គោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ
ដោយអែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន
នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់
សាសនាចក្រសព្វថ្ងៃ ក៏ដូចជាសាសនាចក្រពីបុរាណដែរ ការស្ថាបនាគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ ឬការកែតម្រូវលើការបង្វែរចេញពីគោលលទ្ធិ គឺជារឿងសំខាន់មួយនៃវិវរណៈដ៏ទេវភាព ។
ការដឹងគុណ និងក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំងបំផុតរបស់យើងចំពោះបងស្រី បេក បងស្រី អាលរ៉ែត និងបងស្រីថមសុន និងគណៈកម្មការសមាគមសង្គ្រោះ ។
យើងបានឃើញថ្មីៗនេះ អំពីកំណើននៃការចាប់អារម្មណ៍ជាសាធារណៈទៅលើជំនឿរបស់សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។ នេះគឺជាអ្វីដែលយើងស្វាគមន៍ ពីព្រោះគោលបំណងចំបងរបស់សាសនាចក្រយើង គឺដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គោលលទ្ធិរបស់ទ្រង់ ទៅទូទាំងពិភពលោក (សូមមើល ម៉ាថាយ 28:19–20; គ. និងស. 112:28) ។ ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែទទួលថា មាន និងនៅតែបន្ដមានការភាន់ច្រឡំអំពីគោលលទ្ធិរបស់យើង និងរបៀបដែលគោលលិទ្ធិត្រូវបានស្ថាបនាឡើង ។ នោះគឺជាប្រធានបទដែលខ្ញុំចង់និយាយថ្ងៃនេះ ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បានបង្រៀនគោលលទ្ធិនេះ នៅក្នុងកាលដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត ហើយសាវករបស់ទ្រង់ បានពុះពារយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីការពារគោលលទ្ធិ ទប់ទល់នឹងការវាយប្រហារលើទម្លាប់ និងទស្សនៈខុសឆ្គង ។ សំបុត្រក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី បានប្រាប់យ៉ាងច្រើនអំពីឧប្បត្តិហេតុជាច្រើន ដែលបង្ហាញថា ការក្បត់សាសនាដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ និងជាសាកល បានចាប់ផ្ដើមមានរួចទៅហើយ អំឡុងពេលនៃការបម្រើរបស់ពួកសាវក ។ 1
ជាច្រើនទសវត្សន៍ក្រោយមក បានបំភ្លឺម្ដងម្កាល នូវរស្មីនៃពន្លឺដំណឹងល្អ រហូតដល់ក្នុងសតវត្សន៍ទី 19 ពន្លឺដ៏ភ្លឺចិញ្ចាចនៃការស្ដារឡើងវិញ បានជះមកលើពិភពលោក ហើយដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទ ដ៏ពេញលេញទាំងស្រុង ត្រូវបានមានម្ដងទៀតនៅលើផែនដី ។ ថ្ងៃដ៏រុងរឿងនេះ បានចាប់ផ្ដើម ពេលបង្គោលពន្លឺមួយ «មានរស្មីចែងចាំងលើសជាងសុរិយា...» (យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ--ប្រវត្តិ 1:16) ព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាសំណប់របស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានយាងមកជួបនឹងយុវជនយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ហើយបានចាប់ផ្ដើមនូវអ្វីដែលនឹងក្លាយជាវិវរណៈដ៏ច្រើន ដែលមកព្រមគ្នានឹងអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចដ៏ទេវភាព ។
