Doktrina ug mga Pakigsaad 76:1–49

Ang mga pagpadayag nga nadawat ni Propeta Joseph Smith mga ebidensya nga ang Ginoo naggiya sa Iyang mga anak ug nagtudlo kanila sa kamatuoran. Ang Ginoo misaad sa Iyang mga Santos nga “sa ingon nga sila mapainubsanon sila mahimo nga malig-on, ug mapanalanginan sa kahitas-an, ug makadawat og kahibalo sa matag karon ug unya”.(D&P 1:28). Agi og dugang sa pagdawat og direksyon pinaagi sa mga pagtulun-an sa Propeta, ang unang mga miyembro sa Simbahan nakakat-on nga “kon kamo mangayo, kamo makadawat og pagpadayag ug dugang nga pagpadayag, kahibalo ug dugang nga kahibalo, nga kamo masayud sa mga misteryo ug malinawon nga mga butang—nga nagdala og hingpit nga kalipay, niana nga nagdala og kinabuhi nga dayon” (D&P 42:61). Gipaila sa Ginoo ang sagradong panan-awon nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76 uban sa saad nga iyang pasidunggan kadtong kinsa nag-alagad Kaniya pinaagi sa pagpadayag sa mga misteryo sa Iyang gingharian pinaagi sa gahum sa Espiritu (tan-awa sa D&P 76:5–10).

Si Propeta Joseph Smith (1805–1844) mipasabut kon sa unsa nga paagi ang personal nga pagpadayag makapanalangin kanato:

“Pribilehiyo sa mga anak sa Dios nga moduol ngadto sa Dios ug makaangkon og pagpadayag. … Walay pinalabi ang Dios; ang tanan adunay sama nga pribilehiyo.

“Kita nagtuo nga kita adunay katungod sa mga pagpadayag, mga panan-awon, ug mga damgo gikan sa Dios, nga atong langitnong Amahan; ug kahayag ug salabutan, pinaagi sa gasa sa Espiritu Santo, diha sa pangalan ni Jesukristo, sa tanang mga hilisgutan kalabut sa atong espirituhanong kaayohan; kon mao nga kita mosunod sa iyang mga sugo, aron sa pagpakita sa atong mga kaugalingon nga takus sa iyang panan-aw.

“Ang usa ka tawo mahimong mabulahan pinaagi sa pag-ila sa unang pahayag sa espiritu sa pagpadayag; sama pananglit, kon imong gibati ang lunsay nga salabutan nagdagayday diha kanimo, kini mahimong mohatag kanimo og hinanaling pagsantup sa mga ideya, nga sa pagkamatikud niini, imong makita nga kini natuman nianang adlawa o sa dili madugay; (sa ato pa) kadtong mga butang nga mosulod sa imong hunahuna pinaagi sa Espiritu sa Dios, mahitabo; ug busa pinaagi sa pagkat-on sa Espiritu sa Dios ug sa pagsabut niini, ikaw mahimong molambo ngadto sa baruganan sa pagpadayag, hangtud nga ikaw mahimong hingpit diha ni Kristo Jesus” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith [2007], 154–155).

Misaad ang Ginoo nga “magpadayag sa tanan … nga tinagoan nga mga misteryo sa [Iyang] gingharian” ug “ang mga tinagoan sa [Iyang] kabubut-on” (D&P 76:7, 10) ngadto niadtong kinsa “nag-alagad [Kaniya] sa pagkamatarung ug diha sa kamatuoran” (D&P 76:5). Kini nga mga misteryo naglakip sa mga baruganan ug mga kamatuoran sa ebanghelyo nga masabut lamang pinaagi sa gahum sa Espiritu Santo. Ang pipila sa mga misteryo o mga kamatuoran ipadayag diha sa sagradong mga templo.

