Doktrina ug mga Pakigsaad 57–58

Agi og tubag ngadto sa pangutana ni Propeta Joseph Smith , mipadayag ang Ginoo nga ang Independence, Jackson County, Missouri, mao “ang yuta sa saad, ug ang dapit alang sa dakbayan sa Zion” (D&P 57:2). Ang dapit alang sa dakbayan sa Zion nahimutang sa habagatan sa usa ka kurbada sa Missouri River ug mga 16 ka kilometro silangan sa Missouri-Indian nga teritoryo (karon ang Missouri-Kansas nga utlanan). Ang yuta nga nagsakop sa Missouri ug sa daghang naglibut nga mga estado nahimong kabahin sa Estados Unidos human sa Pagpalit sa Louisiana [Louisiana Purchase] kaniadtong 1803. Human sa pagpalit, bag-ong mga lumulupyo, kasagaran gikan sa habagatan nga mga estado, mibalhin ngadto sa Missouri aron mopuyo didto. Nahimong estado ang Missouri kaniadtong 1821, ug sa 1826 ang balay balaoran sa estado mitukod sa Jackson County. Ang bag-ong gipuy-an nga lungsod sa Independence, nga nahimutang subay sa dalan sa patigayon [trade road] nga gitawag og Santa Fe Trail, nahimong sentro sa panggobyerno sa lalawigan. Sa panahon niini nga pagpadayag, ang Jackson County may pipila lamang ka gatos nga mga lumulupyo ug pipila ka publiko nga mga building, lakip ang balay hukmanan sa lalawigan.

Sa dihang gitudlo sa Ginoo ang Jackson County, Missouri isip ang dapit diin ang dakbayan sa Zion pagatukuron, Iyang gipaila nga ang dakbayan sa Independence mao “ang tunga-tunga nga dapit” (D&P 57:3). Ingon nga mao ang tunga-tunga nga dapit nagpasabut, sa laing bahin, ngadto sa tahas nga ang Zion, o ang Bag-ong Jerusalem, aduna isip usa sa duha nga kaulohan (ang lain mao ang Jerusalem) sa gingharian sa Ginoo sa panahon sa Milenyum (tan-awa sa Joseph Fielding Smith, Doctrines of Salvation, comp. Bruce R. McConkie [1955], 3:71). Gikan niining nahimutangan ang Ginoo Mismo modumala sa kalihokan ug mga palakaw sa Iyang gingharian.

SiElder Bruce R. McConkie (1915–1985) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mihatag og gibug-aton sa importansya sa Zion isip ang “tunga-tunga nga dapit” sa dihang siya mitudlo sa mosunod: “Tuguti ang Israel sa pagpundok sa mga stake sa Zion sa tanang mga nasud. Himoa nga ang matag yuta mahimong usa ka Zion ngadto niadtong gitudlo nga mopuyo didto. Himoa nga ang kahingpitan sa ebanghelyo anaa alang sa tanang mga santos sa tanang mga nasud. Himoa nga walay panalangin nga ihikaw kanila. Himoa nga ang mga templo pagatukuron diin ang kahingpitan sa mga ordinansa sa balay sa Ginoo mahimong ipahigayon. Apan sa gihapon adunay tung-tunga nga dapit, usa ka dapit diin ang labing dako nga templo mobarug, usa ka dapit diin ang Ginoo moanha, usa ka dapit gikan diin ang balaod mopadayon aron sa pagmando sa tibuok yuta. … Ug kanang tunga-tunga nga dapit mao ang gitawag karon sa mga tawo nga Independence sa Jackson County, Missouri, apan sa adlaw nga moabut mao ang Zion sa atong Dios ug ang Dakbayan sa Pagkabalaan sa iyang katawhan. Kini nga dapit gipili; ang dapit nailhan; ang balaod nagpadayon; ug ang gisaad nga padulngan nasiguro” (A New Witness for the Articles of Faith [1985], 595).

Agi og dugang sa pagpadayag sa dapit alang sa dakbayan sa Zion, ang Ginoo mipadayag usab nga ang dapit alang sa templo “nahimutang sa kasadpan nga bahin, diha sa usa ka lote nga dili layo gikan sa balay hukmanan” (D&P 57:3). Kini nga templo pagatukuron sa ulahing mga adlaw sa dili pa ang Ikaduhang Pag-anhi ni Jesukristo. Si Elder Bruce R. McConkie mipasabut sa kahulugan sa templo nga pagatukuron diha sa Independence, Missouri: “Kabahin sa templo diin ang tanang mga nasud moadto sa katapusang mga adlaw, kini pagatukuron didto sa Bag-ong Jerusalem sa dili pa ang Ikaduhang Pag-anhi, ang tanan isip usa ka bahin sa pagpangandam nga mga proseso nga moandam sa katawhan alang sa pagbalik sa ilang Ginoo” (A New Witness for the Articles of Faith, 595).

