Świadectwo i przymierze

Święte zapewnienie w odniesieniu do Zbawiciela i Jego przywróconego Kościoła otrzymałem po raz pierwszy, gdy jako młody mężczyzna czytałem Księgę Mormona. To właśnie wtedy — czytając tę świętą kronikę — słyszałem raz po raz niezaprzeczalny szept Ducha Świętego, który potwierdzał jej prawdziwość w mojej duszy.

Czytanie tej księgi było zaczątkiem mojego światła. Była ona źródłem mojej początkowej duchowej pewności tego, że Bóg żyje, że jest moim Ojcem Niebieskim i że plan szczęścia dla mnie powstał już wcześniej w wieczności. Skłoniła mnie ona do pokochania Biblii Świętej i innych podstawowych pism świętych Kościoła. Nauczyła mnie kochać Pana Jezusa Chrystusa, dostrzegać Jego litościwe miłosierdzie i zgłębiać łaskę i majestat Jego zadość czyniącej ofiary.

Jako że sam poznałem prawdziwość świadectwa, jakie składa Księga Mormona — jeszcze jednego świadectwa i nowego przymierza — o tym, że Jezus jest Chrystusem, poznałem również, że Józef Smith był i jest prorokiem Boga. Jak powiedział mój praprapradziadek we wczesnej dobie Przywrócenia: „Żaden niegodziwy człowiek nie mógł napisać takiej księgi ani też żaden dobry człowiek, jeśli nie byłaby ona prawdą i nie byłoby to przykazaniem danym przez Boga”¹.

Do tych moich pierwszych przekonań dołączały potem wszystkie inne momenty przebłysków i uświęcających objawień, które dzisiaj nadają mojemu istnieniu najgłębsze znaczenie, a mojemu życiu cel. Stanowią one solidną podstawę mojego świadectwa.

Nie żeglowałem z bratem Jereda. Nie słyszałem, jak król Beniamin wygłaszał swe anielskie kazanie. Nie było mnie w tłumie Nefitów, którzy dotykali ran Zmartwychwstałego Pana i nie płakałem z Mormonem i Moronim nad zagładą całej cywilizacji. Jednak moje świadectwo o tych zapisach oraz pokój, jaki one przynoszą ludzkiemu sercu — dane mi poprzez podszepty Ducha Świętego, tak jak dane są wam — jest równie wiążące i niepodważalne jak ich. Świadczę o tej księdze z taką pewnością, jakbym wraz z Trzema Świadkami widział anioła Moroniego lub wraz z Ośmioma Świadkami widział i trzymał w dłoniach złote płyty.

Świadczę, że nikt z nas nie może osiągnąć pełni wiary w tym dziele dni ostatnich — a przez to i pełnej miary pokoju i pocieszenia w naszych czasach — póki nie zaakceptuje boskości Księgi Mormona oraz Pana Jezusa Chrystusa, o którym daje ona świadectwo. Tak jak Mormon powiedział do Moroniego w jednej z najtrudniejszych chwil ich czasów, tak ja mówię w naszych trudnych czasach: „Bądź wierny Chrystusowi. […] Niech łaska Boga Ojca, którego tron jest wysoko w niebie, i naszego Pana, Jezusa Chrystusa, zasiadającego po prawicy Jego mocy […], pozostanie z tobą teraz i na wieki wieków” (Moroni 9:25–26).

Księga Mormona jest świętym wyrazem wspaniałego przymierza Chrystusa z ludzkością. Jest nowym przymierzem, nowym testamentem, pochodzącym z Nowego Świata, przeznaczonym dla całego świata. Światło, w którym kroczę, jest Jego światłem. Jego miłosierdzie i wspaniałość prowadzą mnie — i was — by świadczyć o Nim światu.