គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៣

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ឲ្យ​ពិចារណា​អំពី​ស្ថានភាព​ដែលពួកគេ​អាច​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ឲ្យ​ស្ដាប់​តាម​មិត្ត​ភក្ដិ ជាជាង​ធ្វើតាម​បទបញ្ញតិ្ត ឬ​ការ​ប្រឹក្សា​របស់​ឪពុក​ម្ដាយ ឬ​ថ្នាក់ដឹកនាំ​របស់ពួកគេ ។

• ហេតុអ្វី​បានជា​ពេល​ខ្លះវា​ពិបាក​ដើម្បី​បដិសេធ​នឹង​មិត្តភក្ដិ នៅពេល​ពួកគេ​ព្យាយាម​មានឥទ្ធិពល​មក​លើ​យើងឲ្យ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ខុស ?

សូម​សិស្ស​ឲ្យ​ចែកចាយ​នូវ​អ្វី​ដែលពួកគេ​ដឹង​អំពី​ព្រឹត្តការ ដែល​នាំ​ទៅរក​ការ​បាត់បង់​ព្រះគម្ពីរ​មរមន ចំនួន ១១៦ សន្លឹក​ដែលជា​ការ​បកប្រែ​សរសេរ​ដោយ​ដៃ​នោះ ។

នៅពេល​សិស្ស​ឆ្លើយ​តប នោះ​អ្នកអាច​បន្ថែម​ពីលើ​ចម្លើយ​របស់ពួកគេ​ជាមួយ​នឹង​ព័ត៌មាន​លម្អិត​មួយចំនួន​ដូច​ខាង​ក្រោម ៖

ចាប់តាំងពីពាក់កណ្ដាល​ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨២៨ រហូត​ដល់​ពាក់កណ្ដាល​ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ ១៨២៨ នោះព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ កំពុង​បកប្រែ​ផ្ទាំង​ចំណារ ខណៈដែល​កំពុង​រស់នៅ​ក្នុង​ភូមិ​ហាម៉ូនី រដ្ឋផែនសិលវេញ៉ា ។ កសិករ អ្នកជំនួញ​ស្តុកស្ដម​ម្នាក់​ឈ្មោះ ម៉ាទីន ហារិស បាន​ធ្វើ​ជា​អ្នកសរសេរ​ឲ្យ​យ៉ូសែប ខណៈពេល​ដែល​លោក​បកប្រែ ។ ម៉ាទីន មានវ័យ​ចាស់ជាង យ៉ូសែប ២២ ឆ្នាំ ហើយ​បាន​ឲ្យ​ប្រាក់​ដល់ យ៉ូសែប និង អិមម៉ា ៥០ ដុល្លារ ( ជា​ចំនួន​ទឹកប្រាក់ដ៏​ច្រើន​នៅជំនាន់​នោះ ) ដើម្បីជួយ​ពួក​គេ​ឲ្យ​ផ្លាស់​ទៅកាន់ ភូមិ ហាម៉ូនី រដ្ឋ​ផែនផែនសិលវេញ៉ា ( ជា​កន្លែង​ដែល​គ្រួសារ​អិមម៉ា​រស់នៅ) ដូច្នេះ​វា​បានជួយ​គាំទ្រ​ដល់​យ៉ូសែប ខណៈពេ​ល​លោក​បកប្រែ​ផ្ទាំង​ចំណារ ។ នៅ​ខែ កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៨២៨ យ៉ូសែប បាន​លើក​ទឹកចិត្ត​ឲ្យ​ម៉ាទីន យក​ច្បាប់​ចម្លង​នៃ​តួអក្សរ​មកពី​ផ្ទាំងមាស​ទៅ​ជួប​សាស្ត្រាចារ្យ​នៅ​រដ្ឋ នូវ យ៉ោក ( សូមមើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ ១:៦៣–៦៥ ) ។ លូស៊ី ហារិស ជា​ភរិយា​របស់​ម៉ាទីន បាន​ខ្វល់ខ្វាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង​អំពី​ចំណាប់​អារម្មណ៍​របស់ម៉ាទីន និង​ការចូល​រួម​ខាង​ហិរញ្ញវត្ថុ​នៅក្នុង​ការ​បកប្រែ​ផ្ទាំង​ចំណារ ។ គាត់ និង​អ្នក​ដទៃ​ទៀត បាន​ចាប់​ផ្ដើម​បង្ខំ​ឲ្យ​ម៉ាទីន រកភស្ដុតា​នៃ​វត្តមាន​របស់​ផ្ទាំង​ចំណារ​នោះ ។ ដើម្បី​រម្ងាប់​កង្វល់​របស់ពួកគេ នោះ​នៅពាក់កណ្ដាល​ខែ​មិថុនា ម៉ាទីន បាន​ស្នើរសុំ​ដល់​យ៉ូសែប ដើម្បី​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​គាត់​យក​ការ​បកប្រែ​ដែលសរសេរ​ដោយ​ដៃ​ចំនួន ១១៦ ទំព័រ ដែល​ពួកគេ​បាន​បញ្ចប់នោះ ទៅ​បង្ហាញ​ជាភស្ដុតាង ។

