Wiara, by prosić, a następnie działać

Moi ukochani bracia i siostry, jestem wdzięczny za możliwość przemawiania do was podczas tej sobotniej wieczornej sesji konferencji generalnej. We wprowadzeniu do konferencji dzisiejszego poranka Prezydent Russell M. Nelson powiedział, że „czyste objawienie dotyczące pytań w waszych sercach sprawi, że ta konferencja będzie satysfakcjonująca i niezapomniana. Jeśli jeszcze nie zabiegaliście o posługę Ducha Świętego, aby pomógł wam usłyszeć to, co Pan chciałby, abyście usłyszeli w ciągu tych dwóch dni, zachęcam was, abyście zrobili to teraz”¹. Zabiegałem o to błogosławieństwo, kiedy przygotowywałem się do otrzymania objawienia na to spotkanie z wami. Moją żarliwą modlitwą jest, abyście mogli otrzymać objawienie od Boga.

Sposób otrzymywania objawienia od Boga nie zmienił się od czasów Adama i Ewy. Jest on taki sam w przypadku wszystkich powołanych sług Pana od początku do dzisiaj. Jest taki sam dla was i dla mnie. Zawsze towarzyszy mu wykazanie się wiarą².

Nastoletni Józef Smith miał wystarczająco dużo wiary, aby zwrócić się do Boga z pytaniem, wierząc, że Bóg odpowie na jego szczerą potrzebę. Odpowiedź, jaką otrzymał, zmieniła świat. Chciał wiedzieć, do którego kościoła powinien przystąpić, aby zostać oczyszczonym z grzechu. Odpowiedź, którą otrzymał, zachęciła go do zadawania coraz lepszych pytań i do działania zgodnie z nieustającym napływem objawienia, które właśnie się rozpoczęło³.

Możecie mieć podobne doświadczenia podczas tej konferencji. Może macie pytania, na które szukacie odpowiedzi. Może macie wystarczająco dużo wiary, aby przynajmniej mieć nadzieję, że otrzymacie odpowiedzi od Pana poprzez Jego sługi⁴. Nie będziecie mieli możliwości poprosić na głos o odpowiedzi mówców, ale możecie poprosić kochającego Ojca w modlitwie.

Z doświadczenia wiem, że odpowiedzi będą odpowiadać waszym potrzebom i duchowemu przygotowaniu. Jeśli potrzebujecie odpowiedzi, która jest ważna dla waszego wiecznego dobra lub dobra innych, otrzymanie odpowiedzi jest bardziej prawdopodobne. Jednak nawet wówczas — tak jak Józef Smith — możecie otrzymać odpowiedź, abyście uzbroili się w cierpliwość⁵.

Jeśli wasza wiara w Jezusa Chrystusa zmiękczyła wasze serce dzięki skutkom Jego Zadośćuczynienia, będziecie mogli poczuć podszepty Ducha w odpowiedzi na wasze modlitwy. Z osobistego doświadczenia wiem, że cichy, łagodny głos — realny głos — jest wyraźny i rozpoznawalny w moim umyśle, kiedy czuję wewnętrzny spokój i uległość względem woli Pana. To uczucie pokory można najlepiej opisać słowami: „Nie moja, lecz twoja wola niech się stanie”⁶.

Ten proces objawienia jest powodem, dla którego wysłuchacie, jak mówcy nauczają podczas tej konferencji tego, co nazywamy doktryną Chrystusa⁷. Objawienie przychodzi do nas proporcjonalnie do stopnia, w jakim staraliśmy się przyjąć doktrynę Chrystusa do naszych serc i wprowadzić ją w życie.

Pamiętacie z Księgi Mormona, jak Nefi nauczał nas, że wiara w Jezusa Chrystusa jest kluczem do otrzymywania objawień prawdy i kluczem do pewności, że podążamy za wskazówkami Zbawiciela. Nefi zapisał następujące słowa wieki przed narodzeniem Jezusa Chrystusa w życiu doczesnym:

„Aniołowie mówią mocą Ducha Świętego, ich słowa są więc słowami Chrystusa. Dlatego powiedziałem wam, delektujcie się słowami Chrystusa, albowiem słowa Chrystusa wyjawią wam wszystko, co macie czynić.

