احتیاجات پیشِ روی ما
برخی از احتیاجات مهم که میتوانیم برآورده کنیم در میان خوانوادۀ، در میان دوستان، در بخش ها، و در جوامع خودمان هستند.
در روزهای اخیر، ما شاهد تعداد زیادی از بلا های طبیعی، در مکزیک، ایالت متّحده، آسیا، کارابیین، و آفریقا بوده ایم. آن بهترین را در مردم بوجود آورده است وقتی که هزاران نفر پیش قدم شدند برایِ کمک به آنهائی که در خطر یا احتیاج بودند و کسانیکه از نابود شدن هستی زجر می کشیدند. من از دیدن زنان جوان در تکزاس و فلوریدا هیجان زده شده بودم آنهائی که، بهمراه تعدادی دیگر، پیراهن های زرد امدادی دستهای کمک کننده را بر تن داشته و به تمیز کردن خانه ها و زباله های ناشی از توفانها کمک می کردند. چندین هزار نفر بیشتر با اشتیاق به مراکز پخش مواد ضروری که درفاصلۀ کمی از آنها بود می رفتند. در عوض، شما با بخشش های خود زجر کشیده هارا کمک کرده اید. بخشش ها و شفقت های شما تشویق کننده و مسیح وارانه هستند.
امروز من می خواهم درمورد جنبۀ خاص خدمت اشاره کنم که احساس می کنم خیلی برای همه مهم است—فرقی نمیکند که در کجا قرار داریم. برای ما هائی که اخبار حوادث اخیر را دیده و احساس ناتوانی که چکار باید بکنیم، جواب آن شاید واقعاً درست در پیش روی ما باشد.
ناجی تعلیم داد، ”هر آن کسی که حافظ جان خود شود آنرا از دست خواهد داد: امّا هر آن کسی که جانش را به خاطر من از دست دهد، آنرا حفظ خواهد کرد.“1 رئیس توماس اس. مانسون در مورد این کلام مقدّس چنین گفت: ”من معتقدم که ناجی به ما می گوید تا ما خود را کاملاً به خدمت دیگران مشغول نکنیم، هدف با ارزشی در زندگی خود نداریم. آنهائی که فقط به خودشان فکر می کنند در پایان روح خود را کوچک کرده و مجازاً زندگی خود را از دست خواهند داد، در حالیکه اشخاصی که خود را در خدمت به دیگران غرق می کنند رشد و نما می کنند— و نتیجتاً زندگی خود را حفظ می کنند.“2
ما در تمدّنی زندگی می کنیم که هر روز بیشتر تمرکز خود را بر روی صفحه ای کوچک در دستمان قرار می دهیم تا به مردم اطراف مان. ما ارتباطات اجتماعی و دستجمعی تکست و توئیت را جانشین اینکه در واقع در چشم کسی بنگریم و لبخند بزنیم کرده ایم یا، حتّی بندرت، رو در رو مکالمه ای داریم. ما اغلب نگرانِ این هستیم که چقدر پیرو و دوست دار داریم تا اینکه دستهایمان را بدور دوستان حلقه کرده و عشق، و نگرانی، و علاقۀ محسوس آنها را درک کنیم. همانطور که تکنولژی شگفت انگیز امروزه می تواند پیامهای اصول مژدۀ مسیح را پخش کند و به ما کمک کند در ارتباط با فامیل و دوستان باشیم، اگر ما مواظب نباشیم که چگونه از این دستگاههای الکترونیک شخصی استفاده کنیم، ما هم می توانیم تمرکز خود را فقط بر خود گذاشته و هدف اصول مژده را که خدمت به دیگران است فراموش کنیم.
من عشق و ایمانِ بسیاری به نو جوانان و جوانان بالغ دارم. من تمایلات به خدمت شما را دیده و احساس کرده ام که تفاوتی بی نهایت در دنیا دارد. من باور دارم که اکثر اعضای کلیسا خدمت کردن را در مرکز تعهّدات و پیروی خود دارند. امّا من همینطور فکر می کنم که گاهی آسانتر است که بزرگترین فرصتهای خدمت به دیگران را از دست بدهیم چون ما حواسّمان پرت است یا چون مشتاقانه دنبال راههائی هستیم که دنیا را تغییر دهیم و نمی توانیم بعضی از مهمترین نیازها را در میان خانواده، دوستان، بخش، و جوامع خود ببینیم. ما احساساتی می شویم وقتی زجر و نیازهای دیگران را در آن سر دنیا می بینیم، امّا ممکن است که قادر به دیدن نیاز شخصی که در کنار ما در کلاس است نباشیم.
