۲۰۱۰-۲۰۱۹
ابدی روزانه
اُکتبر ٢٠١۷


ابدی روزانه

فروتنی برای هویّت ما و هدف خدا برای ما ضرور است.

از زمانی که بعنوان مردی جوان در بریتانیا خدمت دینی میکردم، از شوخ طبعی برتانیائی لذّت برده ام. گاهی آن با خود مختاری، تواضع، رویکرد فرتنانه به زندگی مشخّص شده است. یک مثال از این که چگونه تابستان تصویر می شود. تابستان های بریتانیا نسبتاً کوتاه و غیر قابل پیش بینی هستند. چنانکه یک نویسنده به روش خیلی ساده گفت، من تابستان بریتانیا را دوست دارم. آن روز مورد علاقۀ سال برای من است. 1 یکی از شخصیّت های مورد علاقۀ کارتونی بریتانیایی من در رخت خوابش نشان داده میشود که صبح دیر بیدار شده و به سگ هایش اعلام می کند. آه خدای من! من فکر می کنم ما بیش از حد خوابیده و تابستان را از دست داده ایم.2

یک شباهتی در این شوخ طبعی و زندگی ما در این زمین زیبا وجود دارد. کتاب های مقدّس روشن کرده اند که وجود فانی با ارزش ما یک زمان بسیار کوتاه است. می توان گفت که از نظر دید ابدی، زمان ما بر روی زمین همانند تابستان بریتانیا کوتاه می باشد.3

گاهی اوقات موجودیّت و هدف انسان هم با شرایط بسیار فروتنانه توصیف می شود. امروز کسانی میتوان بگویند که موسى در شرایط ممتازی بزرگ شد. همانطور که در مروارید گرانبها ثبت شده است، سرور، برای آماده سازی موسی برای برگماشته شدن پیامبری، به او مروری از جهان و تمام فرزندان مردمرا که آفریده شده اند و آفریده شده بودند نشان داد.4 موسی با واکنش شگفت زده گفت، ”حالا … من میدانم که انسان هیچ است، چیزی که من هرگز چنین گمان نکرده بودم.“5

متعاقباً، خدا، مقداری با مقابله به هر احساسات بی اهمیّتی که شاید موسی احساس کرده بود، هدف واقعی خود را اعلام کرد: ”زیرا بنگر، این کار و شکوه من است—تا جاودانگی و زندگی ابدی انسان را به انجام برسانم.“6

همۀ ما در نظر خدا یکسان هستیم. اصول او روشن است. در کتاب مورمون، ما می خوانیم، ”همه در نزد خدا یکسان هستند،“ از جمله ”سیاه و سفید، اسیر و آزاد، مرد و زن.“7 به همین ترتیب، همه دعوت شده اند به سوی سرور بیایند.8

هر کسی که بر اساس طرح پدر و به دلیل ویژگی هائی مانند نژاد، جنس، ملیّت، زبان، یا شرایط اقتصادی ادّعای بر تری می کند از نظر اخلاقی در اشتباه است و هدف واقعی سرور را برای همه فرزندان پدر ما درک نمی کند.9

متأسفانه، این روزها تقریباً در همۀ بخش های جامعه، ما خودخواهی و استبداد را می بینیم در حالی که فروتنی و مسؤلیّت به خدا کم دست گرفته می شوند. اکثر جامعه وابستگی های خود را از دست داده و نمی داند برای چه دلیلی ما در این زمین هستیم. فروتنی واقعی، که برای رسیدن به هدف سرور ضروری است، به ندرت آشکار است.10

مهم است که عظمت فروتنی، درستکاری، شخصیّت، و فراست، مسیح را که در کتاب های مقدّس نشان داده شده است درک کرد. احمقانه است که ضرورت مداوم تلاش برای کیفیّت ها و ویژگی های مسیحانه، مخصوصاً فروتنی را که در مبنای روز به روز نیاز است، دست کم گرفته بگیریم.11

کتاب های مقدّس واضح هستند که در حالیکه این زندگی نسبتاً کوتاه است، آن بسیار قابل توجّه است. عمولک که همراه آلما در کتاب مورمون بود، گفت، ”این زندگی زمانی است برای آدمیان تا برای دیدار خدا آماده شوند، آری، بنگرید این زندگی برای آدمیان است تا کارهای خود را انجام دهند.“12 ما نمی خواهیم مانند آن شخصیّت کارتونی من، در طیّ این زندگی در خواب باشیم.

