Rab İsa Mesih Bize Koruyup Kollamayı Öğretir

Rab İsa Mesih şöyle dedi:

“Ben iyi çobanım. İyi çoban koyunları uğruna canını verir. …

“Baba beni tanıdığı, ben de Baba’yı tanıdığım gibi: Ben koyunlarımın uğruna canımı veririm.”¹

Bu kutsal yazının Yunanca versiyonunda, iyi kelimesi aynı zamanda “güzel, muhteşem” anlamına da gelir. O yüzden bugün İyi Çoban’dan, Güzel Çoban’dan, Muhteşem Çoban’dan, hatta İsa Mesih’ten bahsetmek istiyorum.

Yeni Antlaşma’da O’na, “büyük Çoban”,² “baş Çoban”³ ve “canlarımızın Çobanı ve Gözetmeni”⁴ denir.

Eski Antlaşma’da Yeşaya, “Sürüsünü çoban gibi güdecek” diye yazdı.⁵

Mormon Kitabı’nda ona “iyi çoban”⁶ ve “yüce ve gerçek çoban”⁷ denir.

Öğreti ve Antlaşmalar’da, “Bu nedenle, ben aranızdayım ve ben iyi çobanım” der.⁸

Günümüzde Başkan Russell M. Nelson şöyle bildirdi: “İyi Çoban, ağılındaki tüm koyunlara sevgiyle göz kulak olur ve bizler O’nun gerçek yardımcı çobanlarıyız. Kurtarıcı’nın bizden istediği gibi, O’nun sevgisini taşımak ve dostlarımızı ve komşularımızı besleyerek, onlarla ilgilenerek, onları geliştirerek onlara kendi sevgimizi katmak, bizim için bir ayrıcalıktır.”⁹

Başkan Nelson, kısa süre önce şunu söyledi: “Rab’bin gerçek ve yaşayan Kilisesi’nin ayırt edici bir özelliği, Tanrı’nın her çocuğunu ve onların ailelerini koruyup kollama çabalarının her zaman düzenli ve yönlendirilmiş olacağıdır. Bu Kilise O’nun Kilisesi olduğu için O’nun hizmetkarı olarak bizler, aynen O’nun yaptığı gibi herkesi koruyup kollayacağız. Bizler O’nun adıyla, O’nun gücü ve yetkisiyle ve O’nun sevgi dolu şefkati ile hizmet edeceğiz.”¹⁰

Ferisiler’le din bilginleri, “Bu adam günahkarları kabul ediyor, onlarla birlikte yemek yiyor”¹¹ diyerek Rab’be karşı söylendiklerinde, O, kayıp koyun benzetmesi, kayıp madeni para benzetmesi ve kayıp oğul benzetmesi olarak bildiğimiz üç güzel hikayeyi sunarak karşılık verdi.

Şunu belirtmek ilginçtir ki, Sevindirici Haber yazarı Luka’nın, üç hikayeyi tanıtırken benzetme kelimesini çoğul olarak değil de tekil olarak kullanır.¹² Öyle görünüyor ki, Rab üç hikayeyle,100 koyun, 10 madeni para ve 2 oğul gibi farklı sayılar sunan hikayelerle eşsiz bir ders veriyor.

Bununla birlikte, bu hikayelerin her birindeki en önemli sayı bir sayısıdır. Ve bu sayıdan çıkarabileceğimiz bir ders, belki yaşlılar kurulunuzdaki 100 yaşlı ve müstakbel yaşlılar için yardımcı bir çoban ya da 10 genç hanıma danışman öğretmen veya 2 İlköğretim çocuğuna öğretmen olabilirsiniz, fakat her zaman ama her zaman onlara hizmet eder, onlarla ilgilenir ve onları birer birer, ayrı ayrı seversiniz. Asla “Ne akılsız bir koyun” ya da “Zaten o madeni paraya gerçekten ihtiyacım yok” veya “Ne kadar asi bir oğul” demezsiniz. Eğer siz ve ben, “Mesih’in saf sevgisine”¹³ sahipsek, biz, kayıp koyun hikayesindeki adam gibi, “doksan dokuzu … bırakarak kaybolanı bulana dek, onun ardına düşmez [miyiz]?”¹⁴ Veya kayıp madeni para hikayesindeki kadın gibi, “kandil yakıp evi süpürerek parayı bulana dek, her tarafı dikkatle, aramaz [mıyız]?”¹⁵ Eğer biz “Mesih’in pak sevgisine” sahipsek, kayıp oğul hikayesindeki babanın örneğini izleriz ki, oğlu “daha uzaktayken babası onu gördü, ona acıdı, koşup boynuna sarıldı ve onu öptü.”¹⁶

Sadece bir koyununu kaybeden adamın yüreğindeki aciliyeti hissedebiliyor muyuz? Ya da sadece bir madeni para kaybeden kadının yüreğindeki aciliyeti hissedebiliyor muyuz? Ya da kayıp oğlun babasının yüreğindeki tarifsiz sevgi ve şefkati hissedebiliyor muyuz?

