از انجام کار نیک نترس

برادران و خواهران عزیزم، من با فروتنی دعا میکنم که روح سرور به هنگام سخنرانی من با ما باشد. قلب من پُر از سپاسگزاری برای سرور است، که این کلیسای او میباشد، برای الهامی که از شنیدن دعا های ملتهب احساس کرده ایم، از خطابه های الهام بخش، و آواز های فرشته ای در این کنفرانس.

در آوریل گذشته، رئیس توماس اس. مانسون پیامی ارائه داد که قلب ها را در سراسر دنیا تکان داد، از جمله قلب مرا. او از قدرت کتاب مورمون صحبت کرد. او ما را تشویق کرد که آنرا مطالعه، تعمّق، و تعلیمات آنرا عمل کنیم. او قول داد که اگر ما هر روز برای مطالعه و تعمّق آن وقت صرف کنیم و از فرامین در کتاب مورمون اطاعت کنیم، ما یک گواهی حیاتی از حقیقت آنرا خواهیم داشت، و نتیجۀ گواهی از مسیح زنده ما را در دوران مشکل به ایمنی هدایت خواهد کرد. (ببینید ”قدرت کتاب مورمون،“لیاهونا، مه ٢٠١۷، ۸۷–۸٦.)

مانند بسیاری از شما ها، من سخنان پیامبر را همانند صدای سرور شنیدم. و همچنین مانند بسیاری از شما ها، تصمیم گرفتم که از آن سخنان اطاعت کنم. حالا، از هنگامی که پسر جوانی بودم، من آن گواهی را احساس کرده ام که کتاب مورمون کلام خدا است، که پدر و پسر به جوزف اسمیت ظاهر شده و با او صحبت کردند، و اینکه پیامبران باستانی به پیش جوزف اسمیت آمدند که کلید های بهشتی کلیسای سرور را باز آوری کنند.

با آن گواهی، من کتاب مورمون را هر روز بمدّت بیش از ۵٠ سال خوانده ام. بنابراین شاید بتوانم بطور منطقی فکر کرده ام که سخنان رئیس مونسون برای کس دیگر بوده است. ولیکن، مانند بسیاری از شما ها، من تشویق پیامبر را احساس کردم و قول او مرا دعوت کرد که کوشش بیشتری بکنم. بسیاری از شما ها همان کاری را که من کردم انجام داده اید: با نیّت بیشتر دعا کردید، با شدّت بیشتر نوشته ای مقدّس را تعمّق نموده اید، و سعی بیشتر کرده اید که در خدمت سرور و دیگران برای او باشید.

نتیجۀ شادی بخش برای من، و بسیاری از شما ها، چیزی است که پیامبر قول داد. آنهائی از ما که این نصیحت الهام بخش را پذیرفتند روح القدُس را با تمایز بیشتر شنیده ایم. ما قدرت بیشتری برای مقاومت در برابر وسوسه ها پیدا کرده و بیشتری در عیسی مسیح رستاخیز شده، در مژده اش، و در کلیسای زنده اش احساس نموده ایم.

در فصل افزایش فاحش در دنیا، آن افزایشات در گواهی ترس و تردید را رانده و حسّ آرامش برای ما آورده است. اطاعت از نصیحت رئیس مونسون دو تا تأثیر فوق العادۀ دیگری  برای من داشت: اوّل، آن روحی را که او قول داد یک حسّ خوش بینی در آینده برای من ایجاد کرده است، حتّی وقتی به نظر میرسد که اغتشاش در دنیا افزایش مییابد. و دوّم، سرور برای من—و شما—حتّی یک احساس بیشتری از عشق او برای آنهائی که در پریشانی هستند داده است. ما احساس تمایل بیشتر کرده ایم که برای نجات دیگران برویم. آن تمایل کانون خدمت و تعلیم رئیس مونسون بوده است.

سرور وعدۀ عشق برای دیگران و شجاعت برای پیامبر جوزف اسمیت و آلیور کاودری داد هنگامی که وظایف شان طاقت فرسا به نظر میرسید. سرور گفت که شجاعت لازم از ایمان آنها در او بعنوان صخرۀ شان خواهد آمد.