سرمشق ناجی از فروتنی و فداکاری برای همۀ بشرعمیق ترین رویداد تاریخ است. ناجی، حتّی به عنوان یک عضو الوهیّت، مایل بود که به عنوان یک نوزاد ساده به زمین بیاید و زندگی خود را با تعلیم و شفا دادن برادران و خواهرانش و در نهایت دردهای بیان نکردنی در باغ جتسمانی و بر روی صلیب شروع کند تا کفّاره اش را کامل نماید. این عمل مهر و فروتنی توسّط مسیح واگذاری او شناخته می شود.13 او این کار را برای هر مرد و زنی که خدا آفریده یا خواهد آفرید انجام داد.

پدر بهشتی ما نمی خواهد فرزندانش برای تلاش دریافت کردن شکوه ملکوت بهشتی دلسرد شوند یا دست بردارند. وقتی که ما واقعاً به خدای پدر و مسیح پسر، میاندیشیم، که آنها کی هستند، و چه برای ما انجام داده اند، ما را با احترام، هیبت، قدردانی و فروتنی پر میکند.

فروتنی برای تأسیس کلیسای سرور ضرور است

در روزگار خود آلما سؤالی کرد که امروز هم مربوط است: ”اگر شما تغییری در دلهایتان تجربه کرده اید، و اگر احساس کرده اید سرود مهر بازخرید شدن را بخوانید، من می خواهم بپرسم، آیا می توانید اینک همان را احساس کنید؟“14 آلما ادامه داد، "آیا میتوانید بگوئید، اگر در این زمان شما می مردید، … که به اندازۀ کافی فروتن بوده اید؟"15

هر بار که در بارۀ آلمای جوان می خوانم، که او نقش خود را به عنوان رئیس دولت برای موعظه دادن کلام خدا ترک میکند،16 من تحت تأثیر قرار میگیرم. آلما به وضوح گواهی عمیقی از خدای پدر و عیسی مسیح داشت و به کاملاً و بدون هیچ مشکلی احساس مسؤلیّت کرد. او اولویّت های صحیح و فروتنی داشت تا وضعیّت و مقام خود را از دست بدهد زیرا او تشخیص داد که خدمت به سرور خیلی مهم تر بود.

داشتن فروتنی کافی در زندگی مان برای کمک تأسیس کلیسا بسیار ارزشمند است. یک مثال در تاریخ کلیسا آشکار میکند. در ژوئن سال ١۸٣۷، پیامبر جوزف، هنگامی که در معبد کرتلند بود الهام یافت که رسول هیبر سی. کیمبال را فرا خواند تا مژدۀ عیسی مسیح را به ”انگلستان برده … و درب رستگاری را بر آن ملّت باز کند.“17 رسول اُرسون هاید و چند نفر دیگر به همراه او فرستاده شدند. پاسخ ارشد کیمبال بسیار عالی بود. ”ایدۀ گماشته شدن در چنین مأموریتی مهم تقریباً ماورای احمّل من بود. … [من] هنوز آماده نبودم که زیر بار چنین مسؤلیّتی بروم.“18 این وجود، او مأموریّت را با ایمان، تعهد و فروتنی کامل به عهده گرفت.

گاهاً، فروتنی پذیرفتن فراخوانی است وقتی که ما احساس کمبودی میکنیم. گاهاً فروتنی خدمت با ایمان است با وجود آنکه ما احساس انجام تکلیف بالا تری را داریم. رهبران فروتن شفاهاً و با سرمشق مقرّر کرده اند که فرق نمی کند ما کجا خدمت می کنیم بلکه چگونه با ایمان به خدمت می پردازیم.19 گاهاً فروتنی چیره شدن بر احساسات آسیب دیده است وقتی که احساس می کنیم که رهبران یا دیگران با ما بد رفتاری کرده اند.

در ٢٣ ژوئیه ١۸٣۷، پیامبر جوزف با ارشد توماس بی. مارش، رئیس گروه دوازده رسولان ملاقات کرد. ارشد مارش ظاهرا ناراحت بود که پیامبر دو نفر از اعضای گروهش را بدون مشورت با او فرا خوانده بود که به انگلستان بروند. همانطور که جوزف با ارشد مارش ملاقات کرد، احساسات آسیب دیده کنار گذاشته شد، و پیامبر یک وحی بسیار قابل توجّه دریافت کرد. در حال حاضر آن ١١٢مین بخش اصول و پیمانها است.20 آن یک جهت باور نکردنی از بهشت راجع به فروتنی و كار تبلیغ مذهبی میدهد.آیۀ ١٠ میخواند، ”تو فروتن باش؛ و سرور، خدایت، ترا را با دست هدایت خواهد کرد، و به دعا هایت پاسخ خواهد داد.“21

