Moc duchowego rozpędu

Moi drodzy bracia i siostry, kocham was. Jestem wdzięczny za to, że mogę dziś do was przemawiać. Codziennie modlę się, abyście byli chronieni przed gwałtownymi atakami przeciwnika i mieli siłę sprostać wszystkim wyzwaniom, z którymi się zmagacie.

Niektóre próby są głęboko prywatnymi brzemionami, których nikt inny nie dostrzega. Inne rozgrywają się na oczach świata. Jedną z nich jest konflikt zbrojny w Europie Wschodniej. Byłem na Ukrainie i w Rosji wiele razy. Uwielbiam te kraje, tych ludzi i języki, którymi się posługują. Płaczę i modlę się za wszystkich, których dotknął ten konflikt. Jako Kościół robimy wszystko, co możemy, aby pomóc tym, którzy cierpią i starają się przetrwać. Zapraszamy wszystkich, aby nadal pościli i modlili się za ludzi, którzy są dotknięci tym koszmarem. Każda wojna w straszliwy sposób narusza wszystko, za czym opowiada się i czego naucza Pan Jezus Chrystus.

Nikt z nas nie może kontrolować państw, czynów innych ludzi, a nawet członków własnych rodzin. Jednak możemy kontrolować samych siebie. Moim dzisiejszym apelem, moi drodzy bracia i siostry, jest zakończenie konfliktów, które szaleją w waszych sercach, w waszych domach i w waszym życiu. Zakopcie wszelkie skłonności do krzywdzenia bliźnich — czy to będzie przez temperament, ostry język czy żywienie urazy do kogoś, kto was skrzywdził. Zbawiciel przykazał nam, abyśmy nadstawili drugi policzek¹, abyśmy miłowali naszych wrogów i modlili się za tych, którzy złośliwie nas wykorzystują².

Boleśnie trudne może być wyzbycie się złości, która wydaje się tak bardzo usprawiedliwiona. Niemożliwe może wydawać się wybaczenie tym, których niszczycielskie czyny zraniły niewinnych. A jednak Zbawiciel napomniał nas, abyśmy „przebaczyli wszystkim ludziom”³.

Jesteśmy naśladowcami Księcia Pokoju. Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, potrzebujemy spokoju, który tylko On może nam zapewnić. W jaki sposób możemy oczekiwać, że pokój będzie panować na świecie, kiedy jako jednostki nie dążymy do uzyskania osobistego spokoju i harmonii? Bracia i siostry, wiem, że to, co sugeruję, nie jest łatwe. Naśladowcy Jezusa Chrystusa powinni jednak dawać przykład całemu światu. Błagam was, abyście zrobili wszystko, co w waszej mocy, aby zakończyć osobiste konflikty, które szaleją obecnie w waszych sercach i waszym życiu.

Pozwólcie, że podkreślę to wezwanie do działania, omawiając ideę, o której niedawno przypomniałem sobie podczas oglądania meczu koszykówki.

Pierwsza połowa meczu była wyrównana, obie drużyny szły łeb w łeb. W ciągu ostatnich pięciu sekund pierwszej połowy obrońca jednej drużyny wykonał piękny rzut za trzy punkty. Na sekundę przed gwizdkiem jego kolega przechwycił środkowe podanie i ponownie wrzucił piłkę do kosza, gdy rozległ się sygnał! I drużyna wróciła do szatni z czterema punktami przewagi, z namacalnym rozpędem. Udało im się utrzymać to tempo w drugiej połowie i wygrali mecz.

Rozpęd to potężne pojęcie. Wszyscy tego doświadczyliśmy w takiej czy innej formie — na przykład, kiedy pojazd nabiera prędkości lub różnica zdań nagle przeradza się w kłótnię.

Pytam więc, co może zainicjować duchowy rozpęd. Widzieliśmy przykłady zarówno pozytywnego, jak i negatywnego rozpędu. Znamy naśladowców Jezusa Chrystusa, którzy się nawrócili i wzrastali w wierze. Znamy też niegdyś oddanych wierzących, którzy odeszli. Rozpęd działa w obie strony.

Nigdy bardziej nie było nam potrzeba pozytywnego duchowego rozpędu niż obecnie, aby przeciwdziałać prędkości, z jaką nasila się zło i mroczne znaki czasów. Pozytywny duchowy rozpęd sprawi, że będziemy poruszać się naprzód w obliczu strachu i niepewności wywołanych pandemiami, tsunami, wybuchami wulkanów i działaniami zbrojnymi. Duchowy rozpęd może pomóc nam oprzeć się nieustającym, niegodziwym atakom przeciwnika i udaremnić jego wysiłki, aby zniszczyć naszą osobistą duchową podstawę.

Wiele czynów może zainicjować pozytywny duchowy rozpęd. Posłuszeństwo, miłość, pokora, służba i wdzięczność⁴ to zaledwie kilka z nich.