”از انجام کار نیک نترسید، پسران من، زیرا هر آنچه که بکارید، همان را درو خواهید کرد؛ بنابراین، اگر نیکی بکارید برای پاداش تان نیکی درو خواهید کرد.

”بنابراین، نترسید، گلّۀ کوچک؛ نیکی کنید؛ بگزارید که زمین و جهنّم بر علیه تو با هم شوند، چونکه اگر شما بر روی صخرۀ من بسازید، آنها نمیتوانند بر تو غلبه کنند.

”بنگر، من شما را محکوم نمیکنم؛ براه خودت برو و دیگر گناه نکن؛ با آرامش کاری را که من فرمان داده ام انجام بده.

”در هر فکری بمن نگاه کن؛ تردید نکن، نترس.

”بنگر زخم هائی را که پهلوی مرا سوراخ کرده اند، و همچنین نشانه های میخ ها را در دست ها و پا های من؛ فرامین مرا نگهدار، و شما ملکوت بهشتی را به ارث خواهی برد. “(اصول و پیمانها ٣۷–٣٣:٦)

سرور به رهبران کلیسای باز آورده شده اش گفت، و بما میگوید، که وقتی ما با ایمان بر صخرۀ او به ایستیم، ترس و تردید کاهش یافته؛ تمایل برای انجام کار نیک افزایش مییابد.چنانکه ما دعوت رئیس مونسون را قبول میکنیم که در قلب هایمان یک گواهی از عیسی مسیح بکاریم، قدرت، تمایل، و شجاعت دریافت میکنیم که بدون ملاحظه در بارۀ نیاز های خود به نجات دیگران بشتابیم.

من آن ایمان و شجاعت را چندین بار دیده ام هنگامی که مقدّسین آخرین زمان با ایمان با مشکلات ترسناکی روبرو شده اند. برای یک مثال، من در آیداهو بودم وقتی که سدّ تیتون در  ۵ ژوئن ١٩۷٦ شکست. یک دیواری از آب پائین آمد. هزاران نفر از خانه های خود فرار کردند. هزاران خانه و کسب و کار نابود شدند. معجزه آسا، کمتر از ١۵ نفر کشته شدند.

چیزی که من در آنجا دیدم، هر موقعی که مقدّسین آخرین زمان بر روی صخرۀ گواهی عیسی مسیح ایستاده اند دیده ام. چونکه آنها تردیدی ندارند که او مراقب آنها است، آنها بدون ترس شدند. آنها مشکلات خود را نادیده گرفته برای رفاه دیگران میروند. و آنها به خاطر عشق برای مسیح اینکار را انجام میدهند، خواستار باز پرداخت نیستند.

برای مثال، هنگامی که سدّ تیتون شکست، یک زوج مقدّسین آخرین زمان در حال مسافرت بودند، خیلی از خانۀ شان دور بودند. به محض شنیدن اخبار از رادیو، با شتاب به رکسبرگ برگشتند. عوض رفتن به خانۀ خودشان که بینند آیا نابود شده است، آنها به جستجوی اُسقف خود رفتند. او در یک ساختمانی بود که از آن بعنوان مرکز بازیابی استفاده میشد. او در راهنمائی هزاران نفر داوطلب که منتظر آمدن اتوبوس های زرد مدرسه بودند کمک میکرد.

آن زوج به پیش اُسقف رفته و گفت، ”ما تازه برگشتیم. اُسقف، کجا برای کمک میتوانیم برویم؟“ او اسم یک خانواده ای را به آنها داد. آن زوج به پاک کردن آب و گِل از یک خانه به خانۀ دیگر رفتند. آنها برای چند روز از صبح تا شب کار کردند. سرانجام فرصتی یافتند که برای دیدن خانۀ خود بروند. سیل آنرا برده بود، چیزی برای پاک کردن باقی نمانده بود. بنابراین فوراً برای  دیدن اُسقف خود برگشتند. آنها پرسیدند، ”اُسقف، آیا میتوانیم به کسی کمک کنیم؟“