នៅក្នុងវិវរណៈទាំងនេះ យើងរកឃើញអ្វីដែលអាចត្រូវបានហៅថា គោលលទ្ធិគ្រឹះនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានស្ថាបនាឡើងវិញនៅលើផែនដី ។ ព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់បានកំណត់ថា គោលលទ្ធិ នៅក្នុងពាក្យទាំងនេះ ត្រូវកត់ត្រានៅក្នុងគម្ពីរមរមនថាជា៖ សក្ដីបទមួយទៀតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
«នេះគឺជាគោលលទ្ធិរបស់យើង ហើយជាគោលលទ្ធិដែលព្រះវរបិតា បានប្រទានដល់យើង ហើយយើងធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះវរបិតា ហើយព្រះវរបិតាធ្វើបន្ទាល់អំពីយើង ហើយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ធ្វើបន្ទាល់អំពី ព្រះវរបិតា និងអំពីយើង ហើយយើងធ្វើបន្ទាល់ថា ព្រះវរបិតាទ្រង់បញ្ជាដល់មនុស្សទាំងអស់ ទោះនៅទីណាក៏ដោយ ឲ្យប្រែចិត្ត ហើយជឿដល់យើង ។
«ហើយអស់អ្នកណាដែលជឿដល់យើង ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក អ្នកនោះហើយដែលនឹងបានសង្គ្រោះ ហើយពួកគេនោះហើយ ដែលនឹងគ្រងនគរព្រះទុកជាមរតក ។
ហើយអស់អ្នកណាដែលពុំជឿដល់យើង ហើយពុំទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកទេ នោះនឹងត្រូវជាប់ទោស ។
«… ហើយអស់អ្នកណាដែលជឿដល់យើង ក៏ជឿដល់ព្រះវរបិតាផងដែរ ហើយចំពោះអ្នកនោះហើយ ដែលព្រះវរបិតាធ្វើបន្ទាល់អំពីយើង ត្បិតទ្រង់នឹងយាងមករកអ្នកនោះដោយភ្លើង និងដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។…
«ប្រាកដមែន យើងប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា នេះគឺគោលលទ្ធិរបស់យើង ហើយអស់អ្នកណាដែលសង់នៅលើគោលលទ្ធិនេះ គឺសង់នៅលើថ្មដារបស់យើង ហើយទ្វារទាំងឡាយនៃស្ថាននរក នឹងពុំអាចឈ្នះលើអ្នកទាំងនោះបានឡើយ» (នីហ្វៃទី 3 11:32–35, 39) ។
នេះគឺជាសារលិខិតរបស់យើង ថ្មរដាដែលយើងសង់នៅលើ ជាគ្រឹះនៃអ្វីៗទាំងអស់នៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ គោលលទ្ធិនេះពិត ក៏ដូចជាអ្វីៗទាំងអស់ដែលមកពីព្រះ វាច្បាស់លាស់ វាងាយយល់ -- សូម្បីតែកូនក្មេងក៏យល់ ។ យើងសូមអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យទទួលដំណឹងល្អដោយចិត្តសាទរ ។
នៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ «យើងខ្ញុំជឿចំពោះការណ៍ទាំងអស់ ដែលទ្រង់បានបើកសម្ដែងមក និងការណ៍ទាំងអស់ ដែលទ្រង់បើកសម្ដែងនៅពេលឥឡូវនេះ ហើយយើងខ្ញុំជឿថា ទ្រង់នឹងបើកសម្ដែងនូវការណ៍ដ៏ធំ និងសំខាន់ៗជាច្រើនដែលទាក់ទងទៅនឹងនគរនៃព្រះ» (មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ 1:9) ។ នេះមានន័យថា ខណៈដែលមានអ្វីជាច្រើនដែលយើងពុំស្គាល់ នោះសេចក្ដីពិត និងគោលលទ្ធិ ដែលយើងទទួល បានមកដល់ ហើយនឹងបន្ដមកតាមរយៈវិវរវណៈដ៏ទេវភាព ។ នៅក្នុងទម្លាប់សាសនាមួយចំនួនពួកសាសនាវិទូ ប្រកាសអំពីសិទ្ធិអំណាចនៃការបង្រៀនស្មើគ្នា ជាមួយនឹងថ្នាក់ដឹកនាំខាងសាសនា និងបញ្ហាខាងគោលលទ្ធិ អាចក្លាយជាការប្រគួតប្រជែងនៃគំនិត រវាងពួកគេ ។ មនុស្សមួយចំនួនផ្អែកទៅលើក្រុមប្រឹក្សាដែលលើកកម្ពស់ទៅរកអង្គការគ្រីស្ទានទូទាំងពិភពលោក នៃពួកវ័យកណ្ដាល និងការបង្រៀនរបស់ពួកគេ ។ អ្នកដទៃទៀត ដាក់ការគូសបញ្ជាក់ជាចំបងទៅលើហេតុផលនៃទ្រឹស្ដីរបស់សាវកក្រោយៗ ឬអំពីវិធីសាស្ត្រ និងការពន្យល់អំពីបកប្រែគម្ពីរបរិសុទ្ធ ។ យើងឲ្យតម្លៃដល់ភាពជាវិទូ ដែលពង្រីកការយល់ដឹង ប៉ុន្ដែនៅក្នុងសាសនាចក្រសព្វថ្ងៃ ក៏ដូចជាសាសនាចក្រពីបុរាណដែរ ការស្ថាបនាគោលលទ្ធិនៃព្រះគ្រីស្ទ ឬការកែតម្រូវលើការបង្វែរចេញពីគោលលទ្ធិ គឺជារឿងសំខាន់មួយនៃវិវរណៈដ៏ទេវភាព ចំពោះអ្នកទាំងឡាយ ដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទានឲ្យនូវសិទ្ធិអំណាចជាសាវក ។ 2
នៅក្នុងឆ្នាំ 1954 ប្រធាន ជេ រ៉ូប៊ីន ក្លាក ជុញ្ញ័រ, ដែលជាទីប្រឹក្សានៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានពន្យល់អំពីរបៀបដែលគោលលទ្ធិត្រូវបានគេស្គាល់នៅក្នុងសាសនាចក្រ និងតួនាទីដ៏ទេវភាព របស់ប្រធាននៃសាសនាចក្រ ។ និយាយអំពីសមាជិកនៃ គណៈប្រធានទីមួយ និងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ គាត់បានថ្លែងថា៖ «[យើង] គួរតែ [ចាំ] ក្នុងចិត្តថា អ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅមួយចំនួន ត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យមានការហៅពិសេសមួយ ពួកគាត់មានអំណោយទានពិសេសមួយ ពួកគាត់ត្រូវបានគាំទ្រជា ព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈ ដែលប្រទានដល់ពួកគាត់នូវអំណោយទានដ៏ពិសិដ្ឋខាងវិញ្ញាណពិសេសមួយ ដែលជាប់ទាក់ទងនឹងការបង្រៀនរបស់ពួកគាត់ដល់ប្រជាជន ។ ពួកគាត់មានសិទ្ធិ និងសិទ្ធិអំណាចដើម្បីប្រកាសអំពីគំនិត និងព្រះទ័យរបស់ព្រះចំពោះប្រជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ដែលអាស្រ័យលើអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចទាំងអស់ របស់ប្រធាននៃសាសនាចក្រ ។ អ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅដទៃទៀត ពុំត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យនូវអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ និងសិទ្ធិអំណាចលើការបង្រៀនរបស់ពួកគាត់ទេ ពួកគាត់មានដែនកំណត់ ហើយជាដែនកំណត់លើអំណាច និងសិទ្ធិអំណាចនៅក្នុងការបង្រៀន អនុវត្តចំពោះអ្នកកាន់តំណែងដទៃទៀតទាំងអស់ និងសមាជិកនៃសាសនាចក្រ ព្រោះគ្មានពួកគាត់ណាម្នាក់ត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យនូវអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ ជាព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈឡើយ ។ បន្ថែមពីនោះ ដូចដែលទើបបានចង្អុលបង្ហាញ ប្រធាននៃសាសនាចក្រ មានអំណោយទានខាងវិញ្ញាណបន្ថែម និងពិសេសមួយ នៅក្នុងប្រការនេះ ត្បិតគាត់គឺជាព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈ សម្រាប់សាសនាចក្រទាំងមូល» ។ 3
តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបើកសម្ដែងពីព្រះទ័យ និងគោលលទ្ធិរបស់ទ្រង់ចំពោះព្យាការី អ្នកមើលឆុត និងអ្នកទទួលវិវរណៈដោយរបៀបណា ? ទ្រង់អាចនឹងផ្ដល់ឲ្យតាមរយៈសារទូត ឬដោយវត្តមានទ្រង់ផ្ទាល់ ។ ទ្រង់អាចមានបន្ទូលដោយសម្លេងទ្រង់ផ្ទាល់ ឬដោយសម្លេងនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ --ការទំនាក់ទំនងពីព្រះវិញ្ញាណទៅវិញ្ញាណ ដែលអាចបង្ហាញតាមពាក្យសម្ដី ឬតាមអារម្មណ៍ ដែលទំនាក់ទំនងមានការយល់ដឹង ដែលពិបាកពិពណ៌នាបាន (សូមមើល នីហ្វៃទី 1 17:45 ; គ. និងស. 9:8) ។ ទ្រង់អាចមានបន្ទូលទៅកាន់អ្នកបម្រើទ្រង់ម្នាក់ៗ ឬជាក្រុមប្រឹក្សា (សូមមើល នីហ្វៃទី 3 27:1–8) ។
ខ្ញុំនឹងយោងទៅរឿងពីរចេញមកពីគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ។ ទីមួយ គឺជាវិវរណៈមួយ ដែលនាំទៅសិរិសានៃសាសនាចក្រ ។ នៅដើមគម្ពីរកិច្ចការ យើងរកឃើញថា ពួកសាវកនៃព្រះគ្រីស្ទ ប្រកាសអំពីសារដំណឹងល្អទៅកាន់តែពួកយូដា ប៉ុណ្ណោះ តាមគំរូនៃការបម្រើរបស់ព្រះយេស៊ូវ (សូមមើល ម៉ាថាយ 15:24) ប៉ុន្ដែឥឡូវ តាមពេលវេលារបស់ព្រះអម្ចាស់បានមកដល់ជាពេលសម្រាប់ការផ្លាស់ប្ដូរហើយ ។ ពេត្រុស នៅក្រុងយ៉ុបប៉េ នាពេលនោះ បានមានសុបិនមួយ ដែលបានឃើញបីដង ។ គាត់បានឃើញសត្វផ្សេងៗគ្នា ចុះមកផែនដីពីស្ថានសួគ៌ «ដូចជាសំពត់កម្រាលយ៉ាងធំ បានចុះមក ចងទាំងបួនជ្រុង» (កិច្ចការ 10:11) ហើយត្រូវបានបញ្ជាឲ្យ «សម្លាប់ ហើយបរិភោគទៅ» (កិច្ចការ 10:13) ។ ពេត្រុសបានស្ទាក់ស្ទើរ ពីព្រោះមានសត្វមួយចំនួន «ពុំស្អាត» ឬ «ធម្មតា» ស្របតាមច្បាប់ម៉ូសេ ហើយពេត្រុសពុំដែលល្មើសបទបញ្ញត្តិ ដោយការបរិភោគសត្វដូច្នោះនោះទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សម្លេងបន្លឺមកកាន់ពេត្រុស នៅក្នុងសុបិនគាត់ថា «របស់អ្វីដែលព្រះបានសម្អាតហើយ នោះកុំឲ្យអ្នករាល់ថាជាមិនស្អាតឡើយ» (កិច្ចការ 10:15) ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមកមិនយូរប៉ុន្មាន អត្ថន័យនៃសុបិននេះ បានប្រាប់យ៉ាងច្បាស់ មានបុរសជាច្រើននាក់ បានបញ្ជូនមកពីមេទ័ពរ៉ូម ឈ្មោះកូនេលាស ទៅដល់កន្លែងសម្រាករបស់ពេត្រុស ដោយមានសំណើរសុំឲ្យគាត់ ទៅបង្រៀនដល់ចៅហ្វាយពួកគេ ។ កូនេលាស បានប្រមូលមិត្តភក្ដិ សាច់ញាតិយ៉ាងច្រើនមកជុំគ្នា ហើយឃើញថាពួកគេមករង់ចាំដោយសង្ឃឹមក្នុងការទទួលសារដំណឹងរបស់គាត់ នោះពេត្រុសបាននិយាយថា៖
«ព្រះទ្រង់បានសម្ដែងឲ្យខ្ញុំដឹងថា មិនត្រូវរាប់អ្នកណាថាមិនស្អាត ឬមិនបរិសុទ្ធឡើយ …
