Doktrina ug mga Pakigsaad 76:50–119

Human nadawat ni Joseph Smith ug ni Sidney Rigdon ang panan-awon nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76, ang pagsabut sa mga Santos kabahin sa kinabuhi human sa kamatayon milambo. Nakat-unan sa mga miyembro sa Simbahan nga ang Dios miandam og lainlaing mga ang-ang sa langit ug nga tanan sa Iyang mga anak maluwas diha sa usa ka gingharian sa himaya, gawas sa pipila kinsa milimud Kaniya ug misupak sa Iyang gahum (tan-awa sa D&P 76:31, 42–44, 89–98). Kini nga panan-awon mao usab ang una sa daghang mga pagpadayag nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad nga naghatag og gibug-aton nga ang matinud-anon nga mga sumusunod sa Amahan ug sa Anak makadawat og kahimayaan ug kinabuhing dayon, nga naglakip sa labing dako nga mga panalangin nga mahatag sa Dios diha sa Iyang mga anak. Sama pananglit, ang matarung gisaaran nga makadawat og mahimayaong pagkabanhaw, makapuyo diha sa presensya sa Dios, makadawat sa tanan nga Siya aduna, ug mahimong sama Kaniya ug makadawat og kahingpitan sa Iyang himaya (tan-awa sa D&P 76:54–59; 81:6; 84:33–38; 88:28–29, 107; 93:19–22, 27–28).

Si Propeta Joseph Smith ug si Sidney Rigdon gipakita diha sa panan-awon niadtong kinsa motungha sa Pagkabanhaw sa makiangayon, ug nakadungog sila og paghulagway sa pagkamatinud-anon ug sa mga panalangin niadto nga mga tawhana. Mipadayag ang Ginoo nga kadtong kinsa manununod sa celestial nga gingharian mao kadtong “kinsa nakadawat sa pagpamatuod ni Jesus ug mituo sa iyang ngalan” (D&P 76:51). Si Elder Bruce R. McConkie (1915–1985) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipasabut: “Aduna ako sa unsay gitawag og ‘ang pagpamatuod ni Jesus,’ nga nagpasabut nga nahibalo ako pinaagi sa personal nga pagpadayag gikan sa Balaang Espiritu nganhi sa akong kalag nga si Jesus mao ang Ginoo; nga siya midala sa kinabuhi ug pagka-imortal ngadto sa kasayuran pinaagi sa ebanghelyo; ug nga iyang gipahiuli niining panahona ang kahingpitan sa iyang malungtarong kamatuoran, aron kita uban sa mga karaan mahimong manununod sa iyang presensya didto sa kahangturan” (“The Testimony of Jesus,” Ensign, Hulyo 1972, 109).

Imahe

batan-ong lalaki nga gibunyagan

Ang pagdawat og pagpamatuod ni Jesus nagpasabut usab nga ang tawo midawat sa ebanghelyo ni Jesukristo, nabunyagan ug midawat sa Espiritu Santo, nakabuntog sa kalibutan pinaagi sa hugot nga pagtuo, ug “gibugkos pinaagi sa Balaang Espiritu sa saad” (tan-awa sa D&P 76:51–53). Ang matang diin ang tawo nagdawat sa pagpamatuod kabahin ni Jesus ug maisug nga nagpuyo sumala niana nga pagpamatuod nag-impluwensya sa mahangturong ganti nga ihatag diha kaniya (tan-awa sa D&P 76:51, 73–75, 79, 82).