Przeto po tym, jak powiedziałem te słowa, jeżeli ich nie rozumiecie, dzieje się tak, ponieważ nie pytacie ani też nie kołaczecie; dlatego nie jesteście wyprowadzeni na światło i będziecie musieli zginąć w ciemności.

Oto powtarzam wam, że jeśli wejdziecie na tę drogę i otrzymacie Ducha Świętego, ukaże On wam wszystko, co macie czynić.

Oto jest to doktryną Chrystusa i więcej nie będzie dane, aż objawi się On wam w ciele. I gdy objawi się wam w ciele, będziecie przestrzegać tego, co wam powie”⁸.

Pan dzisiaj i w nadchodzących dniach przemówi do was i do mnie poprzez Swoje sługi. On powie nam, co mamy czynić⁹. Zbawiciel nie będzie do was ani do mnie wykrzykiwał rozkazów. Tak, jak nauczał On Eliasza:

„Rzekł więc do niego: Wyjdź i stań na górze przed Panem. A oto Pan przechodził, a wicher potężny i silny, wstrząsający górami i kruszący skały szedł przed Panem; lecz w tym wichrze nie było Pana. A po wichrze było trzęsienie ziemi, lecz w tym trzęsieniu ziemi nie było Pana.

Po trzęsieniu ziemi był ogień, lecz w tym ogniu nie było Pana. A po ogniu cichy łagodny [głos]”¹⁰.

Usłyszenie tego głosu nastąpi w wyniku naszej wiary w Niego. Okazując wystarczającą wiarę, poprosimy o wskazówki z zamiarem, by pójść i zrobić wszystko, o co On poprosi¹¹. Rozwiniemy wiarę, aby wiedzieć, że to, o co On prosi, pobłogosławi innych i w międzyczasie możemy zostać oczyszczeni ze względu na Jego miłość do nas.

W miarę jak nasza wiara w Jezusa Chrystusa prowadzi nas do proszenia Ojca o odpowiedzi, wiara ta sprawi również, że dzięki zmiękczającemu dotykowi Zbawiciela usłyszymy Jego wskazówki i będziemy zdeterminowani i podekscytowani, by być posłusznymi. Wówczas radośnie, nawet jeśli praca będzie ciężka, zaśpiewamy słowa hymnu: „Boże, radością wielką mi”¹².

Im więcej mamy doktryny Chrystusa w naszym życiu i sercu, tym bardziej odczuwamy większą miłość i współczucie wobec tych, którzy nigdy nie cieszyli się błogosławieństwami wiary w Jezusa Chrystusa lub mają trudności z jej zachowaniem. Trudno jest przestrzegać przykazań Pana bez wiary i zaufania do Niego. Kiedy niektórzy tracą wiarę w Zbawiciela, mogą nawet krytykować Jego rady, nazywając dobro złem, a zło dobrem¹³. Aby uniknąć tego tragicznego w skutkach błędu, ważne jest, żeby wszelkie osobiste objawienia, jakie otrzymamy, były zgodne z naukami Pana i Jego proroków.

Bracia i siostry, posłuszeństwo przykazaniom Pana wymaga wiary. Służba bliźnim w Jego imieniu wymaga wiary w Jezusa Chrystusa. Nauczanie Jego ewangelii i oferowanie jej ludziom, którzy mogą nie odczuwać głosu Ducha lub nawet zaprzeczać realności naszego przesłania, wymaga wiary. Jednak kiedy wykazujemy się wiarą w Chrystusa — i podążamy za Jego żyjącym prorokiem — wiara na całym świecie będzie wzrastać. Dzięki nowym technologiom być może więcej dzieci Boga usłyszy i rozpozna słowo Boże w ten weekend niż w ciągu jakichkolwiek innych dwóch dni w historii.

