Jeśli będziemy ufać

W Księdze Mormona czytamy o przykładnych młodych mężczyznach, którzy byli niezmiernie odważni, silni i dzielni. „Byli ludźmi prawdy i rozsądku, gdyż nauczono ich przestrzegać przykazań Boga i postępować sprawiedliwie przed Bogiem” (Alma 53:21). Ci wierni młodzi mężczyźni byli pełni uznania dla swych matek, będących dla nich nauczycielkami i wzorem.

Matki wojowników Helamana żyły w czasach nie innych niż nasze. Warunki ich życia były trudne i niebezpieczne, a młodzież została wezwana do obrony wolności w sensie fizycznym i duchowym. W dzisiejszych czasach „bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich” (List do Efezjan 6:12).

W trudnych czasach potrzebni są rodzice i ludzie będący wzorem, którzy nauczają prawdy znanej wojownikom Helamana: „Jeśli będą ufać, Bóg ich ocali” (Alma 56:47). W dzisiejszych czasach nauczanie tej prawdy i życie zgodne z nią wymaga odwagi. Jednak nie musimy się bać. Jeśli rozumiemy, kim jesteśmy i kim jest Bóg i jeśli zawarłyśmy z Nim przymierza, będziemy — jak matki tych wojowników — miały wielki wpływ na czynienie dobra.

Najprawdopodobniej każdego z 2060 wojowników Helamana w przeszłości ukształtowała matka. Lecz te matki nie działały w pojedynkę. Razem z innymi prawymi mężczyznami i kobietami te matki musiały zjednoczyć się w wierze i przykładności, aby nauczać mocy przymierzy. Młodzi ludzie w tamtych czasach rozumieli przymierze zawarte przez swoich rodziców, które polegało na nieangażowaniu się w wojnę. I nawet jeśli wydawało się to niemożliwe, kochający Ojciec Niebieski umożliwił tym rodzicom dotrzymanie ich przymierza i jednocześnie zachowanie wolności (zob. Alma 56:5–9). W podobny sposób my także musimy szanować nasze przymierza, aby dzieci i młodzież — nasze własne dzieci i dzieci w naszych okręgach, gminach, sąsiedztwie i społeczności — rozumiały i popierały dotrzymywanie przymierzy.

Ojciec Niebieski wspiera nas, kiedy szanujemy nasze przymierza. Mamy żyć według nich z dokładnością. Możemy, na przykład, być gorliwi, jeśli chodzi o modlitwę, studiowanie pism świętych, posiadanie aktualnej rekomendacji świątynnej, skromny ubiór i przestrzeganie dnia Sabatu. Jeśli będziemy tak postępować, nasze dzieci będą mogły z przekonaniem powiedzieć: „Wierzymy, że nasze matki wiedziały o prawdzie tego, co mówiły” (Alma 56:48).

Kobiety Święte w Dniach Ostatnich, które dostrzegają, że ich siła ma swoje źródło w Zadośćuczynieniu Pana, nie poddają się w chwilach trudności i zniechęcenia. Gdy dotrzymujemy przymierzy, nie mamy sobie równych we wspieraniu, wychowywaniu oraz chronieniu dzieci i młodzieży, i pewnego dnia będziemy mogły powiedzieć o tym dorastającym pokoleniu: „Nigdy, pośród wszystkich […], nie widziałem tak wielkiej odwagi” (Alma 56:45).

Julie B. Beck, Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy.