoren nog vol porno had gelegen.
Op dat moment bekeek ik alles anders. Plots wist ik waarom ik niet was gewaarschuwd om een andere weg te nemen. Ik was dankbaar dat ik er was geweest om die pagina’s op te rapen, zodat de kinderen die schadelijke beelden niet hoefden te zien. Toen ik verder naar huis liep, dacht ik: Stel je voor dat de schoolbus later was gekomen. Dan had ik misschien nooit geweten waarom ik dit moest meemaken. Hoelang zou ik me aan God hebben geërgerd?
Die dag gaf de Heer mij de kans om te zien ‘waarom’ ik dat moest meemaken, en sindsdien vertrouw ik erop dat zijn wijsheid en doeleinden groter zijn dan de mijne.
Soms weet ik waarom iets is gebeurd, soms niet. Maar ik weet dat ik er altijd op moet vertrouwen dat de Heer een hoger doel heeft dat ik niet altijd kan zien.