Kadtong kinsa makapanunod sa celestial nga gingharian mao kadtong kinsa nakabuntog sa kalibutan pinaagi sa hugot nga pagtuo ug pagkamasulundon ngadto sa mga balaod ug sa mga ordinansa sa ebanghelyo. Ang “Balaang Espiritu sa saad” nga gihisgutan diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76:53 mao ang Espiritu Santo naglihok sa pagbugkos, pag-uyon, o pagpahayag nga balido ang mga ordinansa ug sa pagkamatarung sa usa ka matinud-anong tawo aron kadtong mga ordinansa may epekto human sa Pagkabanhaw (tan-awa sa D&P 132:7). Pinaagi niini nga pagpakita sa Espiritu Santo, ang usa ka tawo mahimo nga sa kadugayan makadawat sa kasiguroan sa kinabuhing dayon (tan-awa sa Mga Taga-Efeso 1:13–14; D&P 88:3–5). Kini nga kasiguroan usahay gipasabut isip ang “labing kasiguroan nga pulong sa panagna” (2 Pedro 1:19; D&P 131:5).

Si Elder David A. Bednar sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo: “Ang Balaang Espiritu sa Saad mao ang gahum nga makapahayag og balido sa Espiritu Santo. Kon nabugkos pinaagi sa Balaang Espiritu sa Saad, ang usa ka ordinansa, panumpa, o pakigsaad may bili sa yuta ug didto sa langit. (Tan-awa sa D&P 132:7.) Ang pagdawat sa ‘selyo sa pag-uyon’ gikan sa Espiritu Santo mao ang resulta sa pagkamatinud-anon, integridad, ug sa pagkamakanunayon sa pagtahud sa mga pakigsaad sa ebanghelyo ‘diha [sa] pagpadayon sa panahon’ (Moises 7:21). Bisan pa niana kini nga pagbugkos mahimong mawala pinaagi sa pagkadili matarung ug kalapasan” (“Kinahanglang Matawo Kamo Pag-usab,” Liahona, Mayo 2007, 22).

Ang matinud-anong mga Santos kinsa “gibugkos pinaagi sa Balaan nga Espiritu” (D&P 76:53) gihatagan sa panalangin nga mahimong “isig ka manununod uban kang Kristo,” kinsa mao ang Unang Natawo sa Amahan (tan-awa sa Mga Taga-Roma 8:14–17; tan-awa usab sa D&P 76:94–95; 93:21–22). Gipasabut sa Ginoo ngadto niining gihimaya nga mga Santos isip “ang simbahan sa Unang Natawo” ug isip mga manununod “ngadto kansang mga kamot ang Amahan nakahatag sa tanan nga mga butang” (D&P 76:54–55; tan-awa usab sa D&P 76:94–95; 84:37–38). Kadtong kinsa nakalampos sa ilang mahangturon nga potensyal ug nakadawat og panulundon diha sa celestial nga gingharian mahimong mga pari ug mga hari, babaye nga mga pari ug mga reyna, ug ang ilang kahimayaan naglakip sa saad nga “sila mga dios” (tan-awa sa D&P 76:56, 58; tan-awa usab sa Salmo 82:1, 6; Juan 10:34; D&P 29:13; 109:75–76; 131:1–4; 132:19–20; tan-awa usab sa “Becoming Like God,” Gospel Topics Essay, topics.lds.org).

Si Presidente Boyd K. Packer (1924–2015) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipamatuod nga tungod kay kita mga anak sa Dios, ang atong mahangturong padulngan nag-agad sa atong potensyal nga mahimong sama Kaniya:

“Tungod kay ang tanang mga butang nagsunod sa sumbanan sa ginikanan niini, kita ba angay maghunahuna nga ang Dios adunay katingalahang sumbanan alang sa Iyang mga anak? Sa tinuod kita, nga Iyang mga anak, dili, sa siyentipikong pinulongan, lahi nga matang kay Kaniya?

“… Kita karon mahimong hinay sa atong pag-uswag—batan-on, gani bata, itandi ngadto Kaniya. Bisan pa niana, diha sa kahangturan nga moabut, kon kita takus, kita mahimong mahisama ngadto Kaniya, mosulod sa Iyang presensya, ‘nakakita ingon nga [kita] nakit-an, ug nahibalo ingon nga [kita] nahibaloan,’ ug nakadawat og ‘kahingpitan.’ (D&P 76:94.)” (“The Pattern of Our Parentage,” Ensign, Nob. 1984, 67–68).

