Księga Mormona podstawą naszej religii

Moi umiłowani bracia i siostry, chciałbym dziś przemawiać na temat jednego z najważniejszych darów, jakie otrzymał świat we współczesnych czasach. Dar, który mam na myśli, ma większe znaczenie niż jakikolwiek wynalazek powstały w wyniku rewolucji przemysłowych i technicznych. Dar ten ma dla ludzkości większą wartość niż wspaniały postęp, jaki widzimy we współczesnej medycynie. Ma dla ludzkości większą wartość niż rozwój podróży lotniczych czy lotów kosmicznych. Mówię o darze Księgi Mormona, przekazanym ludzkości 156 lat temu.

Dar ten, przygotowywany ręką Pana przez okres ponad tysiąca lat, został potem ukryty przez Niego, aby zachował się w czystej formie dla naszych czasów. Chyba nic nie świadczy wyraźniej o ważności tej współczesnej księgi pism świętych niż to, co powiedział o niej sam Pan.

Z Jego własnych ust wypłynęły słowa świadectwa o tym, (1) że jest ona prawdziwa (NiP 17:6), (2) że zawiera prawdę i Jego słowo (NiP 19:26), (3) że została przetłumaczona mocą z nieba (NiP 20:8), (4) że zawiera pełnię ewangelii Jezusa Chrystusa (NiP 20:9; 42:12), (5) że została przekazana pod natchnieniem Ducha Świętego i potwierdzona innym przez służbę aniołów (NiP 20:10), (6) że daje świadectwo o prawdziwości pism świętych (NiP 20:11) i (7) że ci, którzy przyjmą ją z wiarą, otrzymają życie wieczne (NiP 20:14).

Drugim ważnym świadectwem o ważności Księgi Mormona jest czas, w którym Pan zaplanował jej ukazanie się w dziele nabierającego rozmachu Przywrócenia. Tylko Pierwsza Wizja poprzedziła to wydarzenie. Podczas tej wspaniałej wizji Józef Smith poznał prawdziwą naturę Boga i dowiedział się, że Bóg ma dla niego pracę do wykonania. Księga Mormona została ujawniona w następnej kolejności.

Pomyślcie, jakie to ma znaczenie. Wyjawienie Księgi Mormona poprzedzało przywrócenie kapłaństwa. Została ona opublikowana zaledwie na kilka dni przed ustanowieniem Kościoła. Święci otrzymali Księgę Mormona, zanim objawiono im tak głębokie doktryny jak: doktrynę trzech stopni chwały, małżeństwa celestialnego i pracy za zmarłych. Księga Mormona ukazała się przed zorganizowaniem kworów kapłańskich i ustanowieniem organizacji Kościoła. Czy to nie mówi nam czegoś o tym, w jaki sposób Pan postrzega tę świętą pracę?

Kiedy uświadomimy sobie, co Pan sądzi na temat tej księgi, nie powinno nas dziwić to, że daje nam podniosłe ostrzeżenia co do tego, w jaki sposób ją przyjmujemy. Zaznaczywszy, że ci, którzy przyjmują Księgę Mormona z wiarą i prawością, otrzymają koronę życia wiecznego (zob. NiP 20:14), Pan przechodzi do następującego ostrzeżenia: „Ale dla tych, co utwardzą swe serca w niewierze, i odrzucą ją, obróci się ona na ich potępienie” (NiP 20:15).

W 1829 r. Pan ostrzegł Świętych, że mają nie igrać ze świętymi sprawami (zob. NiP 6:12). Z pewnością Księga Mormona jest świętą sprawą, a mimo tego wielu igra z nią lub, innymi słowy, lekceważy ją, traktuje ją tak, jakby miała niewielkie znaczenie.