Mipamatuod si Propeta Joseph Smith nga ang “kahayag … midan-ag sa kalibutan” pinaagi sa panan-awon nga nadawat niya ug ni Sidney Rigdon kaniadtong Pebrero 16, 1832 (sa Manuscript History of the Church, vol. A-1, pahina 192, josephsmithpapers.org). Bisan og gi-rekord ni Joseph ug ni Sidney kadaghanan sa doktrina nga gipadayag ngadto kanila sa panan-awon, misugo ang Ginoo nga pipila sa mga kamatuoran nga Iyang gipadayag kinahanglan nga dili isulat (tan-awa sa D&P 76:114–17). Si Propeta Joseph Smith sa kadugayan miingon, “Makapasabut ako gatusan ka gidaghanon pa kay sa akong nahimo sa mga kahimayaan sa gingharian nga gipakita ngari kanako diha sa usa ka panan-awon, kon ako gitugutan sa paghimo, ug ang mga katawhan andam sa pagdawat niini. Ang Ginoo nagtagad niini nga mga katawhan isip usa ka malumo nga ginikanan nga may anak, nagtanyag og kahayag ug salabutan ug kahibalo sa Iyang mga paagi, ingon nga ilang mabati kini” (sa Manuscript History of the Church, vol. D-1, pahina 1556, josephsmithpapers.org; spelling, capitalization, ug punctuation gi-standardize).

Si Joseph Smith ug Sidney Rigdon miingon nga samtang sila naghubad sa Juan 5:29 sila “anaa sa Espiritu” (D&P 76:11) ug nga “pinaagi sa gahum sa Espiritu ang [ilang] mga mata nabuksan” (D&P 76:12). Kon usa sa mga anak sa Dios na-impluwensya pinaagi sa Espiritu Santo, kana nga tawo makasugod sa pagkakita og mga butang gikan sa panan-aw sa Dios. Si Elder Kim B. Clark sa Seventy mipamatuod: “Kon atong tan-awon si Kristo ug ablihan ang atong mga mata ug mga dalunggan, ang Espiritu Santo manalangin kanato nga makakita ni Ginoong Jesukristo nga nagtrabaho sa atong mga kinabuhi, naglig-on sa atong pagtuo diha Kaniya uban sa kasiguroan ug panghimatuod. Molambo ang atong pagtan-aw sa atong mga kaigsoonan sama sa pagtan-aw sa Dios kanila, uban sa gugma ug kalooy. Atong mabati ang tingog sa Manluluwas diha sa mga kasulatan, sa mga paghunghong sa Espiritu, ug diha sa mga pulong sa buhing mga propeta. Atong makita ang gahum sa Dios nga anaa sa Iyang propeta ug sa tanan nga mga lider sa Iyang tinuod ug buhing Simbahan, ug masayud kita uban sa kasiguroan nga kini balaang buhat sa Dios. Atong makita ug masabtan ang atong mga kaugalingon ug ang kalibutan nga naglibut kanato sa paagi nga sama sa Manluluwas. Atong maangkon ang giingon ni Apostol Pablo nga ‘ang panghunahuna ni Kristo’ [1 Mga-Taga Corinto 2:16]. May mga mata kitang makakita ug mga dalunggan nga makabati, ug atong matukod ang gingharian sa Dios.” (“Mata nga Makakita ug Dalunggan nga Makabati,” Liahona, Nob. 2015, 125).

Ang panan-awon nga nakita ni Propeta Joseph Smith ug ni Sidney Rigdon miabut samtang sila namalandong sa dinasig nga hubad sa Juan 5:29. Ang dinasig nga hubad sa bersikulo “diin gihatag” ngadto kanila (D&P 76:15) ug “nakahimo [kanila] sa pagkahibulong” (D&P 76:18). Ang ubang mga panan-awon ug mga pagpadayag nadawat sa mga propeta samtang sila namalandong ug naghunahuna sa mga kasulatan (tan-awa sa D&P 138:1–11; Joseph Smith—History 1:8–20).