Alang sa dugang nga impormasyon mahitungod “sa simbahan sa Unang Natawo,” tan-awa ang komentaryo alang sa Doktrina ug mga Pakigsaad 93:21–22 niini nga manwal.

Nadawat ni Propeta Joseph Smith ug Sidney Rigdon ang panan-awon nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76 samtang sila namalandong sa doktrina sa Pagkabanhaw. Ang dinasig nga mga kausaban nga gipadayag kabahin sa Juan 5:29 mitabang kanila sa pagsabut nga adunay han-ay diha sa Pagkabanhaw: “Sila kinsa nagbuhat og maayo [motungha] sa pagkabanhaw sa makiangayon; ug sila kinsa nagbuhat og dautan [motungha] sa pagkabanhaw sa dili makiangayon” (D&P 76:17). Ang Pagkabanhaw sa makiangayon nailhan usab isip ang “una nga pagkabanhaw” (D&P 76:64) ug naglakip sa tanan niadtong kinsa manununod sa celestial ug terrestrial nga mga gingharian (tan-awa sa D&P 88:96–99). Ang Unang Pagkabanhaw misugod sa dihang ang mga lubnganan sa mga matarung naabli human sa Pagkabanhaw ni Jesukristo (tan-awa sa Mateo 27:52–53; Mosiah 15:21–24; 3 Nephi 23:9–10). Ang Doktrina ug mga Pakigsaad nagpasabut ngadto sa Unang Pagkabanhaw isip ang panahon nga ang makiangayon motungha gikan sa ilang mga lubnganan sa Ikaduhang Pag-anhi ni Jesukristo (tan-awa sa D&P 29:13; 45:54; 88:96–99). Ang Pagkabanhaw sa dili makiangayon, o ang “katapusang pagkabanhaw” (D&P 76:85), maglakip niadtong kinsa manununod sa telestial nga gingharian ug kadtong kinsa mga anak sa kapildihan, ug kini mahinabo sa katapusan sa Milenyum (tan-awa sa D&P 76:85; 88:32, 100–102).

Ang mga indibidwal kinsa mipahiuyon sa ilang mga kinabuhi sa pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa sa ebanghelyo nailhan isip mga makiangayon (tan-awa ang mga panig-ingnan diha sa Mateo 1:19; Enos 1:1; Mosiah 2:4; Moises 8:27). Pinaagi sa Pag-ula ni Jesukristo, ang makiangayon nga mga tawo gibalaan ug gihimo nga hingpit. Ang proseso sa pagbalaan, o gihimong balaan, moabut pinaagi sa grasya ni Jesukristo ug alang “sa tanan kinsa nahigugma ug nag-alagad sa Dios sa ilang tibuok nga mga gahum, mga hunahuna, ug kusog” (D&P 20:31; tan-awa usab sa Moroni 10:32–33). Si Presidente Russell M. Nelson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo mahitungod sa proseso nga kita mahimo nga hingpit:

“Mga Kaigsoonan, buhaton nato ang pinakamaayo nga kita makahimo ug maningkamot nga molambo sa matag adlaw. Kon motumaw ang atong mga kahuyang, makahimo kita sa pagpadayon og paningkamot sa pagkorihir niini. Kita makahimo nga mas mapasayloon sa atong mga sayop ug niadtong atong mga gihigugma. Mahimo kita nga mahupay ug mapugnganon. Ang Ginoo mitudlo, ‘Kamo dili makahimo sa pagharong sa atubangan sa Dios karon … ; busa, padayon diha sa pagpailub hangtud kamo mahingpit’ [D&P 67:13].

