Eter 1–2

Księga Etera to streszczenie historii Jeredów dokonane przez Moroniego. Jeredzi to lud, który przybył na zachodnią półkulę setki lat przed ludem Lehiego. Po potopie za czasów Noego wielu potomków tych, którzy ocaleli, popadło w niegodziwość. Jedna grupa ludzi podjęła próbę budowy wieży, „której szczyt sięgałby aż do nieba” (I Ks. Mojżeszowa 11:4). Zapis dziejów narodu Jeredów zaczyna się w czasach budowy wieży Babel. Pan rozprawił się z coraz bardziej rozszerzającą się niegodziwością, mieszając język ludziom i rozpraszając ich po powierzchni całej ziemi (zob. I Ks Mojżeszowa 11:5–8; Eter 1:33). Zapis w Księdze Etera rozpoczyna się od tego, jak Jered i jego brat proszą Pana o pomoc po tym, jak pomieszał On język ludziom przy wieży Babel. Pan zachował język Jereda, jego brata i ich rodzin oraz przyjaciół i wyprowadził ich przez puszczę ku ziemi obiecanej. Pan poinstruował brata Jereda, aby zbudował osiem barek, na których przedostaliby się oni przez morza.

Abyś lepiej zrozumiał pochodzenie Księgi Etera przejrzyj „Omówienie rozdziałów Mosjasz 7–24” z Części 12.: Dzień 1. lekcja (strona 120). Przejdź do wędrówki 4. i zwróć uwagę na to, co lud Limhiego znalazł podczas tej podróży.

Przejrzyj początek Księgi Etera i odszukaj krótki opis treści tej księgi znajdujący się pod jej tytułem. Opis ten wyjaśnia, że zapis dziejów Jeredów został sporządzony na podstawie 24 złotych płyt, które zostały znalezione przez lud Limhiego.

Kiedy Moroni skończył zapis swojego ojca, zajął się kroniką Jeredów i dokonał streszczenia, które stanowi część Księgi Mormona. Przeczytaj fragment: Eter 1:1–4 i odszukaj, czego Moroni nie zawarł w swoim streszczeniu dziejów Jeredów. Przeczytaj następnie werset: Eter 1:5 i odszukaj, jaką część ich dziejów Moroni zawarł w swych zapisach. Wieża, o której mowa w wersecie Eter 1:5, to wieża Babel. Jak zostało to wyjaśnione w wersecie Eter 1:33, Pan „pomieszał” język ludziom, którzy dążyli do wybudowania wieży, aby nie mogli się nawzajem rozumieć, oraz rozproszył ich po całej ziemi.

Jak zapisano we fragmencie: Eter 1:6–33, człowiek o imieniu Eter dokonał zapisu dziejów Jeredów. Moroni spisał genealogię Etera, począwszy od człowieka o imieniu Jered, który żył w czasach wieży Babel.

Czy kiedykolwiek znalazłeś się w kraju lub miejscu, w którym porozumiewano się w niezrozumiałym dla ciebie języku? Jak byś się czuł, gdybyś nie rozumiał języka, jakim porozumiewają się ludzie wokół ciebie? Jeśli mógłbyś wybrać tylko kilkoro ludzi, z którymi mógłbyś porozumiewać się w tej sytuacji, kogo wybrałbyś? W takiej sytuacji znalazł się człowiek o imieniu Jered i jego brat, jak również ich rodziny, które żyły w czasie wieży Babel. Przeczytaj fragment: Eter 1:33–37 i odszukaj, z kim Jered chciał się porozumiewać. Gdy brat Jereda uzyskał obietnicę od Pana, że ich język nie zostanie pomieszany (zob. Eter 1:34–35), modlił się za swoich przyjaciół (zob. Eter 1:36–37). Jak zaprezentował to brat Jereda, jedną z cech wiernych ludzi jest modlitwa o to, aby ich przyjaciele otrzymali błogosławieństwa Pana.

Pan pobłogosławił rodziny Jereda i jego brata oraz ich przyjaciół tym, że ich język nie został pomieszany. Potem Jered poprosił swojego brata, aby pomodlił się do Boga i zapytał Go, gdzie powinni iść (zob. Eter 1:38–40).

