Tapınak İşi ve Aile Tarihi, Tek ve Aynı İş

Bu deneyim, üç yıllık sıkı çalışmanın ve büyük fedakarlığın ardından, Ohio-Kirtland’daki Azizlerin nihayet 1836 baharında bu düzenleme döneminin ilk tapınağı olan güzel tapınaklarını nasıl tamamladıklarını çok daha iyi takdir etmemi sağladı. Aynı yılın Mart ayında, binden fazla insan adama töreni için tapınakta ve tapınak girişlerinde toplandı. Peygamber Joseph Smith, vahiy yoluyla aldığı adama duasını sunmak için ayağa kalktı (bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 109). Bu törende, Rab’bin tapınaklarına layık bir şekilde girenlere bahşedilen olağanüstü kutsamaların çoğunu tasvir etti. Ardından koro “Tanrı’nın Ruhu” ilahisini söyledi ve topluluk ayağa kalkıp “binanın çatısını göklere kaldıracak … kadar [güçlü]” bir Hozana Haykırışı yaptı (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], 307).

Bir hafta sonra Peygamber, Rab’bin tapınakta görünerek şöyle dediğini açıkladı:

“Çünkü işte, ben bu evi kabul ettim ve benim adım burada olacak; ve bu evin içinde kendimi merhametle halkıma göstereceğim. …

“Ve bu evin şöhreti yabancı ülkelere yayılacaktır ve halkımın başlarının üzerine dökülecek olan bereketin başlangıcı budur” (Öğreti ve Antlaşmalar 110:7, 10).

Bu ve diğer görümlerden sonra, ölümü tatmadan göğe alınan İlya peygamber, Peygamber Joseph Smith ve Oliver Cowdery’nin önünde görünüp şöyle dedi:

“İşte, Malaki’nin ağzından konuşulan o zaman tam olarak gelmiştir: Rab’bin büyük ve korkunç günü gelmeden önce, onun [İlya] [peygamberin] gönderileceğine dair tanıklık ediyordu.

“Ataların yüreklerini çocuklara ve çocukların yüreklerini atalarına döndürmek için, öyle ki bütün dünya bir lanetle vurulmasın diye.

“Bu yüzden, bu düzenleme döneminin anahtarları sizin elinize emanet edildi; ve bunun sayesinde bilebilirsiniz ki, Rab’bin büyük ve korkunç günü yakındır, hatta kapılardadır” (Öğreti ve Antlaşmalar 110:14–16).

Rab, mühürleme anahtarlarını Joseph Smith’e iade ettikten sonra, perdenin her iki tarafındaki kurtuluş işi bizim düzenleme dönemimizde başladı (bkz. 1. Korintliler 15:22, 29; Öğreti ve Antlaşmalar 128:8–18).

Başkan Boyd K. Packer şöyle öğretti, “Bu olağanüstü olay dünya tarafından dikkate alınmadı, ancak şimdiye kadar yaşamış ve yaşayacak olan her canın kaderini etkileyecekti.” İşler sessizce gerçekleşmeye başladı. Kilise, tapınak inşa eden bir kilise haline geldi.

“Bütün dünyada, her yerde, kendiliğinden geliştiği düşünülen bir şekilde, soyağaçlarını takip etmekle ilgilenen insanlar, kuruluşlar ve topluluklar ortaya çıktı. Bunların hepsi İlya’nın Kirtland Tapınağı’nda görünmesinden bu yana gerçekleşti.” (The Holy Temple [1980], 141).

“3 Nisan 1836’daki o günden itibaren, çocukların yürekleri atalarına dönmeye başladı. O günden sonra kutsal törenler geçici değil, kalıcı oldu. Mühürlenme gücü artık bizimleydi. Hiçbir yetki değer olarak bunu aşamaz. Bu güç, hem yaşayanlar hem de vefat edenler için uygun yetkiyle yerine getirilen tüm kutsal törenlere önem ve ebedi kalıcılık verir” (Preparing to Enter the Holy Temple [2002], 28).

Sevgili kardeşlerim, tapınakların inşası ve uygun şekilde kullanılması, her düzenleme döneminde İsa Mesih’in gerçek Kilisesi’nin bir işareti olmuştur. 1893’te Salt Lake Tapınağı’nın adanmasından sonra, Başkan Wilford Woodruff, Kilise üyelerini atalarının kayıtlarını bulmaya ve isimleri tapınağa getirmek ve kurtuluş ve yücelişle ilgili kutsal törenleri gerçekleştirmek için mümkün olduğunca geriye giderek soyağaçlarını kaydetmeye teşvik etti (bkz. Teachings of Presidents of the Church: Wilford Woodruff [2004], 174).