“Dili kita angayang masagmuyo kon ang atong kinasingkasing nga mga paningkamot ngadto sa pagkahingpit karon daw makapaluya ug walay katapusan. Ang pagkahingpit gilauman. Moabut kini sa hingpit human lamang sa Pagkabanhaw ug pinaagi lamang sa Ginoo. Kini nagpaabut sa tanan kinsa nahigugma kaniya ug nagsunod sa iyang mga sugo. Kini naglakip sa mga trono, mga gingharian, mga kayutaan, mga kagamhanan, ug mga kamandoan [tan-awa sa D&P 132:19]. Kini mao ang katapusan diin kita kinahanglan nga molahutay. Kini mao ang mahangturong kahingpitan nga ang Dios nagtagana alang sa kada usa kanato” (“Perfection Pending,” Ensign, Nob. 1995, 88).

Imahe

paghulagway ni Jesukristo nga nag-antus didto sa Tanaman sa Getsemani

Tataw ang mga kasulatan nga tanan nga mga anak sa Dios mabanhaw (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:22; Alma 11:42; 40:4). Ang mahangturon nga gingharian nga napanunod sa usa ka nabanhaw nga tawo, ingon man usab ang kinaiyahan nga pagkabanhaw sa lawas sa usa ka tawo, hinoon, determinahon pinaagi sa iyang pagkamatinud-anon ug pagkamasulundon ngadto sa mga balaod sa Dios (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:40–42; D&P 76:96–98; 88:22–24, 28–31). Kadtong kinsa manununod sa celestial nga gingharian makabaton og mga lawas nga mga celestial, “kansang himaya ingon niana sa adlaw” (D&P 76:70). Kadtong anaa sa terrestrial nga gingharian makabaton og mga lawas nga lahi gikan niadtong anaa sa celestial nga gingharian, “gani ingon nga [ang himaya] sa bulan nga lahi gikan sa adlaw diha sa kawanangan” (D&P 76:71; tan-awa usab sa D&P 76:78). Ang telestial nga mga lawas adunay mas ubos nga himaya, “ingon sa himaya sa mga bitoon nga lahi gikan niana nga himaya sa bulan diha sa kawanangan” (D&P 76:81).

Si Presidente Joseph Fielding Smith (1876–1972) nga:

“Diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad, Seksyon 88, kita napahibalo nga adunay mga kalainan diha sa mga lawas sa mga lumulupyo sa daghang mga gingharain aron sa pagtubag sa kada panginahanglan ug pagdili.

“‘Ug sila kinsa wala mabalaan pinaagi sa balaod nga Ako mihatag nganha kaninyo, gani ang balaod ni Kristo, kinahanglan gayud makapanunod og lain nga gingharian, gani kana nga gingharian sa terrestrial, o kana nga gingharian nga telestial.

“‘Kay siya kinsa dili makahimo sa pagsunod sa balaod sa celestial nga gingharian dili makalahutay sa celestial nga himaya.

“‘Ug siya kinsa dili makatuman sa balaod sa terrestrial nga gingharian dili makalahutay sa terrestrial nga himaya.

“‘Ug siya kinsa dili makatuman sa balaod sa telestial nga gingharian dili makalahutay sa telestial nga himaya; busa siya dili angay alang sa gingharian sa himaya. Busa siya kinahanglan modawat og usa ka gingharian nga dili usa ka gingharian sa himaya’ [D&P 88:21–24]. …

“Tungod kay ang mga lawas pagabangunon diha sa pagkabanhaw aron sa paghaum sa kahimtang sa kada indibidwal, ang Ginoo mobutang sa kada lalaki ug babaye ngadto sa usa ka dapit nga nakab-ut sa kada usa” (Answers to Gospel Questions, comp. Joseph Fielding Smith Jr. [1963], 4:64–65).

