„24–30 czerwca. Ew. Mateusza 28, Ew. Marka 16, Ew. Łukasza 24, Ew. Jana 20–21: ‘Wstał z martwych’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Nowy Testament, 2019 (2019)
„24–30 czerwca. Ew. Mateusza 28, Ew. Marka 16, Ew. Łukasza 24, Ew. Jana 20–21”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2019
Paś owieczki moje — Kamille Corry
24–30 czerwca
Ew. Mateusza 28, Ew. Marka 16, Ew. Łukasza 24, Ew. Jana 20–21
„Wstał z martwych”
Zanim zaczniesz przeglądać pomysły dotyczące nauczania w tym zarysie lekcji, przeczytaj Ew. Mateusza 28, Ew. Marka 16, Ew. Łukasza 24 i Ew. Jana 20–21 i zastanów się nad sposobem, w jaki możesz wykorzystać te rozdziały do wzmocnienia wiary nauczanych przez ciebie osób.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Aby pomóc członkom klasy podzielić się tym, czego nauczyli się podczas osobistego i rodzinnego studiowania, poproś, aby wypisali z materiału wyznaczonego na ten tydzień prawdę, która powinna być głoszona „[całemu światu]” (zob. Ew. Marka 16:15). Na końcu lekcji zapytaj, czy znaleźli dodatkowe prawdy, którymi chcą się podzielić.
Nauczaj doktryny
Ew. Mateusza 28, Ew. Marka 16, Ew. Łukasza 24, Ew. Jana 20
Ponieważ Jezus zmartwychwstał, my również zmartwychwstaniemy.
-
Aby dać jak największej liczbie osób możliwość powiedzenia o tym, czego się nauczyli o Zmartwychwstaniu, możesz wyznaczyć członkom klasy kilka minut na przejrzenie materiału z tego tygodnia i wypisanie poznanych prawd o Zmartwychwstaniu. Niech zaprezentują to, co zapisali. Poproś pozostałych członków klasy, aby podnosili rękę, gdy słyszą, że inna osoba przedstawia prawdę podobną do tej, którą zapisali. Dlaczego te prawdy są dla nas ważne? W jaki sposób świadomość naszego przyszłego zmartwychwstania wpływa na nasze uczucia wobec Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa? W zaproszeniu Ducha do dyskusji pomóc może pokazanie ilustracji muzycznej „He Is Risen” [On zmartwychwstał] (strona internetowa LDS.org).
Możemy zaprosić Zbawiciela, aby „[został] z nami”.
-
Aby pomóc członkom klasy dostrzec związek pomiędzy ich doświadczeniami a doświadczeniami uczniów zmierzających do Emaus, narysuj na tablicy drogę i poproś członków klasy, aby po jednej stronie drogi wypisali szczegóły z Ew. Łukasza 24:13–35. Następnie po drugiej stronie drogi mogą dopisać własne podobne doświadczenia naśladowców Jezusa Chrystusa. Na przykład mogą napisać: Oczy ich były zasłonięte (Ew. Łukasza 24:16) po jednej stronie, a po drugiej: Czasami nie rozpoznajemy wpływu Pana w naszym życiu.
-
Dwa hymny opierają się na Ew. Łukasza 24:13–35. To: „Bądź ze mną, Panie, wieczór tuż” i „Ze mną bądź!”, Hymny, nr 91, 93. W jaki sposób możesz wykorzystać te hymny, aby pomóc członkom klasy odnaleźć głębsze znaczenie tego fragmentu z pism świętych?
Ew. Mateusza 28:16–20, Ew. Marka 16:14–20, Ew. Łukasza 24:44–53
Mamy przykazanie, aby głosić ewangelię całemu światu.
-
Przykazanie, które zmartwychwstały Zbawiciel dał Swoim Apostołom, aby głosić Jego ewangelię, może również odnosić się do nas dzisiaj. W jaki sposób możesz pomóc członkom klasy dostrzec ich rolę w głoszeniu ewangelii? Możesz poprosić, aby wyobrazili sobie, że udzielają rady członkowi rodziny lub przyjacielowi, który udaje się na pełnoetatową misję. Których słów Zbawiciela skierowanych do Jego Apostołów by użyli? W jaki sposób możemy odnieść te same słowa do naszych wysiłków związanych z dzieleniem się ewangelią z bliźnimi?
„Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.
-
W twojej klasie mogą być uczniowie myślący podobnie jak Tomasz, który pragnął zobaczyć zmartwychwstałego Pana, zanim w Niego uwierzył. Twoja lekcja w Szkole Niedzielnej może być okazją do tego, by członkowie nawzajem wzmocnili swoją wiarę w rzeczy, których nie mogą zobaczyć. Możesz poprosić kogoś, aby podsumował doświadczenie Tomasza z Ew. Jana 20:19–28. Możesz też pokazać film „Blessed Are They That Have Not Seen, and Yet Have Believed” [Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli] (strona internetowa LDS.org). Członkowie klasy mogą na tablicy wypisać rzeczy, w które, zgodnie z wolą Boga, mamy wierzyć, nie widząc ich. Następnie możesz poprosić ich, aby opowiedzieli o doświadczeniach, które wzmocniły ich świadectwo o tych rzeczach. Jakie błogosławieństwa zyskują członkowie klasy, gdy wykazują się wiarą?