Imahe

paghulagway ni Jesus nga nagtudlo sa mga disipulo

Si Presidente Henry B. Eyring sa Unang Kapangulohan mitudlo mahitungod sa kalainan tali sa pagtuon ug sa pagpamalandong ug ang relasyon tali sa pagpamalandong ug pagdawat og pagpadayag: “Ang pagbasa, pagtuon, ug pagpamalandong dili pareho. Mahimo kitang mobasa sa mga pulong ug tingali makakuha kita og mga ideya. Magtuon kita ug tingali makadiskobre og mga sundanan ug mga koneksyon diha sa kasulatan. Apan kon kita mamalandong, atong gidapit ang pagpadayag pinaagi sa Espiritu. Ang pagpamalandong, alang kanako, mao ang paghunahuna ug pag-ampo nga akong buhaton human sa mainampingon nga pagbasa ug pagtuon sa mga kasulatan” (“Pagserbisyo uban sa Espiritu,” Liahona, Nob. 2010, 60).

Si Presidente David O. McKay (1873–1970) nanghimatuod, “Ang pagpamalandong maoy usa sa labing sekreto, labing sagradong mga pultahan nga atong agian ngadto sa atubangan sa Ginoo” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: David O. McKay [2003], 38).

Si Propeta Joseph Smith ug si Sidney Rigdon nakakita sa himaya ni Jesukristo samtang Siya nagbarug “diha sa tuo nga kamot sa Amahan” (D&P 76:20). Ilang nakita “ang balaan nga mga anghel, ug sila kinsa gisantos … , nagsimba sa Dios” (D&P 76:21) ug “nakadungog sa tingog nga nagpamatuod nga si [Jesuskristo] mao ang Bugtong Anak sa Amahan” (D&P 76:23). Kining talagsaon nga kasinatian migiya sa duha ka mga saksi sa pagpahayag, “Human sa daghan nga mga pagpamatuod nga gihatag mahitungod kaniya kini mao ang pagpamatuod, ang katapusan sa tanan, nga kami naghatag mahitungod kaniya: Nga siya buhi!” (D&P 76:22). Ang hugpong sa mga pulong nga “katapusan sa tanan” wala magpasabut nga kini mao ang katapusang pagpamatuod kabahin sa Manluluwas nga ihatag. Hinoon, ang ilang pagpamatuod mao ang labing bag-o nga saksi sa katinuod sa Anak sa Dios sa taas nga linya sa mga pagpamatuod nga gisangyaw sa karaang mga propeta ug sa mga Santos. Ang mga Propeta, mga Apostoles, ug mga Santos sa tibuok kalibutan nagpadayon sa pagsangyaw sa ilang pagpamatuod kabahin sa buhi nga pagkatinuod sa Manluluwas, nga si Jesukristo.

Imahe

paghulagway sa nabanhaw nga Kristo

Kaniadtong Enero 1, 2000, ang Unang Kapangulohan ug ang Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipagula og pahayag nga nanghimatuod sa ilang pagsaksi sa katinuod sa buhing Kristo: “Kami mopamatuod, isip Iyang takos nga gi-orden nga mga Apostoles—nga si Jesus mao ang Buhing Kristo, ang imortal nga Anak sa Dios. Siya mao ang gamhanan nga Haring Emmanuel, kinsa nagbarug karon diha sa tuo nga kamot sa Iyang Amahan. Siya mao ang kahayag, ang kinabuhi, ug ang paglaum sa kalibutan. Ang Iyang dalan mao ang agianan paingon sa kalipay dinhi niini nga kinabuhi ug sa kinabuhing dayon sa kalibutan nga moabut. Pasalamatan ang Dios alang sa dili hitupngan nga gasa sa Iyang balaan nga Anak” (“Ang Buhi nga Kristo: Ang Pagpamatuod sa mga Apostoles,” Liahona, Abr. 2000, 3).