آن معجزۀ شجاعت و خیرخواهانه—عشق خالص مسیح—عرض سالها و در سراسر دنیا تکرار شده است. آن در روز های وحشتناک آزار و شکنجه در زمان بودن جوزف اسمیت در میسوری اتّفاق افتاد. آن هنگامی که بریگام یانگ خروج از ناوو را هدایت کرد و مقدّسین را برای زندگی در مکان های بیابانی در سراسر غرب ایالات متّحده، برای کمک به یکدیگر برای تشکیل صهیون به سرور فرا خواند اتّفاق افتاد.

اگر شما دفتر خاطرات آن پیشگامان را بخوانید، می بینید که معجزۀ ایمان ترس و تردید را میراند. و میخوانید از مقدّسینی که منافع خود را ترک کرده به خاطر سرور به کمک دیگران شتافتند، قبل از اینکه به گوسفندان یا به مزرعۀ خود سر بزنند.

من همان معجزه را چند روز پیش بعد از طوفان ایرما در پرتو ریکو، سنت توماس، و فلوریدا دیدم، جائیکه مقدّسین آخرین زمان مشترک با کلیسا های دیگر، گروه های جامعۀ محلّی، و سازمان های ملّی کوش های پاک کردن را آغاز نمودند.

مانند دوستانم در رکسبرگ، یک زوج در فلوریدا که عضو کلیسا نبودند به عوض زحمت کشیدن در خانۀ خود در کمک به جامعه تمرکز کردند.وقتی که چند همسایۀ مقدّسین آخرین زمان برای دو تا درخت بزرگ که جلو گاراژ شان را گرفته بود پیشنهاد کمک کردند، آن زوج توضیح دادند که آنقدر دست و پاچه شده بودند که به کمک دیگران شتافتند، با این ایمان که سرور کمک لازم برای خانۀ خودشان را فراهم خواهد کرد. شوهر سپس گفت که قبل از آمدن اعضای کلیسا ما برای کمک، زوج مشغول دعا کرده بودند. آنها جوابی دریافت کرده بودند که کمک خواهد آمد. آن کمک در مدّت چند ساعت بعد از آن اطمینان آمد.

من گزارشی را شنیده ام که برخی مقدّسین آخرین زمان را که پیراهن زرد دست های کمکی را بر تن دارند ”فرشتگان زرد“ میخوانند. یک مقدّس آخرین زمان ماشین اش را برای تعمیر برد، و مردی که کمکش میکرد ”تجربۀ روحانی“ را تشریح کرد هنگامی که مردم با پیراهن های زرد درخت های افتاده را از حیاطش برداشتندو سپس، او گفت، آنها ”یک نوائی در بارۀ فرزند خدا بودن برای من خواندند. “

یک شهروند فلوریدائی دیگر—همچنین نه عضو مذهب ما—شرح داد که مقدّسین آخرین زمان به خانه اش آمدند هنگامی که او در حیاط ویران شده اش کار میکرد و دست پاچه، گرما زده، و نزدیک به گریه بود. به گفتار خودش، داوطلبان، ”یک معجزه ایجاد کردند. “ آنها نه تنها با پشتکاری خدمت کردند بلکه با لبخند و خنده، و هیچ پاداشی را قبول نکردند.

من همان پشتکاری را دیده و آن خنده را شنیدم وقتیکه، در یک بعد از ظهر شنبه، من با گروهی از مقدّسین آخرین زمان در فلوریدا ملاقات کردم. آنها پیراهن های زرد با آرم ”دست های کمک“ پوشیده بودند. داوطلبان کار پاک کردن را برای لحظه ای متوقّف ساختند که من بتوانم با چند نفر دست بدهم. آنها گفتند که ۹٠ نفر از اعضای وتد شان در جورجیا شب قبل طرح ریخته بودند که برای نجات در فلوریدا بپیوندند.

آنها در ساعت ٠٠:۴ صبح از جورجیا حرکت نمودند، چندین ساعت رانندگی کردند، از صبح تا شب کار کردند، و تصمیم داشتند که روز بعد هم کار کنند.