Imahe

dibuho sa adlaw, buwan, ug mga bitoon

Ang panan-awon sa mga gingharian sa himaya mipadayag nga ang plano sa Dios alang sa atong kinabuhi human sa mortalidad naglakip og mas daghan pa kaayo kay sa kinaraang hunahuna nga usa ka langit ug usa ka walay katapusan nga impiyerno. Tungod kay ang mga tawo dili managsama ka maayo o managsama ka dautan, gipasabut ni Propeta Joseph Smith (1805–1844): “Diha sa ika-14 nga kapitulo sa Juan—‘Sa balay sa akong Amahan anaay daghang puy-anan’ [Juan 14:2] … ingon gayud niini—‘Sa gingharian sa akong Amahan anaay daghang mga gingharian. … Adunay mga mansyon alang niadtong nagtuman sa celestial nga balaod, ug adunay lain nga mga mansyon alang niadtong wala makatuman sa balaod; ang matag tawo mahiadto asa siya angay” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith [2007], 262).

Si Propeta Joseph Smith ug si Sidney Rigdon nakakita sa terrestrial nga kalibutan giandam alang niadtong “kansang himaya lahi gikan nianang simbahan sa Unang Natawo” (D&P 76:71). Kini nagpasabut nga ang terrestrial nga himaya anaa ubos sa celestial nga himaya apan ibabaw nianang telestial nga himaya (tan-awa sa D&P 76:81, 91). Sa kadugayan ang Propeta nakahibalo nga ang celestial nga gingharian naglangkub og “tulo ka mga langit o mga ang-ang” (D&P 131:1). Ang telestial nga gingharian naglakip usab og lainlaing mga himaya (tan-awa sa D&P 76:98).

Ang ebanghelyo ni Jesukristo mao ang dalan nga ang tanang mga anak sa Dios makasunod aron makadawat og panulundon diha sa celestial nga gingharian. Kanang mahimayaong mahangturon nga ganti mahimong makab-ut sa tanan kinsa nagpili sa pagdawat sa ebanghelyo ug naghimo ug nagsunod og sagradong mga pakigsaad uban sa Ginoo (tan-awa sa D&P 10:50; 14:7; 20:14; 50:24).

Ang pagpadayag nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76 naghatag lamang og paghulagway sa mga lumulupyo sa terrestrial nga kalibutan. Sama pananglit, sumala sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76:72–73, ang pipila niadtong anaa sa terrestrial nga gingharian mao ang mga tawo “kinsa namatay nga wala masayud sa balaod” ug kinsa gitudloan sa ebanghelyo didto sa kalibutan sa espiritu. Kini importante nga masabtan nga pipila sa mga katawhan kinsa gitudloan sa ebanghelyo didto sa kalibutan sa espiritu mapanunod ang celestial nga gingharian, samtang ang uban kinsa gitudloan dili modawat sa ebanghelyo sa samang paagi ug busa mapanunod ang usa ka ubos nga gingharian (tan-awa sa D&P 137:7–9; 138:30–37, 58–59). Sa pagdugang, adunay uban kinsa namatay nga wala kahibalo sa ebanghelyo apan kinsa mapanunod ang telestial nga gingharian. Ang gingharian sa himaya nga mapanunod sa kada tawo sa katapusan mag-agad sumala sa balaod nga siya mipili sa pagdawat ug sa pagpuyo (tan-awa usab sa D&P 88:21–24).

Ang uban kinsa mapanunod ang terrestrial nga gingharian mao kadtong “kinsa dili mga maisug diha sa pagpamatuod ni Jesus” (D&P 76:79). Sa lain nga pagkasulti, kini nga mga tawhana nakabaton og pagpamatuod ni Jesukristo apan dili igo ang kaisug sa pagdawat o sa pagpuyo sa kahingpitan sa ebanghelyo aron makabaton og usa ka celestial nga ganti. Si Elder Quentin L. Cook sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mitudlo sa importansya sa pagkamaisug diha sa atong pagpamatuod ni Jesus: “Ang akong pag-ampo mao … atong ipahiuyon ang mga dungganon natong katuyoan nga gikinahanglan niadtong nangalagad sa Agalon. Sa tanang butang atong hinumduman nga ang ‘pagkamaisug diha sa pagpamatuod ni Jesus’ ang mahinungdanong pagsulay alang sa celestial ug terrestrial nga mga gingharian [D&P 76:79]. Gusto kitang maadto sa celestial nga bahin” (“Maalamong Mopili,” Liahona, Nob. 2014, 49).

