Doktrina ug mga Pakigsaad 51–56

Nangutana si Bishop Edward Partridge kon unsaon pagtuman sa labing maayo ang temporal nga mga panginahanglan sa mga miyembro sa Colesville Branch, ug misugo ang Ginoo kaniya sa pagpahimutang kanila “sumala sa akong mga balaod” (D&P 51:2). Naghatag ang Ginoo sa pipila Niya ka mga sulugoon sa awtoridad ug responsibilidad sa pagdumala ug pagpadagan sa espiritwal ug temporal nga buhat sa kaluwasan diha sa Simbahan. Kini nga katungdanan sa pag-organisar sa buhat mahinungdanon; mipahayag ang Dios nga ang Iyang balay mao “ang balay sa kahusay, … ug dili usa ka balay sa kagubot” (D&P 132:8; tan-awa usab sa D&P 88:119). Niini nga kahimtang, gitudloan si Bishop Partridge sa pag-organisar sa mga Santos sumala sa balaod sa pagpahinungod aron matubag ang mga panginahanglan sa mga mibalhin.

Gisugo sa Ginoo si Bishop Edward Partridge sa pagpatuman sa balaod sa pagpahinungod diha sa mga pamilya kinsa mibalhin gikan sa New York ug nagpuyo sa yuta ni Leman Copley. Kini nga mga pamilya kinahanglan nga mopahinungod sa ilang mga kabtangan ug mga kapanguhaan “uban sa pakigsaad ug sa sulat-kasabutan” (D&P 42:30). Si Bishop Partridge dayon “motudlo sa tawo sa ilang mga bahin” (D&P 51:3), nagpasabut nga siya mohatag sa matag pamilya og bahin sa mga kapanguhaan sumala sa ilang mga panginahanglan, mga gusto, ug mga kahimtang—sa pipila ka mga higayon kini mahimong daghan pa kay sa gipahinungod sa pamilya. Ang bishop gikinahanglan nga mopakita ngadto sa matag pamilya og usa ka sulat-kasabutan nga nagpahayag nga ang bahin o kabilin nga ilang nadawat nagpaila sa ilang pribado nga pagkatinugyanan. Bisan unsa nga sobra kinahanglan nga tipigan ni Bishop Partridge ug gamiton sa pagtabang sa kabus ug sa timawa diha sa Simbahan.

Ang proseso sa pagpahinungod sa kabtangan kinahanglan nga pagahimoon sumala sa baruganan sa kabubut-on, ingon nga gipasabut diha sa Hunyo 1833 nga sulat ngadto ni Bishop Partridge ug gipirmahan nila ni Joseph Smith, Sidney Rigdon, Frederick G. Williams, ug Martin Harris: “Ang matag tawo kinahanglan gayud nga iyang kaugalingong maghuhukom [kon] unsa ang gidaghanon nga iyang itugot ubos sa pagkontrolar sa Bishop. … Ang butang sa pagpahinungod kinahanglan gayud nga pagahimoon pinaagi sa kasagarang panag-uyon sa duha ka partido—Kay, ang paghatag sa Bishop og gahum sa pagsulti kon pilay anaa sa matag tawo ug ang [matag tawo] kinahanglan nga ma-obligar sa pagsunod sa paghukom sa Bishop, mao ang paghatag ngadto sa Bishop og dugang nga gahum kay sa unsay anaa sa usa ka Hari, ug sa laing bahin, sa pagpasulti sa matag tawo unsay ilang gikinahanglan ug ang Bishop [kinahanglang] ma-obligar sa pagsunod uban sa iyang paghukom, mao ang paglabay sa Zion ngadto sa kalibug ug sa paghimo og usa ka Ulipon ngadto sa Bishop. Ang tinuod mao, kinahanglon gayud nga adunay katimbang o panimbang nga gahum tali sa bishop ug sa mga tawo, ug sa ingon panag-uyon ug kaayo magpabilin taliwala kaninyo. Busa, kadtong mga tawo nga nagpahinungod og kabtangan ngadto sa Bishop sa Zion, ug unya nagdawat usab og kabilin, kinahanglan gayud nga magpakita sa makatarunganong paagi ngadto sa Bishop nga siya [nanginahanglan] ingon kadaghan sama sa iyang gipangayo” (diha sa The Joseph Smith Papers, Documents, Volume 3: Pebrero 1833–Marso 1834, ed. Gerrit J. Dirkmaat ug uban [2014], 153; spelling ug punctuation gi-standardize).