آنها آنرا با لبخند و طنز خوش تشریح کردند. تنها فشاری که من احساس کردم این بود که می خواستند تشکّر کردن متوقّف شود که آنها به سر کارشان برگردند. رئیس وتد دوباره ارّۀ برقی خود را شروع کرده و روی یک درختی که پائین افتاده بود کار میکرد و اُسقف شاخه های درخت را جمع میکرد وقتی ما وارد ماشین شدیم که برای دیدن تیم نجات دیگر برویم.

در اوایل آنروز، در حال حرکت از یک منطقۀ دیگر، یک مردی به ماشین نزدیک شد،  کلاهش را برداشت، و از ما به خاطر داوطلبان تشکّر کرد. او گفت، ”من عضو کلیسای شما نیستم. من باور نمیکنم که شما چقدر برای ما کمک کرده اید. خدا برکت تان بدهد. “ داوطلب LDS که در کنارش بود لبخندی زده و شانه هایش را بالا انداخت، انگار که سزاوار هیچ ستایشی نیست.

در حالیکه داوطلبان از جورجیا برای کمک این مرد که باورش نمیشد آمده بودند، صد ها نفر از مقدّسین آخرین زمان از همان قسمت ویران شدۀ فلوریدا صد ها مایل به جائی دیگر در فلوریدا رفته بودند که مردم خسارت بیشتر داشتند.

آن روز، من بیاد آوردم، و بهتر فهمیدم، کلمات نبوی پیامبر جوزف اسمیت را: ”یک مرد پُر از عشق خدا، تنها با برکت دادن خانوادۀ خود راضی نیست، بلکه میخواهد تمام نسل انسان را، در سراسر دنیا برکت دهد“ (تعلیمات رؤسای کلیسا: جوزف اسمیت [٢٠٠۷]، ۴٢٦).

ما چنین عشقی را در زندگی مقدّسین آخرین زمان در همه جا می بینیم. هر موقع که یک رویداد تراژیک در هر کجای دنیا اتّفاق میافتد؛ مقدّسین آخرین زمان به تلاش های انسان دوستی کلیسا اهدا میکنند. درخواست به ندرت لازم است. در واقع، بعضی موارد، ما باید از داوطلبان درخواست کنیم که منتظر بمانند تا آنهائی که رهبری بازیابی منطقه را به عهده دارند آمادۀ دریافت آنها باشند.

تمایل برای برکت دادن ثمرۀ مردم برای دریافت گواهی از عیسی مسیح، مژده اش، کلیسای باز آورده شده اش، و پیامبرش است. به همین دلیل است که مردم سرور تردید نمیکنند و نمی ترسند. به همین دلیل است که مبلّغین دینی برای خدمت در هر گوشۀ دنیا داوطلب میشوند. به همین دلیل است که والدین با فرزندان خود برای دیگران دعا میکنند. به همین دلیل است که رهبران نوجوانان خود را چالش میدهند که درخواست رئیس مونسون را در مطالعۀ کتاب مورمون از ته دل قبول کنند. ثمره نتیجۀ  درخواست رهبران نبود بلکه عمل با ایمان نوجوانان و اعضای کلیسا بود. آن عمل کرد ایمانی که فداکاری خودگذشتگی لازم داشت تغییر قلب را باعث شد که با آنها اجازه داد که عشق خدا را حسّ کنند.

قلب های ما، هرچند، تغییر مییابند تنها وقتی که ما از نصیحت پیامبر را پیروی می کنیم. اگر ما بعد از یک کوشش آنرا متوقّف سازیم، تغییر محو خواهد شد.

مقدّسین آخرین زمان ایمان خود را در سرور عیسی مسیح افزایش داده اند، در کتاب مورمون بعنوان کلام خدا، و در باز آورده شدن کلید های کشیشی در کلیسای حقیقی اش. آن افزایش در گواهی شجاعت و نگرانی ما را برای فرزندان دیگر خدا بیشتر کرده است. امّا چالش و فرصت های آینده نیاز بیشتر خواهند داشت.

