គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០១:៤៣-១០១; ១០២-១០៥ ( មេរៀនទី ២២ )

ការរៀបចំសម្ភារសម្រាប់គ្រូបង្រៀនដល់សិស្សដែលសិក្សានៅផ្ទះ

សេចក្ដីសង្ខេបនៃមេរៀនសិក្សានៅផ្ទះប្រចាំថ្ងៃ

ខាងក្រោមនេះគឺជាសេចក្ដីសង្ខេបនៃព្រឹត្តិការណ៍ គោលលទ្ធិ និងគោលការណ៍ដែលសិស្សបានរៀន នៅពេលពួកគេបានសិក្សា គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០១:៤៣-១០១; ១០២-១០៥ ( មេរៀនទី ២២ ) មិនមែនត្រូវយកមកបង្រៀនជាផ្នែកនៃមេរៀនរបស់អ្នកនោះទេ ។ មេរៀនដែលអ្នកបង្រៀនផ្ដោតលើគោលលទ្ធិ និង គោលការណ៍តែពីរបីទាំងនេះប៉ុណ្ណោះ ។ សូមធ្វើតាមការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នៅពេលអ្នកគិតពីតម្រូវការរបស់សិស្ស ។

ថ្ងៃទី ១ ៖ (គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០១:៤៣-១០១; ១០២)

សិស្សបានសិក្សារឿងប្រៀបធៀបបីដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រើ ដើម្បីបង្រៀនពួកបរិសុទ្ធពីព្រះឆន្ទៈរបស់ទ្រង់ទាក់ទងនឹងសេចក្តីប្រោសលោះនៃស៊ីយ៉ូន ។ នៅពេលពួកគេបានសិក្សា នោះសិស្សបានរៀនគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ តាមរយៈកិច្ចការនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ការរស់នៅដោយសុចរិត ហើយធ្វើតាមព្យាការី នោះយើងត្រៀមខ្លួនដើម្បីទប់ទល់នឹងសេចក្តីវេទនា នៅពេលយើងគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងត្រូវបានពង្រឹងឲ្យទប់ទល់នឹងមារសត្រូវខាងវិញ្ញាណ និង ខាងរូបកាយ នៅពេលយើងមកជួបជុំគ្នាដើម្បីទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះយើងទទួលបានការការពារ ហើយត្រៀមខ្លួនយើងសម្រាប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ហើយព្រះបានប្រទានសិទ្ធិជ្រើសរើសដល់យើង អំណាចដើម្បីជ្រើសរើស ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែទទួលខុសត្រូវចំពោះជម្រើសនានារបស់យើង ។

ថ្ងៃទី ២ (គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣)

នៅពេលសិស្សបានសិក្សាការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ទាក់ទងនឹងសេចក្តីប្រោសលោះនៃស៊ីយ៉ូន នោះពួកគេបានរកឃើញពរជ័យដែលយើងទទួលនៅពេលយើងគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ និង លទ្ធផលដែលកើតឡើងនៅពេលយើងពុំបានគោរពតាម ។ សិស្សក៏បានរៀនផងដែរថា កូនសិស្សរបស់ព្រះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានឆន្ទៈថ្វាយជីវិតរបស់ខ្លួនដោយព្រោះព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ហើយថាអស់ទាំងជ័យជំនះ និង សិរីល្អត្រូវបានធ្វើឲ្យសម្រេចដល់យើងតាមរយៈសេចក្តីឧស្សាហ៍ សេចក្តីស្មោះត្រង់ និង ពាក្យអធិស្ឋានទាំងឡាយនៃសេចក្តីជំនឿរបស់យើង ។

ថ្ងៃទី ៣ (គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៤)

ចេញពីការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះការរៀបចំឡើងវិញនូវសហសមាគម ( ជាញឹកញាប់ត្រូវបានហៅថាជាសណ្តាប់ធ្នាប់សមាគម ) នោះសិស្សបានរៀនថាព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតផែនដីនេះ ហើយថាអ្វីៗទាំងអស់ដែលនៅលើផែនដីនេះគឺជារបស់ទ្រង់ ។ ពួកគេបានរកឃើញគោលការណ៍ថា យើងត្រូវទទួលខុសត្រូវដើម្បីប្រើប្រាស់នូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់យើងដើម្បីជួយមនុស្សដទៃ ។ សិស្សក៏បានរៀនផងដែរអំពីពរជ័យនានា ដែលយើងទទួលបានពីការបន្ទាបខ្លួន និង ភាពស្មោះត្រង់ ព្រមទាំងការអំពាវនាវរកព្រះនាមរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

