Konferencja generalna
Świątynia i wasza duchowa podstawa
Konferencja Generalna, październik 2021


Świątynia i wasza duchowa podstawa

Kiedy w waszym życiu wystąpią jakiekolwiek wstrząsy, najbezpieczniej duchowo jest żyć w ramach zawartych przez was przymierzy świątynnych!

Moi drodzy bracia i siostry, jestem wdzięczny, że mogę być z wami w ten poranek i podzielić się uczuciami mego serca.

Jak wiecie, trwa gruntowna renowacja historycznej Świątyni Salt Lake. Ten złożony projekt obejmuje specjalne zbrojenie podtrzymujące pierwotną podstawę, która dobrze służyła przez ponad wiek. Jednak ta świątynia musi stać znacznie dłużej. Pod koniec maja sprawdziłem postępy prac przy tym ogromnym projekcie. Pomyślałem, że z wdzięcznością zobaczycie to, co widziałem wraz z moją żoną Wendy. Myślę, że zrozumiecie, dlaczego hymn pt. „Jak silne świadectwo”1 nabrał dla nas nowego znaczenia.

Film z miejsca renowacji Świątyni Salt Lake: „Widoczna jest tu pierwotna podstawa Świątyni Salt Lake. Stoję poniżej miejsca, w którym znajdował się pokój zwany Ogrodem. Patrząc z bliska na rzemieślnicze wykonanie całego budynku, jestem zadziwiony osiągnięciami pionierów. Jestem pełen podziwu, kiedy myślę, że zbudowali tę wspaniałą świątynię, posiadając jedynie narzędzia i techniki dostępne ponad sto lat temu.

Jednak wiele dekad później, gdy dokładnie przyjrzymy się tej podstawie, możemy dostrzec efekty erozji, ubytki w oryginalnej kamiennej konstrukcji oraz różne poziomy stabilności tych murów.

Teraz, kiedy jestem świadkiem tego, co mogą zrobić współcześni inżynierzy, architekci i eksperci budowlani, aby wzmocnić tę pierwotną podstawę, jestem absolutnie zdumiony. Ich dzieło zadziwia!

Podstawa dowolnego budynku, szczególnie tak dużego, jak ten, musi być na tyle silna i odporna, aby przetrwać trzęsienia ziemi, korozję, silne wiatry i nieuniknione osiadanie, które mają wpływ na wszystkie budynki. Prowadzone obecnie skomplikowane prace wzmocnią tę świętą świątynię podstawą, która wytrzyma próbę czasu”.

Nie szczędzimy wysiłków, aby dać tej szacownej świątyni — która stawała się coraz bardziej bezbronna — podstawę, która oprze się siłom natury i przetrwa do Milenium. W podobny sposób nastał czas, aby każdy z nas wdrożył niezwykłe środki — być może takie, których dotychczas nie stosował — aby wzmocnić swoją osobistą duchową podstawę. Bezprecedensowe czasy wymagają bezprecedensowych środków.

Moi drodzy bracia i siostry, to dni ostatnie. Jeśli wy i ja mamy oprzeć się nadchodzącym niebezpieczeństwom i naciskom, konieczne jest, żeby każdy z nas miał mocną duchową podstawę, zbudowaną na opoce naszego Odkupiciela, Jezusa Chrystusa2.

Zapytam zatem każdego z was: „Jak silne jest wasze świadectwo — podstawa? I jakiego wzmacniającego podtrzymania wymaga wasze świadectwo i zrozumienie ewangelii?”.

Świątynia znajduje się w centrum wzmacniania naszej wiary i duchowego hartu, ponieważ Zbawiciel i Jego doktryna są sednem świątyni. Wszystko, co jest nauczane w świątyni poprzez wskazówki i Ducha, pogłębia nasze zrozumienie Jezusa Chrystusa. Jego niezbędne obrzędy wiążą nas z Nim poprzez święte przymierza kapłańskie. Następnie, kiedy dotrzymujemy naszych przymierzy, On obdarowuje nas Swoją uzdrawiającą, wzmacniającą mocą3. Och, jakże będziemy potrzebowali Jego mocy w nadchodzących dniach.