សូមអញ្ជើញ​សិស្ស​ឲ្យ​នឹកគិត​អំពី​ស្ថានភាព​លំបាក​ដែល​ព្យាការី​មាន ពេល​ម៉ាទីន ហារិស បាន​សុំ​ដើម្បី​យក​ឯកសារ​សរសេរ​ដោយ​ដៃ​ទៅ​នោះ ។ ដើម្បីជួយ​ជាមួយ​នឹង​បរិបទ សូមពិចារណា​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន​ដំណើរ​រឿង​ដូច​ខាង​ក្រោម ចេញមកពី​ប្រវត្តិ​របស់ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ៖

រូបភាព

ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ

« [ ម៉ាទីន ] មានបំណងចង់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សូម​ដល់​ព្រះអម្ចាស់​តាមរយៈ​យូរីម និង​ធូមីម បើ​គាត់​មិន​អាច [ យក​ឯកសារ​​សរសេរ​ដោយ​ដៃ​នោះទៅផ្ទះ ហើយ​បង្ហាញ​វាដល់​គេ ] នោះ​ទេ ។ ខ្ញុំ​បាន​ទូល​សូម​ហើយ​ចម្លើយ​គឺ​ថា គាត់​មិន​ត្រូវ​យកទៅ​ទេ ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ គាត់​ពុំ​ស្កប់ចិត្ត​នឹង​ចម្លើយ​នេះ​ឡើយ ហើយ​ប្រាថ្នា​ចង់​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សូម​ម្ដងទៀត ។ ខ្ញុំ​បាន​ទូលសូមហើយ​ចម្លើយ​គឺ​ដូចគ្នា​នឹង​លើក​មុន ។ តែ​គាត់​នៅ​តែ​ពុំ​អាចស្កប់ចិត្ត ហើយ​នៅតែ​ទទូច​ថា​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទូល​សូម​ម្ដងទៀត » ( នៅក្នុង ប្រវត្តិសាស្ត្រ​នៃ​សាសនាចក្រ១:២១ ) ។

• ហេតុអ្វី​បាន​ជា​អ្នក​គិត​ថា យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទូល​សូម​ដល់ព្រះ​នូវ​សំណួរ​ដដែលៗ​ទោះ​ជា​បាន​ទទួល​ចម្លើយ​យ៉ាង​ច្បាស់​ហើយដូច្នោះ ?

