Sadece İnançla Devam Et

Bir Havari olan Yaşlı George A. Smith, büyük zorlukların yaşandığı bir dönemde Peygamber Joseph Smith’ten şu öğüdü aldı: “Etrafımdaki zorluklar ne olursa olsun, bana asla cesaretimi kaybetmemem gerektiğini söyledi. Eğer Nova Scotia’nın en alçak çukuruna batmış olsaydım ve tüm Rocky Dağları üstüme yığılmış olsaydı, cesaretim kırılmamalı, dayanmalı, inanç göstermeli ve iyi cesaretimi koruyarak en sonunda bu yığının tepesine çıkmalıydım.”¹

Peygamber Joseph, acılar çeken birine bunu nasıl söyleyebilirdi? Çünkü bunun doğru olduğunu biliyordu. O bunu yaşadı. Joseph, hayatında defalarca ciddi zorluklar yaşadı. Fakat İsa Mesih’e ve O’nun Kefareti’ne inanç gösterip sadece yoluna devam ettikçe, aşılmaz gibi görünen engelleri aştı.²

Bugün hayal kırıklığı, acı verici tecrübeler, kendi yetersizliklerimiz veya diğer zorluklarla karşılaştığımızda, Joseph’ın cesaretsizliğin bizi ezmesine izin vermemesi konusundaki ricasını tekrarlamak istiyorum.

Cesaret kırılması derken, klinik depresyon, anksiyete bozuklukları veya özel tedavi gerektiren diğer hastalıkların daha zayıflatıcı zorluklarından bahsetmiyorum.³ Sadece hayatın iniş ve çıkışlarıyla birlikte gelen, eski, basit cesaret kırılmasından bahsediyorum.

Ne olursa olsun sadece inançla yola devam eden kahramanlarımdan ilham alıyorum.⁴ Mormon Kitabı’nda, Laban’ın hizmetkarı Zoram hakkında okuruz. Nefi pirinç levhaları ele geçirdiğinde, Zoram, Nefi ve kardeşlerini çölde takip etme veya muhtemelen hayatını kaybetme seçeneğiyle karşı karşıya kaldı.

Ne kadar zor bir seçimdi! Zoram’ın ilk eğilimi kaçmak oldu, ama Nefi onu tuttu ve onlarla birlikte giderse, özgür olacağına ve ailesinin yanında önemli bir yere sahip olacağına dair yemin etti. Zoram cesaretini topladı ve onlarla birlikte gitti.⁵

Zoram yeni hayatında birçok sıkıntı çekti, ancak inançla ileriye doğru atıldı. Zoram’ın geçmişine sarıldığına ya da Tanrı’ya veya başkalarına karşı kızgınlık beslediğine dair hiçbir belirtiye sahip değiliz.⁶ O, peygamber olan Nefi’nin gerçek bir arkadaşıydı. O ve onun soyu, vaat edilen topraklarda özgürlük ve refah içinde yaşadılar. Zoram’ın yolunda büyük bir engel olarak duran şey sadakati ve sadece inançla devam etme istekliliği nedeniyle, onu nihayetinde zengin nimetlere yönlendirdi.⁷

Kısa süre önce, cesur bir kızkardeşin zorluklar karşısında nasıl direndiği ile ilgili paylaştıklarını dinledim.⁸ Onun yaşadığı bazı zorluklar vardı ve bir pazar günü Yardımlaşma Cemiyeti’nde oturmuş, kendi hayatından tamamen farklı, mükemmel bir hayat yaşadığını düşündüğü bir öğretmeni dinliyordu. Yorulmuştu ve cesareti kırılmıştı. Kendisinin yeterince iyi olmadığını, hatta oraya ait olmadığını hissetti, bu yüzden kiliseye bir daha asla dönmemeyi planlayarak kalkıp gitti. Arabasına doğru yürürken farklı bir izlenim hissetti: “Kilise’ye dön ve Rab’bin sofrası toplantısı konuşmacısını dinle.” Bu telkini sorguladı ama bunu yeniden güçlü bir şekilde hissetti ve bu nedenle toplantıya geri döndü.