Obiecano nam, że „jeśli [jesteśmy] przygotowani, nie [zaznamy] trwogi”4. To zapewnienie ma obecnie poważne implikacje. Pan oświadczył, że pomimo dzisiejszych bezprecedensowych wyzwań, osoby, które budują swoją podstawę na Jezusie Chrystusie i nauczyły się czerpać z Jego mocy, nie muszą ulegać typowym niepokojom tej epoki.

Obrzędy świątynne i przymierza mają pradawne pochodzenie. Pan pouczył Adama i Ewę, aby modlili się, zawierali przymierza i składali ofiary5. Zaprawdę, „kiedy Pan umieszcza na ziemi ludzi, którzy są posłuszni Jego słowu, otrzymują oni przykazanie budowania świątyń”6. Podstawowe pisma święte są pełne odsyłaczy do nauk, ubioru, języka i wielu innych zagadnień związanych ze świątynią7. Wszystko, w co wierzymy, i każda obietnica, jaką Bóg złożył Swojemu ludowi przymierza, łączą się w świątyni. W każdej epoce świątynia podkreślała cenną prawdę, że osoby, które zawierają przymierza z Bogiem i ich dotrzymują, są dziećmi przymierza.

Tak więc w domu Pana możemy zawrzeć te same przymierza z Bogiem, jakie zawarli Abraham, Izaak i Jakub. I możemy otrzymać te same błogosławieństwa!

Obraz
Świątynie Nauvoo i<nb/>Kirtland

Świątynie są częścią tej dyspensacji od jej najwcześniejszych dni8. Eliasz przekazał Józefowi Smithowi klucze upoważnienia do pieczętowania w Świątyni Kirtland. Pełnia kapłaństwa została przywrócona w Świątyni Nauvoo9.

Aż do męczeńskiej śmierci Józef Smith stale otrzymywał objawienia, które były częścią przywrócenia obrzędów obdarowania i zapieczętowania10. Był jednak świadom, że konieczne będą dalsze ulepszenia. Udzieliwszy obrzędu obdarowania Brighamowi Youngowi w maju 1842 r., Józef powiedział do niego: „To nie jest jeszcze zorganizowane właściwie, ale zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, na co pozwoliły nam warunki; pragnę, abyś wziął tę sprawę w swoje ręce i zorganizował oraz usystematyzował wszystkie te ceremonie”11.

Po śmierci Proroka Prezydent Young nadzorował ukończenie budowy Świątyni Nauvoo12, a później budował świątynie na Terytorium Utah. Podczas poświęcenia niższych pięter Świątyni St. George Brigham Young z energią głosił pilną potrzebę zastępczej pracy świątynnej, mówiąc: „Kiedy o tym rozmyślam, pragnę, aby grzmoty siedmiu piorunów obudziły ludzi”13.

Od tego czasu obrzędy świątynne były stopniowo ulepszane. Prezydent Harold B. Lee wyjaśnił, dlaczego procedury, zasady, a nawet udzielanie obrzędów świątynnych wciąż zmieniają się w przywróconym Kościele Zbawiciela. Prezydent Lee powiedział: „Zasady ewangelii Jezusa Chrystusa są boskie. Nikt nie zmienia zasad ani [doktryny] Kościoła poza Panem, który udziela objawienia. Metody jednak zmieniają się, kiedy natchnione wskazówki przychodzą do osób, które przewodniczą w danym czasie”14.

Zastanówcie się, w jaki sposób na przestrzeni lat zmienił się obrzęd udzielania sakramentu. Dawniej wodę sakramentalną przekazywano kongregacji w jednym dużym naczyniu. Każdy z niego pił. Teraz używamy jednorazowych kubeczków. Procedura uległa zmianie, ale przymierza pozostają takie same.

Rozważcie trzy prawdy:

  1. Przywrócenie jest procesem, a nie wydarzeniem, i będzie trwało do ponownego przyjścia Pana.

  2. Ostatecznym celem gromadzenia Izraela15 jest przyniesienie błogosławieństw świątyni wiernym dzieciom Boga.

  3. Kiedy dążymy do realizacji tego zadania z większą skutecznością, Pan objawia dodatkowe szczegóły. Trwający proces Przywrócenia wymaga ciągłego objawienia.

