Πιστεύουμε στο να είμαστε τίμιοι

Οι γραφές βρίθουν νουθεσιών να είμαστε τίμιοι και υπάρχουν πολλές εντολές που λένε ότι πρέπει να είμαστε τίμιοι. Τις σκεπτόμαστε με έντονη γραφή: ΜΗ – ΜΗ κλέψεις· ΜΗ ψευδομαρτυρήσεις ενάντια στον πλησίον σου με ψεύτικη μαρτυρία· ΜΗ επιθυμήσεις το σπίτι τού πλησίον σου [βλέπε Έξοδος 20:15-17]…

Ορισμένα από τα πιο κοινά παραδείγματα ανεντιμότητας είναι τα εξής:

1. Κλοπή. Σπανίως διαβάζω μια εφημερίδα χωρίς να βρω πολλές αναφορές για διάρρηξη, ληστεία, αρπαγή τσάντας, κλοπή από κατάστημα, κλοπή αυτοκινήτου και χίλια δυο άλλα πράγματα. Ακόμη και στις εκκλησίες μας υπάρχουν αναφορές για μικροκλοπές.

2. Εξαπάτηση. Οι εφημερίδες φιλοξενούν παρόμοιες αφηγήσεις για δόλιες συναλλαγές σε δοσοληψίες με αξιόγραφα, σε επιχειρηματικές συναλλαγές, εξαπάτηση σε επενδύσεις και άλλα πράγματα που εφιστούν τη δημόσια προσοχή. Υπάρχουν ορισμένοι που θα εξαπατούσαν σε όλη τη διάρκεια του σχολείου τους και ορισμένοι που θα εξαπατούσαν σε εξετάσεις.

3. Παραβιάσεις των προτύπων του Λόγου Σοφίας. Αυτά είναι πρότυπα της Εκκλησίας. Δεν αποτελούν παραβιάσεις των προτύπων του κόσμου. Όμως σας έχει δοθεί ο λόγος του Κυρίου επί τούτου του θέματος.

4. Παραβίαση των διατάξεων του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Κάποιος δεν μπορεί να είναι βασικά τίμιος και να παραβιάζει νόμους που διατύπωσε η κοινωνία και η κυβέρνηση για την ευημερία άλλων ατόμων⁴.

«ΜΗ ψευδομαρτυρήσεις ενάντια στον πλησίον σου μια ψεύτικη μαρτυρία» [Έξοδος 20:16]. Πρωτίστως αυτή η εντολή έχει αναφορά σε ψευδή μαρτυρία σε δικαστικές διαδικασίες, αλλά επεκτείνεται για να καλύψει όλες τις δηλώσεις που είναι ψευδείς. Οποιαδήποτε αναλήθεια που έχει την τάση να βλάψει κάποιον άλλον στα αποκτήματα, στο πρόσωπο ή στον χαρακτήρα του είναι ενάντια στο πνεύμα και το γράμμα αυτού του νόμου. Καταστολή της αλήθειας που έχει ως αποτέλεσμα την ίδια βλάβη αποτελεί επίσης παραβίαση αυτής της εντολής.

«ΜΗ επιθυμήσεις το σπίτι τού πλησίον σου· μη επιθυμήσεις τη γυναίκα τού πλησίον σου· ούτε τον δούλο του ούτε τη δούλη του ούτε το βόδι του ούτε το γαϊδούρι του ούτε κάθε τι, που είναι τού πλησίον σου» [Έξοδος 20:17]. Επιθυμώ σημαίνει λαχταρώ, ποθώ αυτό που ανήκει σε ένα άλλο άτομο. Η επιθυμία να αποκτήσουμε καλά πράγματα δεν αποτελεί παραβίαση, αλλά η επιθυμία να τα αφαιρέσουμε από έναν άλλον άνομα είναι λάθος. Από αυτήν την άποψη, είναι καλό να καταλάβουμε ότι το καλό ή το κακό αρχίζει όχι όταν συμβαίνει η πράξη, αλλά όταν κάποιος αρχίζει να επιθυμεί κάτι⁵.