«… ប្រាកដមែន ខ្ញុំយល់ឃើញថា ព្រះមិនរើសមុខអ្នកណាទេ៖
«គឺនៅក្នុងគ្រប់ទាំងសាសន៍ អស់អ្នកណាដែលកោតខ្លាចដល់ទ្រង់ ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តសេចក្ដីសុចរិត នោះគាប់ដល់ព្រះហឬទ័យទ្រង់ដែរ» (កិច្ចការ 10:28, 34-,35,សូមមើលផងដែរ ខ 17–24) ។
«កាលពេត្រុសកំពុងតែអធិប្បាយនៅឡើយ នោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ក៏យាងចុះមក សណ្ឋិតលើអស់អ្នកដែលកំពុងតែស្ដាប់ព្រះបន្ទូល ។
«ឯពួកអ្នកជឿ [ដែលមកជាមួយនឹងពេត្រុស] គេក៏មានសេចក្ដីអស្ចារ្យជាខ្លាំង ពីដំណើរដែលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ បានចាក់មកលើពួកសាសន៍ដទៃ ។
« … នោះពេត្រុសសួរថា
«តើមានអ្នកណាអាចនឹងឃាត់ មិនឲ្យធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកដល់អ្នកទាំងនេះបានឬទេ ដែលពួកគេបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដូចជាយើងដែរ?» (កិច្ចការ 10:44–47) ។
តាមរយៈបទពិសោធន៍នេះ និងវិវរណៈទៅកាន់ពេត្រុស ព្រះអម្ចាស់បានកែទម្លាប់នៃសាសនាចក្រ ហើយបានបើកសម្ដែងឲ្យមានការយល់ដឹងកាន់តែពេញលេញអំពីគោលលទ្ធិដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ ។ ហើយដូច្នេះ ការផ្សាយដំណឹងល្អបានលាតសន្ធឹង ទៅដល់មនុស្សទាំងអស់ ។
ក្រោយមកនៅក្នុងគម្ពីរកិច្ចការ យើងរកឃើញអ្វីមួយទៀតជារឿងជាប់ទាក់ទង នៅគ្រានេះការបង្ហាញអំពីរបៀបដែលវិវរណៈពីបញ្ហាគោលលទ្ធិ អាចមាននៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាមួយ ។ ការជំទាស់បានកើតមាន អំពីការកាត់ស្បែកដែលតម្រូវឲ្យមានក្រោមច្បាប់របស់ម៉ូសេ គួរតែបន្ដមានជាបទបញ្ញត្តិមួយនៅក្នុងដំណឹងល្អ និងសាសនាចក្រនៃព្រះគ្រីស្ទ (សូមមើល កិច្ចការ 15:1, 5) ។ «ពួកសាវក និងពួកចាស់ទុំ ក៏ប្រជុំគ្នាប្រឹក្សាពីដំណើរនោះ» (កិច្ចការ 15:6) ។ កំណត់ត្រារបស់យើងអំពីការប្រឹក្សានេះ ពុំមានគ្រប់ទេ ប៉ុន្តែយើងត្រូវបានប្រាប់ថា បន្ទាប់ពី «ការជជែកគ្នាជាយូរ» (កិច្ចការ 15:7) ។ ពេត្រុស ជាសាវកច្បង បានក្រោកឡើងប្រកាសអំពីអ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានបញ្ជាក់ដល់គាត់ ។ គាត់បានរំឭកដល់ក្រុមប្រឹក្សាថា នៅពេលដំណឹងល្អបានចាប់ផ្ដើមផ្សាយទៅកាន់ពួកសាសន៍ដទៃដែលពុំកាត់ស្បែក នៅក្នុងផ្ទះរបស់កូនេលាស ពួកគេបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដូចគ្នានឹងពួកយូដាដែលបានផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿកាត់ស្បែកដែរ ។ ព្រះ ទ្រង់មានបន្ទូលថា «មិនបានរាប់ពួកយើងនឹងពួកគេខុសពីគ្នាទេ គឺបានសម្អាតចិត្តគេ ដោយសារសេចក្ដីជំនឿជឿដែរ ។
«ចុះហេតុអ្វីបានជាល្បងព្រះ ដោយបំពាក់នឹមនៅកពួកសិស្សដូច្នេះ ដែលទោះទាំងពួកព្ធយុកោយើង ឬយើងរាល់គ្នាក៏ពុំអាចនឹងទ្រទ្រាំបានផង?