សូម​ពន្យល់​ថា បន្ទាប់​ពី​ការ​ទទូច​អង្វរ​ជាច្រើន​ដង​មកពី ម៉ាទីន នោះ​យ៉ូសែប បាន​សូម​ដល់​ព្រះអម្ចាស់​ជា​លើកទីបី ហើយ​ព្រះអម្ចាស់​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ម៉ាទីន យក​ឯកសារ​​សរសេរ​ដោយដៃ​នោះ « នៅ​ឱកាស​ជាក់លាក់ » ( ប្រវត្តិសាស្ត្រ នៃ​សាសនាចក្រ១:២១ ) ។ ម៉ាទីន បាន​សន្យា​ថា គាត់​នឹង​បង្ហាញ​ឯកសារ​​សរសេរ​ដោយដៃ​នោះ តែ​ចំពោះ​ភរិយា​របស់គាត់ និង​សមាជិក​គ្រួសារ​តែប៉ុន្មាន​នាក់​ទៀត​ប៉ុណ្ណោះ ។ ម៉ាទីន បាន​ត្រឡប់ទៅ​រដ្ឋ នូវ យ៉ោក ជាមួយ​នឹង​ឯកសារ​សរសេរដោយដៃ​នោះ ។ ក្រោយ​ពី ម៉ាទីន បាន​ចេញ​ទៅ​មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន​អិមម៉ា ស៊្មីធ បាន​ផ្ដល់​កំណើត​កូន​ប្រុស​ម្នាក់ ឈ្មោះ អាលវិន ដែល​បាន​ស្លាប់​នៅមិនយូរប៉ុន្មាន​បន្ទាប់ពី​បានកើត​មក ។ អិមម៉ា ស្ទើរ​តែ​ស្លាប់​ហើយ​យ៉ូសែប បាន​នៅជិត​នាង​អស់រយៈពេល​ពីរ​សប្ដាហ៍ ។ ពេល​នេះ ម៉ាទីន បាន​ទៅ​អស់រយៈពេល​បីសប្ដាហ៍ ហើយ​ពួកគេ​ពុំ​បាន​ឮ​ដំណឹងអ្វី​ពីគាត់​សោះ ។ អិមម៉ា បាន​ជាសះស្បើយឡើង​វិញ​បន្ដិច ហើយ​បាន​បញ្ចុះបញ្ចូល​យ៉ូសែប ឲ្យ​ទៅ​រដ្ឋ នូវ យ៉ោក ដើម្បីមើល​ថា​ហេតុអ្វី​ក៏ ម៉ាទីន ពុំ​ប្រាប់​ដំណឹងអ្វី​មួយ​ម៉ាត់មក​វិញសោះ​នោះ ។ យ៉ូសែប បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​ឪពុក​ម្ដាយ​លោក ហើយ​ពេល​ទៅដល់​ទីនោះ លោក​បានហៅ​ម៉ាទីន​ឲ្យ​មក ។ ម៉ាទីន បាន​ចំណាយពេល​ពេញ​មួយព្រឹក​ដើម្បី​ធ្វើដំណើរ​មក ។ នៅពេល​គាត់​បាន​មកដល់ គាត់​បាន​បរិភោគ​អាហារ​ជាមួយ​គ្រួសារ​ស្ម៊ីធ ប៉ុន្តែ​រំពេច​នោះ​បាន​ទម្លាក់​ស្លាបព្រាចុះ ។ នៅពេល​ដែល​គេ​សួរ​ថា លោក​មាន​រឿង​អ្វី លោក​បាន​យំ ហើយ​ទីបំផុត​បាន​សារភាព​ថា លោក​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​បាត់​ឯកសារ​ដែល​សរសេរ​ដោយដៃ​ចំនួន ១១៦ ទំព័រ​នោះហើយ ។ ( សូម​មើលHistory of Joseph Smith by His Mother,បាន​បោះពុម្ព​ដោយ Preston Nibley [ ឆ្នាំ១៩៥៨ ], ១២៤–២៩ សម្រាប់​ព័ត៌មាន​លម្អិត​អំពី​ដំណើរ​រឿង​នេះ ) ។

• សូម​ពិចារណា​អំពី​ស្ថានភាព​លំបាក​ទាំងនេះ​ចំពោះ​ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ តើ​អ្នក​គិត​ថា អ្នក​នឹង​មាន​អារម្មណ៍​ដូចម្ដេច​ក្នុង​ស្ថានភាពបែប​នេះ ?

សូម​ប្រាប់​ដល់​សិស្ស​ថា នៅពេល​ត្រឡប់មកដល់ភូមិ ហាម៉ូនីវិញ​ដោយ​គ្មាន​ឯកសារ​សរសេរ​ដោយដៃ​ចំនួន ១១៦ ទំព័រ​នោះ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​អធិស្ឋាន​សុំ​ការ​អភ័យទោស ។ ដោយសារ​យ៉ូសែប បាន​« ធ្វើឲ្យ​ព្រះអម្ចាស់​ធុញ​ថប់ ចំពោះ​ការទទូច​សុំឯកសិទ្ធិ​ឲ្យ ម៉ាទីន ហារិស យក​ការ​សរសេរ​នោះ​ទៅ » ( History of the Church,១:២១ ) មរ៉ូណៃ បាន​ដក​យក យ៉ូរីម និង​ធូមីម ហើយ​យ៉ូសែប បាន​បាត់បង់​អំណោយទាន​នៃ​ការ​បកប្រែ ។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ មរ៉ូណៃ បាន​សន្យា​ថា យ៉ូសែប អាច​ទទួល​បាន​វា​ម្ដងទៀត បើ​លោក​នឹង « រាបសារ ហើយភ្ញាក់ខ្លួន » History of Joseph Smith by His Mother, ១៣៤ ) ។ ក្រោយមក យ៉ូសែប បាន​ទទួល​វិវរណៈ ដែល​ឥឡូវ​ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់ថា​ជា​គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣ ។

