Wprowadzenie do Księgi Czwartego Nefiego

Podczas studiowania Księgi Czwartego Nefiego dowiesz się o błogosławieństwach, które spływają na ludzi, którzy są zjednoczeni, żyjąc zgodnie z ewangelią Jezusa Chrystusa. Księga podaje, że podczas posługi Zbawiciela ludzie w całym kraju nawrócili się. Kiedy przestrzegali przykazań, cieszyli się spokojem, dobrobytem oraz cudownymi duchowymi błogosławieństwami. Mormon powiedział: „I żaden lud stworzony ręką Boga nie mógł być tak szczęśliwy jak oni” (4 Nefi 1:16). Wyniesiesz również ważne lekcje płynące z obserwacji stopniowego popadania tego ludu w stan wielkiej niegodziwości.

Mormon opracował i streścił kroniki czterech autorów, aby stworzyć Księgę Czwartego Nefiego. Pierwszym z nich był Nefi, którego imieniem została nazwana ta księga. Nefi był synem Nefiego, który był jednym z dwunastu uczniów wybranych przez Pana podczas Jego posługi pośród potomków Lehiego (zob. 3 Nefi 11:18–22; 12:1). Trzema pozostałymi autorami byli: syn Nefiego — Amos — oraz synowie Amosa — Amos i Ammaron (zob. 4 Nefi 1:19, 21, 47).

Oryginalne kroniki, które stanowią podstawę zapisów w Księdze Czwartego Nefiego, zostały najprawdopodobniej napisane pomiędzy 34 a 321 r. n.e. Mormon dokonał streszczenia tych zapisów mniej więcej w latach 345–385 r. n.e. Mormon nie zawarł informacji o miejscu, w którym przebywał podczas opracowywania tej księgi.