Przeczytaj fragment: Eter 1:40–43 i odszukaj wskazówki, jakich Pan udzielił Jeredom, aby prowadzić ich podczas wędrówki. Dlaczego, twoim zdaniem, ważne było, aby Jered i jego brat postępowali według tych wskazówek otrzymanych od Pana?

Przeczytaj fragment: Eter 2:1–3 i odszukaj, jak Jeredzi zareagowali na wskazówki od Pana w kwestii przygotowania się do podróży do ziemi obiecanej (zob. Eter 1:41–42). Następnie przeczytaj fragment: Eter 2:4–6 i odszukaj, co się potem wydarzyło. Zwróć uwagę na to, że ponieważ Jeredzi postępowali według wskazówek Pana, dał im On kolejne rady. Rozważ błogosławieństwa i rady, jakie otrzymali Jeredzi z powodu posłuszeństwa wskazówkom danym przez Pana.

Z doświadczenia Jeredów uczymy się następującej zasady: Kiedy działamy z wiarą, zgodnie z radami Pana, możemy otrzymać od Niego kolejne rady. Możesz zapisać tę zasadę w swoich pismach świętych obok fragmentu: Eter 2:6.

Pomyśl o natchnieniu czy podszepcie, który otrzymałeś od Pana podczas modlitwy, studiowania pism świętych lub podczas spotkania kościelnego. Pamiętaj o tym natchnieniu czy podszepcie podczas czytania wypowiedzi Starszego Richarda G. Scotta z Kworum Dwunastu Apostołów o tym, w jaki sposób zwykle otrzymujemy odpowiedzi na modlitwy: „Niezbyt często otrzymacie kompletną odpowiedź [na modlitwę] za jednym razem. Ona przyjdzie po kawałku, w pakunkach, abyście zwiększyli swój potencjał. Jeśli podążycie za każdym elementem z wiarą, doprowadzi to was do innych części, aż uzyskacie pełną odpowiedź. Ten wzór wymaga od was wypróbowania wiary w zdolność naszego Ojca do udzielania odpowiedzi. Jest to czasem bardzo trudne, ale skutkuje znacznym wzrostem osobistym” („Korzystanie z nadprzyrodzonego daru modlitwy” Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 9).

1. W swoim dzienniku do studiowania napisz, jak zareagowałeś (lub jak byś zareagował) na duchowy podszept, o którym wcześniej pomyślałeś. Możesz też napisać o błogosławieństwach, jakie otrzymałeś (lub jakie możesz otrzymać) w wyniku postępowania zgodnie z tym podszeptem.

Jak zapisano we fragmencie: Eter 2:7–12, Pan powiedział bratu Jereda, że kiedy on i jego lud przybędą do ziemi obiecanej, będą musieli „[służyć] Jemu, prawdziwemu i jedynemu Bogu albo [zostaną starci] z powierzchni ziemi” (Eter 2:8).

Przeczytaj fragment Eter 2:13–15 i poszukaj informacji o tym, co Jeredzi zrobili, gdy dotarli do wielkiego morza, które rozdzielało lądy. Pan prowadził ich przez puszczę, ponieważ słuchali Go i przestrzegali Jego przykazań. Jednak po upływie czterech lat, podczas których mieszkali w namiotach na wybrzeżu, Pan przyszedł do brata Jereda i skarcił go za zaniechanie modlitw.

Fragment: Eter 2:14–15 pomaga nam nauczyć się następujących zasad: Panu nie podoba się, gdy nie wzywamy Go w modlitwie. Pan chce, abyśmy modlili się do Niego regularnie.

Kiedy będziesz czytać wypowiedź Starszego Donalda L. Staheli, który służył jako członek Kworum Siedemdziesiątych, zastanów się, jak często się modlisz: „W naszym życiu niezbędna jest codzienna żarliwa modlitwa o wybaczenie i szczególną pomoc oraz pielęgnowanie naszych świadectw. Kiedy w naszych modlitwach spieszymy się, powtarzamy się, gdy stają się one powszednie lub gdy o nich zapominamy, zatracamy bliskość Ducha, która jest niezbędna do uzyskiwania ciągłych wskazówek, jakich potrzebujemy, by poradzić sobie z wyzwaniami życia codziennego” („Zapewnienie bezpieczeństwa naszym świadectwom”, Ensign lub Liahona, listopad 2004, str. 39).