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣:១-៣ ឲ្យឮៗ ។ សូម​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ឲ្យផ្ទៀង​តាម​រកមើល​នូវអ្វី​ដែលព្រះអម្ចាស់​ចង់​ឲ្យ​ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ យល់ ។

• តើ​អ្នក​នឹង​សង្ខេប​អំពី​សារលិខិត​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ចំពោះ​យ៉ូសែប ស៊្មីធ ក្នុង​ខទាំង​នេះ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច ? ( នៅពេល​សិស្ស​ចែកចាយ​គំនិត​របស់ពួកគេ សូម​គូសបញ្ជាក់​នូវ​គោលលទ្ធិ​ដូច​ខាង​ក្រោម ៖ គោលបំណង​នៃ​ព្រះ ពុំ​អាច​ស្មុគ​ស្មាញ​ទេ ។ អ្នក​អាច​នឹង​ឲ្យ​យោបល់​សិស្ស​គូសចំណាំ​សេចក្ដីពិត​នេះ​នៅក្នុង ខ១ ។ វា​អាច​នឹង​ជាជំនួយ​ដើម្បី​ពន្យល់​ថា នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣:១ ពាក្យ ស្មុគស្មាញ មានន័យ​ថា រារាំង​មិន​ឲ្យ​សម្រេច​ជោគជ័យ ) ។

• តើការ​ពិត​នេះ បាន​ជួយ​ដល់​យ៉ូសែប ស៊្មីធ អំឡុង​គ្រា​លំបាក​នេះ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច ? ហេតុអ្វីបានជា​វា​សំខាន់​សម្រាប់​យើង​ទាំងអស់គ្នា ដើម្បី​យល់​ពី​សេចក្ដីពិត​នេះ ?

សូម​ពន្យល់​ថា ទោះ​បីជាព្រះ មាន​បន្ទូល​ថា កិច្ចការ​របស់​ទ្រង់​ពុំ​អាច​ស្មុគស្មាញ​ក្ដី ក៏​ទ្រង់​ចង់​ឲ្យ​ព្យាការី ដឹង​ផងដែរ​អំពី​កំហុស​ដែល​លោក​បាន​ធ្វើ ហើយ​នឹង​លទ្ធផល​នៃ​កំហុស​ទាំងឡាយនោះ ។ សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣:៤-៦ ឲ្យឮៗ ។ សូម​ដល់សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ឲ្យផ្ទៀង​តាម ប្រាប់ពាក្យ និង​ឃ្លា ដែល​អាច​នឹង​ពិបាក​ដើម្បី​ឲ្យ​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ស្ដាប់ ។ សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ពីរបីនាក់​ឲ្យ​ចែកចាយ​នូវ​ពាក្យ និង​ឃ្លា​ទាំងឡាយ​ដែល​ពួកគេ​រកឃើញ ហើយ​ហេតុអ្វី ។

• តើ​យ៉ូសែប « បាន​ទៅតាម​ការ​បញ្ចុះបញ្ចូល​ទាំងឡាយ​នៃ​មនុស្ស​លោក » តាម​របៀប​ណា ? ( គ. និង ស. ៣:៦ ) ។

សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣:១២-១៥ ឲ្យ​ឮៗ ។ សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ផ្ទៀងតាម ហើយ​រក​មើល​ឃ្លា​ទាំងឡាយ ដែល​គូស​បញ្ជាក់​ពី​មូលហេតុ​ដែល​សកម្មភាព​របស់​យ៉ូសែប គឺ​ធ្ងន់ធ្ងរ​បំផុត​នោះ ។ បន្ទាប់​មក​សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ឲ្យ​រាយការណ៍​នូវ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​រកឃើញ ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣:៧ ឲ្យឮៗ ។ សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់​ប្រាប់នូវអ្វី​ដែល​ព្រះអម្ចាស់ បាន​មានបន្ទូល​ទៅ​យ៉ូសែប ស៊្មីធ គួរ​តែ​ធ្វើ នៅពេល​លោក ស្ថិតនៅ​ក្រោម​សម្ពាធ​របស់​ម៉ាទីន ហារិស ។ ( មុនពេល​សិស្ស​អាន អ្នកអាច​នឹង​ពន្យល់​ថា នៅក្នុង​វគ្គ​បទគម្ពីរ​នេះ ពាក្យ មនុស្ស​លោក គឺ​សំដៅ​ទៅ​មនុស្ស​លោក​ទាំងអស់ ) ។ បន្ទាប់ពី​សិស្ស​ប្រាប់​អំពី​ការ​ទូន្មាន​របស់​ព្រះអម្ចាស់ សូម​សរសេរ​នូវគោលការណ៍​ដូច​ខាង​ក្រោម នៅលើ​ក្ដារខៀន ៖ យើង​គួរ​តែ​ខ្លាច​ព្រះ​ជាជាង​ខ្លាច​មនុស្ស ។ ( អ្នក​អាច​នឹង​ចង់​ឲ្យ​យោបល់​សិស្ស​គូស​ចំណាំពាក្យ ឬ​ឃ្លា​នៅក្នុង​ខទី ៧ ដែល​បង្រៀន​ពី​គោលការណ៍​នេះ ) ។

• តើ​អ្នក​គិត​ថា វា​មានន័យ​យ៉ាង​ណា ដើម្បី​ខ្លាច​ព្រះ ជាជាង​ខ្លាច​មនុស្ស​នោះ ?

ដើម្បី​ជួយ​សិស្ស​ឲ្យ​យល់​អំពី​អត្ថន័យ​នៃការ​ខ្លាច​ព្រះ សូម​អញ្ជើញ​សិស្ស​ម្នាក់​ឲ្យ​អាន​កា​រពន្យល់​ដូច​ខាង​ក្រោម ដោយ​អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន នៃ​កូរ៉ុម​នៃ​ពួក​សាវក​ដប់ពីរ​នាក់ ៖

រូបភាព

អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន

« មាន​កន្លែង​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ ដែល​ទូន្មានរបស់​មនុស្ស​ឲ្យ​ខ្លាច​ដល់ព្រះ ។ នៅជំនាន់​របស់​យើង ជាទូទៅយើង​បាន​បកប្រែពាក្យ ខ្លាច ថា​ជា « គោរព » ឬ « គារវភាព » ឬ « ស្រឡាញ់ » ដែលថា ការ​ខ្លាច​ដល់ព្រះ មានន័យ​ថា ស្រឡាញ់​ព្រះ ឬ​គោរព​ដល់ទ្រង់ និង​ក្រឹត្យវិន័យ​របស់ទ្រង់ ។ ជាញឹកញាប់ នោះ​អាច​ជាការ​អាន​ដ៏ត្រឹមត្រូវ​មួយ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​ងឿង​ឆ្ងល់​ពេល​ខ្លះ បើពាក្យ ខ្លាច ពុំមានន័យពិត​ថាជា ខ្លាច នៅពេល​ពួកព្យាការី​និយាយ​អំពី​ការ​ភ័យខ្លាចធ្វើឲ្យព្រះអាក់អន់ព្រះទ័យ ដោយការ​មិនគោរពបទបញ្ញត្តិ​របស់ទ្រង់នោះ ។…

« …យើង​គួរ​តែ​ស្រឡាញ់ និងមានគារវភាព​ចំពោះ​ទ្រង់ ដែល​យើង​ខ្លាច​ក្នុងការ​ធ្វើអ្វីមួយខុស​នៅចំពោះ​ព្រះនេត្រទ្រង់ មិន​ថា​អាចនឹង​មានទស្សនៈ ឬ​សម្ពាធ​មកពី​អ្នក​ដទៃ​យ៉ាងណា​នោះទេ » ( « A Sense of the Sacred » [ CES fireside for young adults, ថ្ងៃទី ៧ ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៤ ], ៦–៧, LDS.org សូមមើល ផងដែរ speeches.byu.edu ) ។

• ស្របតាម​អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន តើការ​ខ្លាច​ព្រះ​មានន័យ​យ៉ាងណា ?