Tungod kay ang hugot nga pagtuo ni Leman Copley nawagtang ug giputol niya ang iyang pakigsaad sa pagpahinungod sa iyang yuta, ang mga Santos sa Colesville mipuyo sa iyang uma sa Thompson, Ohio, sulod lamang sa pipila ka mga semana. Ang Doktrina ug mga Pakigsaad 51:16 nagpaila nga ang Ginoo nahibalo nga ang ilang pagpuyo igo lamang “alang sa mubo nga panahon.” Bisan pa niana, mitambag Siya sa mga Santos sa pagtrabaho ug pagpuyo ingon og sila maanaa diha sulod sa mga katuigan. Ang kadaghanan sa mga Santos sa Colesville misunod niini nga mga panudlo. Sa panahon sa ilang mubo nga pagpuyo ilang gihawanan ang yuta, gitamnan og mga tanom, ug gisugdan ang pagtukod og mga balay, ang tanan diin ilang gibiyaan sa dihang si Leman Copley mipugos kanila sa pagpahawa. Sa wala madugay ang Ginoo misugo sa Colesville Branch sa pagbalhin ngadto sa Missouri aron pagtabang sa pagpahimutang sa Zion (tan-awa sa D&P 54; 58:6–7).

Ang mga Santos sa Colesville Branch mihimo og daghang mga sakripisyo sa pagbiya sa ilang mga panimalay sa New York ug mibalhin ngadto sa Ohio ingon nga gisugo sa Ginoo. Wala madugay human sila miabut, gipapahawa sila gikan sa yuta ni Leman Copley ug gisugo sa pagbalhin na usab—niini nga panahon mga 1,448 ka kilometro kasadpan sa Jackson County, Missouri. Ang saad nga “kinsa kadto nga makita nga matinud-anon, makiangayon, ug maalamon nga tinugyanan makasulod ngadto sa himaya sa iyang Ginoo, ug makapanunod sa kinabuhi nga dayon” (D&P 51:19) sa tinuod nakatabang sa paglig-on sa pagsalig sa mga Santos diha sa Ginoo atol niining malisud nga panahon.

Diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad, ang mga pulong nga tinugyanan ug pagkatinugyanan mga kauban sa balaod sa pagpahinungod ug nagpasabut ngadto sa mga kapanguhaan o mga yuta nga gihatag sa Ginoo ngadto niadtong kinsa nakapahinungod sa tanan uban sa usa ka pakigsaad. Si Elder Quentin L. Cook sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo nga ang mga pagkatinugyanan personal usab nga mga responsibilidad ug mga katungdanan nga kita aduna:

Nagpuyo kita sa makuyaw nga mga panahon nga ang daghan nagtuo nga kita walay tulubagon ngadto sa Dios ug nga kita walay personal nga responsibilidad o pagkatinugyanan alang sa atong mga kaugalingon o sa uban. Daghan sa kalibutan mitutok sa kaugalingon pagtagbaw, nagtagbaw sa ilang kaugalingong mga tinguha, ug nahigugma sa kalipayan labaw sa ilang paghigugma sa pagkamatarung. Dili sila motuo nga sila magbalantay sa ilang igsoon. Diha sa Simbahan, hinoon, kita nagtuo nga kining mga pagkatinugyanan usa ka sagradong pagsalig. …

“… Ang mga baruganan sa pagkamay-tulubagon ug pagkatinugyanan adunay dako nga kahulugan sa atong doktrina.