Imahe

paghulagway ni Jesus nga nagtudlo sa katawhan, naglingkod sa bakilid

Adunay kalainan tali sa makaangkon og pagpamatuod ni Jesukristo ug sa pagpuyo aron nga ang atong mga kinabuhi modan-ag niana nga pagpamatuod. Si Presidente Ezra Taft Benson (1899–1994) mihulagway kon sa unsa nga paagi kita makahimo nga maisug sa atong pagpamatuod ni Jesus: “‘Kadtong kinsa makiangayon ug matarung’ [D&P 76:53]! Unsa ka angay nga pahayag alang sa usa nga maisug sa pagpamatuod ni Jesus. Sila adunay kaisug sa pagpanalipod sa kamatuoran ug sa pagkamatarung. Kini mga miyembro sa Simbahan kinsa nagpalambo sa ilang mga calling diha sa Simbahan (tan-awa sa D&P 84:33), nagbayad sa ilang ikapulo ug mga halad, nagpuyo sa minatarung nga paagi og limpyo nga kinabuhi, nagpaluyo sa ilang mga lider sa Simbahan pinaagi sa pulong ug sa buhat, naghupot sa Igpapahulay isip balaan nga adlaw, ug nagsunod sa tanang mga sugo sa Dios” (“Valiant in the Testimony of Jesus,” Ensign, Mayo 1982, 63).

Kadtong kinsa modawat og panulundon diha sa telestial nga gingharian mao kadtong kinsa nagpili sa dili pagdawat sa ebanghelyo o pagpamatuod ni Jesukristo (tan-awa sa D&P 76:82, 101). Wala nila ilimud ang Espiritu Santo sama sa gibuhat sa mga anak sa kapildihan, apan sila mipili og dalan sa pagkadautan ug “gitambug ngadto sa impyerno” (D&P 76:84). Niini nga kahimtang, ang impyerno nagpasabut ngadto nianang bahin sa kalibutan sa espiritu diin kadtong dili masulundon sa mortalidad mag-antus alang sa ilang kaugalingon nga mga sala tungod kay sila wala maghinulsol (tan-awa sa D&P 19:15–18). Kini nga mga indibidwal magpabilin niini nga kahimtang sa impyerno hangtud sila motungha “sa katapusan nga pagkabanhaw,” nga mosunod sa Milenyum (D&P 76:85; tan-awa usab sa D&P 43:18; 63:17–18; 76:106; 88:100–101).

Si Elder Quentin L. Cook mipasabut: “Diha sa pagkamatay, ang matarung nga mga espiritu nagpuyo sa kahimtang nga gitawag og paraiso. Nagtudlo si Alma ang Batan-on kanato nga ‘ang paraiso [mao] ang usa ka kahimtang sa kapahulayan, usa ka kahimtang sa kalinaw, diin [ang matarung] mopahulay gikan sa tanan nila nga mga kasamok ug tanan nga kabalaka, ug kasubo’ [Alma 40:12]. Ang dili matarung nga mga espiritu nagpuyo sa bilanggoan sa espiritu, usahay gipasabut isip ang impyerno [tan-awa sa 2 Nephi 9:10–14; D&C 76:84–86]. Kini gihulagway sama sa usa ka makalilisang nga dapit, usa ka mangitngit nga dapit diin kadtong mahadlok sa ‘nagdilaab nga kaligutgot sa Dios’ magpabilin hangtud sa pagkabanhaw.[Alma 40:14]. Hinoon, tungod sa Pag-ula ni Jesukristo, ang tanan nga mga espiritu nga natawo sa katapusan pagabanhawon, ang espiritu ug lawas mahiusa, ug manununod og mga gingharian sa himaya nga labaw sa atong pagkabuhi dinhi sa yuta [tan-awa sa D&P 76:89]. Ang mga walay labut mao kadtong kinsa, sama ni Satanas ug sa iyang mga anghel, sa kabubut-on misukol batok sa Dios [tan-awa sa Isaias 14:12–15; Lucas 10:18; Pinadayag 12:7–9; D&P 76:32–37]. Diha sa pagkabanhaw, ang bilanggoan sa espiritu o impyerno motugyan sa mga espiritu nga binilanggo” (“Ang Plano sa Atong Amahan—Paigo alang sa Iyang Tanang mga Anak,” Liahona, Mayo 2009, 37).