Ο Κύριος μισεί τα μάτια υπερήφανα, τη γλώσσα αναληθή, την καρδιά που μηχανεύεται κακούς λογισμούς, πόδια που τρέχουν γρήγορα στο να κακοποιούν, ψευδομάρτυρα, που λέει ψέματα, κι εκείνον που βάζει φιλονικίες ανάμεσα σε αδελφούς [βλέπε Παροιμίες 6:16-19]. Ως Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι που μισεί ο Κύριος; Πόσο συχνά έχει μιλήσει εναντίον της ανεντιμότητας!⁶

Αν είμαστε ευαίσθητοι στη σχέση μας με τον Σωτήρα, πρέπει να είμαστε τίμιοι στα μικρά καθώς και στα μεγάλα⁷.

Καθώς προσπαθούμε να επιτύχουμε, τόσος πολύς από τον χρόνο μας καταναλώνεται σε σκέψη και μελέτη των πολύπλοκων, που σπανίως αφιερώνουμε χρόνο για τα απλά – τα απλά πράγματα, τα μικρά πράγματα που είναι στην πραγματικότητα η βάση επί της οποίας οικοδομούμε και χωρίς τα οποία δεν μπορεί να υπάρχει ένα γερό θεμέλιο. Ένα οικοδόμημα μπορεί να ανυψώνεται έως τον ουρανό και εμείς μπορεί να το κοιτάζουμε με δέος λόγω του μεγάλου του ύψους. Ωστόσο, δεν μπορεί να σταθεί εκτός και αν το θεμέλιό του έχει στηριχθεί σε βράχο ή σε ατσάλι και σκυρόδεμα.

Ο χαρακτήρας πρέπει να έχει τέτοιο θεμέλιο. Εφιστώ την προσοχή σας στην αρχή της τιμιότητας. Γιατί συμβαίνει τόσοι πολλοί να πιστεύουν στις υψηλές και ευγενείς αρχές της τιμιότητας κι όμως τόσοι λίγοι να είναι πρόθυμοι να είναι αυστηρώς τίμιοι;

[Πολλά] χρόνια πριν υπήρχαν αφίσες στους προθαλάμους και τις εισόδους των κυρίως εκκλησιών μας με τίτλο: «Να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας». Οι περισσότερες από αυτές αφορούσαν στα μικρά, συνηθισμένα πράγματα της ζωής. Εδώ είναι όπου καλλιεργείται η αρχή της τιμιότητας.

Υπάρχουν μερικοί που θα παραδεχθούν ότι είναι ηθικώς λάθος να είμαστε ανέντιμοι σε μεγάλα πράγματα, όμως πιστεύουν ότι είναι δικαιολογήσιμο αν αυτά τα πράγματα είναι ήσσονος σημασίας…

Θυμάμαι έναν νεαρό άνδρα που ήταν στον πάσσαλό μας, όταν εγώ υπηρετούσα ως πρόεδρος πασσάλου. Ταξίδευε με μία παρέα που νόμιζε ότι ήταν έξυπνο να κάνει πράγματα που δεν ήταν σωστά. Σε λίγες περιστάσεις ενεπλάκη σε ορισμένες ελάσσονος σημασίας παραβιάσεις. Μία ημέρα έλαβα ένα τηλεφώνημα από το αστυνομικό τμήμα και μου είπαν ότι εκρατείτο λόγω παραβίασης του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Τον είχαν πιάσει να τρέχει με υπερβολική ταχύτητα, όπως το είχε κάνει σε μερικές άλλες περιστάσεις πριν από αυτόν τον καιρό. Γνωρίζοντας ότι τα πράγματα που έκανε θα μπορούσαν να τον εμποδίσουν να πάει ιεραποστολή, συμμορφώθηκε και, όταν ήταν 19 ετών, έλαβε την κλήση του.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συζήτηση που είχαμε, όταν επέστρεψε. Μου είπε ότι ενώ ήταν στο ιεραποστολικό πεδίο, είχε σκεφθεί συχνά τα προβλήματα που είχε προκαλέσει η λανθασμένη πεποίθηση ότι η παραβίαση των μικρών πραγμάτων δεν ήταν σημαντική. Όμως είχε έλθει μία μεγάλη αλλαγή στη ζωή του. Είχε φθάσει στο σημείο να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει ευτυχία ούτε ευχαρίστηση στην παραβίαση ενός νόμου, είτε είναι ο νόμος του Θεού είτε οι νόμοι τους οποίους μας επιβάλλει η κοινωνία⁸.