“Diha sa Simbahan, ang pagkatinugyanan dili limitado ngadto sa usa ka temporal nga pagsalig o responsibilidad. Gitudlo ni Presidente Spencer W. Kimball: ‘Kita mga tinugyanan sa atong mga lawas, mga salabutan, mga pamilya ug mga kabtangan. … Ang matinud-anong tinugyanan mao ang usa ka tawo kinsa nagbansay og matarung nga pagmando, nag-amuma sa iyang kaugalingon nga pamilya, ug nag-atiman sa mga kabus ug timawa’ [‘Welfare Services: The Gospel in Action,’ Liahona, Abril. 1977, 78]. …

“Kalabut sa atong pagkatinugyanan alang sa atong mga pamilya, gitudlo sa pipila nga kon kita mo-report ngadto sa Manluluwas ug mangutana Siya kanato sa paghatag og subay sa atong yutan-ong mga responsibilidad, duha ka importanting mga pangutana may kalabutan sa atong mga pamilya. Ang una mao ang atong relasyon sa atong kapikas, ug ang ikaduha mahitungod sa matag usa sa atong mga anak. …

“Sa tanan natong mga paningkamot sa pagkatinugyanan, sundon nato si Jesukristo. Maninguha kita sa pagsunod unsay Iyang gisugo kanato nga buhaton, pinaagi sa Iyang mga pagtulun-an ug sa Iyang ehemplo. …

“Ang akong panghinaut mao nga ang matag usa kanato mo-ribyu tagsa-tagsa ug isip mga pamilya sa mga pagkatinugyanan diin kita adunay responsibilidad ug pagkamay-tulubagaon. Nag-ampo ako nga atong buhaton ang mao nahibalo nga kita sa katapusan may tulubagon ngadto sa Dios” (“Stewardship—a Sacred Trust,” Ensign o Liahona, Nob. 2009, 91, 93–94).

Sa dihang ang pagpadayag nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 52 gihatag, ang mga Santos mahinamong nagpaabut sa pagtukod sa siyudad sa Zion, nga gipanagna diha sa mga kasulatan (tan-awa sa Ether 13:3–6; D&P 28:9; Moises 7:62). Sa usa ka pagpadayag nga gihatag kaniadtong Marso 1831, misaad ang Ginoo nga Iyang ipadayag ang nahimutangan sa yuta nga paliton sa mga Santos alang sa usa ka kabilin (tan-awa sa D&P 48:4–6). Sila kinahanglan nga magpundok diha niini nga yuta ug itukod ang siyudad sa Zion, o ang Bag-ong Jerusalem. Ang siyudad himoon nga usa ka dapit nga dangpanan ug kahilwasan alang sa mga Santos (tan-awa sa D&P 45:64–71). Kaniadtong Hunyo 1831 gitudloan sa Ginoo si Propeta Joseph Smith ug Sidney Rigdon sa pag-adto sa Missouri ug sa paghimo sa sunod nga komperensya sa Simbahan didto. Sa higayon nga atua na didto, kon sila matinud-anon, misaad ang Ginoo sa pagpadayag sa yuta nga ilang kabilin. Bisan og ang Ginoo misulti sa mga Santos nga ang yuta sa pagkakaron gigamit sa mga “kaaway,” misaad Siya nga “mopadali sa pagtukod sa dakbayan [Zion] niana nga panahon” (D&P 52:42–43). Ang gipasabut sa Ginoo nga mga kaaway sa mga Santos nagpaila sa pagkontra ug pagdumot nga masinati sa mga miyembro sa Simbahan gikan sa lokal nga mga lumulupyo sa Missouri samtang misugod sila sa pagpundok didto sa Jackson County, Missouri.

