Modlę się, aby On nas użył

Kościół Jezusa Chrystusa ma dane od Boga zadanie, aby troszczyć się o biednych ² . Jest to jeden z filarów dzieła zbawienia i wywyższenia ³ . To, co było prawdą w czasach Almy, jest z pewnością prawdą dla nas: „I tak, w swym dobrobycie nie odsyłali nikogo, kto był nagi albo był głodny, albo był spragniony, albo był chory czy niedożywiony; ich serca nie były nastawione na bogactwa; dlatego byli hojni wobec wszystkich, zarówno starych, jak i młodych, zarówno wolnych, jak i niewolników, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, tych spoza Kościoła czy tych z Kościoła, nie mając względu na osobę, ale na tego, kto był w potrzebie” ⁴ .

Kościół wywiązuje się z tego zadania na wiele różnych sposobów. Są to m.in.:

• posługa, którą pełnimy poprzez Stowarzyszenie Pomocy, kwora kapłańskie i klasy;

• post i korzystanie z ofiar postnych;

• gospodarstwa i fabryki konserw na potrzeby pomocy wzajemnej;

• centra powitalne dla imigrantów;

• docieranie do osób przebywających w więzieniu;

• działania humanitarne Kościoła;

• i aplikacja JustServe, która tam, gdzie jest dostępna, łączy wolontariuszy z możliwościami służby.

To są wszystkie te sposoby zorganizowane poprzez kapłaństwo, gdzie drobne wysiłki zebrane razem mają ogromne oddziaływanie, powiększając wpływ licznych jednostkowych uczynków, których się podejmujemy jako uczniowie Jezusa Chrystusa.

Prorocy są odpowiedzialni za dbanie o całą ziemię, nie tylko o członków Kościoła. Z własnego doświadczenia mogę zrelacjonować, jak osobiście i z oddaniem Pierwsze Prezydium wypełnia to zadanie. W miarę wzrostu potrzeb Pierwsze Prezydium przykazało nam, abyśmy w znamienny sposób zwiększali naszą pomoc humanitarną. Są zainteresowani najgłówniejszymi trendami i najdrobniejszymi szczegółami.

Niedawno przynieśliśmy im ochronne ubranie, które firma Beehive Clothing uszyła dla szpitali do używania w czasie pandemii. Prezydent Russell M. Nelson, jako lekarz, okazał duże zainteresowanie. Nie tylko chciał to zobaczyć. Chciał przymierzyć — sprawdzić rękawy, długość i sposób wiązania z tyłu. Później ze wzruszeniem powiedział: „Kiedy spotykacie się z ludźmi, wykonując wasze zadania, dziękujcie im za ich post, ofiary i posługę w imię Pana”.

Pod kierownictwem Prezydenta Nelsona zdaję sprawozdanie, jak Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich reaguje na wyzwania związane z huraganami, trzęsieniami ziemi, przemieszczeniami uchodźców — a nawet pandemią — dzięki życzliwości świętych w dniach ostatnich i wielu sympatyków. Podczas gdy ponad 1500 projektów związanych z COVID-19 pochłaniało z pewnością najwięcej uwagi w zakresie działań pomocowych Kościoła w ciągu ostatnich 18 miesięcy, Kościół zareagował również w 108 krajach na 933 klęski żywiołowe i kryzysy uchodźcze. Jednak statystyki nie przedstawią całej historii. Pozwólcie, że podzielę się z wami czterema krótkimi przykładami, aby choć trochę zilustrować to, co się dzieje.

Republika Południowej Afryki — pomoc w czasie COVID-u

Szesnastoletnia Dieke Mphuti z Welkom w Republice Południowej Afryki wiele lat temu straciła rodziców, co sprawiło, że sama zaopiekowała się trójką młodszego rodzeństwa. Znalezienie wystarczającej ilości jedzenia zawsze było dla niej trudne, ale braki produktów powstałe w wyniku COVID-u i kwarantanny sprawiły, że było to niemal niemożliwe. Często byli głodni i przetrwali jedynie dzięki hojności sąsiadów.