Ang mga dautan kinsa mag-antus sa impyerno sa kadugayan matubos (tan-awa sa D&P 76:85), mahimo nga “mga manununod sa kaluwasan” (D&P 76:88) ug “mga sulugoon sa Labing Halangdon” (D&P 76:112), ug mapanunod ang usa ka ang-ang sa telestial nga himaya (tan-awa sa D&P 76:98). Kining doktrinal nga pagsabut nagpatigbabaw sa puno nga kalooy ug grasya ni Jesukristo ug nanghimatuod nga “siya nagluwas sa tanan” gawas sa mga anak sa kapildihan (D&P 76:44). Si Elder John A. Widtsoe (1872–1952) sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles mipamatuod:

“Ang [Doktrina ug mga Pakigsaad] tataw nga nagpasabut nga ang labing ubos nga himaya ngadto diin ang tawo ibutang mahimayaon kaayo ingon nga mahimong dili masabtan sa tawo. Kini usa ka doktrina nga importante sa Mormonismo nga ang labing bagis nga makasasala, sa katapusang paghukom, makadawat og himaya nga dili masabtan sa tawo, nga hilabihan kanindot nga kita dili makahulagway niini og maayo. Kadtong kinsa nagbuhat og maayo gani makadawat og mas mahimayaon nga dapit. …

“Ang Ebanghelyo usa ka ebanghelyo sa hilabihan ka dako nga gugma. Ang gugma anaa sa kahiladman niini. Ang labing bagis nga anak [sa Dios] gihigugma og maayo nga ang iyang ganti dili masabtan sa mortal nga tawo” (The Message of the Doctrine and Covenants, ed. G. Homer Durham [1969], 167).

Ang pipila kinsa manununod sa telestial nga gingharian mao kadtong kinsa nag-angkon nga sila nagsunod ni Jesukristo o sa piho nga mga propeta apan kinsa sa kabubut-on nagsalikway sa Manluluwas ug nagdumili sa pagdawat sa Iyang ebanghelyo o sa pagsunod sa Iyang mga propeta. Ang paghukom nga walay panaghiusa taliwala sa mga Santos sa iyang panahon, si Apostol Pablo misulat ngadto sa mga taga–Corinto:

“Kay gikasuginlan man ugod ako … nga kono anaay pakiglalisay diha kaninyo, mga igsoon ko.

“Sa laing pagkasulti, ang matag usa kaninyo magakanayon kono, ako iya ni Pablo; o ako iya ni Apolos; o ako iya ni Cefas; o ako iya ni Kristo.

“Nabahinbahin ba ugod si Kristo? si Pablo ba ang gikalansang sa krus alang kaninyo? o gikabautismohan ba kamo sa ngalan ni Pablo?” (1 Mga Taga-Corinto 1:11–13).

Ang susama nga mga pulong diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76:99–101 nagpasabut niadtong kinsa wala mahiuyon kang Jesukristo o sa Iyang mga propeta.