Ingon nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 52, mitawag ang Ginoo og 26 ka mga lalaki, agi og dugang ngadto ni Propeta Joseph Smith ug Sidney Rigdon, sa pagbiyahe isip mga misyonaryo ngadto sa Missouri. Gitudloan sila sa pagbiyahe sa hapit 1,448 ka mga kilometro nga panaw pinaagi sa lain-laing agianan, nagsangyaw, ug nagbunyag sa maagian. Gigiyahan sila sa Ginoo sa pagtudlo sa “walay lain nga mga butang gawas niana nga gisulat sa mga propeta ug sa mga apostoles, ug kana nga gitudlo kanila pinaagi sa Maghuhupay pinaagi sa pag-ampo diha sa hugot nga pagtuo” (D&P 52:9; tan-awa usab sa Mosiah 18:18; 25:21–22). Ang mga propeta sa ulahing mga adlaw nag-awhag usab sa mga miyembro sa Simbahan sa pagsalig sa mga pulong sa mga propeta ug sa paggiya sa Espiritu Santo kon magtudlo sa doktrina sa ebanghelyo.

Namulong ngadto sa mga magtutudlo sa relihiyon diha sa Simbahan, si Presidente J. Reuben Clark Jr. (1871–1961) sa Unang Kapangulohan mitudlo:

“Ang inyong labing dako nga tinguha, ang inyong labing importante ug bugtong nga buluhaton, mao ang pagtudlo sa ebanghelyo ni Ginoong Jesuskristo ingon nga gipadayag niining ulahing mga adlaw. Kamo kinahanglang magtudlo niini nga ebanghelyo, naggamit isip inyong mga tinubdan ug mga awtoridad ang sumbanan nga mga kasulatan sa Simbahan ug ang mga pulong niadtong kinsa gitawag sa Dios sa paggiya sa Iyang katawhan niining ulahing mga adlaw. Kamo dili … mosal-ut diha sa inyong pagtudlo sa inyong kaugalingong lahi nga pilosopiya, walay pagsapayan unsa ang tinubdan niini o unsa ka makahimuot o makatarunganon kini nganha kaninyo. …

“Kamo dili … mousab sa mga doktrina sa Simbahan o moilis niini kay kini gipahayag ug anaa sa sumbanan nga mga kasulatan sa Simbahan ug pinaagi niadtong kansang awtoridad mao ang pagpadayag sa hunahuna ug kabubut-on sa Ginoo ngadto sa Simbahan” (The Chartered Course of the Church in Education, rev. ed. [booklet 2004; pakigpulong ngadto sa Church Educational System religious educators, Ago. 8, 1938], 10).

Atol sa komperensya nga gihimo sa Hunyo 3–6, 1831, nasaksihan sa mga elder sa Simbahan ang kalainan tali sa mga pagpakita sa dautan ug sa gahum sa Dios. Sa katapusang adlaw sa komperensya, mipadayag ang Ginoo ngadto sa mga elder og usa ka sumbanan alang sa pag-ila tali niadtong kinsa mga limbongan o mga impostor ug niadtong kinsa matarung nga mga sulugoon sa Dios (tan-awa sa D&P 52:14–21). Mihatag Siya og mga ehemplo sa mga bunga niadtong kinsa naghago o nagbuhat uban ang Espiritu sa Dios. Uban sa miaging mga panudlo (tan-awa sa D&P 43:1–7; 46:7–8; 50:1–25), kini nga pagpadayag mitabang sa paghupay sa kagubot taliwala sa mga lider ug sa mga miyembro sa Simbahan kalabut sa dili tinuod nga mga espiritu ug sa nagpasulabi nga kinaiya o mga nabatasan sa pagsimba. Si Elder Paul E. Koelliker sa Kapitoan mitudlo:

“Niadtong Hunyo 1831, dihang natawag ang unang mga lider sa Simbahan, si Joseph Smith giingnan nga ‘si Satanas anaa sa tanan nga bahin niini nga yuta, ug siya naglihok aron sa paglimbong sa mga nasud.’ Sa pagbatok niining makabalda nga impluwensya, ang Ginoo miingon nga Siya mohatag nato og ‘sumbanan sa tanan nga mga butang, nga [kita] dili malimbungan’ (D&P 52:14).

