„1–14 kwietnia. Ew. Mateusza 16–17, Ew. Marka 9, Ew. Łukasza 9’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Nowy Testament, 2019 (2019)
„1–14 kwietnia. Ew. Mateusza 16–17, Ew. Marka 9, Ew. Łukasza 9”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2019
Przemienienie — Carl Heinrich Bloch
1–14 kwietnia
Ew. Mateusza 16–17, Ew. Marka 9, Ew. Łukasza 9
„Tyś jest Chrystus”
Jakie przesłania słyszałeś podczas ostatniej konferencji generalnej, które mogą potwierdzić doktryny zawarte w tych rozdziałach? Podczas studiowania rozmyślaj o potrzebach członków klasy i zapisuj podszepty Ducha.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Jednym ze sposobów, dzięki którym możesz zachęcić członków klasy, aby studiowali pisma święte osobiście i z rodzinami, jest poproszenie ich, aby każdego tygodnia opowiadali, w jaki sposób studiowanie pism świętych błogosławi ich życie. Na przykład: w jaki sposób studiowanie tych rozdziałów wpływa na ich odbiór konferencji generalnej?
Nauczaj doktryny
Świadectwo o Jezusie Chrystusie przychodzi przez objawienie.
-
Czy któryś z członków twojej klasy musiał wyjaśnić komuś, skąd wie, że ewangelia jest prawdziwa? Czego, według zapisu w Ew. Mateusza 16:13–17, nauczał Zbawiciel o tym, w jaki sposób otrzymujemy świadectwo? Możesz opowiedzieć o tym, w jaki sposób Alma zdobył świadectwo (zob. Alma 5:45–46) lub czego Pan nauczał Olivera Cowdery’ego o objawieniu (zob. NiP 6:14–15, 22–23, 8:2–3). Co, waszym zdaniem, mógłby powiedzieć Piotr, Alma lub Oliver Cowdery, gdyby ktoś zapytał ich o to, skąd wiedzą, że ewangelia jest prawdziwa?
-
W twojej klasie mogą być osoby, które modlą się, aby otrzymać osobiste objawienie, ale nie wiedzą, jak je rozpoznać, kiedy przyjdzie. Starszy David A. Bednar wykorzystał dwa doświadczenia związane ze światłem, aby nauczać o tym, jak otrzymujemy objawienie. Możesz podzielić się spostrzeżeniami Starszego Bednara z członkami klasy (zob. „Duch objawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 87–90; zob. także film „Patterns of Light: Spirit of Revelation” [Wzorce światła: Duch objawienia] na stronie internetowej LDS.org). Jakich innych nauk lub historii z pism świętych mogą użyć członkowie klasy, aby pomóc komuś rozpoznać osobiste objawienie? (Zob. na przykład I Ks. Królewska 19:11–12, List do Galacjan 5:22–23, Enos 1:1–8, NiP 8:2–3).
Klucze kapłańskie są niezbędne dla naszego zbawienia.
-
Aby rozpocząć dyskusję o kluczach kapłańskich, możesz napisać na tablicy następujące pytania: Czym są klucze kapłańskie? Kto dzierży te klucze? W jaki sposób klucze kapłańskie są przekazywane? Możesz również podać kilka odnośników do fragmentów z pism świętych, które pomagają w udzieleniu odpowiedzi na te pytania, na przykład: Ew. Mateusza 16:19, Nauki i Przymierza 107:18–19, 128:8–11, 132:18–19, 59 i Józef Smith — Historia 1:72. Członkowie klasy mogą znaleźć dodatkową pomoc w następujących materiałach: Podręcznik 2: Administrowanie Kościołem (2010), 2.1.1, przemówienie Neila L. Andersena, „Moc w kapłaństwie” (Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 92–95) lub Oddani wierze, str. 50–52. Daj członkom klasy chwilę, aby przeanalizowali wybrane przez siebie pytanie. Następnie mogą nauczać się nawzajem o tym, czego się dowiedzieli.
-
Dyskusja o Piotrze i innych Apostołach, którzy otrzymali klucze kapłańskie na Górze Przemienienia, może pomóc członkom klasy wzmocnić ich świadectwo o przywróceniu kluczy kapłańskich w dniach ostatnich. Aby rozpocząć taką dyskusję, możesz poprosić połowę klasy o przestudiowanie Ew. Mateusza 17:1–9 (zob. także zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną), a drugą połowę klasy — o przestudiowanie rozdziału Nauki i Przymierza 110. Następnie uczniowie mogą opowiedzieć o tym, czego się nauczyli i zwrócić uwagę na podobieństwa w tych dwóch historiach. Pomocny może być film „Priesthood Keys: The Restoration of Priesthood Keys” [Klucze kapłaństwa: Przywrócenie kluczy kapłańskich] (strona internetowa LDS.org).
-
Czy członkowie twojej klasy rozumieją, w jaki sposób klucze kapłańskie błogosławią ich życie? Aby im pomóc, możesz zaproponować im sprawdzenie fragmentu z Podręcznika 2, 2.1.1, gdzie znajduje się lista osób, które posiadają klucze kapłańskie. Kto zalicza się do tych osób w waszym okręgu i paliku? Możesz zapisać ich imiona i nazwiska na tablicy lub zaprosić któregoś z nich, aby zabrał głos na lekcji. W jaki sposób korzystają oni z otrzymanych kluczy kapłańskich, by kierować pracą kapłaństwa w ramach swojego powołania? W jaki sposób jesteśmy błogosławieni dzięki służbie tych przywódców kapłańskich?