Obraz

Dieke Mphuti

W słoneczny sierpniowy dzień 2020 roku Dieke była zaskoczona, gdy ktoś zapukał do jej drzwi. Otworzyła je. Było tam dwóch nieznajomych — jeden to przedstawiciel Kościoła z biura Obszaru w Johannesburgu, a drugi to urzędnik Departamentu Rozwoju Społecznego Republiki Południowej Afryki.

Te dwie organizacje połączyły siły, aby dostarczyć żywność do zagrożonych domostw. Dieke odczuła wielką ulgę, kiedy ujrzała mąkę kukurydzianą oraz inne artykuły żywnościowe zakupione z kościelnych funduszy humanitarnych. Dzięki temu mogła zapewnić jedzenie swojej rodzinie na kilka tygodni, zanim rządowy pakiet pomocy zaczął działać i dotarł do niej.

Historia Dieke to jedna z tysięcy podobnych sytuacji, które miały miejsce na całym świecie w czasie pandemii COVID, a pomoc ta była możliwa dzięki waszemu wsparciu.

Pomoc Afgańczykom w Ramstein

Wszyscy widzieliśmy najnowsze zdjęcia w wiadomościach: tysiące ewakuowanych osób odlatujących z Afganistanu. Wielu z nich dotarło do baz lotniczych lub innych tymczasowych miejsc w Katarze, Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Hiszpanii, zanim udali się do miejsca przeznaczenia. Ich potrzeby miały charakter natychmiastowy, a Kościół od razu zapewnił pomoc i wolontariuszy. W bazie sił powietrznych w Ramstein w Niemczech Kościół przekazał duże donacje pieluch, mleka dla dzieci, żywności i butów.

Obraz

Darowizny humanitarne dla uchodźców

Obraz

Kobiety szyjące dla afgańskich uchodźczyń

Niektóre siostry ze Stowarzyszenia Pomocy zauważyły, że wiele Afganek używało koszul swoich mężów, aby nakryć głowy, ponieważ ich tradycyjne nakrycia głowy zostały zerwane podczas zamieszania na lotnisku w Kabulu. W akcie przyjaźni, który wykraczał poza wszelkie religijne lub kulturowe granice, siostry z I okręgu Ramstein zebrały się, aby uszyć tradycyjne muzułmańskie ubrania dla Afganek. Siostra Bethani Halls powiedziała: „Dowiedziałyśmy się, że kobiety potrzebują odzieży modlitewnej, więc ją szyjemy, aby czuły się dobrze podczas modlitwy” ⁵ .

Pomoc po trzęsieniu ziemi na Haiti

Kolejny przykład ukazuje, że nie trzeba być bogatym lub starszym wiekiem, aby nieść dobro. Osiemnastoletnia Marie „Djadjou” Jacques jest członkinią gminy Cavaillon na Haiti. Kiedy w sierpniu niszczycielskie trzęsienie ziemi nawiedziło pobliże jej miasta, dom jej rodziny był jednym z dziesiątek tysięcy budynków, które się zawaliły. Nie sposób wyobrazić sobie rozpaczy wywołanej utratą domu. Jednak zamiast poddać się tej rozpaczy, Djadjou — co było niebywałe — wyszła z pomocą do ludzi.

Obraz

Marie Jacques

Obraz

Trzęsienie ziemi na Haiti

Associated Press

Zobaczyła starszą sąsiadkę, która miała trudności, i zaczęła się nią zajmować. Pomagała innym ludziom przy usuwaniu gruzów. Pomimo wyczerpania przyłączyła się do innych członków Kościoła, aby przekazywać ludziom zestawy żywnościowe i higieniczne. Historia Djadjou jest zaledwie jednym z wielu pełnych mocy przykładów służby wykonywanej przez młodzież i młodych dorosłych, którzy starają się naśladować Jezusa Chrystusa.