Mipadayag ang Dios ngadto sa Iyang mga propeta sa karaan nga ang tawo dili makaihap sa mga kalibutan nga nalalang (tan-awa sa Moises 1:28–33; 7:30; Abraham 3:11–12). Kini nga panan-awon nanghimatuod nga si Jesukristo mao ang tiglalang niadtong mga kalibutan. Si Elder Neal A. Maxwell (1926–2004) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo:

“Dugay pa kaayo nga Siya natawo didto sa Betlehem ug nailhan isip si Jesus ang Nazareno, ang atong Manluluwas mao si Jehova. Kaniadto nianang panahona, ubos sa direksyon sa Amahan, si Kristo mao ang Ginoo sa tanang kalibutan, kinsa milalang sa mga kalibutan nga dili maihap—diin ang ato usa lamang niini (tan-awa sa Mga Taga-Efeso 3:9; Mga Hebreohanon 1:2).

“Pila ka mga planeta ang anaa sa tanang kalibutan nga adunay mga tawo diha niini? Wala kita makahibalo, apan kita wala mag-inusara sa tanang kalibutan! Ang Dios dili ang Dios sa usa lamang ka planeta!” (sa “Special Witnesses of Christ,” Ensign, Abr. 2001, 6).

Kadtong kinsa moduol ngadto ni Jesukristo ug mosunod sa iyang mga sugo mahimong Iyang anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye. Si Jesukristo mao ang amahan sa tanan niadtong kinsa naghinulsol ug nagsinati og espiritwal nga pagkatawo og usab (tan-awa sa Mosiah 5:7; 15:11–12; 27:25–26; Alma 5:14; 7:14; Ether 3:14; D&P 11:28–30). Ang tingog nga nadungog ni Propeta Joseph Smith ug ni Sidney Rigdon diha sa panan-awon mipahayag nga ang mga lumulupyo sa kada kalibutan nga gilalang ni Jesukristo “mao ang anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye sa Dios” (D&P 76:24). Kini nagpasabut nga si Jesus ang Tiglalang ug ang Manluluwas sa “mga kalibutan nga dili maihap” (Moises 1:33).

Si Presidente Russell M. Nelson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mihulagway sa malukpanong mga epekto sa Pag-ula ni Jesukristo: “Ang Iyang Pag-ula mahangturon—walay kinutuban [tan-awa sa 2 Nephi 9:7; 25:16; Alma 34:10, 12, 14]. Kini usab mahangturon tungod nga ang tanang katawhan maluwas gikan sa dili matapos nga kamatayon. Kini walay kinutuban sumala sa hilabihan Niya nga pag-antus. Kini mahangturon sa panahon, nagtapos sa nag-unang sumbanan sa pagsakripisyo og hayop. Kini mahangturon sa gidak-on—kinahanglan kining pagabuhaton makausa alang sa tanan [tan-awa sa Mga Hebreohanon 10:10]. Ug ang kalooy sa Pag-ula sa [Manluluwas] modangat dili lamang sa walay kinutubang gidaghanon sa katawhan, apan ngadto usab sa walay kinutubang gidaghanon sa mga kalibutan nga Iyang gilalang [tan-awa sa D&P 76:24; Moises 1:33]. Kini mahangturon lapas sa bisan unsa nga sukdanan o sa pagsabut sa tawo” (“The Atonement,” Ensign, Nob. 1996, 35).

Human masaksihan “ang himaya sa Anak, sa tuo nga kamot sa Amahan” (D&P 76:20), si Propeta Joseph Smith ug si Sidney Rigdon nakakita og sukwahi nga panan-awon kabahin ni Satanas, o Lucifer. Nakita nila si Lucifer, kinsa naghupot og katungdanan nga may awtoridad didto sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta, nga gisalikway gikan sa atubangan sa Dios human misukol batok Kaniya ug naggiya sa daghang espiritu nga mga anak sa Dios sa pagbuhat og sama (tan-awa sa Isaias 14:12; Pinadayag 12:7–10; D&P 29:36–37; Abraham 3:27–28). Nailhan si Lucifer isip ang Kapildihan (tan-awa sa D&P 76:26), nagpasabut pagkapildi o pagkaguba.