Imahe

mapa nga nagpakita sa mga utlanan [plat] sa Dakbayan sa Zion

Mga duha ka tuig human madawat ang pagpadayag nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 57, nadawat ni Propeta Joseph Smith ang dugang nga pagpadayag kabahin sa dapit diin ang templo pagatukuron. Kaniadtong 1833, ang Propeta adunay usa ka plat nga mapa nga gi-drowing alang sa dakbayan sa Zion nga nagpakita og usa ka temple complex nga may 24 ka mga building nga pagatukurong magsunod diha sa Independence (tan-awa sa History of the Church, 1:357–59). Ang pagpundok ngadto ug paglig-on sa dakbayan sa Zion, o Bag-ong Jerusalem, ingon nga gipahayag sa Ginoo, mosugod sa “dapit sa templo” (D&P 84:4).

Sa sayong pagpadayag, misugo ang Ginoo sa mga Santos nga “magtigum sa tanan nga mga salapi nga [ilang mahimo] sa pagkamatarung” aron sila maandam sa pagpalit og yuta sa Zion kon magpadayag ang Ginoo sa mapahimutangan ngadto kanila (D&P 48:4–5). Human mapadayag ang mapahimutangan sa Zion, misulti ang Ginoo ngadto sa mga elder sa pagpalit sa matag luna sa yuta “sa kasadpan nga bahin, gani ngadto sa utlanan nga nagdagan paingon sa taliwala sa Judeo ug sa Hentil” (D&P 57:4). Si Presidente Joseph Fielding Smith (1876–1972) mipasabut nga ang linya nga nagdagan og diretso tali sa Judeo ug sa Hentil “adunay pagpasabut ngadto sa linya nga nagbulag sa mga Lamanite [o ang mga Indian nga Amerikano] gikan sa mga lumulupyo sa Jackson County. Niini nga panahon ang Panggobyerno sa Estados Unidos naghatag ngadto sa mga Indian sa mga yuta kasadpan sa Missouri, nga sa kadugayan bawion lamang pag-usab gikan kanila. Ang mga Lamanite, kinsa mga Israelinhon, ang gipasabut nga mga Judeo, ug ang mga Hentil mao ang mga tawo, kadaghanan kinsa mga kriminal, nagpuyo silangan sa suba” (Church History and Modern Revelation [1953], 1:206).

Atol niini nga yugto sa panahon didto sa kasadpan sa Estados Unidos, daghang mga lumulupyo migamit sa naandang “pagpuyo sa yuta nga walay katungod” aron makaangkon sa yuta. Nagpasabut kini nga sila mopuyo diha sa walay nagpuyo nga yuta uban sa katuyoan nga sa kadugayan i-rehistro ang ilang pag-angkon didto sa balay hukmanan sa lalawigan. Sa ting-init sa 1831 sa dihang kini nga pagpadayag gihatag, kadaghanan sa yuta nga gisugo sa Ginoo nga ipapalit sa mga Santos naangkon na sa mga lumulupyo, sa ingon nagkinahanglan sa mga Santos nga paliton ang yuta gikan kanila. Agi og pagsunod sa sugo sa Ginoo nga mopalit og yuta, kaniadtong Disyembre 1831, si Bishop Edward Partridge mipalit og 25.5 ka ektarya gikan ni Jones Hoy Flournoy (tan-awa sa Church History in the Fulness of Times, 2nd ed. [Manwal sa Church Educational System , 2003], 129). Kini nga piraso sa yuta nahimong nailhan isip ang lote sa templo tungod kay kini naglakip sa yuta nga gitudlo sa Ginoo nga alang sa templo.

Gi-rekord kini diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 57:7–16, ang Ginoo misugo og pipila ka mga elder sa “pagpahimutang” sa ilang mga kaugalingon diha sa Jackson County, Missouri. Ang “ipahimutang” nagpasabut nga ang Ginoo naghunahuna alang niining mga lalaki nga magpabilin diha sa Jackson County ug magpalambo sa dapit ug maghimo niini nga ilang bag-o nga panimalay. Kini nga sugo mahimong miabut nga nakapakurat ngadto sa pipila niini ka mga lalaki kinsa walay ideya nga sila hangyoon sa pagpuyo sa Missouri sa dihang sila mibiya sa ilang mga panimalay sa Ohio usa lamang ka buwan ang milabay.