Mesaj tam olarak onun ihtiyaç duyduğu şeydi. Ruh’u hissetti. Rab’bin kendisinden O’nun yanında kalmasını, O’nun öğrencisi olmasını ve kiliseye gitmesini istediğini biliyordu, öyle de yaptı.

Onun ne için minnettar olduğunu biliyor musunuz? Pes etmemiş olmasına. Kendisini zorladığında bile, İsa Mesih’e inanç gösterip sadece devam etti ve o ileriye doğru atılırken, kendisi ve ailesi oldukça kutsanmaktadır.

Yerin ve göğün Tanrısı, eğer O’na bakarsak, Kutsal Ruh’un telkinlerini takip edersek⁹ ve sadece inançla devam edersek, cesaret kırıklığının ve karşılaştığımız her türlü engelin üstesinden gelmemize yardım edecektir.

Şükürler olsun ki, zayıf veya yetersiz olduğumuzda, Rab bizim inancımızı güçlendirebilir. O, bizi kendi kapasitemizin ötesine çıkarabilir. Bunu tecrübe ettim. 20 yıldan fazla bir süre önce, beklenmedik bir şekilde Alan Yetmişi olarak hizmete çağrıldım ve kendimi çok yetersiz hissettim. Eğitim görevlerimin ardından, ilk çadır kazığı konferansıma başkanlık edecektim.¹⁰ Çadır kazığı başkanı ve ben, her ayrıntıyı titizlikle planladık. Konferanstan kısa bir süre önce, o zamanki Oniki Havariler Kurulu Başkan Vekili olan Başkan Boyd K. Packer, bana eşlik edip edemeyeceğini sormak için aradı. Şaşırdım ve tabii ki kabul ettim. O başkanlık edeceği için nasıl ilerlemek istediğini sordum. Planları iptal etmemizi ve Ruh’u takip etmeye hazırlanmamızı önerdi. Neyse ki çalışmak, dua etmek ve hazırlanmak için hala 10 günüm vardı.

Açık bir gündemle, liderlik toplantısı başlamadan 20 dakika önce kürsü bölümünde oturuyorduk. Çadır kazığı başkanına doğru eğildim ve “Burası harika bir çadır kazığı” diye fısıldadım.

Başkan Packer beni nazikçe dürttü ve “Konuşmak yok” dedi.

Konuşmayı bıraktım ve onun “Saygı Vahiyi Davet Eder”¹¹ genel konferans konuşması aklıma geldi. Başkan Packer’ın kutsal yazıların referanslarını not aldığını gözlemledim. Ruh bana, onun toplantı için izlenimler aldığını doğruladı. Öğrenme deneyimim daha yeni başlamıştı.

Başkan Packer ilk 15 dakika boyunca konuştu ve tüm toplantıları Kutsal Ruh’un rehberliğinde yürütülmesinin önemini vurguladı.¹² Ardından, “Şimdi Yaşlı Cook’u dinleyeceğiz” dedi.

Kürsüye giderken, ne kadar süre konuşmamı istediğini ve konuşmamı istediği bir konu olup olmadığını sordum. “15 dakika konuşabilirsin, ilham aldıkça da devam et” dedi. Yaklaşık 14 dakika konuştum ve aklıma gelen her şeyi paylaştım.

Başkan Packer tekrar ayağa kalktı ve 15 dakika daha konuştu. Şu kutsal yazıyı paylaştı:

“Kalplerinize koyacağım düşünceleri konuşun ve insanların önünde utandırılmayacaksınız;

“Çünkü ne söyleyeceğiniz size … tam o anda verilecektir.” ¹³

Ardından, “Şimdi Yaşlı Cook’u dinleyeceğiz” dedi.