W swoim dzienniku do studiowania lub na osobnej kartce odpowiedz na następujące pytania:

• Co myślisz o częstotliwości swoich osobistych modlitw?

• Co myślisz o szczerości swoich osobistych modlitw?

• Czy czujesz, że w swoich osobistych modlitwach naprawdę komunikujesz się z Ojcem Niebieskim? Dlaczego tak albo dlaczego nie?

• Jeśli mógłbyś wprowadzić jedną zmianę, by udoskonalić swoje osobiste modlitwy, jaka by ona była?

Jak zapisano w wersecie: Eter 2:16, brat Jereda odpokutował za swe grzechy i modlił się do Pana za swoją rodzinę oraz przyjaciół. Pan powiedział, że mu przebacza, ale że musi nie ustawać w prawości, aby był prowadzony do ziemi obiecanej

Obraz

Barki Jeredów

Pomyśl o ważnej decyzji, którą będziesz musiał podjąć teraz lub w przyszłości; na przykład, jak radzić sobie w trudnej sytuacji rodzinnej lub społecznej, jak dobrze radzić sobie w szkole, kogo poślubić lub jaką obrać ścieżkę kariery. Czy zastanawiałeś się, w jaki sposób Pan może udzielić ci rady lub przyjść z pomocą w tych sytuacjach? Podczas studiowania pozostałej części rozdziału Eter 2, rozważ decyzję, o jakiej pomyślałeś i odszukaj zasady, dzięki którym otrzymasz pomoc Pana.

Przeczytaj fragment: Eter 2:16–17 i odszukaj, co Pan przykazał zrobić Jeredom, by mogli podjąć dalszą drogę do ziemi obiecanej. Brat Jereda miał trzy problemy związane z budową barek. Przeczytaj fragment: Eter 2:18–19 i zaznacz trzy problemy, o których brat Jereda powiedział Panu.

2. Abyś lepiej wyobraził sobie to, co przeczytałeś we fragmencie: Eter 2:16–19 w swoim dzienniku do studiowania narysuj, jak mogły wyglądać barki.

Poniższa tabela pomoże ci odkryć, jak Pan pomógł bratu Jereda z problemami dotyczącymi barek. Przestudiuj wersety z pisma świętego wymienione w tabeli, a następnie wypełnij informacje w kolumnie „Rozwiązanie”.

Reakcja Pana i Jego oczekiwania względem Jereda były różne dla każdego z tych problemów. Z każdego problemu i jego rozwiązania możemy nauczyć się różnych prawd o tym, jak Pan pomaga nam w potrzebie. Porównaj rozwiązania, które napisałeś w tabeli, z tymi wymienionymi poniżej:

Brak powietrza (Eter 2:20–21). Aby rozwiązać ten problem, Pan powiedział bratu Jereda, co powinien zrobić. Brat Jereda miał zatem wiarę, aby postępować według instrukcji od Pana.

Brak sterowności (Eter 6:4–9). Aby rozwiązać ten problem, Pan sam podał rozwiązanie problemu.

Brak światła (Eter 2:22–3:6). Aby rozwiązać ten problem Pan udzielił bratu Jereda pewnej wskazówki. Przy kolejnym pytaniu brat Jereda musiał zastanowić się nad rozwiązaniem problemu — w oparciu o otrzymane informacje — i prosić Pana o zgodę i pomoc w podjętych działaniach.

Z doświadczenia brata Jereda dowiadujemy się o następującej zasadzie: Gdy robimy to, co w naszej mocy, by rozwiązywać nasze problemy, możemy otrzymać Pańską pomoc. Mając na uwadze osobistą decyzję, o jakiej pomyślałeś wcześniej, jak wiedza o tej zasadzie pomoże ci uzyskać wskazówki w kwestii tej decyzji? Czego, twoim zdaniem, Pan może oczekiwać od ciebie przy podejmowaniu decyzji?

3. Napisz kilka zdań w swoim dzienniku do studiowania o tym, czego dowiedziałeś się z doświadczenia brata Jereda o modlitwie i otrzymywaniu pomocy oraz wskazówek od Pana w twoim życiu.

4. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Eter 1–2 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: