წმინდა წერილი
ალმა 53


თავი 53

ლამანიელ ტყვეებს იყენებენ ქალაქ ბარაქიანის გამაგრებაში. ნეფიელთა შორის დაპირისპირებებმა ლამანიელებს გამარჯვებები მოუტანა. ჰელამანი იღებს სარდლობას ორიათას ახალგაზრდა ამონის ხალხის შვილზე. დაახლოებით 64–63 წწ. ჩვენს წელთაღრიცხვამდე.

1 და იყო ასე, რომ მათ ლამანიელთა ტყვეებს გუშაგები დაუყენეს და აიძულეს, რომ მისულიყვნენ და საკუთარი დახოცილები დაემარხათ, დიახ, ასევე ნეფიელები, რომლებიც დაიხოცნენ; და მორონიმ ჯარისკაცები მიუჩინა მათ სადარაჯოდ, სანამ ისინი ამ სამუშაოებს ასრულებდნენ.

2 და მორონი წავიდა ქალაქ მულეკში ლეხისთან ერთად და აიღო ქალაქის მმართველობა და ლეხის გადასცა. ახლა, აჰა, ლეხი იყო კაცი, რომელიც მორონისთან ერთად იყო უმეტეს ბრძოლაში; და იგი მორონივით კაცი იყო და მათ უხაროდათ ერთმანეთის სიკეთე; დიახ, მათ უყვარდათ ერთმანეთი და ისინი ასევე მთელ ნეფის ხალხს უყვარდა.

3 და იყო ასე: მას შემდეგ, რაც ლამანიელებმა დაამთავრეს თავიანთი და ასევე ნეფიელთა დახოცილების დამარხვა, ისინი წაიყვანეს მიწა ბარაქიანში; და ტეანკუმმა, მორონის ბრძანების შესაბამისად, მათ უბრძანა, დაეწყოთ მუშაობა თხრილის გასათხრელად, იმ მიწის ანუ ქალაქ ბარაქიანის გარშემო.

4 და მან უბრძანა, რომ აეშენებინათ მორებისაგან მესერი, მიწათხრილის შიდა მხარეს; და თხრილიდან მიწას მესერის მორებს აყრიდნენ; და ამგვარად აიძულეს ლამანიელები, ეშრომათ სანამ არ ააგებდნენ ქალაქ ბარაქიანის გარშემო მაგარ კედელს მორებისა და მიწისგან, ძალზედ დიდი სიმაღლის.

5 და ეს ქალაქი ამიერიდან იქცა ძლიერ სიმაგრედ და ამ ქალაქში დარაჯობდნენ ლამანიელ ტყვეებს; დიახ, იმ კედლის შიგნით, რომელიც მათ აიძულეს, რომ საკუთარი ხელით აეშენებინათ. ახლა, მორონი იძულებული იყო, ლამანიელთათვის მუშაობა ებრძანებინა, რადგან მუშაობის დროს ადვილი იყო მათი დაცვა; და მას სურდა მთელი თავისი ძალების მოკრება იმ დროისთვის, როდესაც ლამანიელებზე შეტევას განახორციელებდა.

6 და იყო ასე, რომ მორონიმ ამგვარად მიაღწია გამარჯვებას ლამანიელთა ერთ-ერთ ყველაზე ძლიერ ჯარზე და დაიპყრო ქალაქი მულეკი, რომელიც ნეფის მიწაზე ლამანიელთა ყველაზე გამაგრებული ქალაქი იყო; და ასე ააგო სიმაგრე, რათა თავისი ტყვეები შეენახა.

7 და იყო ასე, რომ იმ წელს აღარ შეეცადა ლამანიელებთან ბრძოლას, მაგრამ დაასაქმა თავისი ჯარისკაცები ომისათვის სამზადისში, დიახ, სიმაგრეების მშენებლობაზე, ლამანიელთაგან თავდაცვისათვის, დიახ, ასევე თავისი ქალებისა და ბავშვების შიმშილისა და გაჭირვებისგან გამოსახსნელად და საკვებით თავისი ჯარების უზრუნველსაყოფად.

8 და ახლა, იყო ასე, რომ ლამანიელთა ჯარებმა დასავლეთ ზღვის მხარეს, სამხრეთით, მორონის არყოფნის დროს, ნეფიელთა მიწები დაიკავეს, ნეფიელთა შორის შეთქმულების გამო, რამაც მათ შორის უთანხმოება გამოიწვია, დიახ, იმდენად, რომ ლამანიელებმა, მიწის ამ ნაწილში, მათი რამდენიმე ქალაქი დაიკავეს.

9 და ამგვარად, თავიანთი ურჯულოების გამო, დიახ, მათ შორის უთანხმოებისა და შეთქმულების გამო, ყველაზე საშიშ ვითარებაში ჩაცვივდნენ.