Imahe

gikan sa hataas nga talan-awon sa Independence, Missouri

Ang sugo nga mopuyo diha sa Missouri dili sayon. Kadtong kinsa gisugo sa pagpuyo maguol mahitungod sa pagbalhin sa ilang mga pamilya gikan sa Ohio ug magtukod og bag-ong kinabuhi diha sa utlanan sa wala maugmad nga America. Si Bishop Edward Partridge misulat ngadto sa iyang asawa, si Lydia, diin siya “mibalita nga dili siya makabalik sa Ohio niana nga ting-init ug hinoon mihangyo nga siya ug ang ilang lima ka anak nga mga babaye moapas kaniya didto sa wala maugmad nga utlanan sa Missouri. Dugang pa, kay sa makabalik ngadto sa Ohio aron motabang kanila sa pagbalhin niana nga tinglarag, misulat siya, si ‘Brother Gilbert o ako kinahanglan gayud nga ari diri aron sa pag-atiman sa mga halin sa Dis. [ug] wala mahibalo kon siya makabalik ba niana nga panahon akong nahunahuna nga kini maayo pa nga magpabilin diri sa pagkakaron supak man sa [akong] mga gidahum.’ Mipahimangno usab siya nga sa panahon nga siya [ang asawa] mopuyo uban kaniya sa Missouri, ‘Kami mag-antus [ug] sulod sa pipila ka panahon sa daghang kakulangan diri sa mga panginahanglanon nga ikaw [ug] ako wala kaayo maanad sulod sa [mga] tuig’ [Letter, Ago. 5, 1831, sa Edward Partridge nga mga sulat, 1831–1835, Church History Library]. … Si Lydia andam nga misunod sa pagpadayag nga mobalhin, namutos sa mga butang ug gipundok ang iyang lima ka mga anak nga babaye aron sa pagbiyahe sa kasadpan ngadto sa usa ka dapit nga sukad wala pa gayud niya makita” (Sherilyn Farnes, “A Bishop unto the Church,” sa Revelations in Context, ed. Matthew McBride ug James Goldberg [2016], 79–80, history.lds.org).

Samtang ang pipila sa mga elder nagpahayag og kahigawad tungod sa unsay ilang nakita sa Missouri, daghan sa bag-ong miabut nga mga Santos sa Colesville ug pipila sa ubang mga elder naghinam-hinam ug matinguhaong mahibalo kon unsa ang ilang mahimo aron sa pagtabang og tukod sa Zion. Sa wala pa hatagi ang bag-ong miabut nga mga Santos og piho nga mga panudlo nga ilang gitinguha, nanagna ang Ginoo sa padulngan sa Zion ug sa mga Santos. Isip kabahin niini nga panagna, gisultihan sa Ginoo ang mga Santos nga ilang masinati ang kalisdanan apan misaad nga kon sila “magmatinud-anon diha sa ilang kalisdanan” ang ilang ganti mas “dako diha sa gingharian sa langit” (D&P 58:2). Misulti usab ang Ginoo ngadto sa mga Santos nga sila “pasidunggan sa pagpahimutang sa sukaranan” sa Zion (D&P 58:7), nagpasabut nga ang pagkahuman sa Zion dili mahinabo sa ilang panahon apan sa umaabut.

Imahe

lote sa templo, Independence, Missouri

Si Elder Orson F. Whitney (1855–1931) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mihulagway sa pagkahibalong daan sa Dios kabahin sa pagtukod sa Zion:

“Diha sa tanang panghitabo, unsa ang nahitabo tingali nakita nang daan. Ang balaang panglantaw [kahibalong daan] naglugway ngadto sa tanang mga butang nga konektado sa buhat sa Ginoo. Kon gimandoan Niya ang iyang mga tawo sa pagtukod sa Bag-ong Jerusalem, siya nahibalo pila, unsa ka gamay, ilang mahimo sa paghuman niana nga direksyon—nahibalo niini sa wala pa ingon man siya nahibalo sa pagkahuman. Ang maong butang sama sa kahibulong o kahigawad diha sa iyang bahin dili katoohan. Ang labing maalamon, labing gamhanang Dios kinsa milalang, mipapuyo og mga tawo, mitubos ug mihimaya og ‘minilyon nga mga yuta sama niini’ [Moises 7:30], dili usa ka butang nga ikatingala sa bisan unsa nga mahitabo sa atong gamay nga planeta.