این وحی همان روزی رُخ داد که ارشد کیمبال، هاید و جان گودسون، پر از فروتنی، مژدۀ باز آورده شدۀ عیسی مسیح را در کلیسای واکسهال در پرستتون، انگلستان اعلام می کردند.22 این اوّلین بار بود که فرستاده گان مذهبی مژدۀ بازآورده شده را در این دوران در خارج از آمریکای شمالی اعلام کرده بودند. کوشش های تبلیغی مذهبی آنها باعث تعمید هاشد و تعداد بسیاری اعضای وفادار کلیسا شدند. 23

بخش های بعدی وحی کوشش های تبلیغ مذهبی را در زمان ما راهنمائی می کند. بخشی از آن، خوانده می شود، ”هر کسی را که به نام من می فرستید … قدرت خواهد داشت که در های ملکوت مرا به هر ملّتی باز کند … تا آنجائی که آنها خود را فروتندر برابر من خواهند کرد، و به سخنان من پایدار بمانند، و به صدای روح من گوش فرا دهند.“24

فروتنی که زیر زره این تلاش باور نکردنی کار تبلیغ مذهبی بود اجازه داد که سرور کلیسای خود را به روش استثنائی تأسیس کند.

با سپاس فراوان، ما مداوماً امروز این را در کلیسا می بینیم. اعضا، از جمله نسلهای آینده، وقت وتحصیل و اشتغال خود را برای خدمت مأموریت دینی به تأخیر میاندازند. بسیاری از اعضای مسنّ شغل خود را ترک می کنند و فدا کارهای دیگررا انجام میدهند تا در هر شرایطی که فرا خوانده میشوند به خدا خدمت کنند. ما اجازه نمیدهیم دشواری های شخصی از انجام رساندن مقصود خدا جلو گیری کنند. 25 خدمت در کلیسا نیاز به فروتنی دارد. ما با کمال میل، و با توان، ذهن و قدرت خود به روشی که ما را فرا می خوانند خدمت می کنی، مهم است که ویژگی فروتنی مسیحانه را درک کنیم.

فروتنی روزمرّه برای کمک به آماده کردن افراد برای ملاقات خدا ضروی است

هدف احترام به سرور و خود را به ارادۀ او تسلیم کرد26 در جامعۀ امروز مانند گذشته چنان ارزشمند نیست. برخی از رهبران مسیحی ادیان دیگر اعتقاد دارند که ما در دنیای بعد از مسیحیّت زندگی می کنیم.27

برای نسل ها، پایۀ دینی فضیلت مبتنی بر فروتنی مذهبی و فضیلت های معتدل مدنی و کتمال حقیقت استاندارد های غالب بودند.

در دنیای امروز، تأکید بیشتری در غرور، خود ستائی، و به اصطلاحاً ”اصالت“ وجود دارد، که گاهاً منجر به فقدان فروتنی واقعی می شود. برخی پیشنهاد میکنند که ارزشهای اخلاقی برای شادی امروز شامل هستند از ”واقعی باشید، قوی باشید، فعّال باشید—و از همه مهمتر، بر دیگران متّکی نباشید … زیرا سرنوشت شما … در دست خودتان است.“28

کتاب های مقدّس از یک رویکرد متفاوتی طرفداری می کنند. آنها پیشنهاد می کنند که ما باید پیروان های واقعی عیسی مسیح باشیم. این شامل از تأسیس احساس قوی مسؤلیّت به خدا و رویکرد فروتنانه به زندگی است. پادشاه بنيامين آموخت كه انسان طبيعی دشمن خدا است و ازما خواست که بايد خودمان را ”به انگیزه های روح القدُس تسلیم کنیم. “او توضیح داد، در میان چیز های دیگر، که این نیاز دارد ما ”مطیع،متواضع، فروتن، صبور، [و] سرشار از عشق باشیم.“29

برخی اصیل بودن را نا بجا بعنوان جشن انسان طبیعی و کیفیّت هائی را که متضاد فروتنی، مهربانی، رحمت، بخشش، و تربیت استفاده می کنند. ما می توانیم منحصر به فردی خود را بعنوان فرزندان خدا بدون استفاده از اصالت بعنوان بهانه ای برای رفتار غیر مسیحانه جشن بگیریم.