10 და ახლა, აჰა, ცოტაოდენი უნდა ვთქვა ამონის ხალხის შესახებ, რომლებიც თავიდან ლამანიელები იყვნენ, მაგრამ ამონისა და მისი ძმებით ანუ ღვთის ძალითა და სიტყვით, ისინი უფლის რწმენაში მოიქცნენ; და ზარაჰემლას მიწაზე იქნენ მოყვანილნი და იმ დროიდან მათ ნეფიელები იცავდნენ.

11 და თავიანთი ფიციდან გამომდინარე, თავს იკავებდნენ, რომ იარაღი არ აეღოთ ძმების წინააღმდეგ, რადგან ფიცი ჰქონდათ დადებული, რომ სისხლს აღარასდროს დაღვრიდნენ; და მათი ფიცის მიხედვით, უნდა დაღუპულიყვნენ; დიახ, ნებას მისცემდნენ საკუთარ თავს, თავიანთი ძმების ხელში ჩავარდნილიყვნენ, რომ არა ის თანაგრძნობა და განსაკუთრებული სიყვარული, რომელსაც ამონი და მისი ძმები განიცდიდნენ მათ მიმართ.

12 და ამ მიზეზის გამო, ისინი ზარაჰემლას მიწაზე მოიყვანეს და ნეფიელების მიერ იყვნენ დაცულნი.

13 მაგრამ, იყო ასე, რომ როდესაც იხილეს საშიშროება, მრავალი განსაცდელი და უბედურება, რასაც ნეფიელები მათ გამო იტანდნენ, ისინი შეძრა სიბრალულმა და მათ მოისურვეს იარაღის აღება ქვეყნის დასაცავად.

14 მაგრამ, აჰა, როდესაც ლამის იყო აიღეს თავიანთი საომარი იარაღი, ჰელამანისა და მისი ძმების დარწმუნებამ სძლია მათ, ვინაიდან მზად იყვნენ თავიანთი ფიცის გასატეხად.

15 და ჰელამანი შიშობდა, რომ ამით ისინი დაკარგავდნენ თავიანთ სულებს; ამიტომ, ყველას, ვინც დადო ეს აღთქმა, უნდა ეცქირა თავიანთი ძმებისათვის, რომლებიც იმჟამად გაჭირვებას იტანდნენ სახიფათო პირობებში.

16 მაგრამ, აჰა, იყო ასე, რომ მათ ჰყავდათ მრავალი შვილი, რომლებსაც არ ჰქონდათ აღთქმა დადებული, რომ თავიანთ საომარ იარაღს არ აიღებდნენ მტრებისაგან თავის დასაცავად; ამიტომ, ამჟამად ისინი ერთად შეიკრიბნენ, იმდენნი, რამდენსაც იარაღის ტარება შეეძლო და მათ თავიანთ თავს ნეფიელები უწოდეს.

17 და მათ დადეს აღთქმა, რომ ნეფიელთა თავისუფლებისთვის იბრძოლებდნენ, დიახ, რომ დაიცავდნენ იმ მიწას სიცოცხლის ფასად; დიახ, აღთქმაც კი დადეს, რომ არ დათმობდნენ თავისუფლებას, არამედ, იბრძოლებდნენ ყველანაირ პირობებში, რათა ნეფიელები და თავი მონობისაგან დაეცვათ.

18 ახლა, აჰა, იყო ორი ათასი ახალგაზრდა კაცი, რომელმაც ეს აღთქმა დადო და საომარი იარაღი აიღო თავიანთი ქვეყნის დასაცავად.

19 და ახლა, აჰა, რადგან მანამდე ისინი არასდროს არ ყოფილან ნეფიელთათვის უსარგებლონი, ახლაც, ამ დროს, ისინი დიდად დაეხმარნენ, რადგან აიღეს თავიანთი საომარი იარაღი და სურდათ, რომ ჰელამანი ყოფილიყო მათი წინამძღოლი.

20 და ისინი ყველანი იყვნენ ახალგაზრდა კაცები და ძალზედ სახელგანთქმულნი სიმამაცით და ასევე ძალითა და ენერგიულობით; მაგრამ, აჰა, ეს არ იყო ყველაფერი. ისინი იყვნენ კაცები, რომლებიც ყოველთვის და ყველაფერში ერთგულები იყვნენ, რასაც კი მიანდობდნენ.

21 დიახ, ისინი იყვნენ ჭეშმარიტებისა და კეთილგონიერების ადამიანები, რადგან ისწავლეს ღვთის მცნებების დაცვა, რათა მის წინაშე უბიწოდ ევლოთ.

22 და ახლა, იყო ასე, რომ ჰელამანი წინ გაუძღვა ამ ორიათას ახალგაზრდა მეომარს, რათა დახმარებოდა ხალხს მიწის საზღვრებთან სამხრეთით, დასავლეთ ზღვასთან.

23 და ასე დასრულდა ნეფის ხალხზე მოსამართლეთა მმართველობის ოცდამერვე წელი.