Świadczenie posługi przy pomocy podręcznika Przyjdź i naśladuj mnie

Kiedy Ofelia Trejo de Cárdenas została powołana do nauczania młodych dorosłych w swoim okręgu w Mexico City, poczuła, że bliska relacja z każdym z uczniów w klasie Szkoły Niedzielnej zwiększy jej zdolność do nauczania ich i wzmacniania.

„Jeśli z moimi uczniami nie łączą mnie bliskie relacje i jeśli oni nie czują mojej miłości, mogą mi nie uwierzyć, kiedy prowadzę zajęcia lub składam świadectwo”, wyjaśnia. „Mogą założyć, że jestem tylko nauczycielką w Szkole Niedzielnej”.

Jednak w jaki sposób Siostra Cárdenas mogłaby stworzyć taką relację, jeśli prowadzi lekcję tylko raz na dwa tygodnie? Z pomocą przyszła jej technologia. Korzystając z aplikacji WhatsApp na telefony komórkowe, zaczęła się codziennie kontaktować ze swoimi uczniami, używając wiadomości tekstowych i głosowych. Teraz, każdego dnia przed kolejną lekcją w Szkole Niedzielnej, jeden z uczniów, którzy zgłaszali się na ochotnika, wysyła do pozostałych członków klasy werset z pisma świętego pochodzący z następnej lekcji wraz z osobistą myślą na dany temat. Po przeczytaniu tej wiadomości członkowie klasy dzielą się swoimi własnymi spostrzeżeniami.

„Kiedy przeczytają dany werset z pisma świętego, wysyłają uśmiechniętą emotkę, dzięki czemu wiem, że przeczytali lub przestudiowali dany fragment i zastanowili się nad nim”, tłumaczy Siostra Cárdenas. Kiedy nadchodzi czas na kolejną niedzielną lekcję, uczniowie są przygotowani, aby w niej uczestniczyć.

Ten codzienny kontakt niedawno okazał się błogosławieństwem dla młodego dorosłego, którego rodzice nie są aktywni w Kościele.

„Cieszę się, gdy widzę, jak przychodzi do kościoła, ponieważ wiem, że aby się tu dostać, musiał stawić czoła wielu wyzwaniom”, wyjaśnia Siostra Cárdenas. „Jestem pewna, że pisma święte i myśli, które wysłali jego koledzy z klasy, oraz fragmenty i przemyślenia, którymi sam się podzielił, gdy nadeszła jego kolej, bardzo go wzmocniły”.

Siostra Cárdenas tłumaczy, że świadczenie posługi za pośrednictwem pism świętych nie kończy się na niedzielnej lekcji i codziennym kontakcie z uczniami.

„Moje przygotowanie do lekcji obejmuje modlitwę za moich uczniów”, wyjaśnia. „Myślę o nich nie tylko w niedzielę, ale także każdego dnia tygodnia. Każdy z nich ma specyficzne i odmienne potrzeby. Każdy jest dzieckiem Boga. Myślę o nich, kiedy przygotowuję się do lekcji”.

A kiedy uczy, słucha — zarówno swoich uczniów, jak i Ducha Świętego.

„Nauczycielem jest Duch”, którego często słyszy w wypowiedziach swoich uczniów. „Muszę pilnie uważać, ponieważ to, co mówią, jest objawieniem, które Duch im daje”.

Carla Gutiérrez Ortega Córdoba czuje się błogosławiona, że jest członkinią klasy Szkoły Niedzielnej prowadzonej przez Siostrę Cárdenas, ponieważ panująca tam atmosfera pełna jest ducha posługi i troski o innych. Carla przypisuje to kilku czynnikom, do których zalicza:

• Przygotowanie: Wymienianie się wersetami z pism świętych i przemyśleniami pomaga uczniom przygotować się do następnych zajęć. „Codziennie przesyłane fragmenty z pism świętych odżywiają nas i wzbogacają naszą wiedzę”, wyjaśnia.

• Udział: „Wszyscy się wypowiadamy. To pozwala mi lepiej poznać moich kolegów z klasy jako przyjaciół oraz braci i siostry”.

• Miłość: „Siostra Cárdenas bierze cię za rękę. Nasze zajęcia przypominają wieczór domowy, w którym uczestniczy kilkanaścioro braci i sióstr. To bardzo wyjątkowe”.

• Duch Święty: „W naszej klasie panuje przyjemna, harmonijna atmosfera, ponieważ wszyscy staramy się mieć dobre relacje z Duchem Świętym”.

• Świadectwo: „Podręcznik Przyjdź i naśladuj mnie pomógł mi przygotować się do dzielenia się świadectwem. Mam głębszą wiedzę na temat Księgi Mormona i Biblii. To pozwala mi świadczyć o tym, czego się uczę, kolegom w szkole i ludziom w pracy”.

Kiedy Greg i Nicky Christensen z Kentucky w USA czytali wraz ze swoimi trzema synami w pismach świętych o przymierzu Abrahama, trudno było im to wytłumaczyć. Wspólnie zdecydowali, że każdy członek rodziny będzie samodzielnie studiował temat przymierza Abrahama, a następnie powie pozostałym o tym, czego się dowiedział.

„Usłyszeliśmy kilka interesujących komentarzy”, mówi Greg. „Nasz ośmiolatek dowiedział się, że Abraham z początku nosił imię Abram. Jego imię zostało zmienione na Abraham, gdy złożył Panu obietnicę, że odwróci się od grzechu i będzie wiódł sprawiedliwe życie. Byłem naprawdę zaskoczony, że udało mu się to wyłapać”.

Każdy z nich nauczył się czegoś nowego i prowadziliśmy ciekawą dyskusję o tym, czym jest przymierze Abrahama i jakie ma ono znaczenie dla współczesnych świętych w dniach ostatnich.

„Wcześniej podczas rodzinnego studiowania zwykle na zmianę czytaliśmy wersety z pism świętych”, tłumaczy Nicky. „Podręcznik Przyjdź i naśladuj mnie jest bardziej nastawiony na nauczanie Ducha. Teraz, gdy razem studiujemy, czuję delikatne podszepty Ducha, aby skierować dyskusję na inny tor, w zależności od potrzeb naszej rodziny”.

Korzystanie z podręcznika Przyjdź i naśladuj mnie nie tylko pomogło ich rodzinie bardziej się zaangażować i zainteresować wspólnym studiowaniem ewangelii, ale także umożliwiło Gregowi i Nicky posługę polegającą na zaspokajaniu duchowych potrzeb ich dzieci.

„Podręcznik Przyjdź i naśladuj mnie pomaga mi nauczać moje dzieci”, wyjaśnia Nicky. „Pomaga mi również w radzeniu sobie z różnymi wyzwaniami, które czasami napotykam, wychowując dzieci. Czuję, że jestem w większej harmonii z Duchem, uważniej słucham i otrzymuję podpowiedzi dotyczące tego, w jaki sposób mogę pomóc każdemu z nich”.

Greg cieszy się z dłuższych dyskusji o ewangelii w jego rodzinie dzięki podręcznikowi Przyjdź i naśladuj mnie. „Nasi synowie są na różnych poziomach, jeśli chodzi o znajomość ewangelii”, wyjaśnia. „Dzięki podręcznikowi Przyjdź i naśladuj mnie mogliśmy pomóc każdemu z nich uczyć się ewangelii, uwzględniając ich indywidualne potrzeby. Przyglądanie się, jak wzrastają w miłości do ewangelii, i obserwowanie, jak stosują wiedzę o ewangelii w swoim życiu, jest cudownym błogosławieństwem”.