Klucze kapłańskie to upoważnienie do kierowania korzystaniem z kapłaństwa.
Kiedy chcemy uzyskać większą wiarę, musimy najpierw zachować tę wiarę, którą już mamy.
-
Starszy Jeffrey R. Holland użył historii o ojcu chcącym uzdrowić syna, aby nauczać nas, jaka powinna być nasza postawa względem Pana, kiedy czujemy, że nasza wiara jest niewystarczająca (zob. „Wierzę”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 93–95). Trzy główne spostrzeżenia z tego przemówienia znajdują się w „Dodatkowych materiałach”. Możesz podzielić uczniów na cztery grupy i przydzielić do omówienia jednej z grup Ew. Marka 9:14–30, a pozostałym — po jednym ze spostrzeżeń Starszego Hollanda. W historii zawartej w tym fragmencie z pisma świętego mogą szukać przesłania, które pomaga pogłębiać wiarę. Każda z grup może przedstawić reszcie klasy przemyślenia, które wynikły z ich dyskusji.
Zachęć do nauki w domu
Aby zachęcić członków klasy do studiowania w domu w tym tygodniu, powiedz im, że zarys lekcji na następny tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną może pomóc im i ich rodzinom przeżyć Wielkanoc bardziej duchowo. Ponadto możesz im zasugerować, że Niedziela Wielkanocna to dobry czas, aby zaprosić do kościoła mniej aktywnych członków lub przyjaciół z innych wyzwań.
Dodatkowe materiały
Prezydia organizacji pomocniczych otrzymują delegowane upoważnienie.
„Wszystkie organizacje pomocnicze w okręgu i paliku działają pod kierunkiem biskupa lub prezydenta palika, którzy posiadają klucze, by im przewodniczyć. Prezydenci organizacji pomocniczych i ich doradcy nie otrzymują kluczy. Udziela się im upoważnienia, by działali w swych powołaniach” (Podręcznik 2, 2.1.1).
Trzy spostrzeżenia, które pomagają nam pogłębić wiarę.
Po przytoczeniu historii z Ew. Marka 9:14–29, Starszy Jeffrey R. Holland nauczał:
„Pierwsze spostrzeżenie w tej historii jest takie, że ojciec w obliczu próby wiary najpierw wyraża swą siłę, a później przyznaje, że jest ona ograniczona. Najpierw twierdząco i bez wahania oświadcza: ‘Wierzę’. Wszystkim, którzy pragną większej wiary, mówię: pamiętajcie tego mężczyznę! W chwili trwogi czy zwątpienia bądź w trudnych czasach stójcie twardo na ziemi, którą już zdobyliście, nawet jeśli jest to mały skrawek […]. Trzymajcie się kurczowo tego, co już wiecie i mocno trwajcie, aż otrzymacie więcej wiedzy […]. Problemem nie jest siła waszej wiary ani poziom wiedzy — jest nim niepodzielność, którą wykazujecie względem wiary, którą już posiadacie, i prawdy, którą już znacie.
Drugie spostrzeżenie jest odmianą pierwszego. Kiedy zaczynają się problemy i rodzą pytania, nie rozpoczynajcie swych poszukiwań wiary od mówienia, czego wam brakuje, jakby prowadziło was ‘[niedowiarstwo]’ […]. Nie proszę was, abyście pretendowali do wiary, której nie macie. Proszę was natomiast, abyście z oddaniem działali zgodnie z wiarą, którą posiadacie […]. Bądźcie tak otwarci w kwestii rodzących się pytań, jak musicie — życie jest pełne pytań na taki czy inny temat. Ale jeśli chcecie być uzdrowieni wraz z rodziną, nie pozwólcie, żeby te pytania zagrodziły drogę wierze, kiedy ta próbuje czynić cuda […].
Ostatnie spostrzeżenie: Kiedy wkrada się zwątpienie i pojawiają trudności, nie bójcie się prosić o pomoc. Jeśli pragniemy jej z taką pokorą i szczerością jak ten ojciec, możemy ją uzyskać. Pisma święte określają takie gorliwe pragnienie ‘szczerym zamiarem’, do którego dążymy ‘z całego serca, nie czyniąc niczego, co byłoby obłudą czy oszustwem przed Bogiem’ [2 Nefi 31:13]. Świadczę, że w odpowiedzi na taki rodzaj nalegania, Bóg ześle z obu stron zasłony pomoc, która wzmocni naszą wiarę” („Wierzę”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 93–94).
Doskonalenie nauczania
Zadawaj pytania, które budują świadectwo. Zadawanie pytań, które zachęcają członków klasy do składania świadectwa, może być skutecznym sposobem na zaproszenie Ducha. Na przykład: podczas omawiania Ew. Mateusza 16:13–17 możesz zapytać: „Czego nauczyliście się o Zbawicielu, co umocniło wasze świadectwo o Jego roli jako Zbawiciela?”. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 32).