“… Ang Usa nga nasayud sa Tanan unang nahibalo og unsay buhaton o dili mabuhat niadtong mga tigtukod sa Zion, ug iyang gihimo ang iyang mga plano sumala niana. Sa tinuod ang panahon sa pagtubos sa Zion wala pa moabut. Ang mga Santos dili andam sa pagtukod sa Bag-ong Jerusalem” (Saturday Night Thoughts: A Series of Dissertations on Spiritual, Historical, and Philosophic Themes [1921], 187).

Pipila sa unang mga Santos dihay nag-unang mga ideya mahitungod sa pagpahiluna sa Zion sa ilang panahon. Daghan kanila mituo nga ang Ikaduhang Pag-anhi ni Jesukristo hapit na mahitabo. Sa ingon, ang pipila mituo nga ang pagtukod sa Zion ug sa templo didto dali nga mahitabo ug walay daghang kalisud. Apan, mipahimangno ang Ginoo sa mga Santos, “Kamo dili makakita uban sa inyong kinaiyanhon nga mga mata, alang karon nga panahon, sa paagi sa inyong Dios mahitungod niadtong mga butang nga moabut sa umaabut” (D&P 58:3). Mipadayon ang Ginoo sa pagpasabut sa mga Santos nga sila magsinati og kalisdanan, apan misaad Siya nga sa katapusan, kon sila magpabilin nga matinud-anon “pagakoronahan sa daghan nga himaya” (tan-awa sa D&P 58:3–6). Sa susamang paagi, usahay kita adunay nag-unang mga ideya nga wala mabagay sa plano sa Dios. Si Elder Neal A. Maxwell (1926–2004) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipakigbahin og pahayag sa tagsulat nga si C. S. Lewis, kinsa mipasabut nga kita dili sa kanunay makasabut unsay giandam sa Dios alang kanato:

“Si C. S. Lewis, sa iyang basahon Mere Christianity, naghulagway sa atong pakigrelasyon uban sa Dios sa usa ka espesyal nga paagi nga makatabang kanato sa pagdayeg kon sa unsa nga paagi nga ang pagnunot sa atong mga kaugalingon ngadto sa iyang kabubut-on mao lamang ang paagi nga ang espirituhanong pagtubo mahitabo:

“‘Hunahunaa nga ikaw usa ka buhi nga balay. Ang Dios miabut aron pagtukod og balik niana nga balay. Sa una, tingali, makasabut ka unsay Iyang gibuhat. Iyang giayo ang agianan sa tubig ug giayo ang mga tulo sa atop ug uban pa: nahibaloan nimo nga kadtong mga trabaho kinahanglang buhaton ug busa ikaw dili matingala. Apan sa pagka-karon siya nagsugod paghimo og dakong kausaban sa balay sa paagi nga hilabihan ka ngil-ad nga ingon og dili masabtan. Unsay ba ang Iyang buhaton? Ang pagpasabut mao nga Siya nagtukod og lahi kaayo nga balay kaysa imong gihunahuna—nagdugang og bag-ong pasilyo dinhi, nagdugang og salog didto, nagtukod og mga tore, naghimo og mga nataran taliwala sa nagliyok nga mga balay. Naghunahuna ka nga himoan ka og usa ka desenteng gamay nga payag: apan Siya nagtukod og palasyo. …’ (New York: The Macmillan Company, 1952, p. 160.)” (“The Value of Home Life,” Ensign, Peb. 1972, 5).

Uban sa gusto nga ang mga Santos motukod sa dakbayan sa Zion, ang Ginoo adunay dugang nga mga rason sa pagsugo kanila nga mamuyo sa kasadpang Missouri. Gipadayag Niya nga ang Iyang mga katuyoan milakip sa pag-andam sa mga kasingkasing sa Iyang katawhan, pagtudlo og pagkamasulundon, ug pag-andam kanila sa pagpamatuod sa Iyang buhat (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 58:5–13).