خواهر لیندا ک. برتون داستانی از یک رئیس انجمن امدادی وتد گفت که، با عدّه ای در جمع آوری لحاف ها برای نیازمندان در سال ١۹۹٠ کار می کرد.”او و دخترش کامیونی پُر از لحاف از لندن به سوی کوسوو بردند. بعد از برگشت از سفر به خانه، او الهام بی نطیری در یافت کرد که بر عمقِ قلب او نشست. آن الهام چنین بود: کاری که کرده ای خیلی خوب بود. حالا برو خانه، و برو آنطرف خیابانت، و به همسایۀ خودت خدمت کن!“3
چه خوبی دارد که دنیا را نجات بدهی ولی غافل از نیاز نزدیکان و کسانیکه دوستشان دارید باشید؟ چه ارزشی دارد که دنیا را درست کنیم، اگر مردم اطراف خود از هم پاشیده هستند و ما خبر نداریم؟ ممکن است پدر بهشتی کسانی را که بما نیاز دارند نزدیک ما قرار داده، با دانش اینکه ما قادریم از پس احتیاجات آنها بر آئیم.
هر کسی می تواند راهی را برای خدمت مسیحانه پیدا کند. مشاور من خواهر کارول اف. مکانکی اخیراً در مورد نوۀ ١٠ ساله اش سارا گفت که، او وقتی متوجّه شد که مادرش بیمار است، خودش تصمیم گرفت که کمک کند. او خواهر کوچکش را بیدار کرد، لباسش را پوشاند، دندان هایش را مسواک کرد، موهایش را شانه زد، و صبحانه داد تا مادرش بتواند استراحت کند. او بی سر و صدا این خدمت کوچک را انجام داد بدون اینکه از او خواسته شود چون او نیاز به کمک را دید و خواست کمک کند. نه تنها سارا مادرش را برکت داد، بلکه من مطمئن هستم او لذّت برد از دانستن اینکه بار کسی را که دوست داشت سبک کرده است، همزمان با آن، رابطۀ خود را با خواهرش قوی ساخت. رئیس جیمز ئی. فواست گفت: ”خدمت به دیگران را در هر سنّی می شود شروع کرد … احتیاجی به بزرگی آن نیست، و آن اصالتی است در خانواده.“4
آیا شما کودکان تشخیص می دهید چقدر مهم است برای والدین و اعضای خانوادۀ خود وقتی که شما دنبال پیدا کردن راههائی به خدمت در خانه هستید؟ برای آنهائی که در سنین جوانی شما هستند، تقویت و خدمت کردن به اعضای فایل باید در رأس کار های اولیّه شما باشد همانطورکه در جستجوی راههائی برای عوض کردن دنیا هستید. نشان دادنِ محبّت و ملاحظه به خواهران و برادران و والدین خود کمک به بوجود آوردن محیطی از اتّحاد و دعوت از روح مقدّس در خانه می کند. تغییر دادن دنیا با تقویت کردن فامیل خودتان شروع می شود.
ناحیۀ دیگری که خدمت ما می تواند تمرکز پیدا کند خانواده هائی در بخش کلیسای خودمان است. گاهی بچه های ما از ما می پرسند، ”چرا ما باید به جلسات نوجوانان برویم؟ من چیز زیادی دستگیرم نمی شود. “
اگر من لحظۀ خوب والدینی داشتم، می توانستم جواب دهم، ”چه چیزی باعث میشود که فکر کنی رفتن به جلسات نوجوانان به خاطر این است که شما از آن چیزی یاد بگیرید؟“
دوستان جوان من، من می توانم اطمینان دهم که همیشه در آنجا در جلسات کلیسا که می روید شخصی تنها وجود دارد، که با چالشها ر.برو است و احتیاج به یک دوست دارد، یا احساس می کند که به گروه تعلق ندارد. شما چیز مهمی برای شریک شدن در هر جلسه یا فعالیتی دارید، و سرور مایل است که شما دور و بر خود را در میان گروه نگاه کرده و خدمت کنید همان گونه که او می کرد.
ارشد دی. تاد کریستافرسون تعلیم داده، ”یک دلیل اصلی که سرور یک کلیسا را دارد اینست که یک جمعی از مقدّسین را تشکیل داده که همدیگر را در ’جادۀ باریک و مستقیم که به زندگی ابدی هدایت می شود حمایت کنند.‘ “ او چنین ادامه میدهد، که ”این دین فقط بفکر خودش تنها نیست؛ بلکه، همۀ ما برای خدمت کردن فراخوانده شده ایم. ما چشمان، دستان، سر، پاها، وسایر اعضای بدن مسیح هستیم.“5
آن درست است که ما برای جلسات هفتگی کلیسا وشرکت در آئین ها حضوریافته، اصول را یاد گرفته، الهام می گیریم، امّا دلیل خیلی مهمتری است که ما برای رفتن به آنجا داریم بعنوان یک عضو خانوادۀ بخش و پیروانِ ناجی عیسی مسیح، ما مواظب همدیگریم، مشوّق یکدیگریم، وبرای یافتن راههائی که بهم خدمت و همدیگر را تقویت کنیم می رویم. ما فقط دریافت کننده و گیرندۀ آنچه کلیسا می بخشد نیستیم؛ ما احتیاج داریم که دهنده و فراهم کننده هم باشیم. دختران وپسرانِ جوان، در جلسات بعدی، بجای برداشتن تلفن خود و پیدا کردن اینکه دوستان چکار می کنند، توقف کرده، به اطراف نگاه کنید، و از خود به پرسید، ”امروز چه کسی مرا لازم دارد؟“ شاید شما کلید رسیدن و لمس کردن زندگی یکی از هم قطاران یا مشوّق یک دوستی که در سکوت در جنگ و جدال است باشید.