«យើងជឿថា បានសង្គ្រោះដោយព្រះគុណនៃព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ដូចជាគេដែរ» (កិច្ចការ 15:9–11,សូមមើល ផងដែរ ខ 8 ) ។
បន្ទាប់ពីនោះ ប៉ុល, បាណាបាស និងប្រហែលជាមានអ្នកដទៃទៀត បាននិយាយគាំទ្រដល់ការប្រកាសរបស់ពេត្រុស រួចយ៉ាកុបបានស្នើថា ការសម្រេចនោះ ត្រូវប្រតិបត្តិតាមរយៈសំបុត្រទៅកាន់សាសនាចក្រ ហើយក្រុមប្រឹក្សា ត្រូវរួបរួម «ព្រមព្រៀងគ្នា» (កិច្ចការ 15:25សូមមើល ផងដែរ ខ 12–23) ។ នៅក្នុងសំបុត្រប្រកាសអំពីការសម្រេចរបស់ពួកគេ ពួកសាវកបាននិយាយថា «ពីព្រោះព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងយើងខ្ញុំរាល់គ្នា បានយល់ឃើញថា... » (កិច្ចការ 15:28) ។ ឬជាពាក្យម្យ៉ាងទៀត ការសម្រេចនេះ ចេញមកពីវិវរណៈដ៏ទេវភាព តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
គំរូដូចគ្នានេះ ត្រូវបានធ្វើតាមនាសព្វថ្ងៃនេះ នៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។ ប្រធាននៃសាសនាចក្រ អាចប្រកាស ឬបកប្រែគោលលទ្ធិ ផ្អែកទៅលើវិវរណៈដែលមានចំពោះគាត់ (សូមមើល ជាឧទាហរណ៍ គ.និងស. 138) ។ ការបកប្រែគោលលទ្ធិ ក៏អាចមានតាមរយៈក្រុមប្រឹក្សានៃគណៈប្រធានទីមួយ រួមគ្នានឹងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ផងដែរ ។ (សូមមើល ជាឧទាហរណ៍ ការប្រកាសជាផ្លូវការ 2) ។ ការពិភាក្សាក្នុងក្រុមប្រឹក្សា ជារឿយៗនឹងរួមបញ្ចូលនូវបទដ្ឋានព្រះគម្ពីរ, ការបង្រៀនរបស់អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ និងអ្វីដែលបានធ្វើហើយពីមុន ។ ប៉ុន្ដែនៅទីបញ្ចប់ មានតែការពិភាក្សាអំពីសក្ខីបទថ្មីក្នុងសាសនាចក្រប៉ុណ្ណោះ ដែលគោលដៅពុំមានការព្រមព្រៀងគ្នាដោយងាយ នៅក្នុងសមាជិកក្រុមប្រឹក្សា ប៉ុន្ដែវាជាវិវរណៈមកពីព្រះ ។ វាគឺជាដំណើរការមួយ ដែលត្រូវមានទាំង មូលហេតុ និងជំនឿ ដើម្បីទទួលបានគំនិត និងព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ 4
ក្នុងពេលដំណាលគ្នានេះដែរ គួរតែចងចាំថា អ្នកដឹកនាំពុំធ្វើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាំងអស់ទេ, ទាំងអតីតកាល ឬបច្ចុប្បន្នកាល វាគឺជាគោលលទ្ធិចាំបាច់ ។ វាត្រូវបានយល់ជាទូទៅនៅក្នុងសាសនាចក្រថា សេចក្ដីថ្លែងមួយ ដែលអ្នកដឹកនាំម្នាក់បានថ្លែង នៅក្នុងឱកាសតែមួយ ជាញឹកញាប់វាតំណាងឲ្យលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួន តែបានពិចារណាយ៉ាងប្រុងប្រយ័ត្ន, ជាគំនិត, វាពុំមានន័យថាជាផ្លូវការ ឬសម្រាប់សាសនាចក្រទាំងមូលទេ ។ ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធបានបង្រៀនថា «ព្យាការីម្នាក់ [គឺជា] ព្យាការីតែពេលគាត់ [ស្ថិត] នៅក្នុងតួនាទីប៉ុណ្ណោះ» ។ 5 ប្រធាន ក្លាក បានដកស្រង់កាលពីមុននេះ បានថ្លែងថា ៖
«រឿងដ៏សាមញ្ញដែលឪពុកខ្ញុំបានប្រាប់ខ្ញុំកាលពីតូច បង្ហាញពីចំនុចនេះ ខ្ញុំពុំដឹងថាអ្វីជាសិទ្ធិអំណាចទេ ប៉ុន្តែវាបង្ហាញចំនុចនោះ ។ រឿងរបស់គាត់ គឺថា អំឡុងពេលមានការរំជើបរំជួលអំពីការមកដល់នៃកងទ័ពរបស់ [ចនស្ដុន] បងប្រុស ព្រិកហាំ បានផ្សាយទេសនកថាទៅប្រជាជននៅក្នុងការប្រជុំពេលព្រឹកមួយ ដែលពោរពេញដោយការជំនះចំពោះការមកដល់របស់កងទ័ព ហើយប្រកាសដោយបំណងជំទាស់ និងបណ្ដេញពួកគេចេញ ។ នៅក្នុងការប្រជុំពេលល្ងាច គាត់បានក្រោកឡើង ហើយនិយាយថា ព្រិកហាំ យ៉ង់ បាននិយាយនៅពេលព្រឹក ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់កំពុងតែមានបន្ទូលក្នុងពេលនេះ ។ បន្ទាប់មកគាត់ធ្វើសុន្ទរកថា សារលិខិតគឺផ្ទុយគ្នាពីការនិយាយនៅពេលព្រឹក …