W 1832 r., kiedy kilku pierwszych misjonarzy powróciło z pola pracy misjonarskiej, Pan zganił ich za lekceważenie Księgi Mormona. Powiedział, że w skutek tego ich umysły zostały okryte ciemnością. Zlekceważenie tej księgi przyniosło utratę światła nie tylko im samym, ale również sprowadziło potępienie na cały Kościół — na wszystkie dzieci Syjonu. I wtedy Pan powiedział: „I pozostaną w tej winie, dopóki nie odpokutują i nie przypomną sobie nowego przymierza, samej Księgi Mormona” (NiP 84:54–57).

Czy fakt, że Księga Mormona jest z nami od ponad półtora wieku sprawia, że ma ona dla nas w dzisiejszych czasach mniejsze znaczenie? Czy pamiętamy o nowym przymierzu — o samej Księdze Mormona? W Biblii mamy Stary i Nowy Testament. Słowo testament jest angielską interpretacją greckiego słowa, które może być również tłumaczone jako przymierze. Czy nie to Pan miał na myśli, nazywając Księgę Mormona „[nowym przymierzem]”? Jest to zaprawdę jeszcze jedno przymierze i świadectwo o Jezusie. To jeden z powodów, dla których niedawno dodaliśmy do tytułu Księgi Mormona słowa: „Jeszcze jedno świadectwo o Jezusie Chrystusie”.

Jeśli wcześni Święci zostali skarceni za lekceważenie Księgi Mormona, czy my jesteśmy mniej winni, jeśli postępujemy tak samo? Sam Pan składa świadectwo, że ma ona wieczne znaczenie. Czy niewielu z nas mogłoby sprowadzić potępienie na cały Kościół z powodu igrania ze świętymi sprawami? Co powiemy na Sądzie, kiedy staniemy przed Nim i spotkamy się z Jego sędziowskim wzrokiem, jeśli będziemy pośród tych, którzy, jak ich opisano, zapomnieli o nowym przymierzu?

Istnieją trzy ważne powody, dla których Święci w Dniach Ostatnich powinni uczynić studiowanie Księgi Mormona dążeniem życiowym.

Po pierwsze Księga Mormona stanowi podstawę naszej religii. To oświadczenie pochodzi od Józefa Smitha. Świadczył o tym, że „Księga Mormona jest bardziej poprawna niż jakakolwiek inna księga na ziemi, że stanowi podstawę [kamień zwornikowy — przyp. tłum.] naszej religii”¹. Kamień zwornikowy jest środkowym kamieniem w sklepieniu łukowym. Utrzymuje wszystkie pozostałe kamienie na swoim miejscu i jeśli zostanie usunięty, łuk się rozpadnie.

Księga Mormona jest kamieniem zwornikowym naszej religii na trzy sposoby. Jest zwornikiem naszego świadectwa o Chrystusie. Jest zwornikiem naszej doktryny. Jest zwornikiem naszego świadectwa w ogólnym pojęciu.

Księga Mormona jest zwornikiem naszego świadectwa o Jezusie Chrystusie, który Sam jest niczym podstawa wszystkiego, co robimy. Z mocą i w jasny sposób składa ona świadectwo o Jego realności. W przeciwieństwie do Biblii, która przechodziła przez pokolenia kopistów, tłumaczy i skorumpowanych bigotów, którzy szkodzili tekstowi, Księga Mormona przeszła od pisarza do czytelnika poprzez zaledwie jeden natchniony etap tłumaczenia. A zatem zawarte w niej świadectwo o Mistrzu jest czyste, nierozmyte i pełne mocy. Ale ma jeszcze większe znaczenie. Duża część dzisiejszego świata chrześcijańskiego odrzuca boskość Zbawiciela. Kwestionują oni Jego cudowne narodziny, Jego doskonałe życie i realność Jego chwalebnego zmartwychwstania. Księga Mormona uczy w prostych i nie budzących wątpliwości słowach o prawdziwości tego wszystkiego. Udziela też najpełniejszego wyjaśnienia doktryny Zadośćuczynienia. Zaprawdę, ta natchniona w boski sposób księga jest kamieniem zwornikowym w składaniu światu świadectwa, że Jezus jest Chrystusem².

Księga Mormona jest również kamieniem zwornikowym doktryny Zmartwychwstania. Jak już wcześniej wspomniano, sam Pan oświadczył, że Księga Mormona zawiera „pełnię ewangelii Jezusa Chrystusa” (NiP 20:9). Nie oznacza to, że zawiera ona wszystkie nauki i wszystkie doktryny, jakie kiedykolwiek zostały objawione. Oznacza to raczej, że w Księdze Mormona znajdziemy pełnię tych doktryn, które są niezbędne dla naszego zbawienia. Przedstawione są w jasny i prosty sposób, tak że nawet dzieci mogą dowiedzieć się, jak dostąpić zbawienia i wyniesienia. Księga Mormona oferuje wiele informacji, które zwiększają nasze zrozumienie doktryn zbawienia. Bez niej wiele treści zawartych w innych pismach świętych, nie byłoby aż tak proste i cenne.

W końcu, Księga Mormona jest kamieniem zwornikowym naszego świadectwa w ogólnym pojęciu. Podobnie jak łuk, który zawali się, jeśli kamień zwornikowy zostanie z niego usunięty, tak samo i cały Kościół będzie stał lub upadnie w zależności od tego, czy Księga Mormona zawiera prawdę. Wrogowie Kościoła dobrze to rozumieją. Właśnie dlatego tak usilnie starają się obalić prawdziwość Księgi Mormona, ponieważ jeśli będzie ją można zdyskredytować, wówczas rola Proroka Józefa Smitha upadnie wraz z nią. A następnie upadną nasze roszczenia do kluczy kapłaństwa, objawienia i przywróconego Kościoła. Ale i odwrotnie: jeśli Księga Mormona zawiera prawdę — a miliony świadczą, że mają świadectwo od Ducha, że jest ona prawdziwa — wówczas muszą być zaakceptowane roszczenia co do Przywrócenia i wszystkiego, co się z nim wiąże.

Tak, moi umiłowani bracia i siostry, Księga Mormona jest kamieniem zwornikowym naszej religii — kamieniem zwornikowym naszego świadectwa w ogólnym pojęciu, kamieniem zwornikowym naszej doktryny, kamieniem zwornikowym naszego świadectwa o naszym Panu i Zbawicielu.

Drugim ważnym powodem, dla którego musimy uczynić Księgę Mormona głównym przedmiotem studiowania, jest fakt, że została ona napisana dla naszych czasów. Nefici nigdy jej nie mieli; ani nie mieli jej Lamanici w starożytności. Była przeznaczona dla nas. Mormon pisał ją u schyłku nefickiej cywilizacji. Pod natchnieniem Boga, który widzi wszystko od początku, streścił on zapisy dokonywane na przestrzeni wieków, wybierając historie, przemówienia i wydarzenia, które będą najbardziej użyteczne dla nas.

Każdy z głównych pisarzy Księgi Mormona świadczył, że pisze dla przyszłych pokoleń. Nefi powiedział: „Pan Bóg obiecał mi, że co piszę, będzie utrzymane, zachowane i przekazane moim potomkom z pokolenia na pokolenie” (2 Nefi 25:21). Jego brat Jakub, który przejął kronikę po nim, napisał podobne słowa: „Albowiem [Nefi] powiedział, że dzieje jego ludu mają być zapisywane na jego drugich płytach. I mam zachować te płyty, aby były przekazywane moim potomkom z pokolenia na pokolenie” (Jakub 1:3). Zarówno Enos, jak i Jarom wskazywali na to, że oni również nie pisali dla swego własnego ludu, ale dla przyszłych pokoleń (zob. Enos 1:15–16; Jarom 1:2).

Sam Mormon powiedział: „Tymi słowami zwracam się do was, którzy jesteście resztką z domu Izraela” (Mormon 7:1). A Moroni, ostatni z natchnionych pisarzy, dosłownie ujrzał nasze czasy. „Oto — powiedział — Pan ukazał mi wielkie i niezwykłe wizje tego, co wkrótce nastąpi, gdy otrzymacie tę księgę.