• តើ​ការ​ខ្លាច​ព្រះ ដូច​ដែល​អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិន បាន​ពន្យល់ អាចជួយ​យើង​ធ្វើ​ការ​សម្រេចចិត្ត​ត្រូវ ទោះ​ជា​ពេល​យើង​មាន​ការ​ដាក់សម្ពាធ​មកពី​មិត្តភក្ដិ​យ៉ាង​ដូចម្ដេច ?

សូម​អញ្ជើញសិស្ស​ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣:៨ ដោយ​ស្ងាត់ស្ងៀម ស្វែងរកមើល​អ្វី​ដែល​ព្រះ នឹង​បាន​ធ្វើ បើ​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បាន​ស្ដាប់​តាម​ចម្លើយ​ពីដំបូង​ចំពោះ​ការ​សុំ​របស់ ម៉ាទីន នោះ ។ សូម​អញ្ជើញសិស្ស​ឲ្យ​សង្ខេប​នូវ​អ្វី​ដែល​យើង​អាច​រៀន​មកពី​ខនេះ ។ សិស្ស​អាច​ប្រើ​ពាក្យ​ផ្សេង ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​ប្រាកដ​ថា ពួកគេ​យល់​ថា បើ​យើង​មានភាព​ស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះបញ្ញត្តិ​របស់ព្រះអម្ចាស់ នោះ​ទ្រង់​នឹង​គាំទ្រ​យើង អំឡុង​គ្រា​លំបាកទាំងឡាយ ។ អ្នក​អាច​នឹង​ចង់​សរសេរ​គោលការណ៍​នេះ​នៅលើ​ក្ដារខៀន ។

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​គិត​អំពី​គ្រា​មួយ ពេល​ដែល​ពួកគេ​ធ្វើ​តាម​បញ្ញត្តិ​របស់ព្រះអម្ចាស់ ជាជាង​ធ្វើតាមការ​ដាក់សម្ពាធ ឬ​ឥទ្ធិពល​របស់​មនុស្ស​ដទៃទៀត ។ សូម​អញ្ជើញសិស្ស​មួយចំនួនឲ្យចែកចាយ​អំពីរបៀប​ដែលពួកគេ​បាន​ទទួល​ការគាំទ្រ​របស់ព្រះអម្ចាស់​ចំពោះការ​គោរពប្រតិបត្តិរបស់ពួកគេ ។

សូម​រំឭកសិស្ស​ថា នៅដើម​មេរៀន អ្នកបានសុំ​ឲ្យ​ពួកគេ​គិតអំពី​ស្ថានភាព​ដែលពួកគេ​អាច​នឹង​ត្រូវ​បានល្បួង​ឲ្យ​ស្ដាប់​មិត្តភក្ដិ​ជាជាង​ការគោរពប្រតិបត្តិ ។ សូម​ទាញចំណាប់​អារម្មណ៍​របស់​សិស្ស​ផ្ដោត​ទៅលើ​សេចក្ដីពិត ដែល​អ្នក​បាន​សរសេរ​នៅលើ​ក្ដារខៀន ។

• តើ​សេចក្ដីពិតនេះ ជួយ​អ្នក​នៅពេល​អ្នក​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ដោយមិត្តភក្ដិ​ម្នាក់​ឲ្យ​ធ្វើ​នូវរឿង​មួយដែល​អ្នកដឹង​ថា​មិនត្រឹមត្រូវ​យ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូម​អញ្ជើញសិស្ស​ឲ្យ​សរសេរ​ក្នុង​សៀវភៅ សរសេរ​របស់​ពួកគេ ឬ​សៀវភៅកំណត់ហេតុការ​សិក្សា​ព្រះគម្ពីរ អំពី​របៀប​ដែលពួកគេ​អាច​អនុវត្ត​សេចក្ដីពិតនេះ​ចំពោះ​ទំនាក់ទំនង​បច្ចុប្បន្ន​របស់ពួកគេ​ជាមួយ​នឹង​មិត្តភក្ដិ និង​គ្រួសារ ។