«… សាសនាចក្រនឹងដឹង តាមរយៈទីបន្ទាល់នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលបានផ្ដល់ទៅដល់សមាជិក ទោះជាបងប្អូនប្រុស និយាយអំពីទស្សនៈរបស់ពួកគាត់ក្ដី គឺ ‹បានបណ្ដាលដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ› ហើយនៅទីបញ្ចប់ចំណេះដឹងនោះ នឹងបើកបង្ហាញ» ។ 6
ព្យាការីយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានបញ្ជាក់អំពីតួនាទីសំខាន់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នៅក្នុងគោលលទ្ធិរបស់យើងក្នុងប្រយោគសំខាន់មួយថា៖ «គោលលទ្ធិគ្រឹះនៃសាសនារបស់យើង គឺទីបន្ទាល់របស់ពួកសាវក និងព្យាការី អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់បានសុគត បានបញ្ចុះ និងបានរស់ឡើងវិញម្ដងទៀតនៅថ្ងៃទីបី ហើយបានយាងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ និងរឿងដទៃទៀត ដែល ទាក់ទងនឹងសាសនារបស់យើង គឺជាផ្នែករងតែប៉ុណ្ណោះ» ។ 7 ទីបន្ទាល់របស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ អំពីព្រះយេស៊ូវ គឺថាទ្រង់មានព្រះជន្មរស់, «ត្បិត [គាត់] បានឃើញទ្រង់ គង់នៅខាងស្ដាំព្រះហស្ថនៃព្រះ ហើយយើងខ្ញុំបានឮសម្លេង ដែលថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់គឺជាបុត្រា បង្កើតតែមួយនៃព្រះវរបិតា» (គ. និងស. 76:23សូមមើល ផងដែរ ខ 22) ។ ខ្ញុំសូមអំពាវនាវដល់មនុស្សទាំងអស់ដែលស្ដាប់ ឬអានសារលិខិតនេះ ដើម្បីស្វែងរកតាមរយៈការអធិស្ឋាន និងការសិក្សាព្រះគម្ពីរ នូវសាក្សីដូចគ្នានោះ អំពីលក្ខណៈដ៏ទេវភាព, ដង្វាយធួន, និងការរស់ឡើងវិញនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមទទួលគោលលទ្ធិរបស់ទ្រង់ ដោយការប្រែចិត្ត, ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក, ការទទួលអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ រួចហើយធ្វើតាមក្រិត្យវិន័យ និងសេចក្ដីសញ្ញានៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពេញមួយជីវិតអ្នក ។
ខណៈដែលបុណ្យអ៊ីស្ទើរកំពុងតែខិតចូលមកដល់ នោះខ្ញុំសូមថ្លែងជាសាក្សីផ្ទាល់ខ្លួនថា ព្រះយេស៊ូវនៃណាសារ៉ែត គឺជាព្រះរាជបុត្រាព្រះ ជាព្រះមែស៊ីក្នុងការព្យាករណ៍ពីបុរាណ ។ ទ្រង់គឺជាព្រះគ្រីស្ទ ដែលបានរងទុក្ខនៅសួនច្បារគេតសេម៉ានី បានសុគត នៅលើឈើឆ្កាង និងបានបញ្ចុះ ហើយប្រាកដណាស់បានរស់ឡើងវិញម្ដងទៀតនៅថ្ងៃទីបី ។ ទ្រង់បានរស់ឡើងវិញ ដែលយើងទាំងអស់គ្នានឹងបានរស់ឡើងវិញដោយសារទ្រង់ ហើយដែលយើងទាំងអស់គ្នានឹងអាចប្រោសលោះ និងតម្កើងឡើងនៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌របស់ទ្រង់ដោយសារទ្រង់ ។ នេះគឺជាគោលលទ្ធិរបស់យើង បញ្ជាក់រាល់សក្ខីបទពីមុនៗទាំងអស់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានថ្លែងជាថ្មីសម្រាប់ជំនាន់របស់យើង ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាមែន ។