Kişisel Huzuru Bulmak

Sevgili kardeşlerim, genel konferansın bu açılış oturumunda, yüreğimize dokunan ilham verici öğretiler ve güzel müzik sayesinde kutsandık. Katılımınız ve inancınız için teşekkür ederiz.

Bugün, içinde bulunduğumuz koşullar her ne olursa olsun, kişisel huzuru bulmanın mucizesi hakkında öğrendiklerim hakkında konuşacağım. Kurtarıcı, Cennetteki Baba’nın tüm çocuklarının huzur ve barış için özlem duyduğunu bilir ve bunu bize verebileceğini söyledi. İsa Mesih’in Yuhanna kitabında kaydedilen şu sözlerini hatırlıyorsunuz: “Size [huzur] bırakıyorum, size kendi [huzurumu] veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.”¹

O’nun huzurdan neyi kastettiği ve bunu nasıl verebileceği, O’nun bu sözleri söylediğini duyanların bulunduğu koşullardan ortaya çıkar. Mesih’in hizmetinin doruk noktasını, Yuhanna’daki kayıtlardan dinleyin. Kötülüğün şiddetli güçleri O’nun üzerine geliyordu ve yakında öğrencilerinin üzerine de gelecekti.

İşte Kurtarıcı’nın sözleri:

“Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz.

“Ben de Baba’dan dileyeceğim. O sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size başka bir Yardımcı, Gerçeğin Ruhu’nu verecek.

“Dünya O’nu kabul edemez. Çünkü O’nu ne görür, ne de tanır. Siz O’nu tanıyorsunuz. Çünkü O aranızda yaşıyor ve içinizde olacaktır.

“Sizi öksüz bırakmayacağım, size geri döneceğim.

“Az sonra dünya artık beni görmeyecek, ama siz beni göreceksiniz. Ben yaşadığım için siz de yaşayacaksınız.

“O gün anlayacaksınız ki, ben Babam’dayım, siz bendesiniz, ben de sizdeyim.

“Kim buyruklarımı bilir ve yerine getirirse, işte beni seven odur. Beni seveni Babam da sevecektir. Ben de onu seveceğim ve kendimi ona göstereceğim.

“Yahuda -İskariot değil- O’na, ‘Ya Rab, nasıl olur da kendini dünyaya göstermeyip bize göstereceksin?’ diye sordu.

“İsa ona şu karşılığı verdi: ‘Beni seven sözüme uyar, Babam da onu sever. Biz de ona gelir, onunla birlikte yaşarız.

“Beni sevmeyen, sözlerime uymaz. İşittiğiniz söz benim değil, beni gönderen Baba’nındır.

“Ben daha aranızdayken size bunları söyledim.

“Ama Baba’nın benim adımla göndereceği Yardımcı, Kutsal Ruh, size her şeyi öğretecek, bütün söylediklerimi size hatırlatacak.

“Size [huzur] bırakıyorum, size kendi [huzurumu] veriyorum. Ben size dünyanın verdiği gibi vermiyorum. Yüreğiniz sıkılmasın ve korkmasın.”²

Kurtarıcı’nın bu öğretisinden en az beş gerçek öğrendim.

Birincisi, huzur armağanı, O’nun emirlerini yerine getirme inancına sahip olduktan sonra veriliyor. Rab’bin Kilisesi’nin antlaşmalı üyeleri için, itaat, zaten yapmaya söz verdiğimiz şeydir.

İkincisi, Kutsal Ruh gelecek ve bizimle birlikte olacak. Rab, biz sadık kalmaya devam ettikçe Kutsal Ruh’un içimizde yaşayacağını söylüyor. Rab’bin sofrası duasında, Ruh’un yoldaşımız olacağı ve yüreklerimizde ve düşüncelerimizde O’nun tesellisini hissedeceğimiz vaadi bulunur.

Üçüncüsü, Kurtarıcı, biz antlaşmalarımızı yerine getirdikçe, Baba ve Oğul’un birbirimize ve bize olan sevgisini hissedebileceğimizi vaat eder. Ölümlü hayatlarımızda Onlar’ın yakınlığını hissedebiliriz, tıpkı sonsuza dek Onlar’la birlikte olmak için kutsandığımızda hissedeceğimiz gibi.

Dördüncüsü, Rab’bin emirlerini yerine getirmek, itaatten daha fazlasını gerektirir. Tanrı’yı tüm yüreğimizle, gücümüzle, aklımızla ve canımızla sevmeliyiz.³

O’nu sevmeyenler, O’nun emirlerini yerine getirmez. Ve bu yüzden, bu hayatta ve gelecek dünyada huzur armağanına sahip olamayacaklardır.

Beşincisi, Rab’bin bizi günahlarımızın bedelini ödeyecek kadar sevdiği açıktır, böylece O’na olan imanımız ve tövbemiz aracılığıyla, O’nun Kefareti’nin etkileri aracılığıyla, bu hayatta ve O’nunla sonsuza dek “her kavrayışı aşan”⁴ huzur armağanına sahip olabiliriz.

Bazılarınız, belki de birçoğunuz, Rab’bin vaat ettiği huzuru hissetmiyorsunuz. Kişisel huzur ve ruhsal teselli için dua etmiş olabilirsiniz. Fakat, göklerin huzur için yalvarışlarınıza sessiz kaldığını hissedebilirsiniz.