درجستجو برای فروتنی، اینترنت مدرن چالش های برای اجتناب از غرور ایجاد می کند. دو نا مثال خود خواهانه هستند ”بمن نگاه کنید“ رویکرد یا حمله به دیگران با استفاده از رسانه های اجتماعی. یک مثال دیگر ”فرومایگی“ است. اینطوری تصریح میشود ”بیانه ای ظاهراً کم ادعا [یا عکسی] که مقصود واقعی اش جلب توجّه به چیزی که آن شخص افتخار می کند.“30 پیامبران همیشه دربارۀ غرور و پافشاری کردن برای چیزهای بیهودۀ دنیا هشدار داده اند.31

وخامت گستردۀ بحث های مدنی نیز یک نگرانی است. اصول جاودانۀ اختیاری مستلزم آن است که ما به گزینه های بسیاری که با آن موافق نیستیم احترام بگذاریم. در حال حاضر اغلب مناقشات و اختلافات، ”مرز های شایستگی مشترک را نقض می کنند.“32 ما حجابت و فروتنی بیشتر نیاز داریم.

آلما بر علیه ”تکبّردر غرور دل هایتان“ هشدار میدهد. ”گمان اینکه شما بهتر از دیگری هستید،“ و آزار کس فروتنی که ”بر طبق نظام مقدّس خدا گام بر می دارند.“33

من اصالت را در میان مردم همۀ ادیان دیده ام کسانی که فروتن هستند و احساس مسئولیّت به خدا را دارند. بسیاری از آنها از میکاه پیامبر عهد عتیق پیروی میکنند، که اعلام کرد، ”سرور از تو چه میخواهد، فقط عادلانه، و با مهر، و با فروتنی با خدای خود گام بردار؟“34

وقتی که ما واقعاً فروتن هستیم، ما دعای بخشش می کنیم و دیگران را می بخشیم. چنانکه در کتاب موصایا میخوانیم، آلما تعلیم داد هر چند بار که ما توبه میکنیم، سرور تخالفات ما را خواهد بخشید.35 از سوی دیگر، همانطور که در دعای خدا نشان داده شده است،36 وقتی ما خطاهای دیگران را نمی بخشیم، ما خود را محکوم می کنیم.37 به خاطر کفّارۀ عیسی مسیح، از طریق توبه گناهان ما بخشوده می شوند. وقتی کسانی را که علیه ما خطا می کنند نمی بخشیم، ما در واقع، کفّارۀ ناجی را رد می کنیم. کینه نگه داشتن و با بی میلی بخشیدن و خود داری از رفتار مسیحانه در روابط مان ما را حقیقتاً محکوم می کند. کینه نگه داشتن سمّی برای روان ما است.38

اجازه دهید که من بر علیه هر گونه غرور هم هشدار بدهم. سرور، از طریق پیامبر مورونای، مقایسۀ شدیدی میان غرور و فروتنی نشان میدهد: ”احمقان مسخره می کنند، آمّا آنها سوگواری خواهند کرد؛ و فیض من برای فروتن کافی است. “ سرور بیشتر اعلام کرد،”و من به انسان ناتوانی میدهم که آنها فروتن شوند و فیض من برای همۀ آنهائی که خودشان را در برابر من فروتن میکنند کافی است؛ چونکه اگر آنها خود را در پیش من فروتن کنند، و به من ایمان داشته باشند، آنگاه من ناتوانی ها را برای آنها توانمند خواهم ساخت.“39

فروتنی همچنین شامل از سپاسگزاری برای نعمتهای متعدّد و کمک های الهی است. فروتنی شناسائی یک دستیابی عالی نیست یا حتّی چیره شدن بر یک چالش بزرگ. آن یک نشانه ای از قدرت معنوی است. آن داشتن یک اطمینان آرامی است که روز به روز و ساعت به ساعت می توانیم به سرور متّکی باشیم، به او خدمت کنیم، و به اهدافش برسیم. آن دعای من است که در این دنیای متضاد ما مداوماً برای فروتنی واقعی تلاش خواهیم کرد. یک شعر مورد علاقه چنین میگوید:

آزمون عظمت آن راه است

آن که ابد را هر روز ملاقات می کند.40

من یک گواهی مسلّم از ناجی و کفّارۀ او و اهميّت قاطعانه برای خدمت فروتنانۀ روزانه به او می دهم. به نام عیسی مسیح، آمین.

یاد داشتها

  1. Kathy Lette, in “Town and Country Notebook,” ed. Victoria Marston, Country Life, June 7, 2017, 32; emphasis added.

  2. Annie Tempest, “Tottering-by-Gently,” Country Life, Oct. 3, 2012, 128.

  3. See Psalm 90:4. Whether short or long in terms of earth years, our life span is very short from an eternal perspective. “All is as one day with God, and time only is measured unto men” (Alma 40:8). The Apostle Peter declared, “But, beloved, be not ignorant of this one thing, that one day is with the Lord as a thousand years, and a thousand years as one day” (2 Peter 3:8).

