I i II List do Tesaloniczan

Paweł rozpoczął swój List do Tesaloniczan od przypomnienia świętym o sposobie głoszenia ewangelii przez niego i inne osoby. Może to być dobra okazja, aby członkowie klasy zastanowili się nad tym, jak sobie radzą z nauczaniem i uczeniem się od innych. Możesz poprosić członków klasy, aby przeczytali I List do Tesaloniczan 1:5–8, 2:1–13 i określili, jakie są zasady skutecznego dzielenia się ewangelią. Na podstawie tych wersetów mogą następnie zapisać pytania, które pomogą im ocenić ich wysiłki związane z nauczaniem ewangelii innych ludzi. Jedno z pytań może, na przykład, brzmieć: „Czy jestem przykładem tego, o czym wiem”? (Zob. I List do Tesaloniczan 1:7). W jaki sposób przestrzeganie zasad wymienionych w tym fragmencie pomaga nam lepiej pełnić posługę wobec tych, których nauczamy?

Gdy członkowie klasy przeczytają I List do Tesaloniczan 1:5–8, 2:1–13, może przypomną sobie o nauczycielach wzorujących się na Chrystusie, którzy w pozytywny sposób wpłynęli na nich „niczym ojciec [na] dzieci swoje” (I List do Tesaloniczan 2:11). Poproś członków klasy, aby przejrzeli te fragmenty, znaleźli cechę charakterystyczną prawdziwego sługi i pomyśleli o znanym im nauczycielu, który ma tę cechę. Możesz poprosić członków klasy, aby napisali list lub przygotowali dyplom uznania dla tego nauczyciela. Zachęć ich, aby w swoim liście lub na dyplomie umieścili werset z I Listu do Tesaloniczan oraz wyjaśnienie, w jaki sposób ten nauczyciel uosabia tę cechę. Mogą nawet poczuć natchnienie, aby wręczyć ten list lub dyplom osobie, o której napisali.

Paweł nauczał świętych z Tesalonik: „Nie powołał nas Bóg do nieczystości, ale do uświęcenia” (I List do Tesaloniczan 4:7). Aby rozpocząć dyskusję na temat świętości, solista bądź wszyscy członkowie klasy mogą zaśpiewać hymn „Obdarz mnie świętością” (Hymny, nr 66). Poproś członków klasy, aby omówili wspomniane w hymnie charakterystyczne cechy świętości, które przykuły ich uwagę. Napisz na tablicy Obdarz mnie świętością, więcej …  daj i poproś członków klasy, aby w I Liście do Tesaloniczan 3:9–13, 4:1–12 odszukali słowa lub wyrażenia, które uzupełnią to zdanie. W jaki sposób możemy rozwinąć te cechy?

Propozycja, by być świętymi, może onieśmielać niektóre osoby. Członkom klasy może przydać się świadomość, że rozwijanie w sobie świętości jest procesem stopniowym, który wymaga, abyśmy z upływem czasu „tym bardziej obfitowali” (I List do Tesaloniczan 4:10). Aby zilustrować ten proces, możesz poprosić jednego z członków klasy, aby opowiedział o talencie lub osiągnięciu, który wymagał stałego wysiłku na przestrzeni czasu, np. o uszyciu kołdry lub nauczeniu się gry na instrumencie muzycznym. W jaki sposób można to porównać do procesu uświęcania się? Poproś członków klasy, aby przejrzeli I List do Tesaloniczan 3:9–13, 4:1–12 i powiedzieli, co myślą o wysiłku, jaki trzeba włożyć, aby stać się świętym na sposób opisany przez Pawła. Co pomaga nam czynić postępy na drodze ku świętości?

Następujące pytania mogą zapoczątkować dyskusję na temat rady Pawła dotyczącej pracy: Jakie są konsekwencje bezczynności? Co, według was, miał na myśli Paweł, gdy użył słów „cichy” i „cichość”? (I List do Tesaloniczan 4:11, II List do Tesaloniczan 3:12). Możesz zapisać na tablicy podobne pytania, aby członkowie klasy zastanawiali się nad nimi w trakcie czytania I Listu do Tesaloniczan 4:11–12 i II Listu do Tesaloniczan 3:7–13. Poproś, aby omówili te pytania w parach, małych grupach lub na forum klasy. Jakie inne fragmenty z pism świętych pomagają nam zrozumieć znaczenie pracy i niebezpieczeństwa wynikające z bezczynności? (Zob. sugestie w „Dodatkowych materiałach”).

Zrozumienie Wielkiego Odstępstwa może wzmocnić świadectwo członków twojej klasy o Przywróceniu ewangelii Jezusa Chrystusa. Zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną zawiera kilka materiałów dotyczących Odstępstwa. Możesz poprosić kilku członków klasy, aby wcześniej przygotowali się i opowiedzieli o swoich przemyśleniach związanych z tymi materiałami. Możecie też przestudiować i omówić je wspólnie na forum klasy. W „Dodatkowych materiałach” wymienionych jest również kilka filmów, które mogą uzupełnić waszą dyskusję.

Członkom klasy może przydać się omówienie kilku metafor, za pomocą których prorocy opisywali Odstępstwo, takich jak: odstępstwo (zob. II List do Tesaloniczan 2:3), głód (zob. Ks. Amosa 8:11–12), wejście wilków drapieżnych (zob. Dzieje Apostolskie 20:28–30) i to, co łechce ucho (zob. II List do Tymoteusza 4:3–4). Możesz połączyć członków klasy w pary i poprosić o przeczytanie jednego lub kilku z tych (lub innych, wybranych przez ciebie) fragmentów pisma świętego. Niech omówią w parach, czego te wersety nauczają o Wielkim Odstępstwie. Czego prorocy nauczali o Odstępstwie i jego skutkach?

Aby pomóc członkom klasy zdobyć dodatkową wiedzę na temat Wielkiego Odstępstwa, poproś, aby wyobrazili sobie, że mają przyjaciela, który nie pojmuje potrzeby przywrócenia ewangelii. Narysuj na tablicy dwukolumnową tabelę i napisz nagłówki: Przyczyny Odstępstwa i Skutki Odstępstwa. Poproś członków klasy, aby w parach lub małych grupach przejrzeli rozdział zatytułowany „Wielkie Odstępstwo” w podręczniku Abyście głosili moją ewangelię (strony 35–36) i odszukali przyczyny oraz skutki Odstępstwa, a następnie zapisali je na tablicy. Których informacji z tabeli mogliby użyć, aby pomóc przyjacielowi zrozumieć potrzebę Przywrócenia?

Czy dyskusja o tym, jak uchronić się przed odstępstwem, przyda się członkom twojej klasy? Możesz poprosić, aby przejrzeli II List do Tesaloniczan 2 i odszukali radę, której mogliby udzielić przyjacielowi, dzięki czemu uniknąłby on osobistego odstępstwa.