Sizin ve sevdiklerinizin huzur bulmasını istemeyen bir can düşmanınız var. Şeytan bundan keyif alamaz. O, Kurtarıcı’nın ve Cennetteki Babamız’ın sahip olmanızı arzuladığı huzuru bulmayı istemenizi bile engellemek için çalışır.

Şeytan’ın etrafımıza nefret ve kavga tohumları ekme çabaları giderek artıyor gibi görünüyor. Bunun kanıtlarının, uluslar ve şehirler arasında, mahallelerde, elektronik medyada ve dünyanın her yerinde gerçekleştiğine görüyoruz.

Yine de iyimser olmak için bir neden var: Mesih’in Işığı her yeni doğan çocuğa verilmiştir. Bu evrensel armağanla neyin doğru olduğu duygusu, sevme ve sevilme arzusu gelir. Tanrı’nın her çocuğunda, ölümlü hayata gelirken doğuştan gelen bir adalet ve hakikat duygusu vardır.

Bu çocuklar için olan kişisel huzur konusundaki iyimserliğimiz, onları önemseyen insanların kalbinde bulunmaktadır. Eğer onları yetiştiren ve onlara hizmet edenler, Kurtarıcı’dan huzur armağanını almak için çalışmışlarsa, kişisel örnek ve çabayla, çocuğun huzurun yüce armağanını almaya hak kazanması için inanç göstermesini teşvik edeceklerdir.

Kutsal yazıların vaat ettiği şey budur: “Çocuğu tutması gereken yola göre yetiştir, yaşlandığında o yoldan ayrılmaz.”⁵ Çocuğun bakımı ve beslenmesiyle görevli kişinin, huzur armağanına layık olması gerekir.

Ne yazık ki, ilham alan ebeveynler tarafından ve bazen tek bir ebeveyn tarafından yetiştirilen çocukların, bir ömür boyu inanç ve huzur yolunu seçtikten sonra, üzüntü yolunu seçtiklerinde bunun acısını hepimiz hissettik.

Bu üzüntü meydana geldiğinde bile, iyimserliğim Tanrı’nın başka bir armağanına dayanır. Bu şudur: O, güvendiği öğrencileri arasından pek çok barıştırıcı yetiştirir. Onlar Tanrı’nın huzurunu ve sevgisini hissederler. Onların kalplerinde Kutsal Ruh vardır ve Rab onlara başıboş koyunlara ulaşmaları için rehberlik edebilir.

Bunu hayatım boyunca ve dünyanın her yerinde gördüm. Aynı şekilde siz de gördünüz. Bazen, kurtarmaya yönlendirildiğinizde, bu tesadüfi görünebilir.

Bir keresinde, bir seyahatte tanıştığım birine, “Bana biraz ailenden bahseder misin?” diye sordum. Konuşma beni, mücadele ettiğini söylediği yetişkin kızının resmini görmeyi istemeye yöneltti. Resimde gördüğüm kızın yüzündeki iyiliğe hayran kaldım. E-posta adresini alıp alamayacağımı sormam gerektiğini hissettim. Kızı tam o anda kendini kaybolmuş hissediyordu ve Tanrı’nın ona bir mesajı olup olmadığını merak ediyordu. Tanrı’nın mesajı vardı. Bu mesaj şöyleydi: “Rab seni seviyor. Her zaman sevdi. Rab senin geri dönmeni istiyor. Sana vaat edilen kutsamalar hâlâ yerinde duruyor.”

Kilise’nin dört bir yanındaki üyeler, Rab’bin kişisel huzur armağanını hissetmektedir. O herkesi, başkalarının O’na gelme fırsatlarına sahip olmasına ve aynı huzuru kendilerinin de hak etmesine yardım etmeye teşvik ediyor. Onlar da sırayla bu armağanı başkalarına nasıl aktarabileceklerini bilmek için ilham aramayı seçeceklerdir.

Genç kuşak, gelecek kuşağın yetiştiricileri olacaktır. Çarpan etkisi, bir mucize yaratacaktır. Bu etki zamanla yayılacak ve büyüyecek ve Rab’bin yeryüzündeki krallığı hazırlanacak ve O’nu hozana haykırışlarıyla selamlamaya hazır olacaktır. Yeryüzünde huzur olacaktır.

Kurtarıcı’nın yaşadığına ve bu Kilise’ye liderlik ettiğine dair kesin tanıklığımı sunarım. O’nun sevgisini hayatımda hissettim ve Cennetteki Baba’nın tüm çocuklarına olan sevgisini ve ilgisini hissettim. Kurtarıcı’nın O’na gelme daveti bir huzur teklifidir.

Başkan Russell M. Nelson, Tanrı’nın bütün dünyada yaşayan peygamberidir. O şöyle dedi, “Dünyanın durumu ve kişisel koşullarınız her ne olursa olsun, geleceğe iyimserlik ve sevinçle bakabileceğinize dair size güvence veriyorum.”⁶

Size sevgilerimi sunuyorum. Büyük inancınız ve sevginiz insanlara ulaşıyor, Rab’bin kalpleri değiştirmesini sağlıyor ve böylece başkalarına tüm anlayışı aşan huzur armağanını sunma arzusu kazanıyor.

Huzur bulabilmeniz, birçok kişinin huzur bulmasına yardım edebilmeniz ve bunu başkalarına da aktarabilmeniz için dua ediyorum. Rab tekrar geldiğinde bin yıllık harika bir barış dönemi ve huzur olacak. Ben sevinçle ve İsa Mesih’in adıyla böyle tanıklık ederim, amin.