Şok olmuştum. Bir toplantıda benden iki kez konuşmamın istenme ihtimalini hiç düşünmemiştim. Aklımda söyleyecek hiçbir şey yoktu. Hararetle dua ederek ve yardım için Rab’be güvenerek, bir şekilde, bir düşünce, bir kutsal yazı ile kutsandım ve 15 dakika daha konuşabildim. Tamamen yorgun bir şekilde oturdum.

Başkan Packer, tekrar 15 dakika boyunca Ruh’u takip etme hakkında konuştu ve Pavlus’un “insan bilgeliğinin öğrettiği sözlerle değil, [Kutsal] Ruh’un öğrettiği sözlerle” konuşmamız gerektiğine dair öğretilerini paylaştı.¹⁴ Tahmin edebileceğiniz gibi, üçüncü kez “Şimdi Yaşlı Cook’u dinleyeceğiz” demek için izlenim aldığında, şaşırıp kalmıştım.

Bitmiştim. Söyleyecek hiçbir şeyim yoktu. Daha fazla inanç göstermenin zamanı geldiğini biliyordum. Yavaşça kürsünün yolunu tuttum, yardım etmesi için Tanrı’ya yalvardım. Mikrofona doğru adım attığımda, Rab mucizevi bir şekilde 15 dakikalık bir mesaj daha vermem için beni kutsadı.¹⁵

Toplantı sonunda bitti, fakat yetişkin oturumunun bir saat içinde başlayacağını hemen fark ettim. Ah, hayır! Zoram gibi ben de içtenlikle kaçmak istiyordum, ama Nefi’nin onu yakaladığı gibi Başkan Packer’ın da beni yakalayacağını biliyordum. Yetişkin toplantısı da aynı modeli izledi. Üç kez daha konuştum. Ertesi gün genel oturum sırasında bir kez konuştum.

Konferanstan sonra Başkan Packer sevgiyle, “Bir ara tekrar yapalım,” dedi. Başkan Boyd K. Packer’ı seviyorum ve öğrendiğim her şey için minnet duyuyorum.

Ne için minnettar olduğumu biliyor musunuz? Pes etmedim veya direnmedim. Eğer o toplantılardan kaçmak için duyduğum umutsuz arzuya yenik düşseydim, inancımı artırma ve Cennetteki Babam’dan zengin miktarda yağan sevgi ve destek alma fırsatını kaçırmış olurdum. O’nun merhametini, İsa Mesih’in ve O’nun Kefareti’nin mucizevi etkinleştirici gücünü ve Kutsal Ruh’un güçlü etkisini öğrendim. Zayıflıklarıma rağmen¹⁶ hizmet edebileceğimi öğrendim; eğer sadece inançla devam edersem, Rab yanımda olduğu zaman katkıda bulunabilirim.

Hayatta karşılaştığımız zorlukların boyutu, kapsamı ve ciddiyeti ne olursa olsun, hepimizin durmayı, ayrılmayı, kaçmayı veya muhtemelen vazgeçmeyi düşündüğümüz zamanlar vardır. Fakat Kurtarıcımız İsa Mesih’e inanç göstermek, karşılaştığımız engeller ne olursa olsun cesaretsizliğin üstesinden gelmemize yardım eder.

Kurtarıcı kendisine yapması için verilen görevi bitirdiği gibi, O bize verilen görevi bitirmemize de yardım etme gücüne sahiptir.¹⁷ Ne kadar zorlu olursa olsun, antlaşma yolunda ilerlemek ve nihayetinde sonsuz yaşama kavuşmak için kutsanabiliriz.¹⁸

Peygamber Joseph Smith’in dediği gibi, “Sabırla bekleyin, ey Tanrı’nın Azizleri, biraz daha dayanın ki hayat fırtınası dinecek ve hizmetkarları olduğunuz Tanrı tarafından ödüllendirileceksiniz.”¹⁹ İsa Mesih’in adıyla, amin.