ថ្ងៃទី ៤ (គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៥)

បន្ទាប់ពីក្រុមជំរំស៊ីយ៉ូនបានទៅដល់រដ្ឋមិសសួរី នោះព្រះអម្ចាស់បានបើកសម្តែងថា ក្រុងស៊ីយ៉ូននឹងពុំត្រូវបានប្រោសលោះនៅពេលនោះឡើយ ។ ចេញពីការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះពួកបរិសុទ្ធ នោះសិស្សបានរៀននូវគោលការណ៍ខាងក្រោម ៖ យើងត្រូវតែរួបរួមគ្នា ហើយគោរពធ្វើតាមអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះស្នើសុំ ដើម្បីឲ្យទីក្រុងស៊ីយ៉ូនត្រូវបានបង្កើតឡើង ព្រះបានរៀបចំពរជ័យដ៏មហិមាសម្រាប់អ្នកដែលស្មោះត្រង់ដោយឆ្លងកាត់ការសាកល្បងរបស់ពួកគេ ហើយប្រសិនបើយើងស្វែងរកបង្កើតសន្តិភាពជាមួយមនុស្សដទៃ នោះគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់នឹងផ្សំគ្នាសម្រាប់សេចក្តីល្អដល់យើង ។ ជាញឹកញាប់ កាលវិភាគរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺខុសពីកាលវិភាគផ្ទាល់របស់យើង ។

សេចក្តីផ្ដើម

មេរៀននេះនឹងជួយសិស្សឲ្យអនុវត្តមេរៀននានានៃជំរំស៊ីយ៉ូននៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ។

យោបល់សម្រាប់ការបង្រៀន

គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៥

ព្រះអម្ចាស់បើកសម្ដែងនូវអ្វីៗដែលពួកបរិសុទ្ធត្រូវតែធ្វើ ទាក់ទងនឹងឧបសគ្គនានានៅក្នុងដែនដីស៊ីយ៉ូន

ពីមុនចាប់ផ្តើមថ្នាក់, សូមស្វែងរកពែងក្រដាសមួយ កៅស៊ូកងមួយ និង ខ្សែបីចង្វាយ។ រង្វង់របស់កៅស៊ូកងត្រូវតែតូចជាងរង្វង់របស់ពែងក្រដាស ។ សូមចងខ្សែទាំងនោះជាប់នឹងកៅស៊ូកងដោយប្រវែងស្មើគ្នា ។

រូបភាព

ពែងក្រដាស កៅស៊ូកង ខ្សែ

សូមចាប់ផ្ដើមមេរៀនដោយសូមអ្នកស្ម័គ្រចិត្តបីនាក់ ។ សូមដាក់ពែងនៅលើផ្ទៃរាបស្មើ ហើយបង្គាប់ឲ្យអ្នកស្ម័គ្រចិត្តទាំងនោះចាប់លើកពែងឡើងដោយប្រើតែកៅស៊ូកង និង ខ្សែនោះប៉ុណ្ណោះ ។ សូមប្រាប់ពួកគេថាពួកគេពុំអាចបះកៅស៊ូកងឡើយ ពួកគេត្រូវតែកាន់តែខ្សែ ។ ( ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការនេះ សិស្សនឹងត្រូវធ្វើការជាមួយគ្នា ហើយទាញខ្សែរៀងៗខ្លួនព្រមគ្នា ដោយប្រើកម្លាំងឲ្យស្មើគ្នា ដើម្បីពង្រីកកៅស៊ូកងឲ្យធំល្មមដើម្បីដាក់វាជុំវិញពែងនោះ ហើយលើកវាឡើង ) ។

បន្ទាប់ពីសិស្សបានបំពេញសកម្មភាពនេះហើយសូមសួរសំណួរខាងក្រោម ៖

តើការរួបរួមគ្នាដើរតួយ៉ាងណាខ្លះនៅក្នុងការសម្រេចនូវកិច្ចការនេះ ?