Pierwsze Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów często pyta Pana, czy są lepsze sposoby na to, aby ponieść błogosławieństwa świątyni do Jego wiernych dzieci. Regularnie szukamy przewodnictwa w kwestii tego, jak na całym świecie zapewnić dokładność i spójność nauczania w świątyni oraz zawierania przymierzy i obrzędów, pomimo różnic językowych i kulturowych.

Pod kierownictwem Pana i w odpowiedzi na nasze modlitwy dokonano ostatnio zmian w procedurach. On jest Tym, który pragnie, abyście jasno rozumieli, do czego zobowiązują was zawarte przymierza. On jest Tym, który pragnie, abyście w pełni doświadczyli Jego świętych obrzędów. On pragnie, abyście zrozumieli wasze przywileje, obietnice i obowiązki. On pragnie, abyście mieli duchowe spostrzeżenia i przebudzenia, których wcześniej nie mieliście. On pragnie, aby zaznali tego wszyscy uczęszczający do świątyni, niezależnie od miejsca zamieszkania.

Obecne zmiany w procedurach świątynnych i inne, które będą miały miejsce, są stałym dowodem na to, że Pan aktywnie kieruje Swoim Kościołem. On daje każdemu z nas okazje, abyśmy skuteczniej umacniali nasze duchowe podstawy poprzez koncentrowanie naszego życia na Nim oraz na obrzędach i przymierzach Jego świątyni. Kiedy z rekomendacją świątynną, skruszonym sercem i dociekliwym umysłem udacie się do Pańskiego domu nauki, On będzie was uczył.

Jeśli odległość, problemy zdrowotne czy inne ograniczenia tymczasowo uniemożliwią wam uczęszczanie do świątyni, proszę, abyście regularnie odtwarzali w pamięci przymierza, które zawarliście.

Jeśli jeszcze nie uwielbiacie uczęszczać do świątyni, udawajcie się do niej częściej — nie rzadziej. Pozwólcie, aby w tym miejscu Pan poprzez Swego Ducha nauczał was i inspirował. Obiecuję wam, że z czasem świątynia stanie się miejscem bezpieczeństwa, ukojenia i objawienia.

Gdybym mógł porozmawiać sam na sam z każdym młodym dorosłym, błagałbym go: szukaj towarzysza, z którym możesz być zapieczętowany w świątyni. Możecie się zastanawiać, jak to odmieni wasze życie. Obiecuję, że to wszystko zmieni! Gdy zawrzecie małżeństwo w świątyni i będziecie wielokrotnie do niej powracać, zostaniecie wzmocnieni i otrzymacie przewodnictwo przy podejmowaniu decyzji.

Gdybym mógł porozmawiać z każdym mężem i żoną, którzy jeszcze nie zostali zapieczętowani w świątyni, błagałbym ich: podejmijcie konieczne kroki i przyjmijcie ten wieńczący i zmieniający życie obrzęd16. Czy to coś zmieni? Tylko jeśli chcecie czynić wieczne postępy i być razem na zawsze. Samo pragnienie bycia na zawsze razem nie sprawi, że tak się stanie. Żadna inna ceremonia czy umowa nie sprawi, że tak się stanie17.

Gdybym mógł porozmawiać z każdym mężczyzną lub kobietą, którzy pragną małżeństwa, ale jeszcze nie znaleźli wiecznego towarzysza, nakłaniałbym jego lub ją: nie czekaj aż do ślubu, aby przyjąć obdarowanie w domu Pana. Zacznij już teraz uczyć się i doświadczać tego, co to znaczy być uzbrojonym w moc kapłańską.

A każdą osobę, która zawarła przymierza świątynne, błagam: zabiegaj — w duchu modlitwy i konsekwentnie — o zrozumienie przymierzy i obrzędów świątynnych18. Duchowe drzwi się otworzą. Nauczycie się, jak rozchylać zasłonę pomiędzy niebem a ziemią, jak prosić o obecność aniołów Boga i jak lepiej otrzymywać wskazówki z nieba. Wasze pilne wysiłki, aby tak postępować, podtrzymają was i wzmocnią waszą duchową podstawę.