Z rosnącą wiarą w to, że jest to Kościół i królestwo Pana na ziemi, więcej członków płaci dziesięcinę i przekazuje datki na pomoc potrzebującym, choć sami doświadczają własnych prób. Z wiarą, że są powołani przez Jezusa Chrystusa, misjonarze na całym świecie znajdują sposoby, aby wznieść się ponad wyzwania wywołane pandemią — czyniąc to z odwagą i będąc dobrej myśli. A dzięki dodatkowym wysiłkom ich wiara staje się silniejsza.

Przeciwności i próby od dawna stanowią odpowiednią glebę do wzrostu wiary. Zawsze było to prawdą, szczególnie od początku Przywrócenia i założenia Kościoła Pana¹⁴.

Słowa, które Prezydent George Q. Cannon wypowiedział dawno temu, są prawdą dzisiaj i będą nią, dopóki Zbawiciel nie przyjdzie osobiście, aby przewodzić Swojemu Kościołowi i Swojemu ludowi: „Posłuszeństwo Ewangelii prowadzi [ludzi] do bardzo bliskiej i intymnej relacji z Panem. Ustanawia bliski związek pomiędzy ludźmi na ziemi a naszym Wielkim Stworzycielem w niebie. Sprowadza do ludzkiego umysłu uczucie doskonałego zaufania Wszechmogącemu i Jego gotowości, by słuchać błagań tych, którzy Mu ufają, i odpowiadać na nie. W chwilach prób i trudności ta pewność jest bezcenna. Problemy mogą spaść na jakąś osobę lub lud, może im zagrażać klęska, a wszelka ludzka nadzieja może zdawać się obalona, jednak tam, gdzie ludzie umożliwili sobie korzystanie z przywilejów, jakie niesie posłuszeństwo Ewangelii, twardo stoją na miejscu; ich stopy są na opoce, której nie sposób poruszyć”¹⁵.

Świadczę, że opoką, na której stoimy, jest nasze świadectwo o tym, że Jezus jest Chrystusem, że to jest Jego Kościół, któremu On osobiście przewodzi, i że Prezydent Russell M. Nelson jest dzisiaj Jego żyjącym prorokiem.

Prezydent Nelson zabiega o wskazówki od Pana i otrzymuje je. Jest dla mnie przykładem dążenia do uzyskania tych wskazówek z determinacją, by je stosować. Ta sama determinacja, by być posłusznym wskazówkom Pana, tkwi w sercu wszystkich tych, którzy przemawiali lub będą przemawiać, modlić się lub śpiewać podczas tej konferencji generalnej Jego Kościoła.

Modlę się, aby ludzie na całym świecie, którzy oglądają lub słuchają tej konferencji, odczuli miłość Pana do nich. Ojciec Niebieski odpowiedział na moją modlitwę, abym mógł poczuć przynajmniej niewielką cząstkę miłości Zbawiciela do was i Jego miłości do Jego Ojca Niebieskiego, który jest naszym Ojcem Niebieskim.

Świadczę, że Jezus Chrystus żyje. Jest On naszym Zbawicielem i Odkupicielem. To jest Jego Kościół. On stoi u jego steru. Wraz ze Swoim Ojcem Niebieskim osobiście ukazał się Józefowi Smithowi w gaju w stanie Nowy Jork. Ewangelia Jezusa Chrystusa i Jego kapłaństwo zostały przywrócone przez niebiańskich posłańców¹⁶. Dzięki mocy Ducha Świętego wiem, że jest to prawdą.

Modlę się, abyście mogli otrzymać to samo świadectwo. Modlę się, abyście prosili Ojca Niebieskiego o wiarę w Jezusa Chrystusa, której potrzebujecie, by zawrzeć i dotrzymywać przymierzy, dzięki którym Duch Święty będzie waszym stałym towarzyszem. Pozostawiam z wami moją miłość i moje pewne świadectwo, w święte imię Jezusa Chrystusa, amen.