សូមរំឭកសិស្សថា អំឡុងពេលការសិក្សារបស់ពួកគេកាលពីសប្តាហ៍មុន នោះពួកគេបានមានឱកាសសិក្សាវិវរណៈពីព្រះអម្ចាស់ទាក់ទងនឹងជំរំស៊ីយ៉ូន និង បេសកកម្មរបស់វាដើម្បីជួយពួកបរិសុទ្ធដែលនិរទេសនៅក្នុងទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យរកមើលការរួបរួមគ្នាដើរតួនៅក្នុងការព្យាយាមរបស់ពួកបរិសុទ្ធ ដើម្បីទទួលកម្មសិទ្ធិវិញនៃដែនដីស៊ីយ៉ូនតាមរយៈមេរៀនថ្ងៃនេះ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យប្រាប់ពីរឿងនៃជំរំស៊ីយ៉ូន ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលពួកគេបានអាននៅក្នុងការសិក្សារបស់ពួកគេនៃ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៣ និង ១០៥។ សំណួរខាងក្រោមនេះអាចត្រូវបានសួរ ដើម្បីជួយសិស្សនៅពេលពួកគេរំឮកពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ៖

ហេតុអ្វីពួកបរិសុទ្ធនៅក្នុងទីក្រុងស៊ីយ៉ូន ( ឃុំចាកសុន រដ្ឋមិសសួរី ) ត្រូវការជំនួយ? ( ពួកគេត្រូវបានបង្ខំឲ្យចាកចេញពីដែនដីរបស់ខ្លួនដោយពួកជនកំណាច ) ។
តើជំរំស៊ីយ៉ូនគឺជាអ្វី ? ( ក្រុមមួយដែលមានបុរសជាង ២០០នាក់ ស្ត្រី ១២នាក់ និង កូនក្មេង ៩នាក់—បានស្ម័គ្រចិត្ត ហើយជ្រើសរើស—ដឹកនាំដោយព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហើយបានរៀបចំឡើងតាមការគោរពចំពោះការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ) ។
តើគោលបំណងចម្បងរបស់ជំរំស៊ីយ៉ូនគឺជាអ្វី ? ( នាំយកធនធានដ៏ចាំបាច់នានាទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធដែលនិរទេសនៅរដ្ឋមិសសួរី ហើយជួយពួកគេក្នុងការទាមទារមកវិញនូវដែនដីរបស់ពួកគេនៅក្នុងឃុំចាកសុន ) ។

សូមរំឭកសិស្សថាវិវរណៈដែលមាននៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៥ ត្រូវបានប្រទានឲ្យនៅថ្ងៃទី ២២ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៨៣៤ បន្ទាប់ពីក្រុមជំរំស៊ីយ៉ូនកំពុងធ្វើដំណើរអស់ជិតប្រាំពីរសប្តាហ៍ និង បានចម្ងាយប្រមាណតែ ១០ ទៅ ២០ ម៉ាយ ( ប្រហែល ១៥–៣០គីឡូម៉ែត្រ ) ពីឃុំចាកសុន ។ សូមសួរសិស្សប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់អាចប្រាប់ពីការណែនាំរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលបានប្រទានឲ្យនៅពេលនោះដល់ក្រុមជំរំស៊ីយ៉ូនទាក់ទងនឹងសេចក្តីប្រោសលោះនៃស៊ីយ៉ូន ។ ( ពួកគេត្រូវរង់ចាំជួយពួកបរិសុទ្ធដែលនិរទេសឲ្យទាមទារយកវិញនូវដែនដីស៊ីយ៉ូនវិញ ។ ប្រសិនបើសិស្សត្រូវការជំនួយពីការចងចាំពីព័ត៌មានលម្អិតនេះ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៥:៩) សារចុះសារឡើង ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៥:៣-៩ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម រំឭកពីហេតុផលមួយចំនួនដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទាននូវការពន្យាពេលនៃសេចក្តីប្រោសលោះនៃស៊ីយ៉ូន ។