Η θρησκεία μπορεί να αποτελεί μέρος της καθημερινής εργασίας μας, της ασχολίας μας, της αγοραπωλησίας μας, της οικοδόμησης, της μεταφοράς, της κατασκευής, της τέχνης ή του επαγγέλματός μας ή σε ό,τι κάνουμε. Μπορούμε να υπηρετήσουμε τον Θεό με τίμια και δίκαιη σχέση στις επαγγελματικές μας συναλλαγές με τον ίδιο τρόπο που κάνουμε στην κυριακάτικη λατρεία μας. Οι αληθινές αρχές της χριστιανοσύνης δεν μπορούν να είναι ξεχωριστά και μακριά από τις επαγγελματικές και τις καθημερινές μας υποθέσεις⁹.

Αν σημαίνει κάτι για εμάς η θρησκεία, θα πρέπει να είναι κάτι που παρακινεί τη ζωή μας. Δεν πιστεύω ότι η θρησκεία μπορεί να υποβιβασθεί στην ομιλία ενός ιερέα για μία ώρα την Κυριακή και να σημαίνει κάτι στη ζωή μας. Αν δεν εισέλθει στην ατομική μας ζωή – στην οικογενειακή μας ζωή – στην επαγγελματική μας ζωή – και στα πάντα που κάνουμε, τότε η θρησκεία σημαίνει λίγα για εμάς και απλώς γίνεται είδωλο που τίθεται σε ψηλό μέρος και λατρεύεται μόνον περιστασιακά¹⁰.

Τι μεγάλη αλλαγή θα ερχόταν στον κόσμο, αν μπορούσαμε μόνον να βασισθούμε στους άλλους όσον αφορά στην τιμιότητα. Οι άνθρωποι θα είχαν τέλεια πεποίθηση μεταξύ τους στις προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις. Δεν θα υπήρχε… δυσπιστία μεταξύ της εργασίας και της διοίκησης. Θα υπήρχε ακεραιότητα σε δημόσιες θέσεις και σε κυβερνητικές υποθέσεις και έθνη θα υπήρχαν εν ειρήνη παρά σε αναταραχή που γνωρίζουμε τώρα στον κόσμο…

Στις επαγγελματικές σχέσεις υπάρχουν μερικοί που εκμεταλλεύονται ανέντιμα, αν έχουν την ευκαιρία να το κάνουν. Εκλογικεύουν και δικαιολογούν τη θέση τους, λέγοντας ότι στα επαγγελματικά αναμένεται από κάποιον να εκμεταλλεύεται, όταν αυτό του προσφέρεται. Τέτοιες συναλλαγές μπορούν να ανέλθουν σε μεγάλα ποσά χρημάτων, αλλά κατ’ αρχήν δεν διαφέρουν από την αποτυχία επιστροφής ενός σεντ που πληρώθηκε περισσότερο του κανονικού από τον ταμία σε κάποιον που παρατηρεί το λάθος. Είναι ένα είδος εξαπάτησης¹¹.

Θα ήθελα να προτείνω τον ορισμό της «έντιμης απασχολήσεως». Έντιμη απασχόληση είναι η τίμια απασχόληση. Δίδεται δικαία αξία και δεν υπάρχει υπεξαίρεση, εξαπάτηση ούτε δόλος. Το προϊόν ή η υπηρεσία είναι υψηλής ποιότητος και ο εργοδότης, ο πελάτης ή ο ασθενής λαμβάνει περισσότερα από αυτά που ανέμενε. Η έντιμη απασχόληση είναι ηθική. Δεν ενέχει τίποτε που θα υπονόμευε το κοινό καλό ή την ηθικότητα. Παραδείγματος χάριν, δεν ενέχει διακίνηση ποτού, ναρκωτικών ή τζόγου. Η έντιμη απασχόληση είναι χρήσιμη. Παρέχει αγαθά ή υπηρεσίες που κάνουν τον κόσμο καλύτερο μέρος στον οποίο να ζει κανείς¹².

Οι πειρασμοί του κακού μάς περιβάλλουν σε κάθε πλευρά. Χωρίς την προστασία της ακεραιότητας είμαστε στο έλεος κάθε είδους αμαρτίας και ανομήματος.

Ο Ιώβ δεν δυσκολευόταν με αυτά τα προβλήματα. Τον προστάτευε η ίδια του η ακεραιότητα. Έτσι ένιωθε:

«Ενόσω η πνοή μου είναι μέσα μου, και το πνεύμα τού Θεού στους μυκτήρες μου,

»τα χείλη μου δεν θα μιλήσουν αδικία, και η γλώσσα μου δεν θα μελετήσει δόλο…

»Θα κρατώ τη δικαιοσύνη μου, και δεν θα την αφήσω· η καρδιά μου δεν θα με ελέγξει ενόσω ζω» (Ιώβ 27:3-4, 6).