“Ang mga sumbanan mao ang mga sundanan, mga giya, balik-balik nga mga lakang, o mga dalan nga sundon aron mapahiangay sa katuyoan sa Dios. Kon sundon, makahimo kini natong mapaubsanon, maabtik, ug kaila sa tingog sa Balaang Espiritu gikan sa tingog nga makabalda kanato ug modala nato palayo” (“Tinuod Siya nga Nahigugma Kanato,” Liahona, Mayo 2012, 16).

Kadtong kinsa gitawag sa pagsangyaw sa ebanghelyo samtang sila mibiyahe ngadto sa Missouri gisaaran nga kon sila magmatinud-anon ang Ginoo mobantay kanila ug mopanalangin kanila “uban sa daghan nga bunga” (D&P 52:34). Si Bishop Edward Partridge usa niadto nga gitawag sa pagbiya sa iyang pamilya ug mibiyahe ngadto sa Missouri. Ang asawa ni Bishop Partridge, si Lydia nagbilin og usa ka istorya sa mga kahimtang diin ang iyang bana, si Edward, nakadawat niining mapadayagon nga mando. Ang ilang mga anak natakdan og tipdas gikan sa pipila sa bag-ohay nga miabut nga mga miyembro sa New York nga nagpuyo uban sa ilang pamilya. Misulat siya nga ang ilang ‘kinamagulangang anak nga babaye nasakit og hilanat sa baga, ug samtang grabe na siya, ang akong bana gitawag pinaagi sa pagpadayag nga mokuyog sa uban ngadto sa Missouri aron mangita og dapit nga kapundukan sa mga Santos, ang mga dili tumutuo naghunahuna nga tingali nabuang na siya o dili siya moadto. Ug naghunahuna ako sa akong kaugalingon nga ako adunay rason nga maghunahuna nga nagsugod na ang akong mga pagsulay, ug sa ingon [kini] nahitabo, apan kini nga pagsulay sama sa uban gisundan og mga panalangin kay ang among anak nga babaye naayo.’ (Partridge, Genealogical Record, 6.)” (sa The Joseph Smith Papers, Documents, Volume 1: Hulyo 1828–Hunyo 1831, 330).

Ang mga elder sa Simbahan kinsa wala sugoa sa pag-adto og mga misyon mag-amuma alang sa mga miyembro sa Simbahan ug, sa labing piho, sa “paghinumdom diha sa tanang mga butang ang kabus ug ang timawa, ang masakiton ug ang nag-antus” (D&P 52:40). Mipasabut ang Ginoo nga ang pag-amuma sa kabus ug sa masakiton usa ka kinaiya sa Iyang mga disipulo. Sa Iyang tibuok mortal nga pangalagad, ang Manluluwas nag-amuma sa masakiton ug sa nag-antus, nag-ayo ug naghupay kanila. Nangalagad Siya ngadto sa kabus ug sa timawa, nag-alima kanila sa pisikal ug espiritwal nga paagiSi Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008) mitudlo kon unsa ang atong mabuhat sa paghinumdom niadtong nanginahanglan:

Sa paghinumdom nga mag-uban diha sa atubangan sa Ginoo sa mga kabus, sa mga timawa, ug sa mga dinaugdaug, adunay maugmad, nga wala damha apan sa tinud-anay, usa ka gugma alang sa uban nga labaw sa kaugalingon, usa ka pagtahud alang sa uban, usa ka tinguha sa pag-alagad sa mga panginahanglan sa uban. Ang usa ka tawo dili makahangyo sa Dios sa pagtabang sa usa ka silingan nga anaa sa kalisud kon walay gibati nga kadasig sa pagbuhat og usa ka butang sa iyang kaugalingon ngadto sa pagtabang niana nga silingan. …