តើមានហេតុផលអ្វីខ្លះដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានចំពោះការពុំស្តារឡើងវិញដល់ពួកបរិសុទ្ធនូវដែនដី និង ផ្ទះសម្បែងរបស់ខ្លួននៅក្នុងក្រុងស៊ីយ៉ូននៅពេលនោះ ?
តើគោលការណ៍អ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនពីខគម្ពីរទាំងនេះ អំពីអ្វីដែលយើងត្រូវតែធ្វើដើម្បីកសាងក្រុងស៊ីយ៉ូននោះ ? ( សិស្សអាចផ្តល់គោលការណ៍ផ្សេងៗគ្នា ប៉ុន្តែសូមជួយពួកគេឲ្យរកឃើញគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ យើងត្រូវតែរួបរួមគ្នា ហើយគោរពធ្វើតាមអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះស្នើសុំ ដើម្បីឲ្យទីក្រុងស៊ីយ៉ូនត្រូវបានស្ថាបនាឡើង ។ អ្នកអាចចង់សរសេរគោលការណ៍នេះនៅលើក្ដារខៀន ) ។

ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់កាន់តែប្រសើរឡើងពីគោលការណ៍នេះ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិននៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ស្តាប់ការពន្យល់របស់អែលឌើរ គ្រីស្តូហ្វឺសិនអំពីអត្ថន័យនៃក្រុងស៊ីយ៉ូន និង អ្វីដែលត្រូវតែកើតឡើងចំពោះវា ដើម្បីវាត្រូវបានស្ថាបនាឡើង ។

រូបភាព
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន

« ស៊ីយ៉ូនគឺជាទីតាំងផង និង ជាមនុស្សផង ។…

« ស៊ីយ៉ូន គឺជាក្រុងស៊ីយ៉ូនដោយសារតែចរិត លក្ខណៈ និង ភាពស្មោះត្រង់របស់ពលរដ្ឋនៃក្រុងនោះ ។ សូមចងចាំថា ‹ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានហៅរាស្រ្តទ្រង់ថាស៊ីយ៉ូន ពីព្រោះពួកគេមានចិត្តតែមួយ និង គំនិតតែមួយ រស់នៅក្នុងសេចក្ដីសុចរិត ហើយគ្មានមនុស្សក្រីក្រនៅក្នុងចំណោមពួកគេឡើយ › (ម៉ូសេ ៧:១៨) ។ ប្រសិនបើយើងនឹងស្ថាបនាស៊ីយ៉ូននៅក្នុងគេហដ្ឋានសាខា វួដ និង ស្ដេករបស់យើង នោះយើងត្រូវតែចាប់យកបទដ្ឋាននេះ ។ វានឹងចាំបាច់ (១) ដើម្បីមានសាមគ្គីភាពក្នុងដួងចិត្ត ហើយគំនិតតែមួយ (២) ដើម្បីប្រែក្លាយជារាស្ត្រដ៏បរិសុទ្ធទាំងជាបុគ្គល និង ជារួមព្រមទាំង (៣) ដើម្បីមើលថែដល់អ្នកទ័លក្រ និង ទុគ៌ត ដោយមានប្រសិទ្ធភាពដូច្នេះ ដើម្បីយើងលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រនៅក្នុងចំណោមពួកយើង ។ យើងពុំអាចរង់ចាំរហូតដល់ក្រុងស៊ីយ៉ូនមកដល់ ដើម្បីមានអ្វីៗទាំងនេះកើតឡើងនោះទេ—ក្រុងស៊ីយ៉ូន នឹងមកដល់តែពេលដែលអ្វីៗទាំងនេះកើតឡើងហើយប៉ុណ្ណោះ » (Come to Zion » Ensign ឬ Liahona, ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨, ទំព័រ ៣៧, ៣៨ ) ។

សូមគិតពីការសួរសំណួរខាងក្រោមមួយចំនួន ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ដឹងកាន់តែជ្រៅជ្រះអំពីក្រុងស៊ីយ៉ូន ៖