បន្ទាប់ពី​ឲ្យ​ពេល​គ្រប់គ្រាន់ហើយ សូមឲ្យ​សិស្ស​ម្នាក់​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៣:៩-១០ ឲ្យឮៗ ។ សូម​សិស្ស​ក្នុង​ថ្នាក់ឲ្យ​ផ្ទៀងតាម រកមើល​ការសន្យា​ដែលព្រះអម្ចាស់ បាន​ប្រទានដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ទោះ​ជាយ៉ូសែប បាន​ធ្វើ​កំហុសធ្ងន់ធ្ងរ​ក្ដី ។ ( អ្នក​អាច​នឹង​ផ្ដល់​យោបល់​ដល់សិស្ស​ឲ្យ​គូសចំណាំ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​រកឃើញ ) ។

• តើ​ការ​សន្យា​អ្វីខ្លះ ដែល​ព្រះអម្ចាស់​បាន​ប្រទាន​ដល់​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ? តើ​ការសន្យា​នេះ​អនុវត្ត​ចំពោះយើង​យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សិស្ស​អាច​ឲ្យយោបល់​នូវគោលការណ៍​ផ្សេងៗ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​បា្រកដ​គូសបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើ​យើង​ប្រែចិត្តពីអំពើបាប​របស់យើង នោះ​យើង​នឹង​ទទួលបាន​សេចក្ដីមេត្តាករុណា​របស់ព្រះអម្ចាស់ ) ។

• សូម​ចាំ​ក្នុង​ចិត្ត​នូវអ្វី​ដែលព្រះអម្ចាស់​បាន​មានបន្ទូល​ទៅកាន់​យ៉ូសែប នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣:៤–៦ តើ​អ្នក​មាន​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ដូចម្ដេច បន្ទាប់ពី​ស្ដាប់ឮការសន្យានេះ​មកពីព្រះអម្ចាស់ បើអ្នក​គឺជា​យ៉ូសែបវិញ ?

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣:៩, ១១ ដោយ​ស្ងាត់ស្ងៀម ហើយ​ប្រាប់ពីការ​ព្រមាន​ដែល​ព្រះអម្ចាស់ បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។

• ហេតុអ្វី​ក៏ការ​ព្រមាន​ទាំងនេះ សំខាន់​ដើម្បីរំឭក​យើង នៅពេល​យើង​ប្រែចិត្ត​ពីអំពើបាប​របស់យើង ហើយស្វែងរក​សេចក្ដីមេត្តាករុណា​របស់ព្រះអម្ចាស់​នោះ ?

សូម​ឲ្យ​សិស្ស​អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដី​សញ្ញា ៣:១៦-២០ ដោយ​ស្ងាត់ស្ងៀម រួច​ប្រាប់​អំពី​គោលបំណង​ដែល​ព្រះអម្ចាស់​ប្រទាន​ព្រះគម្ពីរមរមន​មក​នោះ ។

• ហេតុអ្វី​ក៏កិច្ចការ​ដែល​យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និង ម៉ាទីន ហារិស កំពុងធ្វើ​នោះ មាន​សារៈសំខាន់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​ព្រះអម្ចាស់ និងរាស្ត្រ​ទ្រង់​ដូច្នេះ ?

សូម​បញ្ចប់មេរៀននេះ ដោយ​ការ​អញ្ជើញសិស្ស​ពីរបីនាក់​ឲ្យចែកចាយ​នូវ​អ្វី ដែល​ពួកគេ​បាន​រៀន ហើយ​ទទួលអារម្មណ៍​នៅថ្ងៃនេះ និង​របៀប​ដែលពួកគេ​អាច​អនុវត្តសេចក្ដីពិត ដែលពួកគេ​បានរៀន ។ សូម​ចែកចាយទីបន្ទាល់​របស់អ្នក​ផ្ទាល់​អំពី​សេចក្ដីមេត្តាករុណា​របស់ព្រះអម្ចាស់ នៅពេល​យើង​ប្រែចិត្តពីអំពើបាប​របស់យើង ។ អ្នក​ក៏អាច​ប្រាប់​ដល់​សិស្ស​ទាំងអស់ថា នៅ​ក្នុង​មេរៀន​ក្រោយ ពួកគេ​នឹង​រៀន​អំពី​របៀប​ដែលព្រះអម្ចាស់​បាន​សង​នូវការ​បាត់បង់​នៃ​ឯកសារសរសេរ​ដោយដៃ​ចំនួន ១១៦ ទំព័រ ។