تضمین یک داوری نیکوکارانه

اکتبر گذشته، رئیس راسل اِم نلسون، ما را به چالش کشید که در نظر بگیریم زندگی مان چگونه متفاوت می بود، اگر «دانش مان از کتاب مورمون به طور ناگهانی گرفته بشود».^۱ من در مورد سؤال او اندیشه کرده ام، همانطور که مطمئنم بسیاری از شما هم کرده اید. یک فکری دوباره و دوباره آمده است—بدون کتاب مورمون و واضوح بودن آن در مورد اصول مسیح و قربانی کفاره دهندۀ او، به کجا می توانم برای صلح بروم؟

آموزۀ مسیح که شامل اصول نجات دهنده و آیینهای ایمان به مسیح، توبه، غسل تعمید، هدیۀ روح القدس و پایداری تا پایان، است— بسیار بارها در کلیۀ کتب مقدسِ«باز آوری» آموزش داده شده است، اما قدرت خاصی در کتاب مورمون[است].^۲ آن آموزه با ایمان به مسیح آغاز می شود ، و هر یک از عناصر آن به اعتماد در قربانی ِِِکفاره دهندۀ ایشان بستگی دارد.

همانطور که رئیس نلسون آموزش داده، «کتاب مورمون کاملترین و معتبرترین درک کفاره عیسی مسیح را بیشتز از هر جای [دیگری] می دهد.»^۳ هرچه بیشتر در مورد هدیه الهی منجی درک می کنیم، بیشتر در ذهن و قلب مان⁴، با واقعیت ِِتضمینِِ ِِرئیس نلسون آشنا می شویم، [که گفت] «حقایق کتاب مورمون دارای قدرت برای شفا دادن ، آسایش دادن، بازسازی ، یاوری، تقویت، تسلی دادن، و شاد کردن جانهای ما، است.»⁵

یک اعطای حیاتی و آرامش بخش کتاب مورمون برای درک ما از کفاره منجی این استکه ،[کتاب مورمون] آموزش می دهد که فداکاری مهربانانۀ مسیح تمام خواسته های دادگری را برآورده می کند. آنگونه که آلما توضیح داد: «خدا خودش برای گناهان جهان کفّاره می دهد، تا برنامۀ رحمت را پیش آورد، تا درخواست های دادگری را برآورده کند، که خدا خدایی کامل، خدایی دادگر، و نیز خدایی مهربان باشد.»⁶ برنامۀ رحمت پدر⁷ —آن که آیات آنرا برنامۀ خوشبختی یا برنامۀ رستگاری ⁸نیز می نامند، ⁹— [آن] نمی توانست تحقق یابد، مگر اینکه تمام خواسته های دادگری برآورده می شدند.

اما دقیقاً درخواست های دادگری «چه هستند؟» تجربۀ خودِ آلما را در نظر بگیرید. به یاد آورید که آلما به عنوان یک مرد جوان، به دوروبر رفت تا کلیسا را نابود کند.¹⁰ در واقع، آلما به پسرش هیلامان گفت که او «با دردهای دوزخ عذاب می کشید؛ چون او غیر مستقیماَ، بسیاری از فرزندان ِخدا را با کشیدن آنها به سوی نابودی ، کشته بود. ¹¹

آلما به هیلامان توضیح داد، هنگامی كه «ذهنش در گیر تعالیم پدرش »دربارۀ آمدن … عیسی مسیح … برای کفاره دادن برای گناهان جهان شد، سرانجام، صلح به او آمد.¹² آلمای پشیمان، برای رحمت مسیح تمنا کرد ¹³ و پس از متوجه شدن به اینکه مسیح برای گناهانش کفاره داده و برای تمام آنچه را که دادگری مستلزم داشت، پرداخت کرده است، احساس شادی و تسکین کرد. دوباره ، دادگری، از آلما چه می خواست؟ آنگونه که بعدها آلما آموزش داد «هیچ چیز ناپاکی نمی تواند ملکوتِ خدا را به ارث ببَرد.»¹⁴ بنابراین ، بخشی از راحتی خیال آلما آن بود که اگر رحم دخالت نکرده بود، عدالت مانع بازگشت او به زندگی کردن با پدر آسمانی می شد.¹⁵