  4. See Moses 1:6–9. This is Christ speaking with divine investiture of authority (see Teachings of Presidents of the Church: Joseph Fielding Smith [2013], 47, footnote 11).

  5. Moses 1:10.

  6. Moses 1:39.

  7. 2 Nephi 26:33; see also Doctrine and Covenants 1:34–35; 38:16; Official Declaration 2.

  8. Doctrine and Covenants 20:37 begins, “All those who humble themselves before God.” It then sets forth the requirements for baptism. See also Matthew 11:28.

  9. See Doctrine and Covenants 20:37.

  10. We know if we do not repent, receive the ordinances, and follow the covenant pathway that prepares us for eternity, “the night of darkness [comes] wherein there can be no labor performed” (Alma 34:33).

  11. See 3 Nephi 27:27.

  12. Alma 34:32.

  13. See 1 Nephi 11:26–33; 2 Nephi 9:53; Jacob 4:7; Doctrine and Covenants 122:8.

  14. Alma 5:26.

  15. Alma 5:27.

  16. See Alma 4:19.

  17. Joseph Smith, in Heber C. Kimball, “History of Heber Chase Kimball by His Own Dictation,” ca. 1842–1856, Heber C. Kimball Papers, 54, Church History Library; see also Orson F. Whitney, Life of Heber C. Kimball, an Apostle; the Father and Founder of the British Mission (1888), 116.

  18. Heber C. Kimball, “History of Heber Chase Kimball by His Own Dictation,” 54; see also Orson F. Whitney, Life of Heber C. Kimball, 116.

  19. President J. Reuben Clark Jr. taught: “In the service of the Lord, it is not where you serve but how. In the Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, one takes the place to which one is duly called, which place one neither seeks nor declines” (in Conference Report, Apr. 1951, 154).

  20. See The Joseph Smith Papers, Documents, Volume 5: October 1835–January 1838, ed. Brent M. Rogers and others (2017), 412–17. Vilate Kimball reported in a letter to her husband, Heber C. Kimball, that she had copied the revelation from “Elder Marshs book as he wrote it from Josephs mouth” (Vilate Murray Kimball to Heber C. Kimball, Sept. 6, 1837, in The Joseph Smith Papers, Documents, Volume 5: October 1835–January 1838, 412).

  21. Doctrine and Covenants 112:10; emphasis added.

  22. See Orson F. Whitney, Life of Heber C. Kimball, 136–37.

  23. See Orson F. Whitney, Life of Heber C. Kimball, 149.

  24. Doctrine and Covenants 112:21–22; emphasis added.

  25. “While we do not ask to be released from a calling, if our circumstances change it is quite in order for us to counsel with those who have issued the call and then let the decision rest with them” (Boyd K. Packer, “Called to Serve,” Ensign, Nov. 1997, 8).

  26. See “Humility,” in chapter 6 of Preach My Gospel: A Guide to Missionary Service (2004), 120.

  27. See Charles J. Chaput, Strangers in a Strange Land (2017), 14–15; see also Rod Dreher, The Benedict Option (2017).

  28. Carl Cederstrom, “The Dangers of Happiness,” New York Times, July 19, 2015, SR8.

  29. Mosiah 3:19.

  30. English Oxford Living Dictionaries, “humblebrag,” oxforddictionaries.com.

  31. In some ways this echoes the book of Alma’s description of those who had acquired “all manner of precious things, which they had obtained by their industry; … [but] were … lifted up in the pride of their eyes” (Alma 4:6). It has been noted that a “humblebrag” is still a brag.

  32. David Brooks, “Finding a Way to Roll Back Fanaticism,” New York Times, Aug. 15, 2017, A23.

  33. Alma 5:53, 54.

  34. Micah 6:8.

  35. See Mosiah 26:30.

  36. See Matthew 6:12, 15.

  37. See Mosiah 26:31.

  38. As Nelson Mandela said, “Resentment is like drinking poison and then hoping it will kill your enemies” (in Jessica Durando, “15 of Nelson Mandela’s Best Quotes,” USA Today, Dec. 5, 2013, usatoday.com).

  39. Ether 12:26, 27; emphasis added.

  40. Edmund Vance Cooke, “The Eternal Everyday,” Impertinent Poems (1907), 21.