Tortilla’s en amiga’s

Adriana verveelde zich. Ze wilde met haar tweelingzusje, Diana, spelen. Maar Diana was met mamá naar de markt om eten te kopen. Adriana zuchtte. Het huis voelde verlaten. Was ze maar met hen meegegaan.

Adriana besloot haar buurvrouw Margarita een bezoekje te brengen. Margarita’s kinderen waren allemaal al volwassen en ze was een soort oma voor Adriana. Ze hadden altijd veel plezier samen.

Adriana ging naar buiten. Ze voelde de warme zon terwijl ze naar Margarita’s huis wandelde. Ze stak haar hoofd door de deuropening. ‘Margarita, ben je thuis?’

‘Sí, ik ben in de keuken’, riep Margarita. Adriana trof haar met gebogen hoofd aan de keukentafel. Ze keek op toen Adriana binnenkwam.

‘Hallo, Adriana’, zei Margarita. Ze glimlachte flauwtjes. Maar ze keek verdrietig.

‘Is er iets?’ vroeg Adriana.

Margarita zuchtte. ‘Niets waar jij je zorgen om hoeft te maken.’

Hoe kan ik haar opvrolijken? dacht Adriana. Margarita leek altijd blij wanneer ze samen iets bakten. ‘Zullen we samen tortilla’s maken?’

‘Ik heb er net een paar gemaakt’, zei Margarita. Ze tilde een doek op en liet het stapeltje tortilla’s zien.

‘Zullen we dan samen tortilla’s eten?’ vroeg Adriana met een grijns.

Margarita lachte. ‘Goed idee. Laten we er wat bonen bij opwarmen.’

Adriana stond naast Margarita aan het fornuis in een pannetje zwarte bonen te roeren. Toen de bonen klaar waren, zette ze de pan op tafel. Margarita zorgde voor de tortilla’s en de kaas.

Adriana pakte een warme tortilla en schepte er bonen op. Daarna strooide ze er kaas overheen. Dat zag er lekker uit! Adriana kon niet wachten om een hapje te nemen. Maar ze wilde eerst nog iets anders doen.

‘Zal ik even bidden?’ vroeg Adriana aan Margarita.

‘Ja, hoor.’

Adriana deed haar ogen dicht en vouwde haar armen. ‘Hemelse Vader, we danken U voor dit eten. Wilt U het zegenen dat het ons gezondheid en kracht geeft. En wilt u Margarita helpen met wat ze ook nodig heeft. Ik ben blij dat ze mijn vriendin is. In de naam van Jezus Christus. Amen.’

Adriana deed haar ogen open. Margarita had een grote glimlach op haar gezicht – nu een echte. Onder het eten praatten ze over school, sport en boeken. Adriana genoot van de gesprekjes met Margarita.

Na het eten gaf Adriana Margarita een dikke knuffel. ‘Bedankt voor het lekkers. Ik vond het heerlijk!’

Margarita gaf Adriana ook een knuffel. ‘Jij bedankt, Adriana. Ik had vandaag even een vriendin nodig.’

Adriana straalde. ‘Ik ben blij dat we amiga’s zijn.’

‘Ik ben ook blij dat we vriendinnen zijn’, zei Margarita. ‘Waarom neem je de rest van de tortilla’s niet mee naar huis? Ik zit echt vol.’

Adriana huppelde de hele weg terug naar huis. Ze voelde zich ook vol – en niet alleen van de tortilla’s! Ze zat vol vriendschap, van top tot teen.

Vriendschapstortilla’s

Deze maïstortilla’s maak je in een handomdraai en kun je dan met je vrienden en vriendinnen delen! Zorg ervoor dat een volwassene je helpt.

2 kopjes masa farina (maïsmeel)

1 1/ 2 kopje warm water

1. Meng het masa farina en warme water. Kneed het deeg tot het zacht is.

2. Maak balletjes van het deeg. Plaats één balletje tussen twee vellen bakpapier.

3. Druk een paar keer flink met een bord of koekenpan op het balletje.

4. Bak de tortilla in een matig hete koekenpan. Zodra de bovenkant donkerder wordt, keer je hem om.

5. Doe er bonen en kaas op en genieten maar!