به سوی مسیح بیایید—زندگی به عنوان مقدسین آخر زمان

سپاسگزارم، ارشد سورِس، به خاطر شهادت قوی و پیامبرانه شما در باره کتاب مورمون. اخیراَ، من یک فرصت یکتا داشتم که یک صفحه از نسخه خطی اصلی کتاب مورمون را به دست بگیرم. روی این صفحه به خصوص، برای اولین بار در این دوره، این کلمات برجسته از نیفای ثبت شدند: «من خواهم رفت و آن چیزهایی را که سَروَر فرمان داده است انجام خواهم داد. زیرا من می دانم که سَروَر هیچ فرمانی را به فرزندان آدمی نمی دهد، مگر اینکه او راهی را برای آنها آماده کرده باشد که بتوانند آنچه را که او به آنها فرمان می دهد به انجام برسانند.»^۱

تصویر

نسخه خطی کتاب اصلی مورمون

هنگامی که این صفحه را گرفتم، سپاسگزاری ژرفی به خاطر تلاشهای جوزف اسمیت ۲۳ ساله وجودم را فرا گرفت، کسی که کتاب مورمون را بوسیله «هدیه و قدرت خدا» ترجمه کرد.»^۲ من همچنین به خاطر سخنان نیفای جوان احساس سپاسگزاری می کردم، کسی که وظیفه دشوار گرفتن صفحات برنجی از لابان از وی خواسته شده بود.

نیفای می دانست اگر به تمرکز بر سرور ادامه دهد، در برآورده نمودن فرمانی که سرور به او داده بود موفق خواهد شد. او در طول زندگی خود بر منجی متمرکز ماند با وجودی که از وسوسه ها، مصائب فیزیکی، و حتی خیانت برخی از خویشان درجه یک رنج برد.

نیفای می دانست به چه کسی میتواند اعتماد کند.^۳ اندکی پس از فریاد برآوردن، «آه چه مرد تیره بختی هستم من! آری، دلم به سبب جسمم اندوهگین میشود،»^۴ نیفای میگوید، «خدای من پشتیبانم بوده است؛ او مرا از میان رنج هایم در بیابان راهنمایی کرده است؛ و او مرا بر آبهای آن عمق عظیم حفظ کرده است.»^۵

به عنوان پیروان مسیح، از چالش ها و سختی ها در زندگی مان معاف نیستیم. ما اغلب نیاز داشتیم کارهای دشواری را انجام دهیم، که اگر به تنهایی انجام میدادیم، طاقت فرسا و شاید غیرممکن می بود. هنگامی که دعوت منجی «به سوی من آیید،»^۶ را می پذیریم، او پشنیبانی، آسایش و آرامش که مورد نیاز است را فراهم خواهد آورد. درست همانگونه که برای نیفای و جوزف انجام داد. حتی در سخت ترین دشواری ها، هنگامی که به او اعتماد می کنیم و خواست او را می پذیریم، میتوانیم آغوش گرمِ عشق او را احساس کنیم. ما می توانیم، خشنودی نگهداشته شده برای پیروان با ایمان او را تجربه کنیم، خشنودی از آنِ مسیح است. »^۷

سال ۲۰۱۴، هنگامی که یک خدمت تمام وقت انجام می دادیم، خانواده ما یک بلاگردانی غیر منتظره را تجربه کرد. هنگام پایین آمدن با اسکیت بلند از یک تپه با شیب تند، جوان ترین پسر ما زمین خورد و صدمه مرگباری به مغزش وارد شد. چون حال او بدتر شد، پرسنل پزشکی با عجله او را برای یک عمل فوری آماده کردند.

خانواده ما در یک اطاق خالی دیگر بیمارستان زانو زدیم، و دل خود را به سوی خداوند معطوف کردیم. در این لحظات گیجی و دردناک، ما از عشق و آرامش پدر آسمانی خود آکنده شدیم.

ما نمی دانستیم آینده چه می شود و آیا ما پسر خود را دوباره زنده می بینیم. ما به روشنی بسیار می دانستیم که زندگی او در دستان خداست و نتایج، از یک چشم انداز جاویدان، برای او و ما خوب خواهد بود. از طریق هدیه روح، ما کاملا آماده بودیم که هر پیامدی را بپذیریم.

آسان نبود! تصادف به دو ماه بستری شدن در بیمارستان منجر شد، هنگامی که ما در حال اداره کردن بیش از ۴۰۰ مُبَلِّغ تمام وقت بودیم. پسر ما یک ازدست دادن جدی حافظه را تجربه کرد. بهبودی او توانبخشی، گفتاردرمانی، و کار درمانی دشواری را شامل می شد. چالشها باقی می ماند، اما در طول زمان شاهد معجزه بوده ایم.

ما به روشنی می فهمیم که نه هر آزمونی که روبرو می شویم نتیجه دلخواه ما را خواهد داشت. اگرچه، هنگامی که بر مسیح متمرکز می مانیم، آرامش را احساس خواهیم کرد و معجزات خدا را می بینیم، هر چیزی ممکن است باشند، به وقت او و به طریق او.

زمانهایی خواهد بود وقتی که ما قادر نخواهیم بود راهی را ببینیم که سرانجامِ یک وضعیت جاری نیکو باشد و حتی ممکن است بیان کنیم، مانند نیفای، «دلم به سبب جسمم اندوهگین می شود.»^۸ ممکن است زمانهایی باشد که تنها امیدی که داریم به عیسی مسیحباشد. چه برکتی است داشتن چنان امیدی و اطمینان به او. مسیح کسی است که او همیشه به قول خود وفادار است. آرامش او برای هرکسی که به سویش بیاید تضمین شده است.^۹

رهبران ما عمیقاً میخواهند همه احساس آرامش و آسایشی کنند که از طریق اعتماد و تمرکز بر عیسی مسیحِ منجی می آید.