Bir yıl sonra (1894), aynı Başkan Woodruff, Utah Soyağacı Derneği’nin kuruluşunu yönetti. Yüz yıl sonra, 1994’te, o zamanlar Oniki Havariler Kurulu’nun bir üyesi olan Yaşlı Russell M. Nelson şöyle dedi: “O tarihi yılın olayları, aile tarihi araştırmasını ve tapınak hizmetini Kilise’de tek iş haline getirdi” (“The Spirit of Elijah,” Ensign, Kasım 1994, 85).

Sevgili kardeşlerim, Rab bizi Kendi Kilisesi’nin üyeleri olarak, kendi aile tarihimizi korumaya, atalarımızdan öğrenmeye ve onları sonsuz bir aile ile kutsayacak olan antlaşma yolunda ilerlemelerine yardımcı olmak amacıyla tapınaklarda sevindirici haberin kutsal törenlerini almaları için gerekli düzenlemeleri yapmaya teşvik eder. Bu, Cennetteki Babamız’ın planının merkezi odak noktasıdır, bu hayat ve sonsuz hayat için aileyi birleştirmektir.

Bu işi yapabilecek kapasitede olmadığını düşünenler, yalnız olmadığınızı bilmelisiniz. Kilise’nin hazırladığı ve eskiden aile tarihi merkezleri olarak bildiğimiz FamilySearch merkezlerinde bulunan araçları hepimiz kullanabiliriz. Bu FamilySearch merkezleri, hemen hemen herkesin, çok az bir yardımla atalarının bilgilerini bulabileceği ve uygun olarakdüzenleyebileceği bir şekilde tasarlanmıştır ki, böylece insanlar bu bilgileri Rab’bin evine götürebilirler. Lütfen, size her adımda rehberlik edecek olan, mahallenizdeki veya dalınızdaki aile tarihi danışmanlarıyla iletişime geçin.

Peygamberlerin rehberliğini takip ettikçe ve aile tarihimizi nasıl yapacağımızı ve atalarımız için tapınak kutsal törenlerini nasıl yerine getireceğimizi öğrendikçe, bunu yapmayı bırakmak istemeyeceğimiz bir noktaya gelinceye kadar, büyük bir sevinç yaşayacağız. Ruh, yüreklerimizi dolduracak, bunu yapmak için içimizdeki cevheri harekete geçirecek ve atalarımızın adlarını ararken bize rehberlik edecektir. Fakat, aile tarihinin sadece isim, tarih ve yer aramaktan daha fazlası olduğunu hatırlayalım. Bu, aileleri birleştirmek ve onlara sevindirici haberin kutsal törenlerini sunmaktan gelen sevinci hissetmektir.

Sevgili peygamberimiz Başkan Russell M. Nelson’ın ilhamla verdiği şu öğretiyi seviyorum, o şöyle dedi: “Tapınak, inancımızı ve ruhsal dayanıklılığımızı güçlendirmenin merkezinde yer alır, çünkü Kurtarıcı ve O’nun öğretisi tapınağın tam kalbidir. Tapınakta, talimatla ve [Kutsal] Ruh’un aracılığıyla öğretilen her şey, İsa Mesih hakkındaki anlayışımızı arttırır. O’nun temel kutsal törenleri, kutsal rahiplik antlaşmaları aracılığıyla bizi O’na bağlar. Daha sonra, biz antlaşmalarımızı yerine getirirken, O bize Kendi iyileştirici, güçlendirici gücünü bağışlar” (“Tapınak ve Ruhsal Temeliniz,” Liyahona, Kasım 2021, 93–94).

Şüphesiz, tapınak işi ve aile tarihi, Kilise’de tek ve aynı iştir.

Bu gerçeklere tanıklık ederim. Bu Kilise’nin, Diriliş Bayramı zamanında hatırladığımız ve saygı duyduğumuz, Kurtarıcımız ve Fidye ile Kurtaranımız Rab İsa Mesih’in Kilisesi olduğunu biliyorum. O’nun bizi sevdiğini biliyorum ve biz antlaşmalarımızı yerine getirdiğimiz ve O’na güvendiğimiz zaman O bize Kendi iyileştirici ve güçlendirici gücünü bağışlar. İsa Mesih’in adıyla, amin.