Τι εμπνευσμένο! Χάριν της δύναμής του, δεν ανησυχούσε για τους ασήμαντους πειρασμούς ενώπιον των οποίων πέφτουν οι περισσότεροι. Ο Ιώβ είχε οικοδομήσει στη δική του ζωή μια δύναμη και μια ικανοποίηση που ο ίδιος ο Σατανάς δεν μπορούσε να συντρίψει. Είναι ενδιαφέρον να δούμε επίσης πώς ο Θεός ήταν κατευχαριστημένος μαζί του: «Δεν υπάρχει όμοιός του στη γη, άνθρωπος άμεμπτος και ευθύς, ο οποίος φοβάται τον Θεό, και απέχει από κακό κ[ι] ακόμα κρατάει την ακεραιότητά του» (Ιώβ 2:3).

Αυτή η μεγάλη αρετή της ακεραιότητας είναι πλήρως διαθέσιμη σε εμάς. Αν χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικώς, θα επιλύσει όλα μας τα προβλήματα στη διακυβέρνηση, στη θρησκεία, στην εργασία και στην ατομική μας ζωή. Θα εξάλειφε την απαίσια μάστιγα του εγκλήματος, του διαζυγίου, της φτώχιας και της δυστυχίας. Θα μας έκανε επιτυχημένους εδώ και θα έσωζε τη ζωή μας στη μέλλουσα ζωή.

Ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της ζωής μας είναι να προαγάγει έντιμη, ειλικρινή ακεραιότητα μέσα μας. Αυτό σημαίνει ότι γινόμαστε πνευματικώς δυνατοί, διανοητικώς ειλικρινείς, ηθικώς έντιμοι και πάντοτε προσωπικώς υπεύθυνοι στον Θεό. Η ακεραιότητα είναι αυτό το χρυσό κλειδί που θα ξεκλειδώσει την πόρτα σχεδόν κάθε επιτυχίας¹³.

Συχνά κάνουμε λόγο για την αναφορά στις γραφές: «Οι άνθρωποι υπάρχουν για να μπορέσουν να έχουν αγαλλίαση» [Νεφί Β΄ 2:25]. Υπάρχει χαρά που έρχεται σε κάποιον από το γεγονός ότι είναι τίμιος. Επιτρέψτε μου να σας πω πώς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορείτε να έχετε τη συντροφιά του Διδασκάλου και μπορείτε να έχετε το Άγιο Πνεύμα. Παραβιάσεις του κώδικα τιμιότητας θα σας στερήσουν αυτές τις δύο σπουδαίες ευλογίες. Θα μπορούσατε να πιστέψετε ότι κάποιος που θα έλεγε ψέματα ή θα εξαπατούσε… θα μπορούσε να έχει τη συντροφιά του Διδασκάλου ή να έχει το Άγιο Πνεύμα;

…Θα πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε ότι δεν είμαστε ποτέ μόνοι. Δεν υπάρχει πράξη που να μην παρατηρείται. Δεν υπάρχει ειπωμένη λέξη που να μην ακούγεται. Δεν υπάρχει σκέψη που να συλλαμβάνεται στον νου του ανθρώπου και να μην είναι γνωστή στον Θεό. Δεν υπάρχει σκοτάδι που μπορεί να αποκρύψει τα όσα κάνουμε. Πρέπει να σκεφθούμε προτού πράξουμε.

Νομίζετε ότι μπορείτε να είστε μόνοι σας, όταν διαπράξετε μία ανέντιμη πράξη; Νομίζετε ότι μπορείτε να είστε απαρατήρητοι, όταν κλέβετε σε μία εξέταση, ακόμη και αν είστε το μοναδικό άτομο στην αίθουσα; Πρέπει να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας. Αν θέλουμε να έχουμε τη συντροφιά του Διδασκάλου και το Άγιο Πνεύμα, πρέπει να είμαστε τίμιοι με τον εαυτό μας, τίμιοι με τον Θεό και με τους συνανθρώπους μας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αληθινή χαρά¹⁴.

Ο Κύριος γνωρίζει τις πιο εσώτατες σκέψεις μας [βλέπε Δ&Δ 6:16]. Γνωρίζει κάθε πράξη που κάνουμε. Θα τον συναντήσουμε μία ημέρα και θα τον κοιτάξουμε στο πρόσωπο. Θα είμαστε υπερήφανοι για το χρονικό της ζωής μας;

Κάνουμε αυτό το χρονικό κάθε ημέρα. Κάθε πράξη, κάθε σκέψη είναι μέρος αυτού. Θα είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό; Θα είμαστε, αν θα έχουμε κάνει ό,τι μπορούμε – αν ήμασταν τίμιοι με τον εαυτό μας, με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, με τους φίλους μας, με όλη την ανθρωπότητα…

Μακάριοι είναι όσοι είναι τίμιοι …

Μακάριοι είναι όσοι είναι υπάκουοι στον Κύριο.

Αυτοί είναι εκείνοι που είναι ελεύθεροι –που είναι ευτυχισμένοι– που μπορούν να βαδίσουν με το κεφάλι τους ψηλά. Έχουν τον αυτοσεβασμό τους. Έχουν τον σεβασμό όσων τους γνωρίζουν καλύτερα.

Και πάνω απ’ όλα, έχουν τον σεβασμό και την ευλογία του Πατέρα μας στους Ουρανούς. Ο Ιησούς μας προσκαλεί να τον ακολουθήσουμε. Τα μονοπάτια Του είναι ευθέα και καθαρά και ευθυτενή και τίμια. Ας τον ακολουθήσουμε στην άφθονη ζωή της ευδαιμονίας. Είναι η μοναδική οδός¹⁵.

• Επανεξετάστε τα παραδείγματα της ανεντιμότητας που προσδιορίζει ο Πρόεδρος Χάντερ στο τμήμα 1. Ποιες είναι μερικές συνέπειες αυτών των ανέντιμων πρακτικών; Τι μπορούν να μας διδάξουν αυτές οι συνέπειες για τον λόγο που θέτει τόση πολλή έμφαση ο Κύριος στο να είμαστε τίμιοι;

• Συλλογισθείτε τις διδασκαλίες του Προέδρου Χάντερ για το να είμαστε τίμιοι στα μικρά πράγματα και με τον εαυτό μας (βλέπε τμήμα 2). Γιατί χρειάζεται να είμαστε τίμιοι στα «μικρά πράγματα»; Τι σημαίνει να είμαστε έντιμοι με τον εαυτό μας; Πώς μπορούμε να υπερνικήσουμε πειρασμούς να δικαιολογήσουμε ακόμη και φαινομενικώς μικρές πράξεις ανεντιμότητας;

• Ο Πρόεδρος Χάντερ τόνισε την ανάγκη να κάνουμε τη θρησκεία μέρος όλων όσων κάνουμε στην καθημερινή ζωή μας (βλέπε τμήμα 3). Πώς μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα τις διδασκαλίες σε αυτό το τμήμα; Πώς μπορούμε να διδάξουμε αποτελεσματικά την εντιμότητα στο σπίτι μας;

• Στο τμήμα 4, ο Πρόεδρος Χάντερ αναφέρει διάφορες ευλογίες που προέρχονται από το να ζούμε με ακεραιότητα. Πώς αναπτύσσει ένα άτομο ακεραιότητα; Πώς ευλογηθήκατε, όταν ζήσατε πιστοί στα πρότυπα του Κυρίου;

• Πώς το να είμαστε τίμιοι μάς φέρνει χαρά; (Βλέπε τμήμα 5.) Γιατί το να είμαστε τίμιοι είναι απαραίτητο να έχουμε τη συντροφιά του Αγίου Πνεύματος; Πώς το να είμαστε τίμιοι μάς κάνει ελεύθερους;

Ιώβ 27:5, 31:5-6, Ψαλμοί 15, Παροιμίες 20:7, Άλμα 53:20-21, Δ&Δ 10:25-28, 42:20-21, 27, 51:9, 124:15, 136:20, 25-26, Άρθρα της Πίστης 1:13

Καθώς διαβάζετε, «υπογραμμίστε και σημειώστε λέξεις ή φράσεις, ώστε να ξεχωρίζετε τις διάφορες ιδέες σε μία [περικοπή]…Στα περιθώρια γράψτε παραπομπές γραφών, οι οποίες αποσαφηνίζουν τις περικοπές που μελετάτε» (Να κηρύττετε το Ευαγγέλιό μου [2004], 23).