Przygotowanie na Drugie Przyjście Chrystusa

Zgodnie z zapisem w Księdze Mormona, sześć lat przed narodzinami Jezusa Chrystusa, Samuel, prawy Lamanita, prorokował ludowi Nefitów — ludowi, który do tego czasu stał się w większości odstępczym narodem ¹ — o znakach, które mają towarzyszyć narodzinom Zbawiciela. Tragiczne było to, że większość Nefitów odrzuciła prawdę o tych znakach, ponieważ „to nie [miało] sensu, że taka istota jak Chrystus [miała] przyjść” ² .

Niestety — jak podaje pismo święte — wielu Żydów w taki sam sposób nie mogło zaakceptować faktu, iż mężczyzna o imieniu Jezus, pochodzący z Galilei, mało znanej prowincji, był w rzeczywistości długo oczekiwanym Mesjaszem ³ . Jezus, który rzeczywiście przyszedł po to, by wypełnić wiele proroctw hebrajskich proroków, został odrzucony, a nawet ukrzyżowany, ponieważ — jak podaje prorok Jakub w Księdze Mormona — Żydzi patrzyli „poza cel”. Jakub świadczył, że w konsekwencji „Bóg odebrał im Swą prostotę i dał im wiele rzeczy, których nie mogą zrozumieć, ponieważ tego pragnęli. A ponieważ tego pragnęli, Bóg tak uczynił, żeby się potykali” ⁴ .

Dziwne, ale ani nauczanie, ani cud, ani nawet ukazanie się anioła z nieba, czego doświadczyli Laman i Lemuel ⁵ , nie ma, jak się okazuje, mocy skłonienia niektórych osób do zmiany kursu, poglądu ani wierzenia w to, że coś jest prawdziwe. Tak dzieje się szczególnie w przypadku, gdy nauki lub cuda nie zgadzają się z przyjętą z góry zachcianką, życzeniem lub wyobrażeniem.

Poświęćmy chwilę na porównanie następujących dwóch fragmentów pisma świętego: pierwszy zawiera słowa Apostoła Pawła o dniach ostatnich i postępowaniu ludzkim; drugi to słowa proroka Almy ukazujące, w jaki sposób Bóg prowadzi Swoje dzieło pośród ludzi. Najpierw słowa Pawła:

„A to wiedz, że w dniach ostatecznych nastaną trudne czasy:

Ludzie bowiem będą samolubni, chciwi, chełpliwi, pyszni, bluźnierczy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, bezbożni,

bez serca, nieprzejednani, przewrotni, niepowściągliwi, okrutni, nie miłujący tego, co dobre,

zdradzieccy, zuchwali, nadęci, miłujący więcej rozkosze niż Boga […],

[którzy] zawsze się uczą, a nigdy do poznania prawdy dojść nie mogą” ⁶ .

A teraz słowa Almy wyrażające fundamentalną zasadę ewangelii Jezusa Chrystusa: „Teraz możesz uważać, że to jest niedorzecznością z mojej strony; lecz oto mówię ci, że w wyniku małych i prostych spraw powstają wielkie dzieła; i skromne środki w wielu wypadkach wprawiają w osłupienie mądrych” ⁷ .

Żyjemy we współczesnym świecie wypełnionym wielką wiedzą i znawstwem. Jednakże te rzeczy zbyt często maskują chwiejną podstawę, na której są zbudowane. W rezultacie nie prowadzą one do rzeczywistej prawdy oraz do Boga i mocy, by otrzymywać objawienia, nabywać duchowej wiedzy i rozwijać wiarę w Jezusa Chrystusa prowadzącą do zbawienia ⁸ .

Przypominają nam się dobitne słowa naszego Pana skierowane do Tomasza i innych Apostołów w wigilię Jego zadość czyniącej ofiary: „Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” ⁹ .

Jako ludzie, którzy mają oczy, by widzieć, uszy, by słyszeć, i serca, by czuć, musimy w większym stopniu niż kiedykolwiek przyjąć do świadomości fakt, że coraz bardziej zbliżamy się do Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa. Prawdziwe, wielkie trudności jeszcze czekają ludzi na ziemi w czasie Jego przyjścia, ale w tej kwestii wierni nie muszą się trwożyć.