“Nakadungog ako og usa ka bantugang tawo nga miingon niadtong usang adlaw, ‘Akong giayo ang pinulongan sa akong mga pag-ampo. Kay sa moingon, ‘Panalangini ang mga kabus ug ang masakiton ug ang timawa,’ karon ako moingon, ‘Amahan, pakitaa ako kon unsaon sa pagtabang ang kabus ug ang masakiton ug ang timawa, ug hatagi ako sa determinasyon sa pagbuhat sa mao’”(Teachings of Gordon B. Hinckley [1997], 457–58).

Mibiya sa Sidney Gilbert sa Kirtland, Ohio, sa hinapos sa Hunyo 1831 aron mosunod sa sugo sa Ginoo sa pagsangyaw sa ebanghelyo ug sa “pagkatinugyanan” ngadto sa Simbahan (D&P 53:4). Human moabut sa Missouri sa ting-init sa 1831, iyang gitukod ang usa ka komersyal nga tindahan ug, isip tinugyanan alang sa Simbahan, mitabang ni Bishop Edward Partridge sa pagpamalit og yuta alang sa pagkatinugyanan ug sa mga building sa Simbahan (tan-awa sa D&P 57:6, 8). Misugo ang Ginoo ni Sidney nga “mosalikway sa kalibutan” (D&P 53:2); siya kinahanglan nga mosunod sa mga sugo, mobiya sa iyang negosyo sa Kirtland aron mobiyahe ngadto sa Missouri, ug mogamit sa iyang gasa alang sa negosyo sa pagtabang nga matukod ang gingharian sa Dios diha sa yuta sa Zion. Ang sugo sa Ginoo nga mobiya sa kalibutan wala magpasabut nga si Sidney mopalayo sa iyang kaugalingon gikan sa kalibutanSi Elder M. Russell Ballard sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipasabut:

“Diha sa Simbahan, kanunay natong isulti ang panultihon: ‘Mahimong ania sa kalibutan apan dili iya sa kalibutan.’ …

“Tingali kinahanglan nga isulti nato ang panultihon … isip duha ka managlahi nga mga pahimangno. Una, ‘Pagmahimong ania sa kalibutan.’ Pagpanginlabut; pagpakisayud. Tinguhaa ang pagkamasinabtanon ug kamauyunon ug sabta ang pagkalain-lain. Paghimo og makahuluganong mga kontribusyon sa katilingban pinaagi sa pagserbisyo ug pag-apil. Ikaduha, ‘Pagmahimong dili iya sa kalibutan.’ Ayaw sunda ang sayop nga dalan o mokompromiso aron sa pag-uyon o pagdawat sa dili matarung.

“… Bisan pa sa tanang kadautan sa kalibutan, ug bisan pa sa tanang pagbatok ngadto sa maayo nga atong makaplagan sa naglibut kanato, kita kinahanglang dili mosulay sa pagdala sa atong mga kaugalingon o sa atong mga anak sa gawas sa kalibutan. Miingon si Jesus, ‘Ang gingharian sa langit sama sa igpapatubo,’ o libadura. (Mat. 13:33.) Kita gikinahanglan nga mobayaw sa kalibutan ug motabang sa pagbuntog sa kadautan nga naglibut kanato” (“The Effects of Television,” Ensign, Mayo 1989, 80).