از پدر بهشتی خود بپرسید آنهائی را که به کمک شما نیازمندند به شما نشان دهد و به شما الهام کند چگونه با بهترین وجه به آنها خدمت کنید. بیاد آورید که ناجی اغلب به یک نفر در یک زمان خدمت می کرد.
نوۀ پسری ما ایتان ١۷ ساله است. این تابستان من تحت تأثیر قرار گرفتم وقتی او به من گفت که، از نمونۀ مادرش الهام گرفته، که هرروز برای پیش آمدنِ فرصتی برای خدمت به کسی دعا کند. وقتی که ما نزد خانوادۀ او بودیم، مشاهده کردم که چطور ایتان با صبر و عشق و مهربانی با برادر و خواهرانش رفتار می کند؛ به والدینش کمک؛ و دنبال راههائی بود که به دیگران برسد. او نمونه ای برای من است. کارهائی را که ایتان می کند—سرور را به کمک ما دعوت می کند که راههائی را برای خدمت پیدا کنیم—اجازه می دهد روح مقدّس چشم های مارا باز و بینا کند تا نیاز اطرافیان خود را ببینیم، تا ببینیم ”کسی“ را که در آن روز نیازمند است، و بدانیم چگونه به او خدمت.
علاوه بر خدمت به خانواده و اعضای بخش تان، دنبال فرصتهائی در همسایگی و محیط خودتان برای خدمت باشید. زمانی که ما رابرای کمک بعد از اتفاقات مهّم روزمرّه می خوانند، ما نیزتشویق شده ایم که در جستجوی فرصتی برای کمک به نیازمندانِ در محیط خود هم باشیم. اخیراً توسّط یکی ازروئسایِ ناحیّه، در حال خدمت در کشوری که چالش های موقتی فراوان دارد تعلیم یافتم، که بهترین راه برای کمک کردن به نیازمندان در آنسوی دنیا، دادن یک فطریۀ سخاوتمندانه، بخشش به بنیاد بشر دوستانۀ کلیسا، و جستجو کردن برای کمک به نیازمندان درجامعه ای که زندگی می کنید. فقط تصوّر کنید چطور تمام دنیا پُر برکت میشد اگرهمه این نصیحت را دنبال می کردند.
برادران و خواهران، و مخصوصاً نوجوانان، همانطور که شما کوشش می کنید بیشتر مانند ناجی عیسی مسیح شوید و تعهّدات خود را انجام دهید، برکات شما همراه با میل شما برای بر طرف کردن زجر و کمک کردن به آنهائی که از شما برکاتشان کمتر است ادامه خواهد یافت. بیاد بیاورید که بعضی از بزرگترین نیازمندان درست در پیش روی شما قرار دارند. خدمت خود را در خانۀ خود شروع کنید و در میان خانوادۀ خود. اینها روابطی هستند که می توانند ابدی شوند. حتّی اگر—و شاید مخصوصاً اگر—وضعیّت خانوادۀ شما کامل نیست؛ شما می توانید راههائی را برای خدمت، ارشاد، و تقویت کردن پیدا کنید. از جائی که هستید شروع کنید، آنها را دوست بدارید، و خود را برای خانوداه ای که می خواهید در آینده داشته باشید آماده کنید.
دعا کنید برای کمک درشناخت نیازآنهائی که در خانوادۀ بخش تان احتیاج به محبّت و تشویق دارند. بجای رفتن به کلیسا با سؤالی مانند ” چه چیزی از این جلسه نصیب من خواهد شد؟“ سوٌال کنید، ”چه کسی امروز به من احتیاج دارد؟ چه چیزی را من باید سهیم شوم؟“
همانطور که شما خانوادۀ خود واعضایِ بخش را برکت می دهید، در جستجوی راههائی باشید که به کسانیکه در جوامع شما هستند هم کمک کنید. اگر وقت داشته باشید برای کمکهای بیشتر یا اینکه چند ساعت در ماه، کوششِ شما به زندگی دیگران و همین طور به خودتان برکت می دهد از راههائی که نمی توانید تصّورش را کنید.
رئیس اسپنسر دابلیو. کیمبال تعلیم داد: ”خدا متوجّ ما است، و ما را محافظت می کند. امّا معمولاً بوسیلۀ دیگران است که نیاز های ما را برآورده می کند.“6 باشد که هریک از ما اجازۀ تشخیص و دریافت برکاتی باشیم که با شرکت کردن در کارهای پدر بهشتی به دست میاوریم همانطور که نیازهای فرزندانش را بر آورده می کنیم این دُعای منست بنام عیسی مسیح، آمین.