ما نمیتوانیم جزئیّات را پیشگوئی کنیم، امّا تصویر بزرگتری را میدانیم. میدانیم که در روزهای آخر، دنیا در اغتشاش خواهد بود. میدانیم که در میان هر مشکلی که میاید، سرور مقدّسین آخرین زمان را هدایت خواهد کرد که مژده را به هر ملّت، قوم، زبان، و مردم ببرند. و میدانیم مریدان حقیقی سرور سزاوار و آماده خواهند بود که او را دریافت کنند وقتیکه دوباره میاید.ما نباید بترسیم.

بنابراین، تا حدّی که ما پیشاپیش ایمان و شجاعت در قلب هایمان ساخته ایم، سرور انتظار بیشتری از ما دارد—و از نسل بعد از ما. لازم است که آنها قوی تر و شجاع تر باشند چونکه چیز های بزرگتر و سخت تر از ما انجام خواهند داد. و آنها با افزایش مخالفت از دشمن روح مان مواجه خواهند شد.

راه برای خوش بینی برای پیشرفت ما توسّط سرور داده شد: ”در هر فکری بمن نگاه کنید؛ تردید نداشته باشید، نترسید. “(اصول و پیمانها ٣٦:٦). رئیس مونسون بما گفت چگونه آنرا انجام دهیم. ما باید تعمّق کرده و کتاب مورمون و کلمات پیامبران را عمل کنیم. همیشه دعا کنیم. ایمان داشته باشیم. با تمام قلب، قدرت، ذهن، و نیرو به سرور خدمت کنیم. ما باید با تمام انرژی قلب هایمان برای هدیۀ خیرخواهی، عشق خالص مسیح دعا کنیم (ببینید مورونای ۴۸–۴۷:۷). و بالاتر از همه، ما بایددر پیروی از نصیحت نبوی ثابت و کوشا باشیم.

وقتیکه راه دشوار میشود، میتوانیم بر وعدۀ سرور متّکی باشیم—وعده ای که رئیس مونسون بما یاد آوری کرده هنگامیکه او این کلمات از ناجی را نقل قول کرده است: ”آن کسی که ترا دریافت کند، من هم آنجا خواهم بود، چونکه من پیش از شما خواهم رفت. من در سمت راست و در سمت چپ شما خواهم بود، و روح من در قلب های شما خواهد بود، و فرشتگان من در اطراف شما خواهند بود، تا شما را کمک کنند“ (اصول و پیمانها ۸۸:۸۴).

من گواهی میدهم که سرور پیشاپیش شما میرود وقتیکه شما در انجام کار او هستید. گاهاً شما فرشته ای خواهید بود که سرور برای کمک به دیگران میفرستد. گاهاً شما آن کسی خواهید بود که فرشتگان برای کمک محاصره خواهند کرد. امّا همیشه روح او را در قلب خود خواهید داشت، چنانکه در هر مراسم آئین شام به شما قول داده شده است. تنها باید فرامینش را نگهدارید.

بهترین روز ها برای ملکوت خدا در روی زمین در پیش هستند. مخالفت ایمان ما را در عیسی مسیح قدرت خواهد بخشید، همانطوری که از زمان پیامبر جوزف اسمیت بخشیده است. ایمان همیشه ترس را شکست میدهد. با هم ایستادن وحدت می سازد. و دعا های شما برای آنهائی که نیاز دارند شنیده شده و توسّط یک خدای مهربان جواب داده میشوند. او نه چُرت میزند نه میخوابد.

من گواهی میدهم که خدای پدر زنده است و میخواهد که شما پیش او بیائید. این کلیسای حقیقی عیسی مسیح است. او شما را می شناسد، و از شما مراقبت میکند. او بخاطر گناهان شما و همۀ فرزندان پدر بهشتی کفّاره داد. پیروی از او در زندگی خود و در خدمت به دیگران تنها راه برای زندگی ابدی است.

من چنین گواهی میدهم و عشق و برکتم را بر شما میگزارم. بنام عیسی مسیح، آمین.