Gipahinumduman si Joseph ug Sidney nga si Satanas usa ka tinuod nga binuhat kinsa misupak sa Dios ug tanan niadtong kinsa naningkamot og pagkamatarung. Misulay si Satanas sa “pag-ilog sa gingharian sa Dios ug sa iyang Kristo” (D&P 76:28), ug siya nagpadayon sa pagbuhat sa mao samtang “siya nagpasiugda og gubat batok sa mga santos sa Dios, ug miliyok palibut kanila” (D&P 76:29). Si Prophet Joseph Smith mipasabut sa kadugayan: “Kalabut sa gingharian sa Dios, ang yawa motukod kanunay sa iyang gingharian sa samang higayonagi og pagsupak sa Dios” (Teachings: Joseph Smith, 15).

Sama lamang nga ang yawa nagsupak sa gingharian sa Dios, nagsupak usab siya sa mga indibidwal kinsa nagtinguha nga mouswag sa espiritwal nga paagi tungod kay “siya nagtinguha nga ang tanan nga mga tawo unta mahimo nga mauyamot sama ngadto kaniya” (2 Nephi 2:27).

Imahe

mga tawo nagsulod sa Conference Center alang sa usa ka sesyon sa kinatibuk-ang komperensya

Human makasaksi si Propeta Joseph Smith ug si Sidney Rigdon sa pagsukol ni Lucifer, gipakita sa Ginoo kanila ang pag-antus sa mga anak sa kapildihan. Wala nila isulat ang mga detalye sa panan-awon apan hinoon gi-rekord kon unsay gisulti sa tingog sa Ginoo mahitungod sa unsay ilang nakita. Mipasabut ang Ginoo nga ang mga anak sa kapildihan mao ang mga indibidwal kinsa nakadawat og kahibalo kalabut sa gahum sa Dios ug “nahimo nga mga mag-aambit niana” apan mitugot sa ilang mga kaugalingon “nga mabuntog, ug molimud sa kamatuoran ug mosupak sa gahum sa [Dios]” (D&P 76:31). Dugang pa, sila naglimud “sa Balaan nga Espiritu human makadawat niini” ug naglimud “sa Bugtong Anak sa Amahan” (D&P 76:35).

Mga tuig human kini nga panan-awon nadawat, si Propeta Joseph Smith mipasabut, “Ang tanan nga mga sala mapasaylo, gawas sa sala batok sa Espiritu Santo; tungod kay si Jesus moluwas sa tanan gawas sa mga anak sa kapildihan. Unsa ang kinahanglan gayud nga buhaton sa usa ka tawo nga makasala sa dili mapasaylo nga sala? Kinahanglan gayud nga siya modawat sa Espiritu Santo, mopaabli sa kalangitan ngadto kaniya, ug moila sa Dios, ug dayon nakasala batok Kaniya. Human ang tawo nakasala batok sa Espiritu Santo, walay paghinulsol alang kaniya. Siya kinahanglang mosulti nga ang adlaw wala mosidlak samtang nakita niya kini; siya kinahanglan nga molimud ni Jesukristo bisan og ang kalangitan naabli ngadto kaniya, ug molimud sa plano sa kaluwasan bisan og nakakita siya og kamatuoran niini” (sa Manuscript History of the Church, vol. E-1, pahina 1976, josephsmithpapers.org; capitalization ug punctuation gi-standardize).