Misulti ang Ginoo sa mga Santos nga usa sa mga rason nga Siya buot kanila nga mopahimutang sa sukaranan sa Zion mao ang pagtabang sa pag-andam og “usa ka bangkete sa pinili nga lamian nga mga pagkaon, sa lawog sa bino nga maayo nga pagkasala” (D&P 58:8). Kini nagkatukma sa panagna ni Isaias nga ang Ginoo “mohimo alang sa tanang katawhan og usa ka kombira sa matambok nga mga butang, usa ka kombira sa mga vino nga pinalugdang nga maayong pagkaitus.(Isaias 25:6). Kining duha ka mga simbolo sa bangkete—“lamian nga pagkaon” ug “bino nga maayong pagkasala”—mga timailhan sa kabuhong, nagpakita nga kini nga bangkete adunay dakong importansya. Misulti usab ang Ginoo sa unang mga Santos nga ang “tanan nga mga nasud pagadapiton” ngadto niini nga bangkete, “ang adunahan ug ang makinaadmanon, ang maalamon ug ang hamili; … ang kabus, ang bakol, ug ang buta, ug ang bungol” (D&P 58:9–11; tan-awa usab sa Mateo 22:1–10). Kini nga panagna nagtudlo nga ang tanang mga nasud pagadapiton sa pag-ambit sa buhong nga mga panalangin sa ebanghelyo agi og pagpangandam alang sa Ikaduhang Pag-anhi ni Jesukristo.

Agi og tubag ngadto sa panaglalis tali ni Bishop Edward Partridge ug ni Propeta Joseph Smith kabahin sa kalidad sa yuta nga pagapaliton didto sa Zion, gibadlong sa Ginoo si Bishop Partridge ug gipasidan-an siya nga ang iyang “pagkawalay pagtuo ug pagkawalay pagbati sa kasingkasing” makagiya kaniya ngadto sa iyang pagkapukan kon dili siya maghinulsol (D&P 58:15). Gidawat ni Bishop Partridge ang pagpahimatngon ug pagbadlong sa Ginoo uban ang pagpaubos. Diha sa usa ka sulat ngadto sa iyang asawa, si Lydia, pipila lamang ka mga adlaw human nadawat kini nga pagpadayag, si Bishop Partridge mipakita sa iyang pagkamapainubsanon: “Kahibalo ka nga ako naghupot og usa ka importanting posisyon, … [ug] ingon nga ako panagsa gipanton usahay bation nako nga daw malaglag gayud ako, dili mobiya sa kawsa, apan nahadlok ako nga ang akong posisyon nagkinahanglan pa kay sa unsay akong mabuhat nga madawat ngadto sa akong langitnong amahan. … Pag-ampo alang kanako nga dili unta ako mapakyas” (gikutlo diha sa Farnes, “A Bishop unto the Church,” 81, history.lds.org).

Sa usa ka pagpadayag nga gihatag kaniadtong Septyembre 11, 1831, gipasabut sa Ginoo nga si Edward Partridge nakasala, apan miingon Siya nga kon siya maghinulsol siya mapasaylo (tan-awa sa D&P 64:17). Si Bishop Partridge sa kadugayan nagmahinulsulon ug sa katapusan gipasaylo. Sumala sa mga hilisgutan sa usa ka miting nga gihimo kaniadtong Marso 1832, giangkon ni Bishop Partridge nga “kanunay siyang nagbasol” sa panaglalis tali kaniya ug ni Propeta Joseph Smith (sa The Joseph Smith Papers, Documents, Volume 2: Hulyo 1831–Enero 1833, 62).

Ang Ginoo mitawag ni Bishop Edward Partridge sa pagdumala sa mga paningkamot sa pagpahimutang ug pagtukod sa dakbayan sa Zion. Gitudloan usab si Bishop Partridge ug Sidney Gilbert sa pagpabilin sa Missouri aron sa pagdumala sa mga kabtangan sa Simbahan ug sa pagpamalit og yuta ug libut sa Independence, Missouri. Ang labing dako nga responsibilidad ni Bishop Partridge mao ang pagdumala sa balaod sa pagpahinungod pinaagi sa pagdawat sa mga gipahinungod sa mga Santos ug sa paghatag kanila sa ilang mga pagkatinugyanan (tan-awa sa D&P 41:9–11; 42:30–35, 71–73; 51; 57:7, 15). Responsable usab siya sa paghukom sa mga katawhan sa Dios sumala sa balaod sa Dios (tan-awa sa D&P 58:17–18). Si President Gordon B. Hinckley (1910–2008) mipasabut sa pipila ka mga paagi ang mga bishop naghukom sa mga katawhan: “Kini usa ka makahahadlok ug makapataha nga responsibilidad nga molihok isip usa ka maghuhukom sa mga katawhan. Kamo kinahanglan gayud ang mahimo nila nga maghuhukom sa pipila ka mga butang sama ngadto sa pagkatakus sa paghupot og pagkamiyembro diha sa Simbahan, pagkatakus nga mosulod sa balay sa Ginoo, pagkatakus nga mopabunyag, pagkatakus nga modawat sa priesthood, pagkatakus nga moalagad og mga misyon, pagkatakus nga motudlo ug moalagad isip mga opisyales diha sa mga organisasyon. Kamo kinahanglan ang mga maghuhukom sa ilang pagkaangayan nga modawat og tabang sa mga panahon sa kalisud gikan sa mga halad sa puasa sa mga tawo ug mga kagamitan nga gikan sa balay tipiganan sa Ginoo” (“The Shepherds of Israel,” Ensign o Liahona, Nob. 2003, 61).