Zacytuję treść zaczerpniętą z kościelnych „Tematów ewangelii”, które pod nagłówkiem „Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa” podają:

„Kiedy Zbawiciel przyjdzie ponownie, przyjdzie w mocy i chwale, by objąć ziemię jako Swoje królestwo. Jego Drugie Przyjście będzie stanowiło początek Milenium.

Drugie Przyjście będzie dla niegodziwych strasznym i smutnym czasem, ale dla prawych będzie dniem pokoju. Pan oświadczył:

‘Bowiem ci, którzy są mądrzy i przyjęli prawdę, i wzięli Ducha Świętego za swego przewodnika, i nie dali się zwieść — zaprawdę, powiadam wam, że nie zostaną ścięci i wrzuceni w ogień, ale ostoją się w tym dniu.

I ziemia będzie dana im w dziedzictwo; i rozmnożą się, i wzrosną w siłę, a dzieci ich urosną bez grzechu do zbawienia.

Bowiem Pan będzie pośród nich i chwała Jego będzie na nich, a On będzie im Królem i Prawodawcą’ (Doktryna i Przymierza 45:57–59)” ¹⁰ .

Mam istotną i pocieszającą uwagę do przekazania wiernym, gdy przygotowujemy się na Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa. Pochodzi ona z wypowiedzi proroka Amosa w Starym Testamencie: „Zaiste nie czyni Wszechmogący Pan nic, [dopóki] nie [objawi] swojego planu swoim sługom, prorokom” ¹¹ .

W tym duchu dzisiejszy prorok Pana dany światu, Prezydent Russell M. Nelson, udzielił nam niedawno inspirującej rady tej treści: „Ewangelia Jezusa Chrystusa jest ewangelią pokuty. Ze względu na Zadośćuczynienie Zbawiciela, Jego ewangelia stanowi zaproszenie do ciągłej zmiany, wzrastania i stawania się bardziej czystym. Jest to ewangelia nadziei, uzdrowienia i postępu. Ewangelia jest więc przesłaniem radości! Nasz duch raduje się z każdego małego kroku, który robimy naprzód” ¹² .

Z przekonaniem świadczę i potwierdzam, że Bóg istnieje naprawdę i że istnieją cuda w codziennym życiu niezliczonych osób, zarówno z nizin, jak i z wyżyn społecznych. To prawda, że o niewielu świętych doświadczeniach się opowiada, między innymi dlatego że mają boskie pochodzenie i przez to mogą być wyśmiane przez ludzi, którzy nie są w stanie ich pojąć.

Ostatni z proroków Księgi Mormona, Moroni, przypomina nam o tym:

„I ponownie mówię do was, którzy zaprzeczacie objawieniom Boga, twierdząc, że przeminęły, że nie ma więcej objawień, ani proroctw, ani darów, ani uzdrowień, ani mówienia językami i tłumaczenia języków;

Oto powiadam wam, że kto temu zaprzecza, nie zna ewangelii Chrystusa; zaiste, nie czytał pism świętych; a jeśli je czytał, to nie rozumie ich.

Czyż bowiem nie czytamy, że Bóg jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki, i że nie ma w Nim żadnej niestałości ani cienia zmiany?” ¹³ .

Zakończę swoje uwagi naprawdę inspirującą, proroczą deklaracją Proroka Józefa Smitha, pochodzącą z czasu, gdy jego posługa dobiegała końca, a on wyczekiwał Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa: „Czyż nie pójdziemy dalej w tak wielkiej sprawie? Idźcie do przodu, nie wstecz. Odwagi, bracia [i — pozwólcie mi dodać — siostry]; i naprzód, naprzód, do zwycięstwa! Niech się weselą serca wasze i będą niezmiernie radosne” ¹⁴ . I dodaję do tego moje świadectwo w imię Jezusa Chrystusa, amen.