សេចក្ដីជំនឿ, ចិត្តរឹងប៉ឹង, ការបំពេញ ៖ សារលិខិតដល់ឪពុកម្ដាយនៅលីវ
ដោយ អែលឌើរ ដេវីឌ អេស បាស្ទើរ
នៃពួកចិតសិបនាក់
អ្នកកំពុងពុះពារចិញ្ចឹមកូនអ្នកក្នុងសុចរិតភាព និងសេចក្ដីពិត ដោយដឹងថា អ្នកមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរអតីតកាល តែអ្នកអាចសម្រួចសម្រាំងអនាគតបាន ។
សាររបស់ខ្ញុំ គឺសម្រាប់ឪពុកម្ដាយនៅលីវក្នុងសាសនាចក្រ ដែលភាគច្រើនជាម្ដាយនៅលីវ---អ្នកជាស្រ្ដីដ៏ស្មោះត្រង់ ដែលឆ្លងកាត់កាលៈទេសៈផ្សេងៗក្នុងជីវិត, ចិញ្ចឹមកូន និងថែរក្សាផ្ទះដោយខ្លួនឯង ។ ប្រហែលអ្នកជាស្ដ្រីមេម៉ាយ ដោយសារប្ដីស្លាប់ ឬលែងលះគ្នា ។ អ្នកអាចតស៊ូជាមួយនឹងឧបសគ្គនៃភាពជាម្ដាយតែម្នាក់ឯង ដោយសារការមិនគោរពតាមច្បាប់ព្រហ្មចារីភាព តែឥឡូវនេះ បានរស់នៅស្របតាមដំណឹងល្អ ហើយបានផ្លាស់ប្ដូរជីវិតអ្នកឲ្យប្រសើរឡើង ។ ខ្ញុំសូមប្រសិទ្ធពរអ្នកឲ្យចៀសផុតពីប្រភេទនៃដៃគូដែលនឹងមក ឲ្យតែបង់ខាតដល់គុណធម៌ និងភាពជាសិស្ស ។ នោះវាថ្លៃពេកហើយ ដែលត្រូវបង់ថ្លៃ ។
ទោះជាពេលខ្លះ អ្នកអាចសួរថា « ហេតុអ្វីក៏ជារូបខ្ញុំ ? » គឺតាមរយៈការលំបាកនៃជីវិត ដែលយើងលូតលាស់ទៅកាន់ភាពជាព្រះ ពេលដែលចរិតលក្ខណៈយើងត្រូវបានដុះខាត់ក្នុងទុក្ខវេទនាទាំងឡាយនោះ ហើយហេតុការណ៍លំបាកៗកើតមានឡើងក្នុងជីវិត ពីព្រោះតែព្រះមិនជ្រៀតជ្រែកដល់សិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់មនុស្ស ។ ដូច អែលឌើរ នែល អេ ម៉ាក់ស្វែល បានអធិប្បាយថា យើងមិនអាចធ្វើការគណនាបានទេ ព្រោះ « យើងពុំមានចំនួនលេខទាំងអស់ទេ » ។1
មិនថាកាលៈទេសៈរបស់អ្នកជាអ្វី ឬហេតុផលអ្វីនោះទេ អ្នកពិតជាអស្ចារ្យ ។ រៀងរាល់ថ្ងៃ អ្នកប្រឈមមុខនឹងការពុះពារក្នុងជីវិត ធ្វើកិច្ចការដែលជានិច្ចកាលត្រូវការមនុស្សពីរនាក់ តែអ្នកធ្វើវាតែម្នាក់ឯង ។ អ្នកត្រូវធ្វើជាឪពុកផង ម្ដាយផង ។ អ្នកគ្រប់គ្រងផ្ទះ, ថែទាំគ្រួសារ, ជួនកាលពិបាកនឹងរកប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ចំណាយទៅលើអ្វីដែលត្រូវការ, ហើយជាអព្ភូតហេតុ អ្នកថែមទាំងមានលទ្ធភាពបម្រើក្នុងសាសនាចក្រដោយរបៀបដ៏ល្អទៀតផង ។ អ្នកបីបាច់កូនអ្នក ។ អ្នកយំ ហើយអធិស្ឋានជាមួយពួកគេ និង សម្រាប់ពួកគេ ។ អ្នកចង់បានអ្វីដែលល្អបំផុតសម្រាប់ពួកគេ តែអ្នកបារម្ភរាល់យប់ថា ការប្រឹងប្រែងបំផុតរបស់អ្នក អាចមិនល្អគ្រប់គ្រាន់ ។