Moi drodzy bracia i siostry, po zakończeniu renowacji Świątyni Salt Lake w Dolinie Jeziora Słonego nie będzie bezpieczniejszego miejsca w czasie trzęsienia ziemi niż wnętrze tej świątyni.

Podobnie, jeśli w waszym życiu wystąpią jakiekolwiek wstrząsy, najbezpieczniej duchowo jest żyć w ramach zawartych przez was przymierzy świątynnych!

Proszę, uwierzcie mi, gdy mówię, że kiedy wasza duchowa podstawa jest solidnie zbudowana na Jezusie Chrystusie, nie musicie się lękać. Kiedy będziecie wiernie dotrzymywać przymierzy zawartych w świątyni, zostaniecie wzmocnieni Jego mocą. Gdy wystąpią duchowe trzęsienia ziemi, będziecie mogli stać mocno, ponieważ wasza duchowa podstawa będzie solidna i nienaruszalna.

Kocham was, drodzy bracia i siostry. Znam te prawdy: Bóg, nasz Ojciec Niebieski, pragnie abyście postanowili, że powrócicie do domu, do Niego. Jego plan wiecznego postępu nie jest skomplikowany i uwzględnia waszą wolną wolę. Możecie wybrać, kim będziecie — i z kim będziecie — w świecie, który nastanie!

Bóg żyje! Jezus jest Chrystusem! To jest Jego Kościół, przywrócony po to, aby pomóc wam wypełnić wasze boskie przeznaczenie. Świadczę o tym w święte imię Jezusa Chrystusa, amen.

Przypisy

  1. Zob. „Jak silne świadectwo”, Hymny, nr 37.

  2. „Aby, gdy diabeł wyśle swe potężne wichry […], nie miał siły, aby przemóc [nas] […] z powodu opoki, na której [jesteśmy] zbudowani, która jest pewną podstawą, i jeśli ludzie budują na tej podstawie, nie mogą upaść” (Ks. Helamana 5:12; wyróżnienie dodane).

  3. Zob. Doktryna i Przymierza 109:15, 22.

  4. Doktryna i Przymierza 38:30; zob. także Doktryna i Przymierza 10:55.

  5. Zob. Ks. Mojżesza 5:5–6.

  6. Bible Dictionary, hasło: „Temple”.

  7. Na przykład, zob. II Ks. Mojżeszowa 28; 29; III Ks. Mojżeszowa 8. Przybytek Mojżesza był znany jako „Namiot Świadectwa” (IV Ks. Mojżeszowa 9:15) i „Przybytek Świadectwa” (II Ks. Mojżeszowa 38:21). Świątynia Salomona została zniszczona w 587 r. p.n.e., kilka lat po tym, jak rodzina Lehiego opuściła Jerozolimę. Zerubabel odbudował tę świątynię około 70 lat później. Później została zniszczona przez pożar w 37 r. p.n.e. Herod rozbudował świątynię w około 16 r. p.n.e. Następnie świątynia ta — którą znał Jezus — została zniszczona w 70 r. n.e. Nefi miał doświadczenia podobne do świątynnych, gdy „[chodził] często na górę” (I Ks.Nefiego 18:3), a później na kontynentach amerykańskich zbudował świątynię „na wzór świątyni Salomona”, chociaż była mniej zdobiona (zob. II Ks. Nefiego 5:16).

  8. Zob. Doktryna i Przymierza 88:119; 124:31.

  9. Zob. Doktryna i Przymierza 110:13–16; 124:28. Kamień węgielny Świątyni Nauvoo został położony 6 kwietnia 1841 roku, zaledwie kilka miesięcy po tym, jak Józef Smith otrzymał objawienie dotyczące budowy tej świątyni. Świątynia Nauvoo miała rozszerzone funkcje. Na przykład, Pan wyjaśnił, że potrzebna była chrzcielnica, aby święci mogli dokonywać chrztów za zmarłych (zob. Doktryna i Przymierza 124:29–30).