Pomoc udzielona po powodzi w Niemczech

Zaledwie kilka tygodni przed wspomnianym trzęsieniem ziemi inna grupa młodych dorosłych służyła w podobny sposób po drugiej stronie Atlantyku. Powodzie, które w lipcu ogarnęły Europę Zachodnią, były największe od dziesięcioleci.

Obraz

Powódź w<nb/>Niemczech

Kiedy wody w końcu opadły, pewien sklepikarz w nadrzecznym powiecie Ahrweiler w Niemczech dokonał oględzin zniszczeń i poczuł się całkowicie przytłoczony. Ten pokorny człowiek, pobożny katolik, wyszeptał modlitwę, aby Bóg posłał kogoś, kto mu pomoże. Następnego ranka prezydent Dan Hammon z Misji Frankfurt w Niemczech przybył na tę ulicę z niewielką grupką misjonarzy ubranych w żółte kamizelki „Pomocna dłoń”. Woda, która sięgnęła do wysokości aż 3 metrów budynku sklepikarza, pozostawiła grubą warstwę błota. Wolontariusze wygarnęli błoto, zdjęli wykładzinę i płyty gipsowe i wynieśli wszystko na ulicę. Sklepikarz z radością pracował u ich boku i był zdumiony, że Pan posłał grupę Swych młodych sług, w odpowiedzi na jego modlitwę — i to w ciągu 24 godzin! ⁶

Mówiąc o działaniach humanitarnych Kościoła, Starszy Jeffrey R. Holland oświadczył kiedyś: „Odpowiedzi na modlitwy przychodzą […] zazwyczaj […], gdy Bóg używa innych ludzi. Cóż, modlę się, aby On nas użył. Modlę się, abyśmy byli odpowiedzią na modlitwy ludzi” ⁷ .

Bracia i siostry, poprzez waszą posługę, datki, czas i miłość, byliście odpowiedzią na tak wiele modlitw. A jednak jest jeszcze tak wiele do zrobienia. Jako ochrzczeni członkowie Kościoła zawarliśmy przymierze, że będziemy troszczyć się o potrzebujących. Nasze osobiste wysiłki nie muszą koniecznie wymagać pieniędzy ani udania się do odległych miejsc ⁸ ; potrzebne jest przewodnictwo Ducha Świętego i ochotne serce, aby powiedzieć Panu: „Otom jest, poślij mnie” ⁹ .

W Ew. Łukasza 4 napisano, że Jezus przybył do Nazaretu, gdzie został wychowany, i stanął w synagodze, aby czytać. Było to wkrótce przed rozpoczęciem Jego doczesnej posługi; przytoczył wtedy fragment z Księgi Izajasza:

„Duch Pański nade mną, przeto namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę, posłał mnie, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność,

abym zwiastował miłościwy rok Pana […].

Dziś wypełniło się to Pismo w uszach waszych” ¹⁰ .

Świadczę, że ten fragment pisma świętego wypełnia się również w naszych czasach. Świadczę, że Jezus Chrystus przyszedł, aby uzdrowić tych, którzy mają złamane serce. Jego ewangelia ma na celu przywrócenie wzroku ślepcom. Jego Kościół ma głosić wyzwolenie jeńcom, a Jego uczniowie na całym świecie starają się uwolnić tych, którzy są uciśnieni.

Pozwólcie, że zakończę, powtarzając pytanie, jakie Jezus zadał Swemu Apostołowi Szymonowi Piotrowi: „Czy mnie kochasz?” ¹¹ . Sednem ewangelii jest sposób, w jaki sami odpowiadamy na to pytanie i jak „[pasiemy] owieczki [Jego]” ¹² . Z wielką czcią i miłością do Jezusa Chrystusa, naszego Mistrza, proszę nas wszystkich, abyśmy byli częścią Jego wspaniałej posługi i „modlę się, aby On nas użył”. W święte imię Jezusa Chrystusa, amen.