Ang desisyon ni Leman Copley sa paghingilin sa mga miyembro sa Colesville Branch gikan sa iyang yuta usa usab ka desisyon sa paglapas sa sagradong pakigsaad nga iyang gihimo sa pagpahinungod sa iyang yuta ngadto sa Ginoo. Ang mga Santos gikan sa New York naghimo usab og pakigsaad sa pagpahinungod sa tanan nga sila aduna (tan-awa sa D&P 51). Sa kaalaot, ang pagdumili ni Leman sa pagtuman sa iyang pakigsaad naghimo niini nga imposible alang sa mga Santos sa Colesville sa pagtuman sa ilang pakigsaad; busa, ang Ginoo mipahayag nga ang pakigsaad “nahimong walay hinungdan ug walay kapuslanan” (D&P 54:4). Ang Ginoo mipasabut usab og grabe nga mga sangputanan alang niadtong kinsa milapas sa ilang mga pakigsaad ug misaad og kalooy ngadto niadtong kinsa mituman sa ilang mga pakigsaad (tan-awa sa D&P 54:5–6).

Si Elder Jeffrey R. Holland sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo mahitungod sa importansya sa paghimo ug pagtuman sa mga pakigsaad:

“Ang mihimo ug mituman lamang sa mga pakigsaad ang makaangkon sa talagsaong mga panalangin sa celestial nga gingharian. Oo, kon kita maghisgot mahitungod sa pagtuman sa mga pakigsaad, kita naghisgut kabahin sa kasingkasing ug kalag sa atong katuyoan sa pagkamortal.

“Ang pakigsaad usa ka kinahanglanon nga espirituhanong kontrata, usa ka sagrado nga saad ngadto sa Dios atong Amahan nga kita magpakabuhi ug maghunahuna ug maglihok sa usa ka piho nga paagi—ang paagi sa Iyang Anak, ang Ginoong Jesukristo. Isip ganti, ang Amahan, ang Anak, ug ang Espiritu Santo nagsaad kanato sa talagsaong kanindot sa kinabuhing kinabuhi. …

“… Kon kita gusto gayud nga magmalampuson sa atong mga calling, kon gusto nato ang agianan sa matag tabang ug matag kaayo ug matag panalangin gikan sa Amahan, kon kita gusto sa pultahan sa langit nga bukas kaayo aron kita makadawat sa mga gahum sa pagkadiosnon, kita kinahanglang motuman sa atong mga pakigsaad!” (“Pagtuman sa mga Pakigsaad: Usa ka Mensahe alang Niadtong Moserbisyo og Misyon,” Liahona, Ene. 2012, 2–4).

Ingon nga gibiyaan nila ang ilang mga panimalay sa New York usa ka bulan lamang ang milabay, ang mga miyembro sa Colesville Branch usab wala nay dapit nga kapuy-an. Agi og tubag ngadto niini nga kabalaka, mihatag ang Ginoo og laing sugo alang kanila sa pagbalhin—niini nga higayon ngadto sa Missouri, hapit 1,448 ka kilometro ang gilay-on. Bisan og kini nga sugo malisud alang niini nga grupo nga kapin sa 60 ka matinud-anong mga miyembro sa Simbahan, ang Ginoo misugo sa mga Santos sa “pagpailub diha sa kalisdanan hangtud Ako moabut” ug mipahayag, “Tan-awa, Ako moabut sa labing madali, ug ang akong ganti ania uban kanako” (D&P 54:10). Agi og pagsunod ngadto sa sugo sa Ginoo, ang mga Santos sa Colesville, gipangulohan ni Newel Knight, mibiya sa Ohio ug miabut sa Independence, Missouri, sa katapusan sa Hulyo 1831. Sila usa sa unang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kinsa mipundok ngadto sa yuta sa Zion.