Misulti ang Ginoo ni Bishop Edward Partridge ug sa iyang mga magtatambag sa paghimo sa yuta sa Missouri nga ilang dapit nga pinuy-anan. Kini nga mga lalaki gisultihan usab sa pagdala sa ilang mga pamilya ngadto sa Missouri, “ingon sa ilang pagtinambagay tali sa ilang mga kaugalingon ug kanako” (D&P 58:25). Ang panudlo nga magtinambagay ug uban sa Ginoo maoy usa ka sumbanan nga isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw atong kinahanglan nga sundon samtang kita nagtinguha og inspirasyon ug paggiya gikan sa Ginoo. Si Elder M. Russell Ballard sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo nga “mahinungdanon nga espiritwal nga gahum ug dinasig nga direksyon” moabut gikan sa tukma nga pagtinambagay. Misaad usab siya nga “walay problema sa pamilya, ward, o stake nga dili masulbad kon mangita kita og mga solusyon sumala sa paagi sa Ginoo pinaagi sa pagtinambagay—tinuoray nga pagtinambagay—sa usag usa” (Counseling with Our Councils [1997], 2, 4).

Samtang ang unang mga Santos nagtinguha sa mga panudlo sa Ginoo sa pagtuman sa balaang sugo sa pagtukod ug paglig-on sa Zion, misulti ang Ginoo kanila, “Kini dili maayo nga Ako magsugo diha sa tanan nga mga butang” (D&P 58:26). Mitudlo usab Siya kanila sa paggamit sa ilang kabubut-on nga “mobuhat og daghan nga mga butang diha sa ilang kaugalingon nga gawasnon nga kabubut-on, ug magpahinabo sa daghan nga pagkamatarung” (D&P 58:27). Ang Ginoo misugo niining unang mga Santos sa pagtukod sa Zion ug mihatag kanila og mga panggiya nga mga baruganan, apan Iyang gibiyaan ang mga ginagmay kon unsaon sa pagbuhat niini anaa ra kanila. Mipasabut si Presidente Ezra Taft Benson (1899–1994):

“Kasagaran naghatag ang Ginoo kanato og kinatibuk-ang mga katuyoan nga pagatumanon ug pipila ka mga sumbanan nga sundon, apan nagpaabut siya kanato sa pagbuhat sa kadaghanan sa mga detalye ug mga pamaagi. Ang mga pamaagi ug mga palakaw kasagaran nga milambo pinaagi sa pagtuon ug sa pag-ampo ug sa pagpuyo aron atong maangkon ug masunod ang mga pag-aghat sa Espiritu. Ang dili kaayo mauswagon sa espiritwal nga paagi nga mga tawo sama niadtong mga panahon ni Moises, kinahanglan nga pagasugoon sa daghang mga butang. Karon kadtong abtik sa espiritwal nga paagi nagtan-aw sa katuyoan, nag-usisa sa mga sumbanan nga gihatag sa Ginoo ug sa iyang mga propeta, ug dayon sa mainampoon nga paagi molihok—nga dili pagasugoon ‘sa tanang mga butang.’ Kini nga kinaiya nag-andam sa mga tawo alang sa pagkadios. …

“Usahay ang Ginoo malaumong nagpaabut sa iyang mga anak sa paglihok diha sa ilang mga kaugalingon, ug kon sila dili molihok, mawala kanila ang mas dakong ganti, ug mahimong pasagdan sa Ginoo ang tibuok kahimtang ug sila paantuson sa mga sangputanan o kon dili iya kining ihulagway nga mas detalyado kon unsa ang ilang buhaton. Kasagaran, ako mahadlok, kon mas ihulagway niya kini, mas gamay ang atong ganti” (sa Conference Report, Abr. 1965, 121–22).

Misulti ang Ginoo sa mga Santos nga kon sila dili mosunod sa Iyang sugo, bakwion Niya kini ug kuhaon ang panalangin nga ila untang madawat kon sila nagmasulondon pa (tan-awa sa D&P 58:32). Kini nga kamatuoran nagsilbi nga pahimatngon ngadto sa unang mga Santos kinsa gisugo sa pagtukod sa Zion. Kon sila wala pa mosunod sa Iyang mga sugo, bakwion unta sa Ginoo ang sugo sa pagtukod sa Zion ug ang mga Santos mawagtangan sa mga panalangin nga ila untang madawat.