اما آیا شادی آلما صرفاً روی خودش متمرکز بود—اجتناب از مجازات و توانایی ا در بازگشت به پدر؟ ما می دانیم که آلما همچنین درباره کسانی که او آنها را از درستی دور کرده بود عذاب می کشید.¹⁶ اما آلما نمی توانست تمام کسانی را که او از راه بدر کرده بود، شفا داده و باز آورد. او، خودش، نمی توانست تضمین کند که به آنها یک فرصت عادلانه ای برای یادگیری از آموزه های مسیح داده بشوند و دارای برکت شوند، بخاطر زندگی کردن بر طبق اصول ِشادی آمیزش آن. او نمی توانست كسانی را كه در حالیکه با تعالیم غلط او هنوز کور بودند، [و] احتمالاً می مردند، بازگرداند.

آنگونه که رئیس بوید کی پکر یکبار یاد داد : «اندیشه ای که آلما را نجات داد … این است: بازآوری آنچه که شما نمی توانید باز آورید ، شفا دادن زخمی را که شما نمی توانید شفا دهید، درست کردن آنچه را که شما شکستید، همان هدف اساسی کفارۀ مسیح است.»17 حقیقت شادی آوری که ذهن آلما را «در برگرفت» فقط این نبود که خود او می توانست پاکیزه شود، بلکه همچنین کسانی که او به آنها آسیب رسانده بود می توانستند شفا یافته و کامل شوند.

سالها پیش از این که آلما توسط این آموزۀ اطمینان بخش نجات یافت ، پادشاه بنیامین در مورد وسعتِِ شفابخشی که توسط قربانی کفاره دهندۀ منجی ارائه شده بود آموزش داده بود. پادشاه بنیامین ااعلان کرد که «نویدهای خوش ِِشادی بزرگ» توسط «فرشته ای از جانب خدا» به او داده شده بود. ¹⁸ در میان آن نویدهای خوش، حقیقتی بود که مسیح برای گناهان و اشتباهات مان رنج می برد و می میرد تا اطمینان حاصل شود که «یک داوری پرهیزکارانه ای بتواند بر فرزندان آدمی بیاید.»¹⁹

یک داوری نیکوکارانه، دقیقاَ مستلزم چه است؟ در آیۀ بعدی ، پادشاه بنیامین توضیح داد كه ، برای اطمینان از یك داوری پرهیزکارانه، خون منجی «برای گناهان آنهایی که با سرپیچی آدم فروافتاده اند،» و همچنین برای کسانی که با آگاه نبودن از خواست خدا درمورد خودشان مرده اند، یا کسانی که از روی نادانی، گناه کرده اند کفّاره می دهد.²⁰ او یاد داد كه داوری پرهیزکارانه همچنین لازم داشت كه «خون مسیح، برای گناهان كودكان كفاره دهد.»²¹

این آیه های مقدس یک آموزۀ با شکوهی را آموزش می دهند— قربانی کفاره دهندۀ منجی، به عنوان یک هدیه رایگان، کسانی را که در جهل گناه می کنند، شفا می دهد، و همانطور که یعقوب گفت به کسانی که «هیچ قانونی داده نشده است.»²² مسئولیت نسبت به گناه، بستگی به نوری دارد که به ما داده شده، و، بر اساس توانایی ما در بکاربردن صاحب اختیاری مان است.²³ ما این حقیقت درمانی و تسکین دهنده را فقط به دلیل کتاب مورمون و دیگر کتابهای مقدسِ بازآورده، شده می دانیم.²⁴

البته در آنجا یی که قانونی داده شده است، جایی که ما از خواست خدا نادان نیستیم، ما مسئول هستیم. آنگونه که پادشاه بنیامین تأکید کرد: «وای بر او که می داند که علیه خدا شورش می کند! زیرا رستگاری بر چنین کسی نمی آید جز از راه توبه و ایمان به سَروَر عیسی مسیح.»²⁵

این نویدهای خوش نیز از آموزۀ مسیح است. منجی نه تنها کسانی را که در نادانی گناه میکنند، شفا می دهد و آنها را بازسازی می کند، بلکه همچنین برای کسانی که علیه نور گناه می کنند، منجی به شرط توبه و ایمان به او، شفا یافتن را تقدیم می کند.²⁶