Jezus nauczał Tomasza, aby „nie [był] bez wiary, lecz [wierzył]” (Ew. Jana 20:27).
Zbawiciel zachęca nas, abyśmy paśli Jego owieczki.
-
Co może pomóc członkom twojej klasy przyjąć prośbę Zbawiciela i „[paść Jego] owieczki”? Możesz poprosić ich o przeczytanie po cichu Ew. Jana 21:15–17 i zastąpienie imienia Szymon własnym imieniem, a słowa „owieczki” imionami ludzi, którym Pan chce, aby służyli — na przykład osób nauczanych w programie nauczania i odwiedzin domowych, sąsiadów lub znajomych z pracy czy szkoły. Po upływie kilku minut członkowie klasy mogą powiedzieć o swoich odczuciach. Co to znaczy paść owieczki Zbawiciela? Wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona i Starszego Marvina J. Ashtona, znajdujące się w „Dodatkowych materiałach”, mogą pomóc w udzieleniu odpowiedzi na to pytanie.
Zachęć do nauki w domu
Aby zachęcić członków klasy do przeczytania w tym tygodniu Dziejów Apostolskich 1–5, poproś, aby zwrócili uwagę na to, w jaki sposób niewykształcony rybak stał się potężnym przywódcą Kościoła Chrystusa, który to Kościół rozprzestrzenił się na cały świat. W trakcie studiowania tych rozdziałów członkowie klasy dowiedzą się, w jaki sposób doszło w nim do tej przemiany.
Dodatkowe materiały
Ew. Mateusza 28, Ew. Marka 16, Ew. Łukasza 24, Ew. Jana 20–21
Co to znaczy paść owieczki Zbawiciela?
Prezydent Russell M. Nelson podzielił się spostrzeżeniami związanymi ze starożytnym greckim tekstem rozdziału Ew. Jana 21:
„W [Ew. Jana 21:15] słowo paś pochodzi od greckiego określenia bosko, co oznacza ‘odżywiać lub wypasać’. Słowo owieczka pochodzi od zdrobniałego określenia arnion, które oznacza ‘małe jagnię’ […].
W [Ew. Jana 21:16] słowo paś pochodzi od innego słowa, poimaino, które oznacza ‘być pasterzem, opiekować się, troszczyć się’. Kolejne słowo owieczka pochodzi zaś od określenia probaton, które oznacza ‘dorosłą owcę’ […].
W [Ew. Jana 21:17] słowo paś ponownie pochodzi od greckiego słowa bosko, które odnosi się do pożywienia. Słowo owieczka ponownie zostało przetłumaczone z greckiego słowa probaton, które odnosi się do dorosłej owcy.
Te trzy wersety, które są tak podobne w języku [polskim], po grecku mają trzy różne przesłania:
-
Małe jagnięta potrzebują odżywiania, aby mogły rosnąć.
-
O owce należy się troszczyć.
-
Owce należy odżywiać” („Shepherds, Lambs, and Home Teachers”, Ensign, sierpień 1994, str. 16).
W jaki sposób możemy „paść [Jego] owieczki”?
Starszy Marvin J. Ashton wyjaśnił, w jaki sposób możemy wypełniać przykazanie Pana, aby paść Jego owieczki:
„Jezus powiedział: ‘Paś owieczki moje’ (Ew. Jana 21:16). Nie możecie ich paść, jeśli nie wiecie, gdzie są. Nie możecie ich paść, jeśli dajecie im powód, by was odrzucały. Nie możecie ich paść, jeśli nie macie pożywienia. Nie możecie ich paść, jeśli nie macie prawdziwej miłości. Nie możecie ich paść, jeśli nie chcecie pracować i dzielić się […].
Te, które potrzebują pomocy, są we wszystkich przedziałach wiekowych. Niektóre z Jego owieczek są młode, samotne i zagubione. Niektóre są znużone, cierpiące i zmęczone wiekiem. Niektóre są w naszych rodzinach, w naszym sąsiedztwie lub różnych zakątkach świata, gdzie nasza pomoc może dotrzeć poprzez ofiary postne. Niektórym brakuje pożywienia. Niektórym brakuje miłości i troski.
Jeśli damy Jego owieczkom powody, aby się nam opierały, proces pasienia stanie się trudny, jeśli nie niemożliwy. Nikt nie może nauczać czy pomagać z sarkazmem czy kpiną. Dyktatura lub postawa ‘ja mam rację, a ty się mylisz’ zaprzepaści wszystkie wysiłki, aby paść zbłąkaną owcę. Powstanie ściana oporu i nikt nie wyniesie korzyści […].
Poprzez nasze czyny okazujemy naszą miłość. Mówienie o uczuciach jest pustym gestem, jeśli nie towarzyszą mu uczynki. Wszystkie Jego owce potrzebują bliskości pasterza, który o nie dba” („Give with Wisdom That They May Receive with Dignity”, Ensign, listopad 1981, str. 91).
Doskonalenie nauczania
Zarezerwuj czas na wypowiedzi uczniów. „Kiedy uczniowie dzielą się tym, czego się nauczyli, nie tylko odczuwają Ducha i wzmacniają swoje świadectwa, ale również zachęcają innych do odkrycia prawd dla siebie samych […]. Wyznacz czas w ramach każdej lekcji na to, aby określony uczeń mógł się czymś podzielić. Czasami sama lekcja może być taką dyskusją (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 30).