  10. Zob. Doktryna i Przymierza 131; 132. Doktryna i Przymierza 128 zawiera list autorstwa Józefa Smitha skierowany do świętych. Była w nim mowa o chrzcie za zmarłych. Oświadczył w nim, że zbawienie zmarłych „jest niezbędne i zasadnicze […], że oni nie mogą być udoskonaleni bez nas — a my nie możemy być udoskonaleni bez naszych zmarłych” (werset 15).

  11. Józef Smith, w: Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days , tom 1., The Standard of Truth, 1815–1846 (2018), str. 454.

  12. „Historyk Kościoła, George A. Smith, podsumował, że w grudniu 1845 r. i styczniu 1846 r. 5634 braci i sióstr otrzymało obdarowanie w częściowo ukończonej Świątyni Nauvoo. Zapieczętowanie par trwało do 7 lutego [1846 r.]; do tego czasu ponad 2000 par zostało zjednoczonych poprzez kapłaństwo na ten czas i na wieczność” (Bruce A. Van Orden, „Temple Finished before Exodus”, Deseret News, 9 grudnia 1995, strona internetowa: deseret.com; zob. także Richard O Cowan, „Endowments Bless the Living and Dead”, Church News, 27 sierpnia 1988, strona internetowa: thechurchnews.com).

  13. „Jak myślicie, co powiedzieliby nasi ojcowie, gdyby mogli przemówić zza grobu? Czyż nie powiedzieliby: ‘Od tysięcy lat leżymy tutaj, w tym więzieniu, czekając na nadejście tej dyspensacji […]’? Gdyby mieli moc, grzmoty piorunów niebios rozbrzmiałyby w naszych uszach, jeślibyśmy tylko mogli zdać sobie sprawę z tego, jak ważna jest praca, w którą jesteśmy zaangażowani. Wszyscy aniołowie w niebie patrzą na tę garstkę ludzi i pobudzają ich do zbawienia ludzkiej rodziny […]. Kiedy o tym rozmyślam, pragnę, aby grzmoty siedmiu piorunów obudziły ludzi” (Discourses of Brigham Young, wyb. John A. Widtsoe [1954], str. 403–404).

  14. Harold B. Lee, „God’s Kingdom — A Kingdom of Order”, Ensign, styczeń 1971, str. 10. Zob. także wypowiedź Prezydenta Wilforda Woodruffa z 1896 roku; oświadczył wówczas: „Chcę powiedzieć, jako prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, że powinniśmy teraz iść naprzód i czynić postępy. To jeszcze nie koniec objawień […]. Jesteśmy tu dzięki przewodnictwu Prezydenta [Brighama] Younga, który służył po Prezydencie Józefie Smithie. Zorganizował te świątynie i wypełniał cele swojego powołania i urzędu […]. Nie otrzymał on wszystkich objawień, dotyczących tego dzieła; ani Prezydent Taylor, ani Wilford Woodruff. Nie będzie końca tego dzieła, do momentu aż będzie ono doskonałe” (The Discourses of Wilford Woodruff, wyb. G. Homer Durham [1946], str. 153–154).

  15. Zob. III Nefi 29:8–9.

  16. Zob. Doktryna i Przymierza 131:2, 4.

  17. Zob. Doktryna i Przymierza 132:7.

  18. Starszy John A. Widtsoe napisał: „Mężczyznom lub kobietom, którzy udają się do świątyni, mając otwarte oczy, bacząc na symbole i przymierza oraz podejmując stałe, ciągłe wysiłki, aby zrozumieć pełnię ich znaczenia, Bóg przekazuje Swoje słowo i udziela objawień. Obdarowanie jest tak bogate w symbole, że tylko głupiec mógłby podjąć próbę ich opisu; jest ono przepełnione objawieniami dla osób, które korzystają ze swej siły, aby szukać i dostrzegać, że żadne ludzkie słowa nie mogą wyjaśnić ani nakreślić możliwości, które są związane ze służbą w świątyni. Obdarowanie, które zostało dane przez objawienie, można najlepiej zrozumieć poprzez objawienie” (w: Archibald F. Bennett, Saviors on Mount Zion [Sunday School manual, 1950], str. 168).