آلما باید هردو اینها را در بر گرفته بود. اگر آلما فکر کرد که مسیح او را نجات داد، ولی آنهایی را که [آلما] از حقیقت دور کرده بود، برای همیشه در صدمه شان ترک می کرد، آیا آلما واقعاً آن «شادی …شدیدی.»²⁷ را که او توصیف می کند، احساس می کرد؟ مطمئناً نه. برای اینکه آلما احساس صلح کامل کند، کسانی را که او به آنها آسیب رسانده بود، همچینین نیاز به فرصتی برای کامل شدن داشتند.

اما چگونه دقیقاً آنها—یا به آنهایی که ما شاید آسیب می رسانیم—کاملاً درست می شوند؟ اگرچه ما دستکاری های مقدسی را که توسط آنها فداکاری کفاره دهندۀ منجی شفا داده و بازسازی می کند، کاملاً درک نمی کنیم، اما می دانیم که برای اطمینان از یک دادگری نیکوکارانه، منجی بوتۀ جهل و خارهای دردناکی را که دیگران باعث شان شدند، از راه تمیز می کند.²⁸ بدینگونه ، او اطمینان می دهد که به همۀ فرزندان خدا، فرصتی با دید واضح داده می شوند تا برگزینند که ایشان را پیروی کنند و برنامۀ بزرگ خوشبختی را بپذیرند.²⁹

این حقایقی هستند که آرامش را به آلما می آوردند. و این حقایق هستند که باید به ما هم آرامش بزرگ را بیاورند. ما به عنوان مردان و زنان طبیعت [صفت]، همۀ ما با هم برخورد داریم و یا گاهی [از هم] عصبانی شده و باعث آسیب می شویم. همانطور که هر پدرومادری می تواند شهادت دهد ، درد ناشی از اشتباهات ما به سادگی فقط ترس از مجازات خودمان نیست ، بلکه ترس از اینکه ممکن است شادی فرزندانمان را محدود کرده ایم یا به نوعی مانع دیدن و درک حقیقت برای را آنها شده ایم. قول باشکوهِ فداکاری کفاره دهندۀ منجی این است که، بخاطر اشتباهات ما به عنوان والدین، او فرزندان ما را نامقصر می داند و قول شفا برای آنها را می دهد.³⁰ و حتی هنگامی که آنها علیه نور گناه کرده اند—همانطور که همه ما می کنیم—دست با رحمت او دراز شده است ³¹ و اگرچشمان آنها به دنبال او بوده و زندگی کنند ، او آنها را از گرو در خواهد آورد.³²

اگرچه منجی قدرت دارد آنچه را كه ما نمی توانیم درست كنیم اصلاح دهد، اما او به ما فرمانی می دهد که، برای بخشی از توبه مان، تا آنجا که می توانیم عوض [گناه مان] را بدهیم. ³³ گناهان و اشتباهات ما نه تنها رابطۀ ما با خدا بلکه روابط مان با دیگران را از جا می اندازد. گاهی، تلاش های ما برای شفا و بازسازی ممکن است یک عذرخواهی ساده باشد، اما در زمانهای دیگر، بازپرداخت کردن ممکن است مستلزم از سالها تلاش فروتنانه باشد.³⁴ با این حال ، برای بسیاری از گناهان و اشتباهات مان، ما به راحتی نمی توانیم آنهایی را که صدمه زده ایم، به طور کامل درمان کنیم. قول باشکوه و آرامش بخش کتاب مورمون و مژدۀ بازآور شدۀ مسیح این است که منجی تمام آنچه را که ما شکسته ایم اصلاح خواهد کرد.³⁵ و اگر ما با ایمان به او برگردیم و از صدمه ای که باعث شده ایم، توبه کنیم.، ایشان ما را هم بهبود می بخشد.³⁶ او این هردو هدایا را ارائه می دهد، زیرا او همۀ ما را با عشق کامل³⁷ دوست می دارد و زیرا او به یك داوری نیکوکارانه ای متعهد است كه ارجمندی را هم به عدالت و هم به رحمت، تضمین می کند. من گواهی میدهم این راست است، بنام عیسی مسیح، آمین.