Ang Leksyon sa Punoan sa Santol

Niadtong Hunyo 23, 2009, ang Pilipinas nakasinati og bagyo. Nianang hapuna, ang mga tawo sa among dapit gipasidan-an nga usa ka grabe nga bagyo ang moabut. Sa tibuok niana nga adlaw ug ngadto na sa gabii, nakadungog mi og usa ka butang nga naglamba-lamba sa among atup. Sa dihang ang akong anak nga lalaki nangutana kon unsa kadto, giingnan nako siya nga ang amo kadtong punoan sa santol nga gihampak sa hangin.

Nagmahay ko nga wala nako gipu-po ang tam-is nga bunga sa santol sa miaging adlaw, sama sa akong giplanuhan. Apan ang akong inahan misulti nako nga ang bunga hilaw pa ug pasagdan lang kini.

Pagka-alas 5:00 sa buntag migawas ko aron tan-awon ang punoan, nahadlok nga makita nga ang tanang bunga nangatagak. Dili nako makita ang punoan—ngitngit pa sa gawas—apan nakakita ko og upat ka gagmayng bunga nga nagkatag libut sa among luyo.

Usa ka oras ang milabay gitan-aw nako pag-usab ang punuan. Sa akong kalipay akong nakita ang daghang dagko, yellow-green nga bunga nga nagbitay gihapon sa mga sanga. Nanguha niadtong nangahulog, akong namatikdan nga duha niini may daut sa ubos nga bahin. Ang itom nga batik-batik miusab sa kolor sa usa, ug ang katapusan nausab ang porma ug dunay burot-burot.

Akong gipaabut nga ang mas dako, mas bug-at nga bunga ang natagak; kaduha ang gidak-on niini sa akong nakuha. Apan tua naa pa gihapon: lig-on nga nagpabilin sa kahoy.

Imahe

illustration of yellow fruit

Paghulagway pinaagi ni Allen Garns

Samtang naghunahuna ko mahitungod sa kasinatian, nakaingon ko nga kita susama ra sa duha ka matang sa mga bunga sa santol—ang nangatagak ug ang nagpabilin. Kita usab mahulog kon hampakon sa kusog nga hangin sa pagsulay sa kinabuhi kon kita dili lig-on nga magpabilin sa kahoy sa kinabuhi, ang atong Manluluwas nga si Jesukristo (tan-awa sa 1 Nephi 8:10; 11:8–9, 20–23).

Ang mga bunga nga nahulog gikan sa atong punoan nga santol nahuyang tungod sa sakit, wala makahimo sa pagbuntog sa hangin. Ang nagpabilin sa punoan nakalingkawas tungod kay kini himsog ug lig-on. Kon dili nato ipabilin ang atong kaugalingon nga lig-on ug himsog sa espirituhanong paagi—magkat-on gikan sa mga kasulatan ug sa buhing mga propeta, magsunod sa mga sugo, magserbisyo sa uban—kita mahimo usab nga mapukan kon ang kaaway magdala na sa iyang mga pwersa batok kanato.

Sa higayon nga ang linghod nga mga bunga mohunong sa paggamit sa kalig-on sa kahoy nga santol, ang pagkahingkod niini mohunong. Mao usab sa higayon nga kita magpalayo gikan ni Kristo, ang tinuod nga punoan, ang atong espirituhanong pag-uswag mohunong (tan-awa sa Juan 15:1; 1 Nephi 15:15).

Usahay kita usab kinahanglan nga monunot sa hangin. Ang mga pagsulay kabahin sa pagkamortal, ug ang usa ka mapainubsanon nga espiritu motabang kanato sa pagdawat sa kabubut-on sa Dios sa panahon sa kalisud. Ang pagkamapainubsanon makatabang kanato nga maghinulsol sa atong mga sala, mopasaylo sa uban, ug makalimot sa mga kalapasan.

Kauban sa pagkamapainubsanon mao ang pagpailub. Kon kita mapailubon sa atong mga pagsulay, kon mohupot kita sa atong hugot nga pagtuo og taas-taas og diyutay, ang mga tubag nga atong gitinguha mahimong moabut. Sa madugay o madali ang Manluluwas mopakalma sa unos. Ang kalinaw ug kaluwasan moabut. Kon magpabilin kita nga magmasulundon ug magmatinud-anon, walay makapabulag kanato gikan sa gugma sa Dios (tan-awa sa Mga Taga-Roma 8:38–39).