Eşim Maria Isabel ve ben, Orta Amerika’da Guatemala City’de görevlendirildik ve orada hizmet ettik. Orada, Kilise’nin sadık bir üyesi olan Julia ile tanışma fırsatım oldu. Ona ailesi hakkında soru sorma izlenimi hissettim. Annesi 2011 yılında kanserden ölmüştü. Babası, birkaç yıl boyunca gözetmen ve çadır kazığı başkanının danışmanı olarak hizmet eden, kendi çadır kazığında sadık bir liderdi. O, Rab’bin gerçek bir yardımcı çobanıydı. Julia bana, onun ziyaret etmek, koruyup kollamak ve hizmet etmek için olan yorulmak bilmez çabalarından bahsetti. Gerçekten de Rab’bin değerli koyunlarını beslemekten ve onlara bakmaktan sevinç duyuyordu. Babası yeniden evlendi ve Kilise’de aktif olarak kaldı.

Birkaç yıl sonra boşandı ve şimdi, bir kez daha tek başına kiliseye gitmek zorunda kaldı. Kendini dışlanmış hissetti ve ayrıca boşandığı için bazı insanların onu eleştirdiğini hissetti. Olumsuz bir ruh kalbini doldurduğu için kiliseye gitmeyi bıraktı.

Julia, çalışkan, sevgi dolu ve şefkatli bir adam olan bu harika yardımcı çobandan övgüyle söz etti. Onu anlatırken içimde bir aciliyet hissinin uyandığını çok net hatırlıyorum. Sadece o adam için bir şeyler yapmak istedim, tüm bu yıllar boyunca o kadar çok insan uğruna o kadar çok şey yapmış bir adam için.

Julia, bana onun cep telefonu numarasını verdi ve ben de onunla şahsen tanışma şansım olmasını umarak onu aramaya başladım. Birkaç hafta geçtikten ve birçok telefon aramalarım başarısız olduktan sonra, bir gün nihayet telefona cevap verdi.

Ona kızı Julia ile tanıştığımı ve onun bunca yıl boyunca Rab’bin değerli koyunlarına hizmet etme, koruyup kollama ve sevme tarzının beni büyülediğini söyledim. Böyle bir yorum beklemiyordu. Kendisini göz göze, yüz yüze ziyaret etmeyi gerçekten istediğimi söyledim. Böyle bir görüşmeyi teklif etmemdeki amacımı sordu. “Böyle harika bir hanımın babasıyla tanışmayı gerçekten çok istiyorum” diye cevap verdim. Sonra birkaç saniye telefonda sessizlik oldu, bana sonsuzluk gibi gelen birkaç saniye. O basitçe, “Ne zaman ve nerede?” dedi.

Onunla tanıştığım gün, onu, Rab’bin değerli koyunlarını ziyaret etme, koruyup kollama ve hizmet etme tecrübelerinden bazılarını benimle paylaşmaya davet ettim. Bazı dokunaklı hikayeler anlatırken, ses tonunun değiştiğini ve bir yardımcı çoban olarak birçok kez hissettiği aynı ruhun geri geldiğini fark ettim. Şimdi gözleri yaşlarla dolmuştu. Bunun benim için doğru an olduğunu biliyordum ama ne söyleyeceğimi bilmediğimi fark ettim. İçimden “Baba, bana yardım et” diye dua ettim.

Aniden, kendimi şöyle derken duydum: “Kardeş Florian, Rab’bin bir hizmetkarı olarak yanında olamadığımız için özür dilerim. Lütfen, bizi bağışla. Seni sevdiğimizi göstermemiz için bize bir şans daha ver. Sana ihtiyacımız var. Sen bizim için önemlisin.”

Sonraki pazar, o geri döndü. Gözetmeniyle uzun bir konuşma yaptı ve aktif kaldı. Birkaç ay sonra vefat etti, ama geri dönmüştü. Geri dönmüştü. Tanıklık ederim ki, Kurtarıcımız’ın yardımıyla O’nun değerli koyunlarını sevebilir ve onları O’nun koruyup kollamak istediği gibi biz de koruyup kollayabiliriz. Ve böylece, Guatemala Şehrinde, Rab İsa Mesih ağılına bir değerli koyun daha getirdi. Ve bana koruyup kollama konusunda unutamayacağım bir ders verdi. İyi Çoban, Güzel Çoban, Muhteşem Çoban, hatta Rab İsa Mesih’in adıyla, amin.