«پیام ما به دنیا ساده و صمیمی است: ما همه فرزندان خدا در دو سوی پرده را فرا میخوانیم که به سوی منجی خویش بیایند، برکات معبد مقدس را دریافت کنند، خشنودی پایدار داشته باشند، و برای زندگی جاوید صلاحیت بیابند.»¹⁰

این فراخوانی «به سوی مسیح بیایید» معنی ویژه ای برای مقدسین آخرین زمان دارد.^۱۱ به عنوان اعضای کلیسایِ منجی، ما با او پیمان بسته ایم و پسران و دختران روحانی او شده ایم.^۱۲ همچنین این فرصت به ما داده شده تا در دعوت دیگران به سوی او با سرور همکاری کنیم.

هنگامی که با مسیح همکاری میکنیم، عمیقترین تمرکز تلاش های ما بایستی بر خانه خودمان باشد. زمانهایی خواهد بود که اعضای خانواده و دوستان نزدیک با چالش هایی روبرو خواهند شد. صدا های دنیا، و شاید خواست خود آنها، ممکن است باعث شود که آنها حقیقت را زیر سؤال ببرند. ما بایستی هرکاری که میتوانیم انجام دهیم که به آنها کمک کنیم تا هم عشق منجی و هم عشق ما را احساس کنند. به یادم می افتد آیه نوشته مقدس که سرود محبوب ما شده است به نام «همدیگر را دوست بدارید،» شده است، که به ما می آموزد، «با این … همه خواهند دانست … که پیروان من هستید، اگر نسبت به همدیگر محبت داشته باشید.»^۱۳

در عشق ورزی ما برای کسانی که حقیقت را زیر سؤال می برند، دشمن همه خشنودی ها ممکن است تلاش کند ما را وادارد تا احساس کنیم که به آنهایی که دوستشان داریم خیانت میکنیم اگرما خودمان به زندگی آکنده از مژده ادامه دهیم و حقایق آنرا آموزش دهیم.

توانایی ما برای کمک به دیگران برای آمدن به سوی مسیح و یا بازگشت به سوی مسیح تا اندازه زیادی توسط نمونه ای که ما برای پای بندی شخص خودمان به مسیر پیمان قرار داده ایم معین خواهد شد.

اگر نیت حقیقی ما نجات کسانی که دوستشان داریم باشد، ما خودمان بایستی محکم با مسیح بمانیم و کلیسای او و آکندگی از مژدۀ او را در آغوش بگیریم.

در بازگشت به داستان نیفای، ما می دانیم که تمایل نیفای به اعتماد به سرور تحت تاثیر پدر و مادرش بود، میل باطنی برای اعتماد به سرور و بواسطه نگهداری پیمانشان به عنوان نمونه. این به زیبایی در رویای درخت زندگانی لیحای نماد سازی می گردد. پس از خوردن میوه شیرین و شادی آورِ درخت، لیحای «چشمها[یش] را به دور و بر انداخت، که شاید بتواند خانواده اش را نیز بیابد».^۱۴ او ثریّا، سام و نیفای را دید که ایستاده بودند. «گویی نمی دانستند کجا باید بروند.»^۱۵ لیحای سپس میگوید. «من برای آنها دست تکان دادم؛ و نیز با ندایی بلند به آنها گفتم که به نزد من آیند و از آن میوه میل کنند.»^۱۶ لطفا توجه فرمایید که لیحای درخت زندگانی را ترک نکرد. او باطناَ با سرور ماند و خانواده اش را فراخواند تا به جایی کهاو بود بیایند و از میوه بخورند.

دشمن برخی را می فریبد که از خشنودی مژده با جدایی از آموزه های منجی در کلیسای او دور شوند. او ایمان ما را نگه داشته که می توانیم در مسیر پیمان خود ، از طریق روح خودمان، مستقل از کلیسای او محکم بمانیم.

در این روزهای آخرین زمان، کلیسای مسیح بازآوری شد تا به فرزندانِ پیمان بسته مسیح کمک کند که در مسیر پیمان خود بمانند.

در اصول و پیمانها ما می خوانیم، «بنگر، این اصول من است—هر کسی که توبه کند و به سوی من آید،همان کلیسای مناست.»۱۷

در کلیسای مسیح، ما از طریق تجربیات به عنوان یک جامعه از مقدسین تقویت می شویم. ما صدای او را از طریق پیامبران او، رائیان، و دریافت کنندگان مکاشفه می شنویم. از همه مهمتر، از طریق کلیسای او ما از همه برکات اساسی کفاره مسیح تامین می شویم که تنها میتواند از طریق شرکت کردن در آیین های مقدس تحقق پیدا کند.

کلیسای عیسی مسیح مقدسین آخرین زمان کلیسای مسیح بر روی زمین است، بازآوری شده در این روزهای آخرین زمان برای استفاده همه فرزندان خدا.

من گواهی می دهم که ما هنگامی به سوی مسیح می آییم و به عنوان مقدسین آخرین زمان زندگی می کنیم، با عشق او، خشنودی او و آرامش فزونی یافته او برکت داده خواهیم شد. مانند نیفای، ما میتوانیم کارهای دشوار را انجام دهیم و به دیگران کمک کنیم همان کار را بکنند، چون ما می دانیم به چه کسی میتوانیم اعتماد کنیم.^۱۸ مسیح روشنی ما، زندگی ما و رستگاری ماست ^۱۹ به نام عیسی مسیح، آمین.