Prorok Józef Smith

Księga Mormona jest wyjątkowym tomem pism świętych. Choć pisali ją starożytni prorocy, jej pochodzenie jest inne niż Biblii. Biblię spisywano w Starym Świecie, głównie na zwojach, w formie odrębnych ksiąg i kopiowano na przestrzeni wieków rękami skrybów. Dopiero około czwartego stulecia po Jezusie Chrystusie połączono te księgi, udostępniając je w formie jednego tomu, który jest nam znany jako Biblia Święta.

Księga Mormona była spisywana przez starożytnych proroków na metalowych płytach w Nowym Świecie. W piątym wieku naszej ery pewien prorok — o imieniu Mormon (stąd jej tytuł) — streścił ją w formie jednego zapisu na złotych płytach. Jego syn, Moroni, zakopał te płyty w ziemi, gdzie pozostawały do 1827 roku, kiedy, jako zmartwychwstała istota, przekazał je młodemu mężczyźnie — Józefowi Smithowi.

Poniżej znajduje się historia o tym, w jaki sposób Józef otrzymał, przetłumaczył i opublikował zapis, zwany obecnie Księgą Mormona: Jeszcze Jednym Świadectwem o Jezusie Chrystusie. Sam Zbawiciel zaświadczył, że ta księga jest prawdziwa (zob. NiP 17:6).

1. W 1820 roku 14-letni chłopiec, Józef Smith, mieszkał w pobliżu Palmyry, w stanie Nowy Jork. Chociaż był młody, czuł się zaniepokojony swoją pozycją w oczach Boga i był zdezorientowany twierdzeniami różnych wyznań chrześcijańskich, szukających nowych wyznawców poprzez umniejszanie nauk innych. Zachęcony w wyniku studiowania Biblii, Józef postanowił szukać mądrości u Boga, który „wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania” (List Jakuba 1:5). Poszedł do lasu w pobliżu swego domu, aby się pomodlić.

2. Kiedy Józef uklęknął i modlił się, spłynął na niego olśniewający słup światła. Ujrzał w nim dwie Postacie. Ojciec Niebieski przemówił i powiedział: „Oto Mój Umiłowany Syn. Słuchaj Go!” (Józef Smith — Historia 1:17). Pan powiedział Józefowi, aby nie przystępował do żadnego z kościołów, ponieważ żaden z nich nie jest prawdziwy. Obiecano mu, że „pełnia Ewangelii będzie [mu] znana w niedalekiej przyszłości”¹.

3. Minęły trzy lata, w czasie których Józef Smith opowiadał innym o swoim doświadczeniu — i był za to prześladowany. Powiedział: „Chociaż mnie znienawidzono i prześladowano za to, że mówiłem o swoim widzeniu, to jednak była to prawda. I […] mówiłem sobie w sercu: Dlaczego mnie prześladujecie za mówienie prawdy? Rzeczywiście miałem wizję, a kimże jestem, abym się opierał Bogu i dlaczego świat chce mnie zmusić, abym zaprzeczył prawdzie tego, co rzeczywiście widziałem? Albowiem miałem wizję, byłem tego pewny i wiedziałem, że Bóg wie i nie mogłem temu zaprzeczyć” (Józef Smith — Historia 1:25).

4. 21 września 1823 roku, kiedy Józef się modlił, jego sypialnię na poddaszu wypełniło światło i ukazał mu się anioł o imieniu Moroni. Powiedział Józefowi o zapisach pewnych starożytnych proroków. Te zapisy, wyryte na złotych tablicach, były zakopane na pobliskim wzgórzu. Anioł powiedział Józefowi, że ma je przetłumaczyć.

5. Ostatecznie, 22 września 1827 roku, Józef otrzymał płyty, które spoczywały w kamiennej skrzyni pod wielkim kamieniem, na wzgórzu w pobliżu Palmyry, w stanie Nowy Jork.

6. Józef Smith był w znacznym stopniu niewykształcony, co na wiejskich obszarach było w owych czasach powszechne. Aby pomóc w tej pracy, Bóg dał mu starożytne narzędzia do tłumaczenia, zwane Urim i Tummim. Józef miał też nieocenioną pomoc skrybów, którzy zapisywali to, co dyktował w trakcie tłumaczenia. Pośród nich byli: jego żona Emma, zamożny farmer Martin Harris oraz nauczyciel Oliver Cowdery. Większość pracy nad tłumaczeniem została ukończona w niecałe trzy miesiące po tym, jak Oliver rozpoczął pracę skryby.

   Emma opisała, jak wyglądała ta praca: „Nikt nie mógłby dyktować manuskryptów, jeśli nie byłby natchniony; […] kiedy [ja] pracowałam jako skryba, [Józef] dyktował mi godzina po godzinie, a kiedy wracał po posiłkach lub innych przerwach, od razu zaczynał tam, gdzie zakończył, bez zaglądania do rękopisu lub proszenia o odczytanie mu jakiegoś fragmentu”².

   Józef wyjaśnił znaczenie ujawnienia Księgi Mormona: „Mocą Boga przetłumaczyłem Księgę Mormona z hieroglifów, o których wiedza została utracona dla świata. Otrzymawszy nowe objawienie, w tym wspaniałym wydarzeniu byłem sam, niewykształcony młodzian, by walczyć z ziemską mądrością i zwielokrotnioną ignorancją osiemnastu wieków”³.

7. W ciągu 18 miesięcy, w czasie których Józef był w posiadaniu płyt, nie tylko on je widział lub ich dotykał. Trzej mężczyźni — Oliver Cowdery, David Whitmer i Martin Harris — oficjalnie złożyli świadectwo, że anioł Moroni pokazał im złote płyty i że wiedzieli, iż „zostały one przetłumaczone dzięki darowi i mocy Boga, gdyż Jego głos [im] to oświadczył”. Innych ośmiu mężczyzn również zaświadczyło, że widzieli złote płyty i dotykali ich⁴.

8. Do sierpnia 1829 roku Józef zawarł umowę na druk księgi z wydawcą Egbertem B. Grandinem z Palmyry, w stanie Nowy Jork. Martin Harris obciążył hipotekę swojej farmy, aby zapłacić za wydrukowanie Księgi Mormona i 26 marca 1830 roku już można było ją nabyć.

9. 6 kwietnia 1830 roku, w drewnianym domu w Fayette, w stanie Nowy Jork, odbyło się zebranie około 60 osób. Tam, zgodnie z nakazem Pana Jezusa Chrystusa, Józef Smith formalnie zorganizował Kościół Zbawiciela, przywrócony w takiej formie, w jakiej został on pierwotnie założony i kierowany przez apostołów i proroków, mających upoważnienie do przemawiania w imieniu Boga. Późniejsze objawienie dane Józefowi Smithowi zawierało nazwę Kościoła: Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (zob. NiP 115:4).