Godność to nie jest nieskazitelność

Pewnego razu wysłałem wiadomość do mojej córki i zięcia, korzystając w telefonie z funkcji zamiany głosu na tekst. Powiedziałem: „Witajcie, Kochani! Ściskam Was mocno”. Otrzymali wiadomość: „Witam się z gnidami! Wciskam was w krosno”. Czyż nie jest to zdumiewające, w jak prosty sposób pozytywna wiadomość, pełna dobrych intencji, może zostać źle zrozumiana? Tak czasami się dzieje z Bożym przesłaniem o pokucie i godności.

Niektórzy błędnie odbierają to przesłanie, sądząc, że pokuta i zmiana są niepotrzebne. Boże przesłanie jest takie, że są one niezbędne ¹ . Jednak czyż Bóg nie kocha nas pomimo naszych niedociągnięć? Oczywiście, że kocha! On kocha nas w doskonały sposób. Kocham moje wnuki z ich niedoskonałościami, ale nie oznacza to, że nie chcę, aby się udoskonalały i osiągnęły pełnię swojego potencjału. Bóg kocha nas takimi, jakimi jesteśmy, ale kocha nas też zbyt mocno, aby zostawić nas w takim niedoskonałym stanie ² . Cel życia doczesnego to wzrastanie ku chwale Pana ³ . Cel Zadośćuczynienia Chrystusa to zmiana. Chrystus nie tylko zapewnia nam zmartwychwstanie, oczyszczenie, pocieszenie i uzdrowienie, ale poprzez to wszystko może nas przemienić, abyśmy stali się bardziej podobni do Niego ⁴ .

Niektórzy błędnie odbierają to przesłanie, sądząc, że pokuta to jednorazowe wydarzenie. Boskie przesłanie, jak nauczał Prezydent Russell M. Nelson, brzmi następująco: „Pokuta […] to proces” ⁵ . Pokuta może wymagać czasu i wielokrotnych wysiłków ⁶ , więc porzucenie grzechu ⁷ i brak „pragnienia czynienia zła, lecz pragnienie czynienia zawsze dobra” ⁸ to dążenia na całe życie ⁹ .

Życie jest jak długa podróż samochodem. Nie możemy osiągnąć celu naszej podróży na jednym baku paliwa. Musimy co jakiś czas tankować. Przyjmowanie sakramentu jest niczym postój na stacji benzynowej. Kiedy pokutujemy i odnawiamy nasze przymierza, deklarujemy naszą chęć przestrzegania przykazań, a Bóg i Chrystus błogosławią nas Duchem Świętym ¹⁰ . Krótko mówiąc: obiecujemy dążyć naprzód w naszej podróży, a Bóg i Chrystus obiecują tankować bak.

Niektórzy błędnie odbierają to przesłanie, sądząc, że nie są godni pełnego uczestnictwa w ewangelii, ponieważ nie są całkowicie wolni od złych nawyków. Boże przesłanie jest takie, że godność to nie jest nieskazitelność ¹¹ . Godność to bycie uczciwym i staranie się. Musimy być uczciwi wobec Boga, przywódców kapłańskich i innych osób, które nas kochają ¹² , a także dążyć do przestrzegania przykazań Boga i nigdy nie poddawać się tylko dlatego, że powinęła nam się noga ¹³ . Starszy Bruce C. Hafen powiedział, że rozwijanie charakteru Chrystusowego „wymaga bardziej cierpliwości i wytrwałości niż nieskazitelności” ¹⁴ . Pan powiedział, że dary Ducha „dane są […] na pożytek tych, którzy [Go] kochają i zachowują wszystkie [Jego] przykazania, oraz tym, którzy starają się tak czynić” ¹⁵ .

Pewien młody mężczyzna, którego nazwę Damon, napisał: „Gdy dorastałem, borykałem się z uzależnieniem od pornografii. Zawsze czułem się bardzo zawstydzony tym, że nie postępuję właściwie”. Za każdym razem, gdy Damon upadał, ból żalu stawał się tak intensywny, że surowo oceniał siebie jako niegodnego jakiejkolwiek łaski, wybaczenia czy dodatkowej szansy od Boga. Powiedział: „Stwierdziłem, że zasługuję na to, by cały czas czuć się okropnie. Pomyślałem, że Bóg prawdopodobnie mnie nienawidzi, ponieważ nie byłem chętny do ciężkiej pracy i pokonania problemu raz na zawsze. Udawało mi się przetrwać tydzień, a czasami i miesiąc, a potem wracałem do nałogu i myślałem: ‘Nigdy nie będę wystarczająco dobry, więc po co w ogóle próbować?’”.

W jednej z takich chwil zniechęcenia Damon powiedział do swojego przywódcy kapłańskiego: „Może po prostu powinienem przestać przychodzić do kościoła. Mam dosyć bycia hipokrytą”.

Jego przywódca odrzekł: „Nie jesteś hipokrytą tylko dlatego, że masz zły nawyk, z którym próbujesz zerwać. Jesteś hipokrytą, jeśli to ukrywasz, kłamiesz na ten temat lub starasz się przekonać samego siebie, że Kościół ma problem, ponieważ wyznacza tak wysokie normy. Uczciwa ocena postępowania i podejmowanie kroków, by iść naprzód, to nie jest hipokryzja. To bycie uczniem” ¹⁶ . Ten przywódca zacytował słowa Starszego Richarda G. Scotta, który nauczał: „Pan traktuje słabość inaczej niż bunt […]. Kiedy [Pan] mówi o słabości, robi to zawsze z wielkim miłosierdziem” ¹⁷ .