Dzisiaj chciałbym zaproponować pięć konkretnych działań, które możemy podjąć, aby pomóc nam utrzymać pozytywny duchowy rozpęd.

Po pierwsze: Wejdźcie na ścieżkę przymierza i zostańcie na niej.

Niedawno, miałem wyraźny sen, w którym spotkałem dużą grupę ludzi. Zadawali wiele pytań, a najczęstsze z nich dotyczyło ścieżki przymierza oraz dlaczego jest ona tak ważna.

W moim śnie wyjaśniłem, że wchodzimy na ścieżkę przymierza, przyjmując chrzest i zawierając nasze pierwsze przymierze z Bogiem⁵. Za każdym razem, gdy przyjmujemy sakrament, ponownie obiecujemy wziąć na siebie imię Zbawiciela, pamiętać o Nim i przestrzegać Jego przykazań⁶. W zamian Bóg zapewnia nas, że zawsze możemy mieć ze sobą Ducha Pana.

Później zawieramy dodatkowe przymierza w świątyni, gdzie otrzymujemy jeszcze większe obietnice. Obrzędy i przymierza dają nam dostęp do boskiej mocy. Ścieżka przymierza jest jedyną ścieżką, która prowadzi do wywyższenia i życia wiecznego.

W moim śnie, pewna kobieta zapytała, jak osoba, która złamała swoje przymierza, może powrócić na tę ścieżkę. Moja odpowiedź na to pytanie prowadzi do mojej drugiej sugestii:

Odkryjcie radość płynącą z codziennej pokuty.

Jak ważna jest pokuta? Alma nauczał, że powinniśmy „nie [głosić] niczego innego, jak tylko pokutę i wiarę w Pana”⁷. Pokuta jest wymagana od każdej świadomej osoby, która pragnie wiecznej chwały⁸. Nie ma od tego wyjątków. W objawieniu danym Prorokowi Józefowi Smithowi Pan zganił wczesnych przywódców Kościoła za to, że nie uczyli swoich dzieci ewangelii⁹. Pokuta to klucz do postępu. Nieskalana wiara sprawia, że poruszamy się naprzód po ścieżce przymierza.

Proszę, nie lękajcie się ani nie zwlekajcie z pokutą. Szatan lubuje się w waszym nieszczęściu. Połóżcie temu kres. Odrzućcie jego wpływ z waszego życia! Zacznijcie od dzisiaj doświadczać radości, jaka płynie z odsunięcia naturalnego człowieka¹⁰. Zbawiciel kocha nas zawsze, ale szczególnie wtedy, gdy dokonujemy pokuty. Obiecał, że choćby się „góry poruszyły i pagórki się zachwiały […], [Jego] łaska nie opuści [nas]”¹¹.

Jeśli czujecie, że za daleko lub zbyt dawno temu zeszliście ze ścieżki przymierza, i nie macie możliwości powrotu, to po prostu mija się to z prawdą¹². Proszę, spotkajcie się ze swym biskupem lub prezydentem gminy. On jest przedstawicielem Pana i pomoże wam doświadczyć radości i ulgi płynącej z pokuty.

Ostrzegam jednak: Powrót na ścieżkę przymierza nie oznacza, że życie będzie łatwe. Ta ścieżka jest rygorystyczna i czasami będzie wymagać wspinaczki po stromych zboczach¹³. Ta wspinaczka ma na celu sprawdzenie i nauczanie nas, udoskonalenie naszej natury i pomoc w staniu się świętymi. Jest to jedyna ścieżka, która wiedzie do wywyższenia. Jeden z proroków¹⁴ opisał „błogosławiony i szczęśliwy stan tych, którzy przestrzegają przykazań Boga. Bo oto oni są błogosławieni we wszystkim, zarówno sprawach doczesnych, jak i duchowych; i jeśli pozostaną wierni do końca, zostaną przyjęci w niebie […] [i będą] przebywać z Bogiem w stanie niekończącego się szczęścia”¹⁵.

Krocząc ścieżką przymierza w połączeniu z codzienną pokutą, nabieramy pozytywnego duchowego rozpędu.

Trzecia sugestia: Dowiedzcie się więcej o Bogu i o tym, jak On działa.

Jednym z naszych największych wyzwań w dzisiejszych czasach jest rozróżnienie pomiędzy prawdami Boga a fałszem Szatana. Dlatego Pan ostrzegł nas, abyśmy „[modlili] się zawsze […], [byśmy mogli] pokonać Szatana i […] [umknąć] z rąk sług Szatana, którzy utrzymują jego dzieło”¹⁶.