ខ្ញុំស្ទាក់ស្ទើរនឹងនិយាយរឿងផ្ទាល់ខ្លួនឲ្យហួសហេតុពេក តែតាមពិតទៅ ខ្ញុំចេញមកពីគ្រួសារដែលមានតែម្ដាយ ។ ភាគច្រើនបំផុត កាលដែលខ្ញុំនៅក្មេង និងជាយុវជន ម្ដាយខ្ញុំបានចិញ្ចឹមពួកយើងដោយខ្លួនគាត់ផ្ទាល់ក្នុងស្ថានភាពក្រីក្រ ។ លុយត្រូវបានបែងចែកយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន ។ គាត់ស៊ូទ្រាំនឹងភាពឯកោខាងក្នុងខ្លួន, ជាច្រើនលើកច្រើនគ្រា គាត់ចង់បានយ៉ាងខ្លាំងនូវការគាំទ្រ និងភាពជាដៃគូ ។ តែទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ម្ដាយខ្ញុំមានសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ ជាប្រភពដ៏អស្ចារ្យនៃការប្ដេជ្ញាចិត្ត និងចរិតលក្ខណៈដ៏រឹងមាំមកពីដូនតារបស់គាត់ជាជនជាតិស្កត ។
ដោយអំណរគុណ ក្រោយមកគាត់បានទទួលពរជ័យយ៉ាងច្រើន ។ គាត់បានរៀបការជាមួយអ្នកប្រែចិត្តជឿថ្មី ជាពោះម៉ាយម្នាក់ ពួកគាត់បានផ្សារភ្ជាប់នៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទីក្រុងឡុង ប្រទេសអង់គ្លេស ហើយក្រោយមកបានបម្រើនៅទីនោះមួយរយៈខ្លី ជាអ្នកធ្វើពិធីបរិសុទ្ធ ។ ពួកគាត់បានរស់នៅជាមួយគ្នាអស់ជិត 25 ឆ្នាំ --- ដោយក្ដីរីករាយ, ពេញចិត្ត, និងពេញលេញ រហូតដល់ពួកគាត់បានទទួលមរណភាព ។
មានស្ដ្រីល្អៗជាច្រើនក្នុងសាសនាចក្រទូទាំងពិភពលោក ដែលប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពស្រដៀងគ្នាទាំងនេះ ដែលបង្ហាញពីភាពអត់ធន់ដូចគ្នានេះពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ។
នេះមិនមែនជាអ្វី ដែលអ្នកបានសង្ឃឹម ឬដាក់ផែនការ, អធិស្ឋាន ឬរំពឹងចង់បាន ពេលដែលអ្នកបានចាប់ផ្ដើមជាច្រើនឆ្នាំមកហើយនោះទេ ។ ដំណើរជីវិតរបស់អ្នកមានផ្លូវរលាក់, ផ្លូវវាង, និងបត់បែន ភាគច្រើនបំផុត គឺជាលទ្ធផលមកពីជីវិតដែលនៅក្នុងពិភពលោកដែលធ្លាក់ ជាកន្លែងសាកល្បង ។
ខណៈនេះ អ្នកកំពុងពុះពារចិញ្ចឹមកូនអ្នកក្នុងសុចរិតភាព និងសេចក្ដីពិត ដោយដឹងថា អ្នកមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរអតីតកាលបាន តែអ្នកអាចដុះខាន់សម្រាប់អនាគតបាន ។ នៅក្នុងដំណើរនេះ អ្នកនឹងទទួលបានពរជ័យតបស្នង ទោះបីវាមិនកើតឡើងភ្លាមៗក៏ដោយ ។
ដោយមានជំនួយពីព្រះ អ្នកមិនត្រូវភ័យខ្លាចចំពោះអនាគតទេ ។ កូនៗរបស់អ្នកនឹងធំឡើង និងរាប់ថាជាអ្នកមានពរ ហើយគ្រប់ទាំងជោគជ័យនីមួយៗរបស់គេ នឹងទៅជាកិត្តិយសដល់អ្នក ។
សូមកុំមានអារម្មណ៍ឲ្យសោះថា អ្នកនៅលំដាប់ទីពីរ ឬនៅពីក្រោមសមាជិកផ្សេងទៀតក្នុងសាសនាចក្រ ដោយហេតុនោះអ្នកទទួលពរជ័យពីព្រះតិចជាងអ្នកដទៃនោះឡើយ ។ ក្នុងនគរនៃព្រះ គ្មានប្រជារាស្រ្តលំដាប់ទីពីរនោះទេ ។