Oto mówię do was, jakbyście byli obecni, chociaż was nie ma. Ale Jezus Chrystus pokazał mi was, że wiem, jak postępujecie” (Mormon 8:34–35).

Jeśli widzieli nasze czasy i zdecydowali się zamieścić to, co będzie miało dla nas największą wartość, czyż to nie świadczy o tym, jak powinniśmy studiować Księgę Mormona? Ciągle powinniśmy zadawać sobie pytanie: „Dlaczego Pan natchnął Mormona (Moroniego lub Almę), by zamieścili dane słowa w swoich zapisach? Czego mogę się z nich nauczyć, co pomoże mi żyć w tych czasach?”

Istnieje mnóstwo przykładów na to, jak można odpowiedzieć na to pytanie. Na przykład, w Księdze Mormona znajdujemy wzór na to, jak należy przygotować się na Drugie Przyjście Zbawiciela. Spora część księgi skupia się na kilku dekadach poprzedzających ukazanie się Chrystusa w Ameryce. Uważnie studiując ten okres, możemy określić, dlaczego niektórzy zostali zniszczeni na skutek straszliwych wyroków, które poprzedzały Jego przyjście i co spowodowało, że inni stali przy świątyni w kraju Obfitość i dotykali ran w Jego rękach i stopach.

Z Księgi Mormona dowiadujemy się, jak żyją uczniowie Chrystusa w czasach wojny. Dzięki Księdze Mormona poznajemy złe skutki istnienia tajnych sprzysiężeń, zilustrowane obrazowo w przerażającej rzeczywistości. Z Księgi Mormona dowiadujemy się, jak radzić sobie z prześladowaniem i odstępstwem. Dowiadujemy się dużo na temat pracy misjonarskiej. I Księga Mormona, bardziej niż jakakolwiek inna księga, uwypukla niebezpieczeństwo materializmu i zabiegania o rzeczy tego świata. Czy można wątpić w to, że księga ta została przeznaczona dla nas i że znajdujemy w niej wielką siłę, wielkie pocieszenie i wielką ochronę?

Trzeci powód, dla którego Księga Mormona ma tak wielką wartość dla Świętych w Dniach Ostatnich, zawarty jest w cytowanej już wypowiedzi Józefa Smitha. Powiedział on: „Powiedziałem braciom, że Księga Mormona jest bardziej poprawna niż jakakolwiek inna księga na ziemi, że stanowi podstawę naszej religii i że przybliży do Boga ludzi przestrzegających jej nauk bardziej niż jakakolwiek inna księga”. To jest trzeci powód studiowania tej księgi. Ona pomaga nam zbliżyć się do Boga. Czyż w głębi serca nie pragniemy zbliżyć się do Boga, stać się bardziej do Niego podobni w naszej codziennej wędrówce, by nieustannie czuć Jego obecność? Jeśli tak jest, to Księga Mormona pomoże nam to osiągnąć lepiej niż jakakolwiek inna księga.

Księga Mormona nie tylko naucza prawdy, choć w rzeczy samej to czyni. To nie jest tak, że Księga Mormona jedynie składa świadectwo o Chrystusie, choć zaiste to także czyni. Lecz jest coś więcej. W księdze tej tkwi moc, która zacznie wpływać na wasze życie od chwili, w której zaczniecie poważnie ją studiować. Znajdziecie siłę, by oprzeć się pokusie. Znajdziecie siłę, by uniknąć podstępu. Znajdziecie siłę, by pozostać na prostej i wąskiej ścieżce. Pisma święte nazywane są „[słowami] żywota” (zob. NiP 84:85) i nic nie jest tak bliskie tej prawdzie jak Księga Mormona. Kiedy zaczniecie łaknąć i pragnąć tych słów, dostrzeżecie w życiu wzrastającą obfitość.

Nasz umiłowany brat, Prezydent Marion G. Romney, […] świadczył o błogosławieństwach, które staną się udziałem tych, którzy będą czytać i studiować Księgę Mormona. Powiedział:

„Jestem pewien, że jeśli w naszych domach rodzice będą regularnie czytali Księgę Mormona w duchu modlitwy, zarówno sami, jak i ze swoimi dziećmi, duch tej wspaniałej księgi przeniknie nasze domy i wszystkich ich mieszkańców. Zwiększy się duch czci, wzrośnie wzajemny szacunek i wzajemne uznanie dla siebie. Ustanie duch sporu. Rodzice będą udzielać rad swoim dzieciom z większą miłością i mądrością. Dzieci będą chętniej przyjmować te rady i stosować się do nich. Zapanuje większa prawość. Wiara, nadzieja i miłość — czysta miłość Chrystusa — będzie obfitować w naszych domach i w naszym życiu, niosąc ze sobą pokój, radość i szczęście”³.

Obietnice te — większa miłość i harmonia w domu, więcej szacunku między rodzicami a dziećmi, zwiększona duchowość i prawość — nie są pustymi obietnicami, ale dokładnie tym, co Prorok Józef Smith miał na myśli, mówiąc, że Księga Mormona pomoże nam zbliżyć się do Boga.

Bracia i siostry, błagam was z całego serca, abyście bardzo poważnie zastanowili się nad tym, jak ważna jest Księga Mormona dla was osobiście i dla całego Kościoła.

Ponad 10 lat temu wypowiedziałem się następująco w kwestii Księgi Mormona:

„Czy nasza reakcja na tę księgę pociąga za sobą wieczne konsekwencje? Tak, ku naszemu błogosławieństwu lub ku naszemu potępieniu.

Każdy Święty w Dniach Ostatnich powinien uczynić studiowanie tej księgi życiowym dążeniem. W przeciwnym razie naraża swoją duszę na niebezpieczeństwo i zaniedbuje to, co mogłoby wnieść duchową i umysłową jedność do całego jego życia. Istnieje różnica pomiędzy nawróconym, który jest zbudowany na opoce Chrystusa dzięki Księdze Mormona i trzyma się tego żelaznego pręta, a tym, który tego nie czyni”⁴.

Jeszcze raz potwierdzam wam dzisiaj te słowa. Nie sprowadzajmy na siebie potępienia, nagany i sądu, lekceważąc ten wielki i cudowny dar dany nam przez Pana. Zamiast tego korzystajmy z obietnic, które wypełniają się, gdy zachowujemy ten dar w naszych sercach.

W Naukach i Przymierzach, w rozdziale 84., w wersetach od 54. do 58. czytamy:

„I wasze umysły były zaćmione w dawnych czasach przez niewiarę, i dlatego, żeście lekceważyli rzeczy, któreście otrzymali —

która to próżność i niewiara sprowadziła winę na cały Kościół.

I wina ta spoczywa na dzieciach Syjonu, nawet na wszystkich.

I pozostaną w tej winie, dopóki nie odpokutują i nie przypomną sobie nowego przymierza, samej Księgi Mormona i poprzednich przykazań, którem im dał, nie tylko aby mówić, ale aby czynić według tego, co napisałem.

Aby mogli wydać owoc godny królestwa ich Ojca; inaczej pozostaje plaga i wyrok, który spadnie na dzieci Syjonu”.

Od czasu ostatniej konferencji generalnej otrzymałem wiele listów od Świętych z całego świata, zarówno młodych, jak i w wieku podeszłym, którzy przyjęli wyzwanie, by czytać i studiować Księgę Mormona.

Byłem przejęty opisem tego, jak ich życie uległo zmianie i jak zbliżyli się do Pana na skutek swojego zobowiązania. Te wspaniałe świadectwa potwierdziły w mojej duszy słowa Proroka Józefa Smitha o tym, że Księga Mormona jest istotnie „podstawą naszej religii” i „że przybliży do Boga ludzi [mężczyzn i kobiety] przestrzegających jej nauk bardziej niż jakakolwiek inna księga”.

Modlę się, aby Księga Mormona stała się podstawą naszego życia.