Ang dili mapasaylo nga sala wala himoa nga walay pagbantay o pinaagi sa aksidente. Hinoon, kadtong kinsa nahimo nga mga anak sa kapildihan naghimo niini sa kinabubut-on ug sa tinuyo. Ang mga anak sa kapildihan “naglimud sa Bugtong Anak sa Amahan, nga naglansang kaniya diha sa ilang mga kaugalingon” (D&P 76:35; tan-awa usab sa Mga Hebreohanon 6:4–6). Si Elder Bruce R. McConkie (1915–1985) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipahayag: “Aron mabuhat kining dili mapasaylo nga krimen ang tawo kinahanglang modawat sa ebanghelyo, moangkon gikan sa Espiritu Santo pinaagi sa pagpadayag sa hingpit nga kahibalo sa pagkabalaan ni Kristo, ug dayon molimud sa ‘bag-o ug walay katapusan nga pakigsaad diin siya gibalaan, motawag niini nga dili balaan nga butang, ug molihok uban ang pagbiaybiay sa Espiritu sa grasya.’ [Joseph Smith, sa History of the Church, 3:232.] Sa ingon siya nakahimo og pagpatay pinaagi sa pagtugot sa kamatayon sa Ginoo, nga mao, nakabaton og hingpit nga kahibalo sa kamatuoran siya dayag nga misukol ug nagbutang sa iyang kaugalingon sa kahimtang diin iya untang malansang si Kristo nahibalo sa hingpit nianang panahona nga siya mao ang Anak sa Dios. Busa si Kristo gilansang pag-usab ug gipakaulawan sa dayag. (D. & P. 132:27.)” (Mormon Doctrine, 2nd ed. [1966], 816–17).

Ang tanan nga anak sa Dios nga natawo dinhi sa yuta, lakip niadtong kinsa mga anak sa kapildihan, mobangon gikan sa lubnganan ug mobuntog sa pisikal nga kamatayon pinaagi sa gahum sa Pagkabanhaw ni Jesukristo (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:22; Alma 11:42–45; D&P 88:27–32). Agi og dugang sa pisikal nga kamatayon, ang tanan nga mga anak sa Dios nagsinati sa mga epekto sa espiritwal nga kamatayon, o pagkabulag gikan sa pisikal nga presensya sa Amahan ug sa Anak, ingon nga “nahimulag gikan sa atubangan sa Ginoo” tungod sa Pagkapukan (Helaman 14:16). Ang espiritwal nga kamatayon, o pagkahimulag gikan sa Dios, nabuntog usab pinaagi sa Pagkabanhaw, nga modala og balik sa tanan ngadto sa atubangan sa Ginoo (temporaryo sa labing minos) aron pagahukman (tan-awa sa Helaman 14:15–17).

Human mobalik ngadto sa atubangan sa Ginoo, ang mga anak sa kapildihan makasinati og ikaduhang kamatayon. Si Presidente Joseph Fielding Smith (1876–1972) mipasabut nga ang ikaduhang kamatayon “nagdala og espiritwal nga paghingilin … diin kadtong kinsa miapil niini gihikawan sa presensya sa Dios ug gitugyan sa pagpuyo uban sa yawa ug sa iyang mga anghel hangtud sa kahangturan” (Doctrines of Salvation, comp. Bruce R. McConkie [1954], 1:49). Ang mga anak sa kapildihan mao lamang kinsa ang moantus sa maong kamatayon (tan-awa sa Helaman 14:18; D&P 76:37; 88:35).

Si Elder Bruce R. McConkie mihatag sa mosunod nga mga paghulagway sa ikaduhang kamatayon nga moabut lamang diha sa mga anak sa kapildihan:

“Ang espiritwal nga kamatayon mao ang pagsalikway gikan sa atubangan sa Ginoo, nga patay ngadto sa mga butang sa pagkamatarung, nga patay ngadto sa mga pag-aghat ug mga paghagawhaw sa Espiritu” (Mormon Doctrine, 761).