Atol sa Iyang mortal nga pangalagad, si Jesukristo mipasabut, “Dili ang tanang magaingon kanako, Ginoo, Ginoo, makasulod sa gingharian sa langit; kondili ang nagatuman sa kabubut-on sa akong Amahan nga anaa sa langit” (Mateo 7:21). Ang panginahanglan sa pagkamasulundon ngadto sa mga sugo ug mga ordinansa sa ebanghelyo sa kanunay mao ang punoang mensahe sa ebanghelyo ni Jesukristo. Si Presidente Brigham Young (1801–1877) mitudlo: “Ang mga anak sa mga tawo pagahukman sumala sa ilang mga binuhatan, kon maayo ba o dautan. Kon ang mga adlaw sa tawo mapuno sa maayong mga buhat, siya pagagantihan. Sa laing bahin, kon ang iyang mga adlaw napuno sa dautan nga mga binuhatan, siya makadawat sumala niadto nga mga buhat. … Kanus-a ang mga tawo makaamgo nga kini mao ang gitakda nga panahon diin sila magsugod sa pagpahimutang sa pundasyon sa ilang kahimayaan alang sa karon ug sa kahangturan, nga kini mao ang panahon sa pagpalihok, ug pagdala gikan sa kasingkasing og bunga ngadto sa dungog ug himaya sa Dios, sama sa gibuhat ni Jesus” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Brigham Young [1997], 331).

Nagpasabut ngadto sa panan-awon nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76, si Propeta Joseph Smith miingon: “Ako makapasabut og gatusan pa kay sa ako nakahimo sukad, sa mga himaya sa mga Gingharian nga gipakita ngari kanako diha sa panan-awon, kon ako gitugutan, ug ang mga katawhan andam sa pagdawat niini.” (sa Manuscript History of the Church, vol. D-1, pahina 1556, josephsmithpapers.org).

Ang kabuhong sa doktrina ug ang espiritwal nga mga panabut nga nahatag diha sa panan-awon sa mga gingharian sa himaya naghatag kanato og pagsabut sa kinabuhi human niini nga kinabuhi nga labaw sa bisan unsa nga makaplagan diha sa karaang kasulatan. Si Presidente Wilford Woodruff (1807–1898): “Ako mohisgut sa ‘Panan-awon’ [sa D&P 76] lamang, isip usa ka pagpadayag nga naghatag og dugang nga kahayag, dugang nga kamatuoran ug dugang nga baruganan kaysa bisan unsa nga pagpadayag nga anaa sa bisan unsa nga basahon nga sukad atong nabasa. Nakapasayon kini sa atong pagsabut sa atong kahimtang karon, diin kita gikan, nganong ania kita dinhi, ug asa kita paingon. Bisan kinsa nga tawo mahimong mahibalo pinaagi niana nga pagpadayag kon unsa unya ang iyang dangatan ug kahimtang. Kay ang tanan nga mga tawo nahibalo kon unsa nga mga balaod ang ilang pagasundon, ug ang mga balaod nga gisunod dinhi maoy motino sa ilang kahimtang human dinhi” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Wilford Woodruff [2004], 133).

Si Presidente Woodruff, kinsa nahimong miyembro sa Simbahan kaniadtong 1833, mihinumdom sa iyang personal nga reaksyon sa pagpadayag nga gi-rekord diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad 76:

“Gitudloan ako gikan sa akong pagkabata nga adunay usa ka Langit ug usa ka Impyerno, ug gisultihan nga ang dautan tanan adunay usa ka silot ug ang matarung usa ka himaya. …

“… Sa dihang akong gibasa ang panan-awon … , kini naglamdag sa akong salabutan ug mihatag kanako og dako kaayong hingpit nga kalipay, kini nagpakita kanako nga ang Dios kinsa mipadayag niana nga baruganan ngadto sa tawo maalamon, makiangayon, ug matinuoron, naghupot sa labing maayo nga mga hiyas ug maayong panghunahuna ug kahibalo, gibati ko nga Siya makanunayon uban ang gugma, kalooy, hustisya, ug paghukom, ug gibati ko ang labaw nga paghigugma sa Ginoo sukad masukad sa akong kinabuhi” (“Remarks on the Necessity of Adhering to the Priesthood in Preference to Science and Art,” sa Deseret News, Mayo 27, 1857, 91).