តើស៊ីយ៉ូនគឺជាអ្វី ?
តើអ្វីខ្លះត្រូវតែកើតឡើងដើម្បីស្ថាបនាក្រុងស៊ីយ៉ូន ?
តើអ្នកគិតថាហេតុអ្វីបានជាការរួបរួមគ្នា និង ការគោរពប្រតិបត្តិ ត្រូវបានតម្រូវឲ្យមានដើម្បីឲ្យស៊ីយ៉ូនត្រូវបានស្ថាបនាឡើង ?
យោងតាម គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៥:៣–៥, មនុស្សដែលរួបរួមគ្នាកំពុងគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យនៃនគរនៃសិរីល្អណាមួយ ?
តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីពង្រឹងសាមគ្គីភាពនៅក្នុងគ្រួសារ ថ្នាក់រៀនក្នុងសាសនាចក្រ ឬ កូរ៉ុមរបស់អ្នក ? តើអ្នកអាចលើកទឹកចិត្តមនុស្សដទៃនៅក្នុងក្រុមទាំងនេះឲ្យរួបរួមគ្នា ហើយគោរពប្រតិបត្តិចំពោះព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្តេច ?
តើការធ្វើនូវកិច្ចការទាំងនេះជួយអ្នក និង មនុស្សដទៃឲ្យស្ថាបនាស៊ីយ៉ូនយ៉ាងដូចម្តេច ?
តើមានបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលបានជួយអ្នកឲ្យយល់ពីសារៈសំខាន់នៃសាមគ្គីភាពនៅក្នុងក្រុម ?

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតអំពីអ្វីមួយដែលពួកគេអាចធ្វើដើម្បីពង្រឹងសាមគ្គីភាពនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ ឬ ថ្នាក់រៀនក្នុងសាសនាចក្រ ឬ កូរ៉ុមរបស់ពួកគេ ? សូមឲ្យសិស្សពិភាក្សាជាមួយដៃគូអំពីអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើ ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីសារៈសំខាន់នៃការមានភាពសាមគ្គី និងការគោរពប្រតិបត្តិ ពេលយើងព្យាយាមសម្រេចព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

សូមពន្យល់ថា ព្រះអម្ចាស់បានរួមបញ្ចូលវិវរណៈនេះនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៥ ដោយណែនាំពួកបរិសុទ្ធពីរបៀបដែលពួកគេគប្បីឆ្លើយតបចំពោះមារសត្រូវរបស់ខ្លួន ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់អាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៥:៣៨-៤១ ឲ្យឮៗ ។ សូមឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ហើយជ្រើសរើសឃ្លា មួយចេញពីខគម្ពីរទាំងនោះ ដែលសង្ខេបពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានដឹកនាំពួកបរិសុទ្ធឲ្យធ្វើ ក្នុងការឆ្លើយតបនឹងពួកអ្នកសង្កត់សង្កិនខ្លួន ។ បន្ទាប់មកសូមឲ្យសិស្សពន្យល់ពីមូលហេតុដែលពួកគេបានជ្រើសរើសឃ្លាទាំងនោះ ។

ដោយផ្អែកទៅលើការបង្រៀនរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ តើពរជ័យអ្វីខ្លះអាចត្រូវបានប្រទានឲ្យប្រសិនបើយើងព្យាយាមបង្កើតសន្តិភាពជាមួយមនុស្សដទៃនោះ ? ( សូមគិតពីការអញ្ជើញសិស្សឲ្យគូសពាក្យ ឬ ឃ្លានានាដែលបង្រៀននូវគោលការណ៍ខាងក្រោមនេះ ៖ ប្រសិនបើយើងព្យាយាមបង្កើតសន្តិភាពជាមួយមនុស្សដទៃ នោះការណ៍គ្រប់យ៉ាងនឹងផ្សំគ្នាសម្រាប់ជាសេចក្តីល្អដល់យើង) ។
តើអ្នកធ្លាប់បានឃើញពរជ័យអ្វីខ្លះដែលបានទទួល នៅពេលអ្នក ឬ នរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ព្យាយាមធ្វើជាអ្នកផ្សះផ្សារគេ ?

សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យព្យាយាមបង្កើតសន្តិភាព នៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សដទៃ ។

មេរៀនបន្ទាប់ (គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៦-១០៨; ១៣៧)

សូមសួរសិស្សប្រសិនបើពួកគេធ្លាប់ឆ្ងល់ពីអ្វីនឹងកើតឡើងដល់មនុស្សដែលស្លាប់ទៅ ដោយពុំបានជ្រមុជទឹក ឬ ដោយពុំបានឮដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមពន្យល់ថានៅក្នុងមេរៀនបន្ទាប់ ពួកគេនឹងរកឃើញចម្លើយចំពោះសំណួរនោះ ។ ពួកគេក៏នឹងរៀនផងដែរអំពីឈ្មោះដើមនៃបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក និង មុខងារនៃតំណែងបព្វជិតភាព ។