Nanagna usab ang Ginoo nga kon Iyang bakwion ang sugo sa pagtukod sa Zion ug pugngan ang mga panalangin tungod sa pagkadili masulundon sa mga Santos, ang uban moingon nga kini “dili buhat sa Ginoo” (D&P 58:33). Mipahimatngon ang Ginoo niadtong kinsa moingon niini nga ang ilang ganti moabut gikan sa “kahiladman, ug dili gikan sa kahitas-an” (D&P 58:33).

Ang Ginoo mipahayag nga kadtong kinsa naghinulsol pasayloon ug Siya “dili na mahinumdom sa [ilang mga sala]” (D&P 58:42). Si Presidente Boyd K. Packer (1924–2014) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo nga tungod sa Pag-ula ni Jesukristo kini nga saad tinuod bisan unsa pa nga sala nga atong nahimo:

“Bisan unsa pa man ang atong mga kalapasan, bisan unsa ka sakit ang atong mga lihok nakasakit sa uban, kana nga sala tanan mapapas. Alang kanako, tingali ang labing matahum nga pundok sa pulong diha sa tanang kasulatan mao ang sa dihang miingon ang Ginoo, ‘Tan-awa, siya kinsa naghinulsol sa iyang mga sala, ang mao gipasaylo, ug Ako, ang Ginoo, dili na mahinumdom kanila’ [D&P 58:42].

“Mao kana ang saad sa ebanghelyo ni Jesukristo ug sa Pag-ula” (“Ang Pag-ula,” Liahona, Nob. 2012, 77).

Ang pipila sayop ang gituohan nga kon sila makahinumdom sa ilang mga sala, sila wala mapasaylo. Si Presidente Dieter F. Uchtdorf sa Unang Kapangulohan mipasabut nganong kita kaha mahinumdom sa atong mga sala bisan kon kita human na nga gipasaylo: “Si Satanas mosulay sa pagpatuo kanato nga ang atong mga sala wala mapasaylo tungod kay kita makahinumdom niini. Si Satanas bakakon; mosulay siya sa pagpahanap sa atong panan-aw ug mogiya kanato palayo sa dalan sa paghinulsol ug pagpasaylo. Ang Dios wala mosaad nga dili nato mahinumduman ang atong mga sala. Ang paghinumdom motabang kanato nga malikayan ang pagbuhat pag-usab sa samang mga sayop. Apan kon magpabilin kita nga matinuoron ug matinud-anon, ang panumduman sa atong mga sala magkaanam og kawala sa paglabay sa panahon. Mahimo kining kabahin sa gikinahanglan nga proseso sa pag-ayo ug paglimpyo” (“Punto sa Luwas nga Pagbalik,” Liahona, Mayo 2007, 101).

Human tudloi ang mga Santos nga sila mapasaylo sa ilang mga sala, mipadayag ang Ginoo sa mga kinahanglanon alang sa paghinulsol: pagkumpisal ug pabiya sa sala. Si Elder D. Todd Christofferson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mihulagway kon unsa ang gipasabut sa pagkumpisal sa sala: “Ang pagkumpisal ug pagbiya gamhanang mga konsepto. Labaw pa kini sa pag-ingon lang og, ‘Giangkon ko kini; Pasayloa ko.’ Ang pagkumpisal usa ka lawom, usahay sakit nga pag-angkon sa sayop ug kalapasan ngadto sa Dios ug sa tawo” (“Ang Balaanong Gasa sa Paghinulsol,” Liahona, Nob. 2011, 40).

Si Elder Neil L. Andersen sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipasabut kon unsa ang kahulugan sa pagbiya sa atong mga sala: “Ang pagbiya sa mga sala nagpasabut nga dili na gayud mobalik sa pagpakasala. Ang pagbiya nagkinahanglan og panahon. Aron sa pagtabang kanato, ang Ginoo usahay motugot sa salin sa atong mga sayop nga magpabilin sa atong panumduman. Kini usa ka importanting bahin sa atong mortal nga pagkat-on” (“Repent … That I May Heal You,” Ensign o Liahona, Nob 2009, 42).