Ta perspektywa dała Damonowi nadzieję. Uświadomił sobie, że Bóg nie siedzi w niebie, mówiąc: „Damon, znowu ci się nie udało”. Zamiast tego prawdopodobnie mówi: „Patrzcie, jak Damon daleko zaszedł”. W końcu ten młody mężczyzna przestał opuszczać wzrok ze wstydu lub rozglądać się na boki w poszukiwaniu wymówek i usprawiedliwień. Zwrócił się po boską pomoc i ją znalazł ¹⁸ .

Damon powiedział: „W przeszłości zwracałem się do Boga jedynie o wybaczenie, a teraz proszę też o łaskę — Jego ‘umożliwiającą działanie moc’ [Bible Dictionary, ‘Grace’]. Nigdy wcześniej tego nie robiłem. Obecnie dużo mniej czasu poświęcam na nienawiść do siebie za to, co zrobiłem, a dużo więcej na kochanie Jezusa za to, co On zrobił”.

Biorąc pod uwagę to, jak długo Damon zmagał się z problemem, dla wspomagających go rodziców i przywódców mówienie mu zbyt szybko: „nigdy więcej” lub arbitralne wyznaczenie jakiejś normy wstrzemięźliwości, by został uznany za „godnego”, było bezużyteczne i nierealistyczne. Zamiast tego zaczęli od małych, możliwych do osiągnięcia celów. Porzucili oczekiwania typu „wszystko lub nic” i skupili się na stopniowym wzroście, co pozwoliło Damonowi budować na serii sukcesów, a nie porażek ¹⁹ . On, podobnie jak zniewolony lud Limhiego, dowiedział się, że „stopniowo [może mu] się lepiej wieść” ²⁰ .

Starszy D. Todd Christofferson radził: „Aby zmierzyć się z czymś bardzo dużym, może powinniśmy pracować nad małymi, codziennymi fragmentami […]. Wprowadzanie nowych i zdrowych nawyków do naszego charakteru lub przezwyciężanie złych nawyków czy uzależnień najczęściej oznacza wysiłek podejmowany dzień po dniu, i znowu dzień po dniu, zapewne przez wiele dni, a nawet miesięcy i lat […]. Lecz możemy to zrobić, ponieważ możemy zwrócić się do Boga […] po pomoc, której potrzebujemy każdego dnia” ²¹ .

Bracia i siostry, pandemia COVID-19 nie była łatwa dla nikogo, ale izolacja związana z ograniczeniami kwarantanny szczególnie utrudniła życie osobom zmagającym się ze złymi nawykami. Pamiętajcie, że zmiana jest możliwa, pokuta to proces, a godność to nie jest nieskazitelność. Co najważniejsze, pamiętajcie, że Bóg i Chrystus chcą nam pomóc tu i teraz ²² .

Niektórzy błędnie odbierają przesłanie Boga, sądząc, że Bóg czeka z pomocą, aż odpokutujemy. Przesłanie Boga jest takie, że będzie nam pomagał w trakcie pokuty. On udostępnia nam Swą łaskę, „bez względu na to, gdzie znajdujemy się na ścieżce posłuszeństwa” ²³ . Starszy Dieter F. Uchtdorf powiedział: „Bóg nie potrzebuje ludzi, którzy są nieskazitelni. Szuka tych, którzy ofiarują swoje ‘serce i ochotny umysł’ [Doktryna i Przymierza 64:34], a On ich ‘udoskonali w Chrystusie’ [Ks. Moroniego 10:32–33]” ²⁴ .

Tak wiele osób zostało zranionych przez pełne niepokoju i napięcia relacje, że trudno im uwierzyć we współczucie i cierpliwość Boga. Mają problem z postrzeganiem Boga takim, jakim On jest — jako kochającego Ojca, który wychodzi naprzeciw naszym potrzebom ²⁵ i wie, jak „[dawać] z tego, co dobre, tym, którzy Go proszą” ²⁶ . Jego łaska nie jest tylko nagrodą dla godnych. To „boska pomoc”, której On nam udziela, abyśmy stali się godni. Nie jest to tylko nagroda dla prawych. Jest to „obdarowanie […] siłą”, której On nam udziela, abyśmy stali się prawi ²⁷ . Nie tylko kroczymy ku Bogu i Chrystusowi. My kroczymy wraz z Nimi ²⁸ .

W całym Kościele młodzi ludzie recytują myśli przewodnie Organizacji Młodych Kobiet i Kworum Kapłaństwa Aarona. Od Nowej Zelandii przez Hiszpanię, Etiopię po Japonię młode kobiety mówią: „Będę cenić dar pokuty”. Od Chile przez Gwatemalę po Moroni w stanie Utah młodzi mężczyźni mówią: „Gdy staram się służyć, wykazywać wiarą, pokutować i udoskonalać siebie każdego dnia, jestem zdatny do przyjęcia błogosławieństw świątynnych i czerpania trwałej radości z ewangelii”.

Obiecuję, że te błogosławieństwa i radość są rzeczywiste, i są w zasięgu osób, które przestrzegają wszystkich przykazań i „starają się tak czynić” ²⁹ . Kiedy czujecie, że zawiedliście zbyt wiele razy, by próbować dalej, pamiętajcie, że Zadośćuczynienie Chrystusa i łaska, którą ono zapewnia, są prawdziwe ³⁰ . „[Jego] ramię miłosierdzia jest wyciągnięte do was” ³¹ . Jesteście i będziecie kochani — dzisiaj, za 20 lat i zawsze. W imię Jezusa Chrystusa, amen.