យើងសង្ឃឹមថា ពេលអ្នកចូលរួមការប្រជុំនៅសាសានចក្រ ហើយឃើញគ្រួសារដែលរីករាយ និងពេញលេញ ឬឮនរណាម្នាក់និយាយពីភាពល្អនៃគ្រួសារ នោះអ្នកនឹងមានអារម្មណ៍រីករាយ ដោយសារអ្នកជាផ្នែកមួយនៃសាសនាចក្រ ដែលផ្ដោតលើគ្រួសារ ហើយបង្រៀនពីតួនាទីដ៏សំខាន់របស់ពួកគេនៅក្នុងផែនការនៃព្រះបិតាសួគ៌ សម្រាប់សុភមង្គលនៃកូនចៅទ្រង់ ហើយថា នៅក្នុងលោកិយដ៏ពេញដោយទុក្ខវេទនា និងការហិនហោចផ្នែកសីលធម៌នេះ យើងមានគោលលទ្ធិ, សិទ្ធិអំណាច, ពិធីបរិសុទ្ធ, និងសេចក្ដីសញ្ញាទាំងឡាយ ដែលផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមដ៏ល្អបំផុតដល់ពិភពលោក រួមទាំងសុភមង្គលក្នុងពេលអនាគតរបស់កូនចៅរបស់អ្នក និងគ្រួសារដែលពួកគេនឹងបង្កើតផងដែរ ។
ក្នុងការប្រជុំសមាគមសង្គ្រោះទូទៅក្នុងខែ កញ្ញា ឆ្នាំ 2006 ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លីបានរៀបរាប់ពីបទពិសោធន៍ ដែលបានចែកចាយដោយម្ដាយនៅលីវដោយលែងលះម្នាក់ ដែលមានកូនប្រាំពីរនាក់ រាប់ចាប់ពីអាយុ 7 ដល់ 16 ឆ្នាំ នៅពេលនោះ ។ គាត់បានឆ្លងផ្លូវដើម្បីយករបស់អ្វីមួយទៅឲ្យអ្នកជិតខាង ។ គាត់បាននិយាយថា ៖
« ពេលខ្ញុំងាកដើរត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ខ្ញុំអាចឃើញមានភ្លើងភ្លឺនៅផ្ទះខ្ញុំ ។ ខ្ញុំអាចឮពីអ្វីដែលកូនៗនិយាយ ពេលខ្ញុំឈានជើងចេញពីទ្វារ ប៉ុន្មាននាទីមុននេះ ។ ពួកគេនិយាយថា ៖ ‘ ម៉ាក់ យើងមានអ្វីញ៉ាំសម្រាប់អាហារពេលល្ងាច ? ’ ‘ តើម៉ាក់អាចនាំខ្ញុំទៅបណ្ណាល័យបានទេ ? ’ ‘ ខ្ញុំត្រូវទៅយកផ្ទាំងក្រដាសខ្លះៗយប់នេះ’ ។ ដោយអស់កម្លាំង និងទន់ខ្សោយ ខ្ញុំបានសម្លឹងទៅផ្ទះនោះ ហើយបានឃើញពន្លឺភ្លឺ នៅក្នុងបន្ទប់នីមួយៗ ។ ខ្ញុំបានគិតពីកូនៗទាំងអស់ដែលនៅផ្ទះ រង់ចាំខ្ញុំមក ហើយបំពេញតម្រូវការរបស់គេ ។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា បន្ទុករបស់ខ្ញុំធ្ងន់ជាងអ្វីដែលខ្ញុំអាចរែកបាន ។
« ខ្ញុំចាំបានពីការសម្លឹងទៅលើមេឃ ដោយទឹកភ្នែក ហើយខ្ញុំបាននិយាយថា ‹ ព្រះបិតាអើយ កូនមិនអាចធ្វើវាបានទេយប់នេះ ។ កូនអស់កម្លាំងណាស់ ។ កូនមិនអាចប្រឈមវាបានទេ ។ កូនមិនអាចត្រឡប់ទៅផ្ទះ ហើយថែរក្សាកូនៗទាំងអស់នោះតែម្នាក់ឯងបានទេ ។ តើកូនអាចទៅឯទ្រង់ ហើយស្នាក់នៅជាមួយទ្រង់តែមួយយប់បានទេ ?› …
« ខ្ញុំមិនបានឮពាក្យឆ្លើយតបនោះទេ តែខ្ញុំបានឮក្នុងគំនិតខ្ញុំ ។ ចម្លើយគឺថា ៖ ‹ ទេ កូនតូចអើយ កូនមិនអាចមកឯយើងឥឡូវនេះទេ ។ ... តែយើងអាចមកឯកូនបាន› » ។2
សូមអរគុណបងប្អូនស្រី សម្រាប់អ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកកំពុងធ្វើ ដើម្បីចិញ្ចឹមបីបាច់គ្រួសារអ្នក ហើយរក្សាផ្ទះមួយដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ ជាកន្លែងដែលមានក្ដីល្អ, ក្ដីសុខសាន្ត, និងឱកាស ។