Gisugo sa Ginoo si Sidney Rigdon sa “pagsulat og usa ka paghulagway sa yuta sa Zion … ingon nga kini mahimo nga mahibaloan pinaagi sa Espiritu ngadto kaniya” (D&P 58:50). Kini nga paghulagway, uban sa usa ka sulat ug subskripsyon, gikinahanglan nga i-presentar ngadto sa mga miyembro sa Simbahan aron sa pagpangita og kwarta nga ipalit og mga yuta diha sa Missouri (tan-awa sa D&P 58:51). Tungod kay ang mga litrato wala niana nga panahon, ang paghulagway ni Sidney makatabang sa mga miyembro sa pagmata-mata sa yuta ug pag-awhag kanila sa paghatag og kwarta.

Misugo ang Ginoo ni Sidney Rigdon sa paghalad sa yuta sa Zion ug ang dapit alang sa templo (tan-awa sa D&P 58:57). Ang kasaysayan ni Propeta Joseph Smith naghulagway sa mga panghitabo sa paghalad nga nahinabo human kini nga pagpadayag nadawat: “Sa [ikaduhang] adlaw sa Agosto, akong gitabangan ang Colesville branch sa Simbahan sa pagpahimutang sa unang troso alang sa usa ka balay isip sukaranan sa Zion, diha sa lungsod sa Kaw, dise nuwebe ka mga kilometro kasadpan sa Independence. Ang troso gipas-an ug gipahimutang sa napulog duha ka mga lalaki agi og pasidungog sa napulog duha ka mga tribo sa Israel. Sa samang panahon, pinaagi sa pag-ampo, ang yuta sa Zion gipahinungod ug gihalad ni Elder [Sidney] Rigdon; ug kini usa ka panahon sa hingpit nga kalipay ngadto niadtong diha, ug naghatag og daklit nga pagtan-aw sa umaabut, diin nga panahon ipadayag pa ngadto sa katagbawan sa mga matinud-anon” (sa Manuscript History of the Church, vol. A-1, pahina 137, josephsmithpapers.org). Sa sunod nga adlaw, Agosto 3, 1831, gihalad ni Propeta Joseph Smith ang dapit alang sa templo (tan-awa sa Manuscript History of the Church, vol. A-1,” pahina 139).

Mitudlo ang Ginoo sa mga elder kinsa wala sugoa sa pagpabilin diha sa Zion aron “mosangyaw sa ebanghelyo diha sa palibut nga mga rehiyon; ug human niana … mobalik ngadto sa ilang mga panimalay” (D&P 58:46). Gihatagan og responsibilidad sa Ginoo kining unang mga misyonaryo, sama lamang sa Iyang gibuhat sa Iyang karaan nga mga Apostoles sa wala pa ang Iyang Pagsaka ngadto sa langit (tan-awa sa Mateo 28:19–20), sa pagdala sa ebanghelyo “ngadto sa tibuok kalibutan, ngadto sa labing hilit nga mga bahin sa yuta—ang ebanghelyo kinahanglan gayud nga isangyaw ngadto sa matag linalang” (D&P 58:64).

Kalabut niini nga responsibilidad, si Elder David A. Bednar sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo:

“Ang matinud-anon nga disipulo ni Jesukristo sa kaniadto ug sa kanunay maisugong mga misyonaryo. Ang misyonaryo sumusunod ni Kristo kinsa nagpamatuod Kaniya isip Manunubos ug namahayag sa kamatuoran sa Iyang ebanghelyo.

“Ang Simbahan ni Jesukristo sa kaniadto ug sa umaabut sa kanunay usa ka misyonaryo nga simbahan. Kada miyembro sa Simbahan sa Manluluwas midawat sa ligdong nga obligasyon sa pagtabang sa pagtuman sa balaang sugo nga gihatag sa Ginoo sa Iyang mga Apostoles, nga narekord diha sa Bag-ong Tugon. …

Ang mga miyembro seryuso niini nga responsibilidad sa pagtudlo sa mga tawo sa tanang mga nasud kabahin ni Ginoong Jesukristo ug sa Iyang gipahiuli nga ebanghelyo. Kami nagtuo sa samang Simbahan nga gitukod sa Manluluwas sa karaang panahon nga natukod pag-usab dinhi sa yuta pinaagi Kaniya sa ulahing mga adlaw. Ang doktrina, mga baruganan, awtoridad sa priesthood, mga ordinansa, ug mga pakigsaad sa Iyang ebanghelyo anaa karon sa Iyang Simbahan. …

“Sa pagkatinuod, kami mobati og ligdong nga kapangakohan sa pagdala niining mensahe sa tanang nasud, kaliwatan, pinulongan, ug katawhan” (“Dali ug Tan-awa,” Liahona, Nob. 2014, 107).