Si William W. Phelps usa ka ehemplo kon sa unsa nga paagi ang Ginoo nag-andam og mga tawo sa paglig-on sa Iyang gingharian kon sila andam sa pagsunod Kaniya. Mitawag ang Ginoo diha ni William sa paggamit sa iyang mga talento ug kasinatian isip usa ka manunulat, editor, ug tigmantala sa pagtabang ni Oliver Cowdery sa paghimo “sa buluhaton sa pag-imprinta, ug pagpili ug pagsulat sa mga basahon alang sa mga tulunghaan niini nga simbahan” (D&P 55:4). Naapil si William sa daghang mga paningkamot sa pagsulat alang sa Simbahan ug pagmantala ug pag-imprinta sa gisulat niini nga mga basahon. Sa Missouri, gi-imprinta niya ang Book of Commandments ug ang unang pamantalaan sa Simbahan, The Evening and the Morning Star. Wala madugay mitabang siya sa pag-andam ug sa pag-imprinta sa 1835 nga edisyon sa Doktrina ug mga Pakigsaad ug ang unang hymnbook sa Simbahan. Gisulat usab niya ang mga pulong sa daghang mga himno sa Santos sa Ulahing mga Adlaw, lakip sa “The Spirit of God,” “Praise to the Man,” ug “Redeemer of Israel.”

Ang Dios makapahayag ug makabakwi sa mga sugo, apan Siya motahud sa atong kabubut-on ug motugot kanato sa pagsunod o dili pagsunod sa Iyang mga sugo. Kon kita dili mosunod sa mga sugo sa Ginoo, Siya mobaton kanato nga may tulubagon. Hunahunaa kon giunsa sa mosunod nga mga panig-ingnan paghulagway sa pahayag nga “Ako ang Ginoo nagsugo ug nagbakwi, ingon nga kini maayo kanako” (D&P 56:4): Tungod kay gitugutan ni Ezra Thayre ang kalibutanong mga kabalaka sa pagpugong kaniya sa pagtuman sa iyang misyon, gibakwi sa Ginoo ang iyang calling ug mitawag og lain nga kauban alang kang Thomas B. Marsh (tan-awa sa D&P 56:5, 8). Misugo ang Ginoo sa mga Santos sa Colesville sa pagpuyo diha sa Thompson, Ohio, apan tungod kay gilapas ni Leman Copley ang iyang pakigsabut sa pagtugot sa mga Santos nga mopuyo sa iyang uma, misugo ang Ginoo kanila sa pagpanaw ngadto sa Missouri (tan-awa sa D&P 54:7–8). Gitawag og misyon si Newel Knight (tan-awa sa D&P 52:32), apan gibakwi kana nga tawag ug gisultihan siya sa pagpadayon sa paggiya sa mga Santos sa Colesville ug sa pagtabang kanila sa pagbalhin ngadto sa Missouri (tan-awa sa D&P 54, ulohan sa seksyon; D&P 54:2, 7–8). Human mabakwi sa Ginoo ang sugo alang ni Newel sa pagsangyaw sa ebanghelyo uban ni Selah Griffin, misugo Siya ni Selah sa pagkuyog hinoon ni Thomas B. Marsh ngadto sa Missouri (tan-awa sa D&P 56:5–6).

Mipahibalo ang Ginoo sa mga sala nga gikinahanglan sa mga Santos nga pagahinulsulan nga nagpugong kanila sa pagpuyo sa balaod sa pagpahinungod. Kay sa mangita sa pagbuhat sa kabubut-on sa Ginoo ug pagtukod sa Iyang Simbahan ug gingharian sa Iyang paagi, sila nagbuhat sa ilang kaugalingon nga kabubut-on.

Si Elder Bruce R. McConkie (1915–1985) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo: “Ang kaputli sa kasingkasing usa ka timailhan sa kaputli sa kalag. Sila mao kinsa ang midawat og kapasayloan sa ilang mga sala diha sa katubigan sa bunyag; kinsa, human sa bunyag, nagpuyo sa paagi nga makadawat og kapasayloan sa mga sala; kinsa naghimo nga ang ilang mga sala nalimpyo gikan sa ilang mga kalag ingon og pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo. Sila mga mahinadlokon sa Dios ug matarung nga mga kalag; ug nagpakaputli, makasarang sila sa pagtan-aw ug sa pagpakig-uban sa ubang putli nga mga binuhat, ang labing taas kinsa mao ang Ginoo sa Kaputli” (A New Witness for the Articles of Faith [1985], 492).