Mojżesz jest doskonałym przykładem tego, jak rozróżniać pomiędzy Bogiem i Szatanem. Kiedy Szatan przyszedł, aby go kusić, Mojżesz wykrył to oszustwo, ponieważ dopiero co miał kontakt z Bogiem twarzą w twarz. Mojżesz szybko zdał sobie sprawę z tego, kim był Szatan i nakazał mu odejść¹⁷. Kiedy Szatan nie ustępował, Mojżesz wiedział, jak zwrócić się do Boga o pomoc. Mojżesz otrzymał boską siłę i ponownie zganił złego, mówiąc: „Odstąp ode mnie, Szatanie, bo temu tylko jednemu Bogu będę oddawał cześć”¹⁸.

Powinniśmy wziąć z niego przykład. Wyrzućcie wpływ Szatana z waszego życia! Proszę, nie podążajcie za nim w „otchłań nieszczęścia i niekończącej się niedoli”¹⁹.

Z przerażającą szybkością świadectwo, które nie jest codziennie pielęgnowane „dobrym słowem Bożym”²⁰, może się rozpaść. Zatem antidotum na plan Szatana jest jasne: Potrzeba nam codziennych doświadczeń związanych z oddawaniem czci Panu i studiowaniem Jego ewangelii. Błagam was, abyście pozwolili Bogu zwyciężyć w waszym życiu. Poświęćcie Mu uczciwą część swojego czasu. W miarę jak będziecie to czynić, zwróćcie uwagę na to, co się stanie z waszym pozytywnym duchowym rozpędem.

Sugestia numer 4: Szukajcie i oczekujcie cudów.

Moroni zapewnił nas, że „Bóg nie przestał być Bogiem cudów”²¹. Każda księga pism świętych ukazuje, jak chętnie Pan interweniuje w życiu tych, którzy w Niego wierzą²². Rozdzielił Morze Czerwone dla Mojżesza, pomógł Nefiemu odzyskać mosiężne płyty i przywrócił Swój Kościół poprzez Proroka Józefa Smitha. Każdy z tych cudów wymagał czasu i być może nie był dokładnie tym, o co te osoby pierwotnie prosiły Pana.

W ten sam sposób Pan pobłogosławi was cudami, jeśli w Niego uwierzycie, „nigdy nie [wątpiąc]”²³. Wykonujcie duchową pracę, aby szukać cudów. W duchu modlitwy proście Boga o pomoc w rozwijaniu tego rodzaju wiary. Obiecuję, że możecie sami doświadczyć tego, że Jezus Chrystus „zmęczonemu daje siłę, a bezsilnemu moc w obfitości”²⁴. Niewiele rzeczy bardziej przyśpieszy wasz duchowy rozpęd, niż uświadomienie sobie, że Pan pomaga wam przesuwać góry w waszym życiu.

Sugestia numer 5: Zakończcie konflikty w swoim osobistym życiu.

Powtarzam mój apel, abyście zakończyli konflikty w waszym życiu. Wykazujcie się pokorą, odwagą i siłą potrzebnymi zarówno do wybaczenia, jak i do uzyskania przebaczenia. Zbawiciel obiecał, że „jeśli odpuścicie ludziom ich przewinienia, odpuści i wam Ojciec wasz niebieski”²⁵.

Za dwa tygodnie obchodzimy Wielkanoc. Proszę was, abyście dążyli w tym czasie do zakończenia osobistego konfliktu, który was przytłacza. Czy istnieje bardziej odpowiedni akt wdzięczności dla Jezusa Chrystusa za Jego Zadośćuczynienie? Jeśli wybaczenie wydaje się obecnie niemożliwe, błagajcie o moc, aby pomogła wam zadość czyniąca krew Jezusa Chrystusa. Obiecuję wam, że kiedy to zrobicie, dostąpicie osobistego spokoju i przypływu duchowego rozpędu.

Kiedy Zbawiciel zadośćuczynił za całą ludzkość, zapewnił sposób, dzięki któremu ci, którzy za Nim podążają, mogą mieć dostęp do Jego uzdrawiającej, wzmacniającej i odkupicielskiej mocy. Te duchowe przywileje są dostępne dla wszystkich, którzy starają się Go słuchać i podążać za Nim.

Moi drodzy bracia i siostry, z całego serca błagam was i napominam, abyście weszli na ścieżkę przymierza i na niej pozostali. Doświadczajcie radości codziennej pokuty. Dowiedzcie się więcej o Bogu i o tym, jak On działa. Szukajcie i oczekujcie cudów. Dążcie do zakończenia konfliktów w swoim życiu.

Kiedy będziecie postępować według tych dążeń, obiecuję wam, że będziecie postępować naprzód po ścieżce przymierza z większym rozpędem, pomimo przeszkód, którym stawiacie czoła. I obiecuję wam większą siłę, abyście mogli opierać się pokusom, więcej spokoju umysłu, wolność od strachu i więcej jedności w waszych rodzinach.

Bóg żyje! Jezus jest Chrystusem! On żyje! On nas kocha i nam pomoże. Świadczę o tym w święte imię naszego Odkupiciela, Jezusa Chrystusa, amen.