ទោះជាញឹកញាប់អ្នកមានអារម្មណ៍ឯកោ តែតាមពិតទៅ អ្នកមិនដែលនៅតែឯងទាំងស្រុងទេ ។ ដោយអស់ពីសមត្ថភាពដែលអ្នកអាចឈានទៅមុខបាន ក្នុងការអត់ធ្មត់ និងក្នុងជំនឿ នោះព្រះអម្ចាស់នឹងនៅជាមួយអ្នក ស្ថានសួគ៌នឹងប្រទានពរដែលអ្នកត្រូវការ ។
ទស្សនៈរបស់អ្នកអំពីជីវិតនឹងផ្លាស់ប្ដូរ ពេលដែលអ្នកសម្លឹងទៅព្រះ ជាជាងត្រូវបន្ទាប ។
ពួកអ្នកជាច្រើន បានរកឃើញក្ដីពិតដែលធ្វើឲ្យផ្លាស់ប្ដូរ និងអស្ចារ្យរួចទៅហើយ ថាពេលដែលអ្នករស់នៅ ដើម្បីលើកបន្ទុកអ្នកដទៃ នោះបន្ទុករបស់អ្នកផ្ទាល់ក្លាយជាស្រាលជាងមុន ។ ទោះជាស្ថានភាពទាំងឡាយអាចមិនមានការផ្លាស់ប្ដូរ តែចរិតលក្ខណៈរបស់អ្នកផ្លាស់ប្ដូរ ។ អ្នកអាចប្រឈមនឹងការសាកល្បងរបស់អ្នក ដោយព្រមទទួលជាងមុន, ដោយដួងចិត្តយល់ជាងមុន, និងដោយការដឹងគុណកាន់តែជ្រាលជ្រៅ សម្រាប់អ្វីដែលអ្នកមាន ជាជាងការមានះចង់បានអ្វីដែលអ្នកនៅខ្វះ ។
អ្នកបានឃើញថា ពេលយើងព្យាយាមលួងលោមដល់អ្នកដែលអស់សង្ឃឹម នោះយើងទទួលការលួងលោមខ្លួនឯងផងដែរ ពែងរបស់យើងពិតជា « ពេញហៀរ » ( ទំនុកដំកើង 23:5 ) ។
តាមរយៈការរស់នៅដោយសុចរិត នោះថ្ងៃមួយ អ្នក និងកូនៗអ្នកអាចរីករាយជាមួយនឹងពរជ័យនៃការធ្វើជាផ្នែកនៃក្រុមគ្រួសារអស់កល្បដ៏ពេញលេញមួយ ។
សមាជិក និងអ្នកដឹកនាំ តើមានអ្វីទៀតដែលអ្នកអាចធ្វើ ដើម្បីគាំទ្រដល់គ្រួសារដែលមានម្ដាយតែឯង ដោយមិនថ្កោលទោស ឬរិះគន់ពួកគេទេ ? តើអ្នកអាចបង្រៀនពួកមនុស្សវ័យក្មេងក្នុងគ្រួសារទាំងនេះទេ ពិសេសផ្ដល់គំរូដល់យុវជន ពីអ្វីដែលបុរសល្អធ្វើ និងរស់នៅដោយរបៀបណានោះ ? ដោយគ្មានវត្តមានឪពុក តើអ្នកកំពុងផ្ដល់គំរូដែលសមនឹងឲ្យពួកគេធ្វើតាមទេ ?
ឥឡូវនេះ ប្រាកដជាមានគ្រួសារខ្លះ ដែលមានតែឪពុក ។ បងប្អូនប្រុសទាំងឡាយ យើងក៏កំពុងអធិស្ឋានសម្រាប់អ្នក និងសម្ដែងការដឹងគុណដល់អ្នកផងដែរ ។ សារលិខិតនេះគឺសម្រាប់អ្នកផងដែរ ។
ឪពុកម្ដាយនៅលីវអើយ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពេលដែលអ្នកធ្វើឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរបស់អ្នកក្នុងអ្វីដែលលំបាកបំផុតនៃឧបសគ្គរបស់មនុស្ស នោះស្ថានសួគ៌នឹងប្រទានពរអ្នក ។ ពិតណាស់ អ្នកមិននៅម្នាក់ឯងនោះទេ ។ សូមឲ្យអំណាចដ៏ប្រោសលោះដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់នៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បំភ្លឺជីវិតអ្នកឥឡូវនេះ ហើយបំពេញដល់អ្នកនូវក្ដីសង្ឃឹមនៃការសន្យាដ៏អស់កល្ប ។ ចូរក្លាហាន ។ ចូរមានជំនឿ និងក្ដីសង្ឃឹម ។ ចូរគិតពីបច្ចុប្បន្នដោយចិត្តរឹងប៉ឹង និងសម្លឹងទៅអនាគតដោយទំនុកចិត្ត ។ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាមែន ។