Een verandering van hart ondervinden
Ouderling Edward Dube
van de Zeventig
We vinden vreugde als we voortdurend werken aan een verandering van hart door de verzoening van Jezus Christus in ons leven te omarmen.
Illustraties Robert Hunt; detail © iStock/Thinkstock
Rosemary, ons eerstgeboren kind, was een mooi baby’tje en mijn moeder kwam vanuit haar dorp in Midden-Zimbabwe bij ons op bezoek. Mijn vrouw, Naume, en ik zagen als splinternieuwe ouders uit naar haar bezoek. We wilden graag alles over kinderopvoeding leren wat er maar te leren viel.
Toen ze aankwam, haalde mijn moeder een ronde ketting van stof te voorschijn. Ze legde uit dat er in de stof een magisch voorwerp verpakt was. Ze reikte de ketting aan Naume aan, zodat ze die om Rosemary’s nek kon doen. Mijn moeder voelde Naume’s aarzeling en zei direct: ‘Mijn moeder en haar moeder hebben me dit magische voorwerp al op jonge leeftijd gegeven en het heeft mij en al mijn kinderen, met inbegrip van jouw man, beschermd. Deze amulet zal je dochter tegen ziekten die haar kunnen overkomen en allerlei toverspreuken beschermen, en ze zal iedere moeilijkheid in het leven overwinnen. Ze moet het dragen totdat ze vijf jaar is.’
Ik was toen gemeentepresident en ik dacht onmiddellijk: wat zullen de leden van mijn gemeente denken als ze die ‘magische’ ketting om de nek van onze baby zien? Toen dacht ik: misschien kunnen we er iets overheen doen, zodat ze niet zichtbaar is. Ik keek naar Naume. Haar blik zei dat we dit geschenk niet moesten aannemen. Ik vroeg mijn moeder of ze een kleine, dunne ketting kon maken, die niet zo opviel. Ze antwoordde dat dit niet kon en dat het magische voorwerp het beste werkte op de manier waarop ze het had gedaan.
Weer wierp Naume mij een afkeurende blik toe. Ik wendde me tot mijn moeder en legde uit dat ik het, als gemeentepresident van onze plaatselijke geloofsgemeenschap, niet prettig vond om ons kind die ketting om te doen. Mijn moeder reageerde met een waarschuwing: ze zei dat onze baby zonder die ketting zou sterven.
Een tijd van paniek
Een paar weken na dit incident werd onze kleine Rosemary ernstig ziek. We hadden geen geld om met haar naar de dokter te gaan. Het was avond en ik begon na te denken over wat mijn moeder in haar waarschuwing had gezegd. Ik wenste dat ik de ketting had aangenomen. Dan zou ik hem nu pakken en om Rosemary’s nek doen. Op dat moment van paniek hoorde ik een zachte stem die me aanspoorde om geloof in de Heer Jezus Christus te oefenen. Ik deed onmiddellijk mijn zondagse kleren aan. Ik nam onze baby in mijn armen en sprak een priesterschapszegen uit. Ik voelde vrede en troost, en ik merkte dat mijn vrouw dat ook voelde. Bijna direct daarna vielen Naume en Rosemary rustig in slaap. Onze dochter Rosemary was genezen. De daaropvolgende dagen herstelde ze langzaam en werd weer helemaal gezond. We waren getuige van een wonder! De Heer reikte mij in zijn tedere barmhartigheid de hand en versterkte mijn geloof in Hem.
Ik was dankbaar maar schaamde me ook een beetje. Ik was een teruggekeerd zendeling en was gemeentepresident, maar ik was meer bezorgd om wat de mensen zouden zeggen dan dat ik in God geloofde (zie Mosiah 4:9). Zelfs mijn moeder, die ik innig liefheb en bewonder, kon niet alles begrijpen. Ik moest meer worden dan een teruggekeerd zendeling, meer dan een gemeentepresident. Ik moest veranderen; ervaren wat Alma had ervaren.
Een ogenblik van grote verandering
Alma, de priester van de goddeloze koning Noach, deed waarschijnlijk grondig zelfonderzoek toen de profeet Abinadi de volgende indringende vraag stelde: ‘Gij hebt uw hart niet op het begrijpen gericht; daarom zijt gij niet wijs geweest. Wat leert gij dit volk dan wel?’ (Mosiah 12:27). Zoals bij Alma moest er bij mij ook ‘een machtige verandering in [mijn] hart teweeggebracht’ worden (Alma 5:12).
Alma was als priester aan het hof van koning Noach een bevoorrecht leven gewend. Hij werd van de belasting van het volk onderhouden. Hij genoot een positie van macht en aanzien. Hij was een van de ‘lieden die zich in de hoogmoed van hun hart verhieven’ (Mosiah 11:5). Maar toen Alma kennis van de komst van de Heiland in de wereld kreeg, van zijn leringen, lijden, dood en opstanding, en ontdekte dat Jezus Christus ‘het licht en het leven der wereld [is]; een licht dat eindeloos is, dat nooit kan worden verduisterd; ja, en ook een leven dat eindeloos is, waardoor er geen dood meer kan zijn’ (Mosiah 16:9), was hij klaar om te veranderen. Hij was zelfs bereid om zo nodig te sterven.
detail, ABINADI HEEFT GETUIGD, Walter Rane. Met dank aan het Museum voor kerkgeschiedenis.
Omgeven door tegenstand en levensbedreigende gevaren pleitte Alma moedig bij koning Noach om Abinadi rustig te laten gaan. Alma’s gedrag kwam uit zijn hart voort. Hij had de liefde van de Heiland gevoeld, die hem door Abinadi, de profeet van de Heer, was aangeboden.
Toen mijn moeder me een beschermende ketting voor mijn baby aanbood, was ik bezorgd om de indruk die dat zou maken. Ik was bezorgd wat de leden van onze gemeente van me zouden denken. Kennelijk had ik die ‘machtige verandering van hart’ nog niet volledig ervaren. Sindsdien besef ik dat ons succes en geluk gebaseerd zijn op onze mate van gewilligheid om het evangelie in ons hart op te nemen. Om waar geluk, vreugde en vrede te vinden moet ‘het zuivere evangelie van Jezus Christus door de kracht van de Heilige Geest in [ons] hart […] worden gegrift.’1
Een kans om te getuigen
Als we zo veranderen, kunnen we door in alle dingen en op alle plaatsen naar de Heiland op te zien ook anderen de hand reiken. Alma werd een machtig zendeling, die tot velen predikte en de kerk van Christus onder zijn volk, dat van koning Noach wegvluchtte, stichtte.
Ziet u hoe ik een kans voorbij had laten gaan om met mijn moeder over het evangelie spreken, toen ze ons het magische voorwerp aanbood dat haar kinderen volgens haar altijd beschermd had? Ik had een werktuig in de handen van de Heer kunnen zijn — zoals Alma — die het evangelie van Jezus Christus predikte en ‘hun harten [heeft] veranderd; ja, Hij deed hen ontwaken uit een diepe slaap en zij ontwaakten tot God’ (Alma 5:7).
Als ik over die gelegenheid met mijn moeder nadenk, vraag ik me af wat er gebeurd was als ik meer zoals Alma had gereageerd. Mijn moeder was misschien tot God ontwaakt en die verandering had misschien een positieve invloed op haar andere kinderen gehad. Die verandering zou dan van veel invloed op haar kleinkinderen kunnen zijn en verder in haar nageslacht.
Alma’s machtige verandering was niet alleen van invloed op hen die hij onderwees en tot wie hij getuigde, maar ook op zijn kinderen en zijn nageslacht. Toen zijn zoon Alma tot het volk in en rondom het land van Zarahemla predikte, herinnerde hij hen aan het getuigenis van zijn vader van de Heiland Jezus Christus:
‘Zie, ik kan het u vertellen: geloofde mijn vader Alma niet in de woorden die door de mond van Abinadi werden verkondigd? […]
‘En naar zijn geloof werd er een machtige verandering in zijn hart teweeggebracht’ (Alma 5:11–12).
Voor de jonge Alma was die machtige verandering van hart, die in gang was gezet door de uitnodiging van Abinadi om zijn hart op het begrijpen van het woord van God te richten, de sleutel tot geluk en succes bij het helpen van anderen: ‘En zie, hij predikte het woord tot uw vaderen, en in hun hart werd er ook een machtige verandering teweeggebracht, en zij verootmoedigden zich en stelden hun vertrouwen in de ware en levende God. En zie, zij waren getrouw tot het eind; daarom werden zij gered’ (Alma 5:13).
Voortdurende verandering
Sommige jonge mensen van nu raken in de knel tussen enerzijds kiezen wat goed is in de ogen van God en anderzijds hun ouders of verzorgers tevredenstellen, die misschien niet hetzelfde over de waarheid van het evangelie denken als zijzelf. Als je met die keuze te maken krijgt, stel jezelf dan de vraag: ‘Als ik dit besluit, zijn mijn werken dan de werken der gerechtigheid geweest (zie Alma 5:16) en ben ik dan nog steeds in de stemming om ‘het lied der verlossende liefde te zingen?’ (Alma 5:26).
Hoewel we onze ouders allemaal moeten liefhebben en bewonderen, moeten we bedenken dat onze keuzen van directe invloed op onze kinderen en ons nageslacht zullen zijn. Voor sommigen onder ons kan het nodig zijn om onze comfortzone te verlaten, zoals Alma, die de dienstknechten van koning Noach ontvluchtte en het evangelie onder heel moeilijke omstandigheden onderwees. Hij bracht verandering in zijn familie maar ook bij anderen teweeg. Om een verandering van hart te ondervinden is het belangrijk dat we aan anderen denken en ons ‘verenigen in vasten en machtig gebed voor het welzijn van de ziel van hen die God niet kenden’ (Alma 6:6).
Stel je voor dat onze baby, Rosemary, haar ziekte niet had overleefd, ondanks de priesterschapszegen die ik haar had gegeven? De aansporing van de Heer geeft me kracht: ‘Wie zijn leven vindt, zal het verliezen, en wie zijn leven verliest omwille van Mij, zal het vinden’ (Mattheüs 10:39).
We vinden vreugde als we voortdurend werken aan een verandering van hart door de verzoening van Jezus Christus in ons leven te omarmen. Ik ben dankbaar voor die kennis en ik weet in mijn hart dat onze Heiland uitging ‘en pijnen en benauwingen en allerlei verzoekingen [doorstond]; en wel opdat het woord wordt vervuld dat zegt dat Hij de pijnen en ziekten van zijn volk op Zich zal nemen’ (Alma 7:11). Ik weet dat opzien naar de Heer en zijn raad opvolgen in echte veiligheid en bescherming resulteert.