“Sa kadugayan, ang tanan matubos gikan sa espiritwal nga kamatayon gawas niadtong kinsa ‘nakasala ngadto sa kamatayon’ (D. & P. 64:7), nga gipasabut, kadtong kinsa destino nga mahimong mga anak sa kapildihan. Nagtudlo si Juan niini pinaagi sa pagsulti nga human ang kamatayon ug ang impiyerno motugyan sa patay nga anaa kanila, niana ang kamatayon ug ang impiyerno ‘itambug ngadto sa lim-aw sa kalayo. Kini mao ang ikaduhang kamatayon.’ (Pin. 20:12–15.) Ug sa ingon ang Ginoo miingon sa atong panahon nga ang mga anak sa kapildihan ‘mao lamang kinsa ang ikaduhang kamatayon adunay gahum’ (D. & P. 76:37), nagpasabut og bisan unsa nga gahum human ang pagkabanhaw” (Mormon Doctrine, 758).

Human mahibalo mahitungod sa mga anak sa kapildihan ug sa ilang makalilisang nga kapalaran, si Propeta Joseph Smith ug Sidney Rigdon nakakat-on nga “pinaagi sa kadaugan ug himaya sa Kordero … ang tanan unta maluwas” (D&P 76:39, 42) ug nga si Jesukristo “nagluwas sa tanan gawas [sa mga anak sa kapildihan]” (D&P 76:44). Gitudlo ni Elder Dallin H. Oaks sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles nga adunay nagkalain-laing mga kahulugan sa pulong naluwas:

“Isip mga Santos sa Ulahing mga Adlaw gamita ang mga pulong nga naluwas ug kaluwasan, adunay pinakaminos nga unom ka lain-laing mga kahulugan. Sumala sa pipila niini, ang atong kaluwasan gipaniguro—kita luwas na. Sa uban, ang kaluwasan kinahanglan nga ipamulong isip usa ka panghitabo sa umaabut (e.g., 1 Mga Taga-Corinto 5:5) o kahimtang sa umaabut nga panghitabo (e.g., Marcos 13:13). Apan sa tanan niini nga mga kahulugan, o matang sa kaluwasan, ang kaluwasan anaa diha o pinaagi ni Jesukristo. …

“Alang sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ang ‘naluwas’ –… nangahulugan usab og pagkaluwas o nakalingkawas gikan sa ikaduhang kamatayon (buot ipasabut ang katapusang espiritwal nga kamatayon) pinaagi sa kasigurohan sa usa ka gingharian sa himaya sa kalibutan nga moabut (tan-awa sa 1 Mga Taga-Cor. 15:40–42). Sama nga ang Pagkabanhaw alang sa tanang kalibutan, kita nanghimatuod nga ang matag tawo nga sukad mipuyo ibabaw sa yuta—gawas sa pipila lamang—nasiguro ang kaluwasan niini nga pagsabut. …

“Gitudlo ni propeta Brigham Young kana nga doktrina sa dihang siya mipahayag nga ang ‘matag tawo kinsa wala makasala sa adlaw sa grasya, ug nahimong anghel sa Yawa, pagadad-on aron makapanunod og gingharian sa himaya’ (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Brigham Young [1997], 333). Kini nga kahulugan sa naluwas nagpahalangdon sa tibuok katawhan pinaagi sa grasya sa atong Ginoo ug Manluluwas, si Jesukristo. …

“… Sa laing paggamit nga sinati ug talagsaon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ang mga pulong nga naluwas ug kaluwasan gigamit usab sa pagpasabut og kahimayaan o kinabuhing dayon (tan-awa sa Abr. 2:11). Usahay gipasabut kini isip ang ‘kahingpitan sa kaluwasan’ (Bruce R. McConkie, The Mortal Messiah, 4 vols. [1979–81], 1:242). Kini nga kaluwasan nagkinahanglan og labaw pa kay sa paghinulsol ug pagbunyag pinaagi sa tukma nga awtoridad sa priesthood. Nagkinahanglan usab kini sa paghimo og sagradong mga pakigsaad, lakip ang mahangturon nga kaminyoon, diha sa mga templo sa Dios, ug sa pagkamatinud-anon niadto nga mga pakigsaad pinaagi sa paglahutay hangtud sa katapusan” (“Have You Been Saved?” Ensign, Mayo 1998, 56–57).

Imahe

paghulagway sa Paglansang diha sa Krus