Elke pagina is een verklaring dat we geloven
Toen mijn klasgenoot zei dat mormonen niet in Christus geloven, besloot ik het Boek van Mormon nog eens op een heel andere manier te lezen.
‘Mormonen zijn geen christenen.’
Die uitspraak van een klasgenoot op de middelbare school had ik niet verwacht.
‘Natuurlijk wel,’ zei ik.
‘Waarom lees je het Boek van Mormon dan?’ vroeg hij, terwijl hij wegliep en me niet de kans gaf om te antwoorden.
Ik heb veel over die vraag nagedacht. Het antwoord is natuurlijk dat mormonen wel christenen zijn en dat het Boek van Mormon eveneens een testament van Jezus Christus is. We lezen het naast de Bijbel om de Heiland nog beter te leren kennen.
Ik had het Boek van Mormon al eens gelezen. Ik wist dat het waar was. Maar vanwege de vraag van mijn klasgenoot wilde ik het op een andere manier bestuderen. Ik wilde bijhouden hoe vaak Jezus Christus genoemd wordt. Toen ik dat deed, stond ik versteld.
Ik had het boek nauwelijks opengedaan en las toen al op de titelpagina dat het Boek van Mormon geschreven is om de lezer ervan te overtuigen ‘dat Jezus de Christus is, de Eeuwige God, die Zich aan alle natiën openbaart’.
In de inleiding tot het Boek van Mormon las ik: ‘De belangrijkste gebeurtenis in het Boek van Mormon is de persoonlijke bediening van de Heer Jezus Christus onder de Nephieten kort na zijn opstanding.’ Er stond dat zij die een getuigenis van de Heilige Geest ontvangen dat het verslag waar is, ‘door diezelfde macht te weten [zullen] komen dat Jezus Christus de Heiland van de wereld is.’
Ik ging naar ‘het getuigenis van drie getuigen’ die schreven dat een engel hun de platen had getoond waarvan het Boek van Mormon was vertaald. Ze verklaarden: ‘Wij weten dat het door de genade van God de Vader en onze Heer Jezus Christus is, dat wij hebben aanschouwd, en wij getuigen dat deze dingen waar zijn.’
Vervolgens las ik in ‘Het getuigenis van de profeet Joseph Smith’ over het bezoek van de engel Moroni, die zei dat het Boek van Mormon de volheid van het eeuwig evangelie bevatte, zoals die door de Heiland aan de vroegere bewoners [van Amerika] gegeven was.’
De kracht tot bekering van het Boek van Mormon, Ben Sowards
Ik was nog niet eens in 1 Nephi en nu had ik al veel gevonden!
Mijn zoektocht ging door. In 1 Nephi ontdekte ik dat Lehi van de komst van de Messias afwist (zie 1 Nephi 1:19). Ik las zijn profetieën over de Verlosser, die ‘de zonden van de wereld zou wegnemen’ (1 Nephi 10:10; zie vers 4-10). Ik las de beschrijving van Nephi van de geboorte van Jezus Christus, zijn bediening, dood, opstanding en toekomstige bezoek aan het oude Amerika (zie 1 Nephi 10–12).
Ik las profetieën dat het Boek van Mormon waarheden in de Bijbel zou bevestigen die inhouden ‘dat het Lam van God de Zoon is van de eeuwige Vader en de Heiland van de wereld; en dat alle mensen tot Hem moeten komen’ (1 Nephi 13:40). En ik las het getuigenis van Nephi dat ‘alle natiën, geslachten, talen en volken veilig in de Heilige van Israël [zullen] verblijven, indien zij zich bekeren’ (1 Nephi 22:28).
Na één dag was ik op pagina 53. Ik had slechts één van de boeken in het Boek van Mormon doorgenomen, maar wat had ik een krachtig getuigenis gekregen!
In de daaropvolgende weken vond ik op vrijwel elke pagina een getuigenis van Jezus Christus, visioenen waarin Hij aan profeten verscheen en de gedetailleerde beschrijving van zijn bediening onder het volk in het oude Amerika. Mijn onderzoek kwam tot een eind bij het krachtige getuigenis van Moroni over Jezus Christus (zie Moroni 9); zijn aanmoediging om ‘aan God, de eeuwige Vader, in de naam van Christus te vragen’ of het Boek van Mormon waar is (Moroni 10:4; cursivering toegevoegd); en, op de allerlaatste pagina, zijn tedere, dringende uitnodiging om tot Christus [te komen]’ (Moroni 10:30, 32).
Ik ontdekte dat het Boek van Mormon de uitspraak van mijn klasgenoot volledig weerlegde. Als een christen iemand is die in Jezus Christus gelooft, dan is de verklaring op elke pagina van het Boek van Mormon: wij geloven!
Na een tijdje zag ik mijn vriend weer. Ik vertelde hem van mijn ervaring en nodigde hem uit om het Boek van Mormon te lezen. Hij bedankte beleefd, maar zei dat hij blij was dat ik Jezus Christus als mijn Heiland aanvaard. En ik denk dat hij na ons gesprek beter begreep wat ik bedoelde toen ik zei: ‘Natuurlijk zijn we christenen.’